روایتی از مصائب حافظان زمین در بوشهر
خبرگزاری فارس – بوشهر، سینا ناجی: محلات جنوبی شهر بوشهر درگیر یک نابسامانی عجیب با تراکم بسیار بالای جمعیتی، نبود فاضلاب و حتی فضای سبز مناسب هستند به‌طوری که بیشتر مطالبه‌گری‌ها از سوی اهالی این مناطق ایجاد می‌شود.
یکی از این اهالی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: خدمات‌رسانی در محلات جنوبی بسیار ضعیف است برای مثال ما در تنگک داروخانه و حتی بانک نداریم. جدای از این مسائل نبود فضای بازی برای کودکان و پارک هم از دیگر مشکلات تنگکات است.
وی عنوان کرد: نداشتن فاضلاب در محلات جنوبی زندگی مردم را دچار مشکل کرده است. حتی دبیرستان متوسطه نیز در تنگک یک، دو و سه وجود ندارد و دانش‌آموزان برای تحصیل یا به نیروگاه و یا مرکز شهر مراجعه کنند که مسافت بسیار بالایی را باید طی شود.
البته مطالبه احداث دبیرستان در این محلات در خبرگزاری فارس ثبت شده بود که در ادامه آورده شده است.
دیدار با مدیرکل
قرارمان ساعت ۶ و ۱۵ دقیقه صبح بود. محل قرار هم دفتر کارش. پی‌گیر سوژه‌‌‌ای خاص بودم که بعد از دیدار با کوله‌باری از سوژه‌های مهم و توجه نشده از دفتر کارش خارج شدم؛ شخصیتی متواضع و در عین‌حال محکم و مدیر بود.
با این موضوع ادامه داد که زمانی که سر فرمانده یگان ما را شکستند و به ماشین ما سنگ زدند در حالی که داشتند وظیفه قانونی خودشان را انجام می‌دادند رسانه کدوم سمت بود و چه چیزی را روایت کرد؟
بله؛ صحبت ما درخصوص حفاظت از اراضی ملّی است و مهمان محمود دستغیبی مدیرکل راهوشهرسازی استان بوشهر بودیم.
زمین بستر زندگی ما
همه ما داستان آن چهار عنصر اصلی آب، خاک، آتش و باد را می‌دانیم. حساسیّت‌های بسیاری در زمینه مصرف آب و یا برق و دیگر منابع ایجاد شده است ولی شاید یکی از مهم‌ترین منابع که به آن کم توجه هستیم زمین باشد. زمینی که روی گستره آن مشغول به زیستن هستیم و اگر فضای کافی نداشته باشیم ادامه حیات بسیار سخت خواهد شد.
این موضوع تا به حدی مهم است که طبق گفته برخی مورخان آدولف هیتلر به پیروی از نظریه «فضای حیاتی» راتسلر جنگ جهانی دوم را آغاز کرده است.
بطور خلاصه می‌توان گفت که زمین‌های ملّی شده اراضی هستند که در اختیار دولت درآمدند و اموال دولتی بشمار می‌آیند. معمولا این زمین‌ها در خارج از شهر واقع شده و مالک حقیقی ندارند و اگر شخص حقیقی با ارائه اسناد و مدارک در خصوص زمین‌های ملی شده ادعایی داشته باشد باید از طریق مراجعه ذیربط ادعای خود را اثبات نماید.
محمود دستغیبی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: بیشترین و یا حتی شاید بتوان گفت همه مشکلات اراضی ملّی بوشهر در محلات جنوبی مانند «تنگکات» و «امامزاده» و …می‌باشد که همین امر باعث ایجاد مشکلات فراوان و آثار و تبعات اجتماعی شده است.
زمین‌خواری از اراضی ملّی اتفاقی است که در این محلات می‌افتد؛ زمین‌خواری تصرف اراضی اعم از دولتی و شخصی از سوی اشخاص یا مراجعی است که با استفاده از نفوذ و روابط خود در دستگاه‌های مختلف اداری و یا با شناسایی خلاءهای قانونی و گاه نیز با جعل اسناد و مدارکی به سو استفاده‌های مالی و ملکی می‌پردازند.
شاید در نگاه اول با بردن کلمه زمین‌خوار مافیایی بزرگ و یا هکتار هکتار زمین به ذهن ما برسد اما در چند سال گذشته با رشد ساخت و سازهای غیرمجاز در مناطق جنوبی بوشهر زمین‌خواری با متراژ کم نیز باب شده است که نیازمند فرهنگ‌سازی است تا این کار صورت نگیرد.
برای مثال در محلات تنگک ۱، ۲ و ۳ چند هزار نفر در اراضی ملّی سکونت دارند.
شهرداری سنگر اول
«مالکین اراضی و املاک واقع در محدوده شهر یا حریم آن باید قبل از هر اقدام عمرانی یا تفکیک اراضی و شروع ساختمان از شهرداری پروانه اخذ نمایند؛ شهرداری می‌تواند از عملیات ساختمانی ساختمان‌های بدون پروانه یا مخالف مفاد پروانه به وسیله مأمورین خود اعم از آنکه ساختمان در زمین محصور یا غیرمحصور واقع باشد جلوگیری نماید.»
