شوراهای ششم در نیمه راه؛ روزهایی که عیار پارلمان شهری مشخص می‌شود
به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، 28 خرداد 1400 انتخابات ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا همزمان با انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار شد و اکنون دقیقا دو سال از روزی که در کلانشهر شیراز شورای ششم توانست با وعده هایی که عموما عوامل نارضایتی مردم را به چالش می‌کشید و مدعی حل و راهگشایی آن بود، اعتماد عمومی را جلب کند می‌گذرد.
شوراهای اسلامی کشور که شورای شهر شیراز نیز جزئی از آن است، اکنون نیمی از فرصت چهارساله خود را طی کرده و در میانه عمر خود قرار دارند.
میانسالی شورا دو ویژگی مهم دارد، از یک سو دو سال فرصت تصمیم گیری برای اداره شهر نه زمان بلوغ که دوران پختگی آن است. فصل آزمون و خطاهای اولیه سپری شده و مسیر پیش رو با استناد بر آنچه پیش از این طی شده، مشخص و قابل پیش‌بینی است و از سوی دیگر پس از دو سال تکیه بر کرسی پارلمان شهری، عیار شورا مشخص شده و حقیقت‌ها آشکار شده‌اند. سلوک و منش هر عضو و نسبتش با شعارها و وعده های پیش از انتخابات روشن شده و مردم به عنوان موکلان شورا حق دارند قضاوت دارند که این مجموعه تا چه اندازه بر عهد خود وفادار بوده و به وعده هایش عمل کرده است.
شورا یا سکوی پرتاب مدیریتی؟
اعضای اصلی شورای اسلامی شهر شیراز، محمد حسن اسدی، رضا محمدیان و محمد فرخ زاده از فهرست انتخاباتی با عنوان شورای متخصصین انقلابی و به اختصار “شما” ( با شعار من انقلابی‌ام) به شورای ششم راه یافتند. 10 عضو دیگر شورای شهر شیراز از فهرست اصلی اصولگرایان و لیست مشترک شورای ائتلاف (شانا) و شورای وحدت نیروهای انقلاب حائز اکثریت آرا شدند. اما در همان سال نخست سه عضو اصلی با بلندپروازی‌های مدیریتی، شورا را به عنوان سکوی پرتاب خود به جایگاه های بالاتر دیدند، از آن خارج شده و جای خود را به اعضای علی‌البدل دادند.
محمد فرخ‌زاده در زمستان 1400 از حضور در شورا استعفا داد و بر کرسی معاونت استانداری تکیه زد و صندلی شهرداری شیراز نیز میان احسان اصنافی و محمدحسن اسدی دست به دست شد. در روزهای اخیر نیز غلامعلی ترابی با هدفگذاری رسیدن به نمایندگی مجلس، از حضور در شورا استعفا داد.
دو شهردار در کمتر از یکسال
شورای ششم از همان ابتدا با حاشیه کار خود را آغاز کرد. در نخستین روز کاری و پس از مراسم تحلیف برای تعیین سرپرست موقت شهرداری، جلسه غیر علنی اعلام شد.
انتخاب شهردار اولین آزمون شورا بود که با طراحی یک سایت به نظرسنجی از مردم اقدام کردند اما در نهایت اعتماد شورا به عضوی از خود، با رای شکننده 8 بر 5 قرار گرفت و سید احسان اصنافی شهردار شیراز شد. انتخابی که از همان ابتدا با هشدارهای دلسوزان و بی توجهی شورا همراه بود و بیش از 10 ماه دوام نداشت.
اصنافی در بیانیه خداحافظی خود اعلام کرد: «حضور بنده به عنوان شهردار منتخب شیراز و استعفا از عضویت در شورای ششم شهر، تنها بر اساس دعوت و درخواستی بود که اعضای محترم شورا از بنده داشتند.» و این اعتراف تلخ، ماهیت و هدف طراحی سایت و ادعای دخیل کردن مردم در انتخاب شهردار را با علامت سوال بزرگی روبرو کرد، موضوعی که هیچ وقت پاسخ داده نشد.
در هر حال چالش های مداوم شهرداری در بی توجهی به مصوبات شورا سرانجام به استعفای اجباری وی ختم شد و محمدحسن اسدی عضو دیگر شورا به عنوان دومین شهردار شورای ششم رأی اعتماد گرفت. تا کلانشهر شیراز از معدود شهرهای کشور باشد که در سال نخست، دو شهردار را تجربه می کند.
