افزایش روابط تجاری برد- برد ایران و هند

به گزارش ایلنا از سازمان توسعه تجارت ایران، هادی طالبیان‌مقدم، مدیرکل شبه قاره هند (آسیای جنوبی) سازمان توسعه تجارت با اشاره به برگزاری همایش معرفی فرصت‌ها و ظرفیت‌های حضور در بازار هند برای شرکت‌ها و بازرگانان ایرانی، برگزاری این همایش را گامی در جهت توسعه تجارت ایران و افزایش روابط تجاری برد- برد دو کشور دانست.

طالبیان‌مقدم با اشاره به اینکه حجم مبادلات تجاری با هند در سال 1401 نزدیک به 5 میلیارد دلار بوده بوده است، گفت: با وجود پتانسیل‌های بالای دو کشور برای توسعه مناسبات اقتصادی و تجاری لازم است تجار ایرانی با فرصت‌ها و ظرفیت‌های این بازار آشنا شوند و برگزاری این همایش می‌تواند به شناساندن این بازار کمک زیادی کند.

مزیت‌های دهلی نو برای روابط تجاری با تهران

مدیرکل دفتر شبه قاره هند با اشاره به رویکرد و نگاه به شرق دولت سیزدهم ج.ا.ا.، روند قابل توجه و رو به رشد بازار هند، روابط دیرینه فرهنگی و تجاری بین ایران و هند، جمعیت بیش از 1.4 میلیارد نفری هند، واردات 723 میلیارد دلاری هند از جهان و مختصات دیگر افزود: هند بازار خوبی برای صادرات محصولات مصرفی از سوی ایران است و از این رو امکان توسعه صادرات ایران به این کشور و توجه ویژه و تلاش برای افزایش حضور در این بازار هدفی ممکن و سودآور است.

طالبیان‌مقدم عضویت هند در سازمان‌های چندجانبه بین‌المللی مهم از جمله بریکس، برخورداری از بازاری بزرگ و متنوع و رشد بالای اقتصادی و صنایع این کشور را از جمله مزیت‌های دهلی نو برای روابط تجاری با تهران دانست و ادامه داد: از سوی دیگر می‌توان به موقعیت استثنایی ژئوپلیتیک ایران و استقرار کشورمان در مسیر کریدورهای بین‌المللی از جمله کریدور حمل‌و‌نقل بین‌المللی شمال- جنوب، وجود منابع عظیم انرژی و نفت و گاز و وجود بنادر مناسب و مطلوب در شمال و جنوب کشور برای ترانزیت کالا و همچنین وجود شرکت‌های فنی مهندسی و دانش‌بنیان با استانداردهای بالا برای اجرای پروژه‌های مشترک فنی مهندسی اشاره کرد که به عنوان مزایای ایران برای گسترش روابط اقتصادی و تجاری با هند محسوب می‌شوند.

مزایای ایران برای گسترش روابط اقتصادی و تجاری با هند

این مقام مسئول با اشاره به مزایای ایران برای گسترش روابط اقتصادی و تجاری با هند گفت: وجود زمینه‌های صادراتی محصولات کشاورزی از جمله کیوی و موضوعاتی مهم و زیربنایی در تجارت مانند توافق‌نامه تجارت ترجیحی، انجام سرمایه‌گذاری‌های مشترک و توسعه زیرساخت‌ها و ظرفیت‌ها و امکانات بندری چابهار در توسعه حمل و نقل و ترانزیت منطقه‌ای و بین‌المللی، توسعه پسکرانه‌ها، از موضوعات مهم تجارت دو کشور است.

مدیرکل شبه قاره هند (آسیای جنوبی) سازمان توسعه تجارت همچنین به سوابق و تاریخچه ارتباطات قوی و دیرینه هند اشاره کرد و گفت: ایران و هند با فرهنگ غنی و سابقه تمدن کهن، در طول تاریخ دارای روابط دوستانه و صمیمانه‌شای با یکدیگر بوده و از قرن‌ها پیش و زمان‌های دور، روابط تاریخی و فرهنگی مستحکمی‌ برقرار کرده‌اند. همچنین اقتصاد ایران و هند به نوعی مکمل هم هستند و بسیاری از کالاهایی که در دو کشور تولید می‌شود، می‌تواند بین آنها مبادله شود.

طالبیان‌مقدم در خصوص میهمانان و سخنرانان در همایش معرفی فرصت‌ها و ظرفیت‌های حضور در بازار هند گفت: سرپرست سازمان توسعه و تجارت ایران، سفیر ایران در هند، سفیر هند در ایران، قائم‌مقام وزیر جهاد کشاورزی، مدیرکل دفتر شبه ‌قاره هند، رئیس هیأت مدیره صندوق ضمانت ایران، نماینده کنفدراسیون صنایع هند، رئیس اتاق بازرگانی و صنایع هند PHD، نماینده فدراسیون صادرات هند در این همایش به ایراد سخنرانی خواهند پرداخت. همچنین دیگر نهادهای مرتبط و صادرکنندگان برتر در این همایش حضور دارند که به انتقال تجارب و بحث و تبادل نظر در خصوص راهکارهایی در مورد فرصت‌ها و ظرفیت‌های حضور در بازار هند خواهند پرداخت. 

لازم به ذکر است در تجارت دوجانبه هند و ایران نفت و سوخت بیشترین سهم را به خود اختصاص می‌داد. اما از ماه می ۲۰۱۹ و پس از پایان معافیت تحریم نفتی میزان نفت و سوخت صادر شده به هند کاهشی شد و ریزش کرد و در نتیجه حجم واردات از هند نزولی شد. لذا در سال 1400 تراز تجاری به نفع ایران مثبت شد.

در سال 1401 صادرات ایران به هند به 2میلیارد و 146 میلیون دلار رسید که نسبت به سال قبل با رشد 18 درصدی رویرو بوده است. در مقابل واردات ایران از هند نیز با رشد 80 درصدی مواجه شد و به 2 میلیارد و 849 میلیون دلار رسید. همچنین حجم مبادلات تجاری با هند در سال 1401 نزدیک به 5 میلیارد دلار بوده است.

عمده کالاهای صادر شده ایران به هند در سال 1401 شامل قیر نفت، متانول، آمونیاک بدون آب، محصولات آهنی اسفنجی، تولوئن، پلی اتیلن، روغن پایه معدنی و عمده کالاهای وارد شده از هند در سال 1401 شامل برنج کامل سفید شده، چای سیاه، اکسید آلومینیوم، موز سبز و تازه، فرومنگنز، سایر فرآورده‌ها از مواد معطر مورد مصرف در صنایع غذایی. زغال‌سنگ‌ها، شکر تصفیه نشده، بادام زمینی بوده است.

انتهای پیام/