مطالب آورده شده قسمت ابتدایی قانون ماده ۱۰۰ شهرداری‌ها است. (
)
با این مقدمه شهرداری‌ها وظیفه جلوگیری از ساخت‌وساز غیرمجاز را دارند و سنگر اول مقابله با زمین‌خواری‌ها در سطح شهر هستند.
زمین‌خواری؛ مقابله‌ای چندوجهی
مدیرکل راهوشهرسازی استان بوشهر در خصوص مبارزه با زمین‌خواری عنوان کرد: با اینکه شهرداری سنگر اولیه مقابله با زمین‌خواری است اما دیگر دستگاه‌های دیگر نیز باید به وظیفه قانونی خود در این حوزه عمل کنند برای نمونه اگر زمینی بصورت غیرقانونی مشغول ساخت‌وساز شد در زمینه دسترسی‌های آب و برق باید محدود شود.
نکته‌ی قابل توجه معاملات زمین‌های اراضی ملّی توسط برخی بنگاه‌دارها و ثبت قول‌نامه و اقرارنامه در دفاتر اسناد رسمی است.
به ما میگن اسرائیلی!
وقتی که زمین‌خواری سنگر به سنگر عبور می‌کند در نهایت به یگان حفاظت سازمان ملی زمین که زیر نظر راهوشهرسازی است می‌رسد و لاجرم با برخورد قهری مسأله حل و یا ادامه پیدا می‌کند.
محمود دستغیبی مدیرکل راهوشهرسازی استان بوشهر در همین خصوص با خنده گفت که «به ما میگن اسرائیلی!» زمین‌های مردم را تصرف می‌کنیم امّا در حقیقت عدم فرهنگ‌سازی و آگاه‌سازی جامعه باعث این‌گونه نظرات است.
آثار مخرب تصرف اراضی ملّی
در یک نگاه کلی با دلسوزی برای مردم شاید به این نتیجه برسید که: «بابا چه کار مردم دارید! بزارین زندگی کنند!» اما اگر کمی عمیق‌تر به این موضوع نگاه کنید خواهید فهمید که این موضوع تبعات اجتماعی بسیار زیادی خواهد داشت.
در هر شهرسازی نقشه‌ای وجود دارد و امکانات رفاهی و غیره در آن جا نمایی می‌شود. خیلی از این اراضی‌های دولتی که مردم در آن سکونت دارند روی نقشه یا پارک، مدرسه، مجتمع رفاهی و … است که شاید امروز کمبود آن احساس نشود ولی در سال‌های آینده مردم نبود آن را احساس خواهند کرد.
چندی پیش مردم بوشهر در پویش فارس‌من خواستار ایجاد دبیرستان در تنگک بوشهر شده بودند. (بخوانید) پس از پیگیری‌های انجام شده یکی از مشکلات اصلی برای ساخت دبیرستان متوسطه اول و دوم در این منطقه نبود زمین مناسب بود؛ به عبارت دیگر زمین با کاربری آموزشی وجود دارد اما به صورت غیرقانونی مسکونی شده و مردم در آن مشغول زندگی هستند.
نداشتن فضای سبز و تفریحی مناسب، عدم ایمنی و عدم رعایت استانداردهای کوچه‌ها، معضل امدادرسانی در کوچه‌های تنگ و زندگی با تراکم جمعیت برخی دیگر از مشکلات زندگی در این محلات است که در آینده‌ای نه چندان دور گریبان‌گیر اهالی این‌گونه مناطق خواهد بود.
مردم آگاه باشند!
دستغیبی تأکید کرد: برای جلوگیری از اتفاقات نازیبا مثل تخریب‌ها و هزینه‌‌زایی‌های بیهوده، مردم در این موارد بایستی سواد خود را بالا ببرند و با آگاهی به خرید و فروش املاک بپردازند.
اهمیت و قانون‌مداری نکته دیگری است که باید به آن توجه کرد؛ بدون تردید باید بین شخصی که برای ساخت خانه پس از طی کردن مراحل پروانه ساختمانی می‌گیرد و شخصی که نمی‌گیرد و بصورت غیرقانونی و هزینه‌زا برای دولت به فعالیت می‌پردازد تفاوتی باشد.
این فرهنگ‌سازی باید از سنین کودکی و از مدارس شروع شود و با اقناع افکار عمومی ادامه پیدا کند؛ نداشتن برنامه شاخص و مدون برای فرهنگ‌سازی در این حوزه یکی از معایب جدی وزارت راهوشهرسازی است که امیدواریم بر طرف شود.
با این همه امیدواریم تعداد پرونده‌های زمین‌خواری در کشور روزبه‌روز کمتر شود و با فرهنگ‌سازی مناسب نسل‌های بعدی این موضوع را با حساسیّت بیشتری دنبال کنند چراکه منابع اراضی ما بدون شک از عوامل اصلی ادامه‌ی حیات ما هستند.
پایان خبر/