انفعال در برابر استخدام‌های توصیه شده
استخدام های موردی و سراپا ابهام و انفعال مدیریت شورا از دیگر مسائلی است که در کارنامه دو سال گذشته شورای ششم ثبت شده است. فهرست سیزده نفره از افرادی که با یک بررسی کوچک انتسابات خاص سببی، نسبی و قبیله‌ای خاص آنان مشخص میشد، به لطف فضای مجازی در دسترس مردم قرار گرفت که بدون رعایت ضوابط قانونی به استخدام شهرداری درآمده بودند. علیرغم تمامی اعتراضات و مخالفت های عمومی، شورای ششم با نادیده گرفتن مسئله به راحتی از آن گذشت. رییس شورا در واکنش به سوال در خصوص این لیست گفت: «از من بپرسید، بنده کسی را وارد شهرداری نکرده ام، از اینکه بقیه اعضا هم چنین کاری کرده اند یا خیر، واقعا اطلاعی ندارم. اما این 13 نفر، حتی اگر 200 نفر هم شود، دعوای شهرداری خیلی بالاتر از این حرفهاست، الان دارند میلیاردی باغ جابجا می کنند، خیلی قشنگ ما را به این افراد سرگرم کردند، آن طرف میلیارد میلیارد جابجا می کنند.»
اما اسدی، شهرداری شیراز در گفتگو با فارس در توضیح استخدام‌های موردی در دوره ۱۰ ماهه سابق گفت: در این مدت که مسیولیت پذیرفته‌ام، یک‌نفر هم وارد شهرداری نشده و قصد هم ندارم هیچکسی وارد شهرداری کنم. که باعث گلایه بسیاری که بعضاً از مسؤولان هم هستند شده است. در دوره سابق (احسان اصنافی) حداقل ۳۰-۴۰ نفر وارد شهرداری شدند.
در دور اسبق (حیدر اسکندپور) بالای ۳۰۰ نفر وارد شدند.
سرنوشت نامعلوم تلفن‌های همراه
ماجرای تلفن های همراه گران‌قیمت چالش دیگری بود که عیار شورا و اهدافی که پیش از ورود به حوزه اجرا برای مردم به عنوان موکلان آنها، در ابهام و تردید فرو برد.
13 گوشی گران‌قیمتی که در خوش‌بینانه ترین در زمان خرید، چهل میلیون تومان برآورد قیمت شده بودند با نامه ریاست شورا و به درخواست برخی از اعضا خریداری و در اختیار آنان قرار گرفت. رییس شورا این موضوع را مرسوم خواند و گفت:«درخواستی داده بودند و به ما گفتند رسم بوده اعضا موبایل های سازمانی داشتند و بعد از پایان خدمت به شهرداری بر می گرداندند. گفتند بعضی ها مشکل دارند، بعضی ها نیاز دارند، ما هم نامه نوشتیم که در مالکیت شهرداری تحویل افراد بشود و بعدا هم عودت یابد.» وی در این باره که اگر رسم بوده چرا به شما چیزی تحویل داده نشد؟ گفت: «ما چیزی تحویل نگرفتیم، معمولا رسم این بوده بعد از پایان دوره ارزش گذاری میشد، افراد قیمتش پرداخت می کردند و آن موقع گوشی را بر می داشتند.»
گرچه با انتشار موضوع در فضای رسانه‌ای به ریاست شورا مجبور عذر خواهی شد، اما از سرنوشت گوشی‌ها و اموال مصروف شده بیت‌المال خبری نشد.
سفرهای خارجی به شرق و غرب عالم
شورای ششم خود را آلترناتیو شورای پنجم معرفی کرد و با همین ایده رای مردم را به دست آورد. اما در خروجی عملکرد، تشابهات بسیاری میان آنچه مردم از شورای پنجم دیده و عصبانیت و نارضایتی آنها را رقم زده بود با عملکرد شورای ششم دیده می‌شود.
شورا و شهرداری در این دوره رکوردار سفرهای خارجی است.
زمستان 1400 در جلسه علنی شورا پیشنهاد سفر به دبی رای می‌آورد و ریاست شورا بعد از درک حساسیت عمومی در نطق پیش از دستور با حمله به رسانه‌ها از آن نه به عنوان مصوبه که تصمیم یاد می کند. موضوعی که بالاخره با هر عنوان،چراغ خاموش عملی شد.
پاییز 1401 سخنگوی شورا از اعزام عضو دیگری از شورا به اسپانیا سخن گفت: در دهه آخر آبان ماه 1401 نمایشگاه بزرگ شهر هوشمند جهانی در شهر بارسلون اسپانیا برگزار می شود، به منظور کسب تجربه از کلانشهرهای جهان، با هماهنگی و پیگیری بانک شهر کشور قرار شده نمایندگان از تهران، شیراز،مشهد و اصفهان در این نمایشگاه شرکت نمایند. وی افزود: با توافق شورا و شهرداری شیراز در کمیته سفرهای خارجی و شورا، علویان مهر سرپرست سازمان فن آوری و اطلاعات شهرداری و مهدی نصیری رئیس کمیته شهر هوشمند شورای اسلامی شهر شیراز در این نمایشگاه دیدنی و آموزشی شرکت نمایند.
زلزله ترکیه بهانه دیگری بود که این‌بار برای درس عبرت، شوراییان راهی خارج از کشور شوند و پارلمان شهری در صحن علنی با آن موافقت کرد.
