صفر تا صد ماجرای آبیاری زمین‌های کشاورزی حاشیه شیراز با فاضلاب
به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، آبیاری زمین‌های کشاورزی با فاضلاب معضلی است که سالها گریبان مردم شیراز را گرفته بود، موضوعی که با سلامت مردم ارتباط مستقیم دارد و یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مردم بود که از رسانه‌ها خواستار پیگیری و رفع آن شده بودند.
بر اساس پیگیری‌ها و مشاهدات ما زمین‌های کشاورزی حاشیه شهر شیراز با فاضلاب خام آبیاری می‌شدند و بنا به گفته اهالی روستاهای حاشیه شهر شیراز شامل قلعه نو، ترکان، کوشکک، شاپورجان، اقبال آباد و گردخون در گذشته‌ای نه چندان دور کشاورزی در منطقه شرق شیراز توسط آب سه جوی شامل جوی مهرزاد، جوی اسلاملو و جوی هزار پیچ آبیاری می‌شده است اما به مرور اتفاقات دیگری افتاد که فیلم‌ها و تصاویر موجود گویای واقعیت دیگری بودند!
با طرح ایجاد تصفیه‌خانه، فاضلاب قسمت مهمی از شهر شیراز به سمت بلوار اتحاد سرازیر شد
با شروع خشکسالی که از سال‌های 76 به بعد رخ داد هر سه جوی مهرزاد، اسلاملو و هزارپیچ در حوالی شهرستان شیراز خشک شد، سپس با طرح ایجاد تصفیه‌خانه، فاضلاب قسمت مهمی از شهر شیراز به سمت بلوار اتحاد سرازیر و تصفیه‌خانه نیز افتتاح شد.
اما تصفیه‌خانه شماره یک گنجایش تصفیه کل فاضلاب هدایت شده به محل را نداشت و لذا کانال فاضلاب از کنارگذر تصفیه خانه شماره یک، فاضلاب اضافی را به سمت دریاچه نمک هدایت کرد.
در این میان، عده‌ای متخلف با هدایت فاضلاب به جوی مهرزاد و سپس جوی اسلاملو این فاضلاب را به طول حدود 7 کیلومتر به سمت شمال شرق هدایت کردند.
بنا بر گفته‌های یک کارشناس بهداشت محیط، با مشاهده عکس‌های هوایی گوگل در سال 2000 و مقایسه آن با سال 2022 مشاهده می‌شود که اکثر زمین‌های زیر کشت فاضلاب در سال ۲۰۲۲، در دهه 2000 و قبل از آن جزء حریم دریاچه نمک و شوره‌زار و باتلاقی بوده که قسمت‌هایی از آن برای چرای دام استفاده می‌شد، از این‌رو کسانی که پروانه جهت چرای دام در این منطقه را داشته‌اند شروع به زهکشی و شیرین کردن خاک و نمک‌زدایی کرده و سپس با استفاده از فاضلاب مفت و پر از مواد معدنی، اقدام به کشاورزی نموده، به مرور برای زمین‌های مذکور سند مالکیت و کشاورزی گرفته‌اند.
علیرضا فاتح درباره این ماجرا اظهار داشت: این افراد، بی‌توجه به اینکه این فاضلاب حاوی مواد سمی برای حیات وحش منطقه و خطرناک برای مصرف کنندگان این محصولات کشاورزی است، اقدام به فعالیت کردند و این عمل باعث از بین رفتن حیات جانوری و گیاهی منطقه شرق شیراز و جنب دریاچه نمک شد، از طرفی زمین‌های استفاده شده برای کشت با فاضلاب به مرور مملو از فلزات سنگین، ارسنیک و مواد مضر دیگر شد و یقینا در سال‌های نه چندان دور و در اینده‌ای نزدیک، هیچ گیاهی در آن نخواهد رویید.
