صیغه عقد اخوت بین نمازگزاران تبریز در عید غدیر

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی آل‌هاشم، امام جمعه تبریز که بارها به دلیل کارهای نو ، در صدر اخبار قرار گرفته است، این بار نیز با ابتکاری نو در روز عید غدیر خم صیغه عقد اخوت را بین تمام نمازگزاران تبریز جاری کرد.

نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه تبریز در بین صلاتین  از همه نمازگزاران  خواست در دست در دست هم داده و در قرائت دعا صیغه عقد اخوت( به مناسبت عید غدیر) وی همراهی کنند.

امام جمعه تبریز همچنین با بیان اینکه غدیر تنها یک حادثه تاریخی نیست بلکه یک تفکر است و نشامه برای تداوم خط نبوت است و یک چشمه‌ای است که تا پایان هستی این چشمه می‌جوشد، گفت: غدیر روز اکمال دین و اتمام نعمت و موجب خشنودی خداوند متعال است. 

وی ادامه داد: غدیر نه تنها بیان جغرافیا و تاریخ است بلکه اثبات ولایت است. عید غدیر و ولایت در واقع عید دخالت مردم در امر حکومت، حامی مستضعفان و الگوی حکومت اسلامی به سایر حکومت‌هاست.

آل‌هاشم با تشکر از برگزاری باشکوه جشن‌های مردمی عیدغدیرخم گفت:  تا روز مباهله جشن‌ها ادامه دارد و سپس به استقبال عزاداری محرم خواهیم رفت. 

 

 

نحوه برقراری صیغه عقد اخوت در عید غدیر

یکی از اعمالی که جزء مستحبات در روز عید غدیر برابر با هجدهم ذی‌الحجه عنوان شده و روایت‌های زیادی درباره آن عنوان شده، برقرار کردن صیغه عقد اخوت است. عقد اخوت یا پیمان برادری سابقه طولانی در میان ادیان الهی دارد. درواقع روز هجدهم ذی‌الحجه که شیعیان، آن را با عنوان عید غدیر می‌شناسند، همان روزی است که آتش برای حضرت ابراهیم علیه السلام سرد و گلستان شد، روزی است که حضرت موسی علیه السلام حضرت یوشع بن نون را به عنوان وصی خود برگزید، روزی است که حضرت عیسی علیه السلام یکی از حواریون به نام شمعون الصفا را وصی خود معرفی کرد و روزی است که حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام به عنوان امام و ولی مردم از سوی پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله معرفی شدند.

آن طور که در منابع معتبر و مستند اسلامی عنوان شده، مناسب است که عقد اخوت در میان برادران و دوستان مؤمن خوانده شود. در کتاب مستدرک الوسائل نحوه اجرای عقد اخوت به این صورت عنوان شده است:

ابتدا دست خود را بر روی دست راست برادر مؤمن خود قرار بده و بگو: «وَاخَیْتُکَ فِی اللَّهِ وَ صَافَیْتُکَ فِی اللَّهِ وَ صَافَحْتُکَ فِی اللَّهِ وَ عَاهَدْتُ اللَّهَ وَ مَلاَئِکَتَهُ وَ کُتُبَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِیَاءَهُ وَ الْأَئِمَّةَ الْمَعْصُومِینَ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ‏ عَلَی أَنِّی إِنْ کُنْتُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ الشَّفَاعَةِ وَ أُذِنَ لِی بِأَنْ أَدْخُلَ الْجَنَّةَ لاَ أَدْخُلُهَا إِلاَّ وَ أَنْتَ مَعِی‏؛ با تو برادر شدم در راه خدا و صفا کردم با تو در راه خدا و دست دادم با تو در راه خدا و عهد کردم با خدا و فرشتگانش و کتاب‌هایش و رسولانش و پیمبرانش و امامان معصوم علیهم السلام بر اینکه اگر من از اهل بهشت و مشمول شفاعت بوده باشم و رخصت یافتم که داخل جنت و بهشت شوم داخل آن نروم مگر اینکه تو با من باشی.»

سپس برادر مؤمن بگوید: «قَبِلْتُ‏؛ پذیرفتم.»

سپس بگوید: «أَسْقَطْتُ عَنْکَ جَمِیعَ حُقُوقِ الْأُخُوَّةِ مَا خَلاَ الشَّفَاعَةَ وَ الدُّعَاءَ وَ الزِّیَارَةَ؛ ساقط کردم از تو جمیع حقوق برادری را غیر از شفاعت و دعاء و زیارت.»

 

پایان پیام/۶۰۰۲۷