به مجموع این سفرها، رفت و آمدهای مداوم شهردار شیراز به خارج از کشور باید ضمیمه کرد که با عنوان دیپلماسی شهری توجیه و با افتخار از آن یاد می‌شود.
تشنج پای ثابت جلسات علنی
جلسات کمیسیون های مختلف برای چکش کاری و ترمیم و تصحیح طرح‌ها، لوایح و تصمیمات برگزار می‌شود. کمیسیون های شورا محل بحث های تخصصی و گفت و شنودهاست. اینکه در یک شور جمعی بگو، مگو، اعتراض، اختلاف نظر رخ دهد امری طبیعی است و به پختگی تصمیمات می‌انجامد اما در شورای ششم کمتر زمانی است که جدل های پشت صحنه در پخش زنده مقابل چشمان مردم و رسانه‌ها به صحن علنی کشیده نشود.
از هم گسیختگی شدید و عدم تحمل نظرات نه مخالف که مقابل، در تمام جلسات علنی به وضوح دیده می‌شود. تا جایی که بنظر می‌رسد نه چیزی با هویت ” شورا” وجود دارد و نه حتی در کمیسیون ها صحبتی میان اعضا رخ داده است. تأسف برانگیز تر از جدل های مداوم، ادبیات جاری پ شکل گفتگوی اعضا، نحوه اداره شورا و انفعال در برابر این دست اتفاقات اسن که همواره با سکوت و اغماض همراه است و گویا قرار نیست هرگز پایانی برای آنها ترسیم شود.
مصوبات بی سرانجام
متاسفانه شورای ششم مملو از مصوبات بی‌نتیجه است. هر هفته به‌طور میانگین 5 تا 7 طرح و لایحه در شورا به تصویب می‌رسد که از سرانجام اکثر آنان خبری نمی شود.
راهبردی‌ترین مصوبات بر زمین مانده اند و از نتیجه آنان اطلاعاتی در دست نیست، تا جایی که اگر شورا در دو سال دوم هیچ مصوبه‌ای نداشته باشد و تنها به پیگیری مصوبات سابق بپردازد به جرأت می توان گفت شاید همچنان زمان کم بیاورد.
طرح یک فوریتی جمعی از اعضای شورای شهر شیراز، در خصوص شفافیت و حفظ اموال و املاک شهرداری و توزیع عادلانه امکانات از راهبردی ترین مصوبات شورای ششم بود که از سرنوشت آن خبری در دست نیست. به موجب این مصوبه شهرداری طی مدت یک ماه، فهرست تمام منازل تحت تملک خود، منازل و اماکن مورد مسیری، اماکن تجاری و باغات خود را به همراه بهره بردار کنونی، مدت قرارداد، میزان اجاره بها، سوابق 5 ساله مورد استفاده، مساحت و نشانی را تنظیم و نسبت به ارسال این گزارش به شورا اقدام نماید.
همچنین شهرداری ملزم شد طی مدت 3 ماه نسبت به ایجاد سامانه به روز مدیریت متمرکز ابنیه، املاک و زمین های شهرداری و همچنین ثبت تمام املاک شهرداری را در سامانه مذکور اقدام نماید و اکنون از آن زمان نه سه ماه که بیش از یکسال می گذرد.
عدم اجرای مصوبه شفافیت و حفظ اموال شهرداری
مصوبه تامین مسکن افراد بی بضاعت شهر در محلات محروم با اولویت کارکنان شهرداری شیراز، که می‌توانست تحولی در معیشت کارکنان خدماتی و محروم شهرداری ایجاد کند، بر زمین مانده و رها شده است.
از این دست مصوبات راهبردی و زیربنایی که بر اساس وعده های شورا و امیدهای مردم به تغییرات محسوس تنظیم شده اما بر زمین مانده‌اند، در کارنامه شورا کم نیست.
باغ مزار مشاهیر، فهرست ساختمان های ناایمن، سیستم هوشمندسازی حمل و نقل عمومی که با سروصدای زیاد در هفته حمل و نقل رونمایی شد از سر دست ترین مصوبات هستند که در محاق فرو رفته‌اند.
شگفت آنکه شورا اسلامی شهر شیراز در سال گذشته در سالگرد یک سالگی تعدد و کثرت مصوبات را به عنوان مولفه برای سنجش کارآیی خود معرفی کرد و چه بسا به زودی شاهد چنین استدلالی در دو سالگی شورا نیز باشیم.
مرور کارنامه شورای ششم نشان می‌دهد، پایان دادن به حواشی پررنگ‌تر از متن شورا جز با مدیریت قوی امکان‌پذیر نیست. فرافکنی های متعدد در بزنگاه هایی که شورا در روزهای پر فراز و نشیب خود با آن روبرو بود، دردی از شورا دوا نکرده است. «من کسی را وارد شورا نکردم، من هم اندازه شما می دانم، من بی‌خبرم، از خودشان بپرسید و… » پاسخ‌های یک مدیریت مدبر و با برنامه نیست و سرانجامی جز آشفتگی کنونی در پی نخواهد داشت.
پایان پیام/خ