او گفت: در شرایط کنونی متاسفانه تنها تعداد انگشت‌شماری گرگ، کفتار، روباه، شغال، گربه وحشی، لاک پشت و پرندگان باقی مانده‌اند و بنا به گفته یکی از فعالین منطقه در امر پرورش ماهی، حتی مارها و قورباغه ها از الودگی حاصل از فاضلاب از بین رفته‌اند و متاسفانه در دو گذشته برای حل مشکل، هر اقدام و راه‌حلی به علت بعضی مسائل با شکست مواجه شد و مشکل کشت با فاضلاب در شرق شیراز مرهون ۲ راه حل بود.
به گفته وی، در این مورد یا باید تصفیه‌خانه‌ای در جنب تصفیه‌خانه شماره یک ایجاد می‌شد تا همه فاضلاب هدایت شده به بلوار اتحاد تصفیه شده و پساب حاصل از تصفیه‌خانه صرف کشاورزی گردد که این امر نیاز به بودجه‌ای فراوان داشت وروژه‌ای زمان‌بر بود و راه دوم اینکه باید فاضلاب خام منحرف، لوله گذاری شده و دور از دست متخلفین به سمت دریاچه هدایت گردد تا تصفیه‌خانه کمکی ساخته شود.
البته این نکته قابل ذکر است که در سال ۱۴۰۰ و در ابان‌ماه فاضلاب منحرف شد ولی متخلفین که ثروت گزافی از راه کشاورزی با فاضلاب به دست اورده‌اند، اقدام به تخریب کانال انحرافی کردند، بدون اینکه ترسی از قانون داشته باشند و یا تا کنون با توجه به ارائه گزارش تخلف، تحت پیگرد قانونی قرار گرفته باشند!
از سویی عدم هماهنگی ادارات مسوول و درگیر در ماجرا سبب شده بود که این مشکل سالها باقی بماند.
آب زهکش زیر سطح شیراز که آب بسیار پاکی است، به ذوب اهن پاسارگاد کوار فروخته می‌شود
فاتح اظهار داشت: همچنین در همین منطقه آب زهکش زیر سطح شیراز که آب بسیار پاکی است، به ذوب اهن پاسارگاد کوار فروخته می‌شود، در صورتی که می‌توان اب زهکش پاک را به کشاورز داد و پساب تصفیه خانه و حتی فاضلاب را به کارخانه ذوب اهن کوار فروخت، با این روش هم منطقه از الودگی فاضلاب در امان میماند و هم محصول کشاورزی به‌صورت سالم به دست مصرف کنندگان خواهد رسید!
حضور مسئولان در محل و پیگیری جهت امحای زمین‌های آلوده
پیگیری‌های مداوم خبرگزاری فارس در خصوص آبیاری زمین‌های کشاورزی در این مناطق سبب شد مدیرکل دفتر امور اجتماعی استانداری فارس به همراه مدیرعامل ابفا شیراز و برخی دیگر از مسئولین دهم اردیبهست ماه امسال از این منطقه بازدید کنند.
مصطفی مشفقیان در این بازدید گفت: در خصوص آلاینده‌های زیست محیطی که یکی از آسیب‌های کلان اجتماعی نیز محسوب می‌شود در مناطق بالادست دریاچه مهارلو و همچنین در پایین دست تصفیه خانه شماره یک شیراز که نزدیک دهکده سلامی است دچار معضلات جدی هستیم.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری فارس افزود: ۶۰ درصد فاضلاب خامی که از سطح شهر شیراز به منطقه وارد و به تصفیه خانه سرازیر می‌شود مورد تصفیه قرار می‌گیرد و چیزی حدود ۴۰ درصد آن به سمت دریاچه نمک رهاسازی می‌شود که تبعات بسیار مهم زیست محیطی و بهداشتی را به دنبال دارد.
وی با بیان این دغدغه که کارخانجات و صنایع از نظر قانونی ملزم به عملیاتی کردن یک سری مراحل پیش تصفیه مرتبط با تولیدی خود هستند، گفت: برخی کارخانجات شهر شیراز استاندارهای زیست محیطی را رعایت نکرده و مراحل پیش تصفیه را به صورت کاملا غیرقانونی حذف کرده‌اند.
