فرزند بیشتر، تخفیف بیشتر
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، مدت قرارداد منزلی که در آن ساکن است به پایان رسیده و مدتهاست در مناطق مختلف شهر به دنبال منزل برای اجاره است اما یک مشکل وجود دارد که نتواند منزلی برای اجاره بیابد؛ مشکلی به نام تعداد افراد خانواده.
یکی از مشکلاتی که برخی خانوادهها را در یافتن منزل اجارهای با مشکل مواجه کرده است تعداد زیاد افراد خانواده است؛ گویی داشتن بیشتر از سه فرزند جرمی است که این خانوادهها مرتکب شده و بر این اساس از حق اجاره منزل محروم هستند.
افزایش قیمت مسکن و اجاره بها باعث بروز و افزایش مشکلات برای افراد فاقد مسکن و مستاجر شده و بسیاری از خانوادهها حتی برای اجاره ملک با مشکل مواجهند و برخی مجبور شدهاند به سمت روستاها بروند و از آن طرف مستاجرانی که فرزند دارند بخصوص مستاجرانی که ۲ و سه فرزند و یا فرزندان بیشتری دارند، کمتر صاحبخانهای حاضر است خانهاش را به آنها اجاره دهد.
در شرایطی که بازار اجاره مسکن پر هیاهوترین روزهای خود را میگذراند و اجارهنشینی دیگر خوشنشینی نیست و در شرایطی که چشم اجاره نشینها پشت شیشههای بنگاه املاک خیره به رقمهای نجومی مبلغ رهن و اجارهبها میماند، شنیدن عبارت «به ازای داشتن هر فرزند ۱۰ میلیون تومان از پول پیش کم میشود» غریب و دور از ذهن است. اما «غلامرضا رحیمی» که دارای ۲ فرزند است، معادلههای ذهنی این روزهای اجارهنشینها از بی انصافی بعضی از صاحبخانهها را بر هم میریزد وقتی میگوید تصمیم گرفتیم خانهای که داریم را اگر اجاره دهیم و یا بفروشیم به خانوادهای بدهیم که بچهدار باشند و به ازای هر بچه تخفیفی در معامله میدهیم.
یک واحد آپارتمان ۱۲۵ متری در محله هفتون اصفهان این روزها در شبکههای اجتماعی بسیار وایرال شده است و بازخوردهایی را به دنبال داشته است.
در روزهایی که تهیه یک سقف، به مهمترین دغدغههای افراد مستأجر تبدیل شده و افزایش بیقاعده اجاره خانه، کارد را به استخوان مستأجران رسانده، با داستان شخصی که به خانوادههای بچهدار تخفیف میدهد، همراه باشید تا یکبار دیگر مطمئن شوید با وجود انسانهای دریادلی مثل غلامرضا رحیمی، این دنیا هنوز هم جای خوبی برای زندگی ست…
خانهای که داریم را اگر اجاره و یا بفروشیم به خانوادهای میدهیم که بچهدار باشند
غلامرضا رحیمی در گفتوگو با خبرنگار فارس در پاسخ به این سؤال که هدف شما از فروش و یا رهن خانه به افراد دارای بیش از ۲ بچه و تخفیف به ازای هر فرزند چیست، میگوید: داستان این آگهی از آنجایی شروع شد که تصمیم گرفتیم به نقطه دیگری از شهر اصفهان نقل مکان کنیم و مستأجر شویم و یا خانهای را خریداری کنیم.
وی ادامه داد: به سراغ بنگاههای املاک رفتیم، بعضی از بنگاههایی که میفهمیدند مستأجران بیش از یک بچه دارند برخورد خوبی نداشتند در این حالت هم والدین خجالت بچهها را میکشیدند و هم بچهها احساس میکردند اضافه هستند در صورتی که عکس این است، بنابراین تصمیم گرفتم خانهای که داریم را اگر اجاره دهیم و یا بفروشیم به خانوادهای بدهیم که بچهدار باشند و به ازای هر بچه تخفیفی در معامله میدهیم.
رحیمی اعتقاد دارد در فضای عمومی جامعه بعضی از معضلات مانند اجارهنشینی، خود مردم باید به داد خودشان برسند چون از دست نهادهای حکومتی و دولتی کاری برنمیآید.
از اهواز، قم و تهران تماس گرفتند و تشکر کردند
وی با اشاره به بازخوردهای مردم نسبت به درج این آگهی میگوید: در این چند وقت که اطلاعیه را زدیم بازخوردهای خوبی از همه جای کشور داشتیم، از اهواز، قم و تهران تماس گرفتند و تشکر کردند، شخصی از باغبهادران تماس گرفت و گفت یک ویلا دارم هر زمان خواستید میتوانید آنجا بیاید و به پاس این حرکت زیبا میخواستم از شما تشکر کنم.
رحیمی با اشاره به بازخورد منفی بعضی افراد گفت: بعضی میگفتند شما میخواستید خودتان را مطرح کنید در صورتی که با درج آگهی در سایت دیوار، در شبکههای اجتماعی وایرال شد و بعضی دیگر انتقاد کردند که شما این سنت را ایجاد کردید و بعضیها این کار را یاد میگیرند، باید گفت بعضی مواقع هم باید نماز جماعت را وسط پارک خواند.
وی با تأکید بر اینکه کارهای اینچنینی را باید خود مردم انجام دهند تا معضلات جامعه حل شود، ادامه میدهد که من کار خاصی نکردم در حد خودم یک واحد آپارتمان داشتم که برای افراد بچهدار تخفیف قائل شدم هر کسی اندازه خودش یک قدم بردارد جامعه یک قدم جلو میرود.
در جایی که میتوانیم وارد میدان شویم و حامی هم باشیم
به گزارش فارس، افزایش بیرویه قیمت اجناس و کالاها، به افزایش هزینههای زندگی منجر شده است. صاحبخانهها هم جزئی از مردم همین جامعه هستند و طبیعتا برای جبران هزینههای خود به دنبال راهکارند. طبیعتا سادهترین تصمیم برای جبران بخشی از این هزینهها، افزایش بهای رهن و اجاره منزلی است که احتمالا منبع مهم اقتصادی برای آنهاست و روی آن حساب کردهاند. اما حرف، چیز دیگری است و سخن از مهربانی و حمایت اجتماعی از همنوعان، در شرایط دشوار اقتصادی است. چرا خود ما در جایی که میتوانیم وارد میدان نشویم و حامی هم نباشیم؟
بیاییم همدلیها را توسعه دهیم، همچون همبستگیهای بینظیری که بارها و بارها شکل گرفته و تماشایش همه را خوشحال کرده است. در چند سال اخیر و با فراگیر شدن فضای مجازی، پویشهای متعددی به راه افتاده که بعضی از آنها ثمرات و نتایج بینظیری داشته است، نتایجی که شاید با سالها برنامهریزی و کار مسؤولان هم حاصل نمیشد. این بار هم پویش «صاحبخانه خوب» را به راه اندازیم تا صاحبخانهها را به حمایت از مستاجران ترغیب کنیم و از مشکلات مستاجران که تعدادشان بسیار است، بکاهد. تردیدی نیست لبخند رضایتی که بر لب مینشیند و دعای خیری که همراه صاحبخانهها میشود، هرگز با مادیات قابل مقایسه نیست و به این راحتیها به دست نمیآید.
پایان پیام/۶۳۱۰۱/