مشفقیان با بیان اینکه تصفیه خانه شماره یک شیراز توانایی و ظرفیت لازم جهت تصفیه کل فاضلاب هایی که واردش می‌شود را ندارد، عنوان کرد: به این دلیل که آلاینده ها بیش از حدِ مجاز است در آنجا به طور کامل مورد پاکسازی قرار نمی‌گیرد.
او کشت محصولات کشاورزی با آب فاضلاب را از دیگر معضلات برشمرد و گفت: تقریبا یک کانال هفت کیلومتری از پایین‌دست تصفیه خانه شماره یک شیراز که فاضلاب را رها می کند به سمت دریاچه نمک وجود دارد.
این مقام مسوول اضافه کرد: نکته اصلی این است که در این مسیر هفت کیلومتری شاهد حضور برخی کشاورزان به صورت غیر قانونی هستیم که کانال ها و انشعاباتی را زده و تقریبا همه فاضلاب را به سمت زمین های زراعی خود می‌برند.
وی با اشاره به اینکه الان با صدها هکتار زمین کشاورزی مواجه هستیم، گفت: زمین های کشاورزی که بعضاً از منابع طبیعی تصرف عدوانی شده، یا برخی مجوزدار هستند و خیلی از آنها مجوز نیز ندارند.
مشفقیان با بیان اینکه نکته حائز اهمیت آن است که چه زمین های مجوز دار و چه غیر آن جهت کشاورزی حق استفاده از فاضلاب خام را ندارند، عنوان کرد: این در حالی است که متاسفانه انواع محصولات کشاورزی شامل جو، گندم، ارزن، ذرت و گاهی برنج در اینجا کشت می‌شود.
مدیر کل امور اجتماعی استانداری فارس افزود: طبق بررسی های علمی صورت گرفته محصولاتی که با فاضلاب خام کشت می‌شوند به لحاظ زیست محیطی و بهداشتی آلوده هستند و منجر به انواع سرطان‌ها و بیماری‌ها در انسان می‌شوند، لذا فاقد ارزش غذایی هستند و نباید وارد زنجیره غذایی مصرفی انسان شوند.
وی اضافه کرد: اما متاسفانه شاهد آن هستیم که این محصولات کشاورزی که با فاضلاب خام تولید می‌شوند، وارد زنجیره غذایی شده‌اند.
مشفقیان در ادامه خاطر نشان کرد: این کانال هایی که کشاورزان به صورت غیر قانونی حفر کردند و انشعاب گرفتند باید تخریب و مسدود شود و مراقبت مستمر از سوی مراجع انتظامی و قضایی داشته باشد.
وی افزود: کانال اصلی انتقال فاضلاب به سمت دریاچه نمک باید لایروبی شده و مورد مراقبت قرار گیرد تا از آن مجددا انعشاب گرفته نشود.
این مقام مسوول در پایان عنوان کرد: زمین ها و اراضی ملی باید تعیین تکلیف شده و از کشاورزانی که به صورت غیرقانونی زمین ها را تصرف کردند باز پس گرفته شود و همچنین حتما محصولاتی که اینجا کشت شده امحا شود.
امحای زمین‌های کشاورزی آلوده و پیدا شدن چالشی جدید به‌نام آبیاری با فاضلاب خام
کارشناس بهداشت محیط اما در هفته گذشته با اشاره به نتیجه دادن تلاش‌ها و پیگیری‌ها جهت قلع و قمع زمین‌های آبیاری شده با فاضلاب از دغدغه دیگری که ابیاری با فاضلاب خام است پرده برداشت.
علیرضا فاتح در گفتگو با فارس از امحای زمین‌های آبیاری شده با فاضلاب ابرازی خرسندی کرد و گفت: پس از چند سال دوندگی و زحمات طاقت فرسا و مایه گذاشتن از همه توانمان، بالاخره امسال مزد تلاشمان را گرفتیم و نفسی به راحتی کشیدیم.
وی در ادامه افزود: با این وجود متاسفانه ابتدای کار دیگری هستیم و درگیر مشکلات جدید شده‌ایم و رسالتمان به گونه دیگری رقم خورده است.
فاتح افزود: آبیاری با فاضلاب خام که ممنوع بود، با دستورالعمل وزارت بهداشت و درمان و درجه بندی خروجی تصفیه‌خانه‌ها و یا همان پساب و اعلام اینکه درجه پساب تصفیه خانه های ایران c است و این درجه تصفیه مناسب آبیاری محصولاتی که مصرف غذایی دارند نیست، مشکل ما دو چندان شده است.
وی ادامه داد: خوب چکار باید کرد؟ اولا الگوی کشاورزی باید تغییر کند. یعنی به جای گندم و جو و یونجه و ذرت و برنج… باید محصولات دیگر کاشته شود. مثلا پنبه و درختانی که مصرف صنعتی دارند و یا نیشکر فقط برای تولید متانول برای صادرات به کشورهایی که جهت سوخت خودرو از متانول استفاده می‌کنند.
او گفت: دوم تغییر الگوی آبیاری، به این معنا که باید کاملا روش آبیاری سنتی و یا همان روش غرقابی تبدیل به روش آبیاری قطره ای و بارانی گردد، سوم سیستم تصفیه فاضلاب باید پیشرفته‌تر شود و با در نظر گرفتن صافی‌های شنی، درجه تصفیه فاضلاب را به سمت درجه A و B برد تا مناسب کشاورزی جهت محصولات غذایی شود.
این کارشناس بهداشت محیط افزود: باید فکری به حال تصفیه خانه شماره ۲ در کنار شهرک صنعتی و تصفیه خانه شهرک صنعتی کرد، می‌دانید که همان اندک فاضلاب تصفیه شده و ناقص مجددا وارد کانال فاضلاب خام می‌شود و در این میان بحث اصلی، آب زهکش زیر سطح شهر شیراز است که متاسفانه به اندک بهایی قسمت اعظم آن به کارخانه ذوب آهن پاسارگاد کوار فروخته می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه باید جلو انتقال این آب به کوار گرفته شود و اکنون که دست کشاورز از فاضلاب و پساب کوتاه شده است، آب زهکش با برنامه ریزی مسئولان شهری و استانی و استفاده از آبیاری نوین به‌طور کامل در اختیار بخش کشاورزی شرق شیراز گذاشته شود، گفت: باید به فکر صدها نفر کشاورز بیکار شده هم باشیم که کاری به جز کشاورزی بلد نیستند، به فکر فرو نشست دشت شیراز هم باشیم، نمی‌دانم چرا نمایندگان مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی جواب نماینده کوار، خرامه و سروستان در مجلس شورای اسلامی را ندادند، آنجا که در جراید اعلام کردند ما سهمیه فولاد کوار را که برده ایم، سهم آب کارخانه گنداله‌سازی خرامه را هم از همین آب خواهیم برد!
فاتح تاکید کرد: بارها گفته‌ام و باز هم می‌گویم انتقال آب از دشت شیراز به جای دیگر با توجه به فرونشست زمین و بی‌آبی کشاورزان و زمین های کشاورزی به هیچ عنوان نباید انجام گیرد، ما در امر مبارزه با آبیاری با فاضلاب و پساب غیراستاندارد مصمم هستیم ولی دغدغه بیکاری کشاورزان در جایی که آب زهکش به حجم و مقدار کافی جهت ادامه کشاورزی وجود دارد، یک دم ذهن شخصی مثل من و دیگر همکاران را رها نمی‌کند.
او اضافه کرد: وظیفه من مبارزه با کشاورزی با آب‌های غیرمتعارف است و هیچ تعهد و وظیفه ای برای تامین آب کشاورزی مناسب جهت کشاورزان ندارم، ولی وجدان و احساس همدردی با کشاورزان بیکار شده بنده را وامی‌دارد که در حد توانم کاری بکنم.
وی تاکید کرد: در اینجا از مسئولین شهری و استانی تقاضا دارم، فکری برای در اختیار نهادن آب زهکش شیراز برای کشاورزان بنمایند، چراکه مشکل اصلی فعلا صدها کشاورز و خانواده هایشان هستند که فکری برای تامین معاششان شود.
او اظهار داشت: ذوب آهن بخش خصوصی کوار مشکل و دغدغه من و امثال من و کشاورزان منطقه نیست، نمی دانم تا حالا درگیر تردید بین اجرای دستور اداری و دلسوزی برای کشاورز حتی متخلف شده اید یا نه؟ می‌دانم همگی افراد ادارات درگیر در این ماجرا، احساسی شبیه به احساس من داشتند و دارند، پس عاجزانه خواهشمندم آب پاک را در اختیار کشاورزان قرار دهید.
به گزارش فارس، گرچه با پیگیری‌ها کارشناسان بهداشت محیط، مطالبه رسانه‌ها و هماهنگی مسئولین و اراده دستگاه نظامی و انتظامی این زمین‌های آلوده قلع و قمع شدند اما رفع مشکلات بعدی همچون قرار دادن اب در اختیار کشاورزان و مسئله انتقال اب از دشت شیراز به ذوب آهن کوار مشکلات دیگری است که باید به آن توجه شود.
بنا بر گفته‌های این کارشناس بهداشت محیط سالهاست آب زهکش شیراز به‌عنوان پساب، به کارخانه ذوب آهن کوار راهی می‌شود تا علاوه بر فرونشست دشت شیراز مشکلات بسیار دیگری را برای شیراز و مردمانش به ارمغان بیاورد این در حالی است که نماینده مردم کوار در مجلس، این آب را حق کارخانه فولاد کوار می‌داند و می‌گوید: فرونشست دشت شیراز در پی بهره‌برداری از آب سطحی طنزی بیش نیست.
ماجرای انتقال آب از شیراز به کوار
بنا بر گفته‌های این کارشناس بهداشت محیط سالهاست آب زهکش شیراز به‌عنوان پساب، به کارخانه ذوب آهن کوار راهی می‌شود تا علاوه بر فرونشست دشت شیراز مشکلات بسیار دیگری را برای شیراز و مردمانش به ارمغان بیاورد این در حالی است که نماینده مردم کوار در مجلس، این آب را حق کارخانه فولاد کوار می‌داند و می‌گوید: فرونشست دشت شیراز در پی بهره‌برداری از آب سطحی طنزی بیش نیست.
آسیب به محیط زیست، کاهش ذخایر آبی، بهره‌برداری بیش از حد از سفره‌های آب زیرزمینی و در نتیجه فرونشست زمین، شورتر شدن دریاچه مهارلو و آسیب به کشاورزی از جمله دلایلی است که در پی این انتقال آب مطرح می‌شود و بحث اینکه مجوزی که برای این اقدام صادر شده است یا خیر؟!
به گفته فاتح، چندسال پیش برای انجام عملیات قطار شهری، مسئولان ذیربط متوجه سطح بالای آب می‌شوند و عملیات در منطقه وزیرآباد منتفی می‌شود و از طرفی در همان زمان با توجه به تاکید به بحث تولید و راه‌اندازی کارخانه فولاد کوار، طی قراردادی بنا می‌شود برای راه‌اندازی این کارخانه که قرار بود آب مورد نیازش از محل سد کوار تامین شود و هنوز این اقدام میسر نشده بود، آب زهکش در مجاورت تصفیه‌خانه شماره یک شیراز به کارخانه ذوب آهن کوار اختصاص یابد.
این کارشناس بهداشت محیط با تاکید بر اینکه از این آب نمونه‌ای را جهت بررسی به آزمایشگاه داده است، اظهار داشت: در دهه هفتاد و سال‌های ترسالی سطح آب زیر سطحی در مناطق جنوبی و مرکزی شهر شیراز به قدری بالا بود که ساکنین این مناطق کف خانه‌ها را هم آسفالت می‌کردند و حدود یک متر از دیوارهای خانه‌ها را هم سیمان، تا از نفوذ آب از زیر زمین به داخل منازل جلوگیری کنند، البته آن زمان هنوز خبری از عایق های رطوبتی جدید نبود.
فاتح اظهار داشت: خاطرم هست اموات را هم پس از کفن در کیسه‌های پلاستیکی گذاشته و دفن می‌کردند، لذا شرکت آب منطقه‌ای شروع به حفر کانال هایی شبیه قنات در این مناطق کرد تا با زهکشی آب زیر سطحی فروکش کند و انصافا طرح بسیار موفق بود و باعث پایین رفتن سطح آب زیر سطحی در این مناطق شد.
وی افزود: اما در سال‌های بعد و شروع خشکسالی طولانی مدت و بالا رفتن تب احداث باغ در مناطق شمال و غرب شیراز و حفر چاه‌های متعدد و ایجاد شبکه شهری جمع‌آوری فاضلاب در بیشتر مناطق شهری سطح آب زیر سطحی به شدت افت کرد، به طوری که در ۲۶ مرداد ۱۳۹۴ خبر از افت ۱۰۰ متری در شمال شهر و افت ۳۰ متری در جنوب شهر شیراز در رسانه‌ها منتشر شد.
این کارشناس بهداشت محیط ادامه داد: در تازه‌ترین اظهارات، عزت الله رئیسی خبر از فرونشست ۲۰ الی ۳۰ سانتی متری زمین در بعضی از مناطق شهر شیراز داده و اما اشکال کار کجاست؟
وی در پاسخ به این پرسش توضیح داد: قسمت بیشتری از این آب زهکش سر از بلوار اتحاد و تصفیه خانه شماره ۱ واقع در شرق شیراز در می‌آورد، سالهاست شرکت فولاد پاسارگاد کوار آب مورد نیاز خود را به وسیله تانکر از کانال آب کانال یاد شده تامین می‌کند.
فاتح افزود: مرکز بهداشت شهرستان شیراز و سازمان حفاظت محیط زیست شیراز اقداماتی جهت جلوگیری از انتقال آب به کوار انجام دادند ولی متاسفانه به علت عدم هماهنگی ادارات ذیربط و بعضی مسائل، نه تنها موفق نبودیم بلکه اکنون و در حال حاضر آب زهکش با لوله مستقیما به کارخانه ذوب آهن کوار پمپاژ می‌گردد!
ادعای فرونشست دشت شیراز در پی برداشت اندکی آب زهکش طنزی بیش نیست
نماینده مردم شهرستان‌های کوار، سروستان و خرامه اما با بیان اینکه آب زهکش شیراز در حال حاضر ۶۰۰ لیتر بر ثانیه هدررفت دارد، گفت: این میزان هدررفت آب زهکش به سمت دریاچه حرکت می‌کند که اگر می‌توانند، آن را کنترل کرده و از آن استفاده بهتری کنند، اینکه بهانه کنیم و بگوییم دشت شیراز در حال فرونشست است، در حد طنز است به دلیل اینکه اگر ما سالانه دو میلیون و نیم متر مکعب آب از شبکه آب‌های سطحی که هیچ ربطی به آب‌های زیرزمینی شیراز ندارد را برداریم، دلیل فرونشست شیراز شود طنزی بیش نیست و کسی که این حرف را می‌زند یا مغرضانه سخن می‌گوید، یا کارشناس نیست و یا اطلاع ندارد؛ لذا بهتر است با کارشناسان حوزه آب استان بیشتر نشست و برخاست کند تا اطلاعاتش بالا رود.
اینکه بهانه کنیم و بگوییم دشت شیراز در حال فرونشست است، در حد طنز است به دلیل اینکه اگر ما سالانه دو میلیون و نیم متر مکعب آب از شبکه آب‌های سطحی که هیچ ربطی به آب‌های زیرزمینی شیراز ندارد را برداریم، دلیل فرونشست شیراز شود طنزی بیش نیست
عبدالعلی رحیمی مظفری در این باره اظهار داشت: بخش خصوصی یک کارخانه در استان فارس تاسیس کرده که در سطح ملی مطرح است و عایدی آن برای کل کشور بوده و از افتخارات استان فارس است.
وی افزود: آب منطقه ای فارس بحث تامین آب این کارخانه را تقبل کرده، وقتی مشکل آب آشامیدنی در استان پیش آمد، آب منطقه‌ای تصمیم گرفت از محل پساب این حقابه یا آب‌های زهکش را تا زمان راه‌اندازی پساب تامین کند و اب منطقه‌ای هم مطابق این تعهد ۱۰۰ لیتر بر ثانیه مطابق ۲ و نیم میلیون متر مکعب در سال اب را به این کارخانه اختصاص می‌دهد.
نماینده مردم کوار، سروستان و خرامه در مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: این تعهد تا سقف ۱۰ میلیون است ولی با سیستم‌های پیشرفته‌ای که فولاد پاسارگاد ایجاد کرده مصرف آب محدود شده و صرفه‌جویی کرده و موضوع این نیست که بخواهیم از حق ان بگذریم، لذا اینکه آب زهکش یا پساب تخصیص یابد تصمیم کارشناسی آب منطقه ای فارس است، اما پساب فاضلاب ما در حال حاضر به طور کامل قابل استفاده نیست؛ چراکه میزان تصفیه‌ای که انجام می‌شود پاسخگوی این مصرف نیست.
هرکس مدعی است که می‌تواند از پساب استفاده کند به کمک آبفا بیاید و از پساب استفاده کند و آبفا هم استقبال می‌کند
وی افزود: طبق قراردادی که بین فولاد پاسارگاد با آبفا شیراز تنظیم شده، قرار است این پساب که اکنون یک میلیون و ۲۰۰ هزار است به فولاد پاسارگاد فروخته شده و مابقی آن هم مصرف کننده ندارد لذا هرکس مدعی است که می‌تواند از پساب استفاده کند به کمک آبفا بیاید و از پساب استفاده کند و آبفا هم استقبال می‌کند.
رحیمی مظفری با اشاره به اینکه اگر ما همه چیز را حق شهرستان شیراز بدانیم، صحیح نیست، اظهار کرد: آن هم نکته‌ای است که ما در حوزه صنعت و زیرساخت‌ها به شدت با آسیب شهرستان‌های همجوار رو به رو هستیم و تاوان کلانشهر شیراز را می‌دهند.
وی تاکید کرد: دلیل نمی‌شود که ما سالیانه در حال حاضر ۶۰ میلیون و در افق یک سال اینده ۶۰ میلیون متر مکعب(جمعا ۱۲۰) آب را فقط برای شرب شیراز اختصاص دهیم، همچنین از سد درودزن که مقداری از آن حقابه خرامه می‌شود، بخشی مربوط به مرودشت و بخشی حق زرقان است و هیچ‌کس صدایش درنیاید و وقتی قسمتی از پساب بخواهد به شهرستان‌های دیگر برود، ناله واقربتا بلند شود!
او گفت: این صد در صد غیر قابل پذیرش است و بنده به عنوان یکی از نمایندگان شهرستان‌های اطراف شیراز به شدت از حقوق شهرستان‌های کوار، سروستان و خرامه دفاع خواهم کرد و ذره ای از این موضع کوتاه نخواهم آمد.
حال باید استاندار فارس به این موضوع ورود جدی‌تری داشته باشد تا ماجرا روشن شود و در اینده اثرات جبران ناپذیری به دنبال نداشته باشد.
گزارش از: راضیه نجار
پایان پیام/ن
این خبر در هاب خبری وبانگاه بازنشر شده است
