نویسنده کودک و نوجوان: عشق به وطن را باید در آثار منتقل کرد

به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، به مناسبت ۱۸ تیر روز «ادبیات کودک و نوجوان» با فرزانه رحمانی نویسنده مطرح حوزه کودک و نوجوان گپ و گفتی در مورد کتاب «جعبه‌ خیال» که اخیرا رونمایی شده و شیوه‌های داستان‌نویسی و ویژگی‌های داستان و… داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

فارس: خانم رحمانی، برای شروع لطفا خودتان را معرفی کنید.

بله حتما، فرزانه رحمانی هستم، متولد ۲۳ آبان ماه ۱۳۵۳ در همدان، مدرس داستان‌نویسی، کارشناس ادبیات کودک و نوجوان و کارشناس ارشد پژوهش هنر.

فارس: شما در عرصه نویسندگی رتبه‌های خوبی داشتید، در این مورد هم لطفا اشاره‌ای داشته باشید.

(با لبخند) به لطف خدا رتبه سوم سیزدهمین مسابقه سراسری مقاله‌نویسی در جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران در سال ۸۸ را به دست آوردم، رتبه دوم جشنواره ادبی-هنری باغ کودکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۹۱ و کاندیدای هفدهمین جشنواره کتاب کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ۱۳۹۳ هم بخش دیگری از افتخاراتی است که در کارنامه‌ هنری‌ام دارم.

فارس: و آثار شما؟

زندگی یعنی همین، این نامه برای شماست؟ یک چیزی زیر تختم است، لووتا کجایی؟ قورباغه‌ات را با ساندویچ عوض کن، من نبودم، مهمان‌های وقت خواب، اتاق دوست داشتنی من، مادرم زاغچه(رمان)، ما دوتا، قلب ستاره‌ای، روی زمین میمانم، سه جلدی مهارت‌های خردسالی و جعبه خیال که اخیرا رونمایی شد.

فارس: کتاب «جعبه خیال» در مورد چیست؟

این اثر در ستایش بازی است، جالب آن که ایده آن را هنگام اسباب‌کشی و وجود چندین جعبه و کارتن خالی که فرزندانم با آنها خیلی راحت و تنها با خیالشان بازی می‌کردند و می‌خندیدند، گرفتم، آنجا متوجه شدم ترکیب خیال و بازی از هم برای بچه‌ها چقدر می‌تواند حال آنها را خوب کند و باعث شادی آنها شود بنابراین سعی کردم این حس را در قالب متن و تصویر به بچه‌ها منتقل کنم.

فارس: شما ابتدا مربی کانون پرورش فکری کودک و نوجوان بودید و بعد وارد عرصه نویسندگی شدید، این فضا چه تاثیری در نوشتن برای کودکان داشت؟

بله من در همدان مربی بودم؛ بعد از رفتن به تهران به بخش مکاتبات کانون پرورش فکری رفتم که خوشبختانه در این بخش با تمام بچه‌های ایران ارتباط دارم، آثاری را که ارسال می‌کنند را می‌خوانم و به نظرم این فعالیت در دنیا بی‌نظیر است.

مربی بودن در کانون مقدمه‌ای برای شروع نوشتنم شد، تولد فرزندانم و مادر شدنم هم به نوشتنم شدت و قوت بخشید، خوشبختانه کتاب‌های زیادی نوشته‌ام و آثاری را هم در دست چاپ دارم، البته اکثر کتاب‌های من تصویری است چون خودم به این کتاب‌ها خیلی علاقه دارم.

فارس: نوع نگارش کتاب‌های تصویری را چطور انجام می‌دهید؟

تصویرهای داستان‌های کتاب را با تصویرگر در میان می‌گذارم و سعی‌ام بر این است به ایده و تصویر ذهنی من نزدیک باشد.

فارس: خانم رحمانی! فکر می‌کنید نویسنده کودک و نوجوان باید از چه ویژگی و شاخصی برخوردار باشد؟

سوال خوبی بود؛ من معتقدم نویسنده کودک باید به این موضوع دقت و توجه داشته باشد که کودک تازه وارد دنیای ادبیات و خواندن و نوشتن شده پس باید قصه را روان، سرراست و به اندازه و فهم او و با جمله‌بندی درست و مناسب منتقل کند، از این نظر نویسنده کودک کار بسیار سختی دارد.

نویسنده چون می‌خواهد مفاهیم متعالی را به کودک یاد دهد باید حواسش به محتوا و هم‌خوانی آن با بوم و فرهنگ کشورش باشد که این نکته بسیار اهمیت دارد.

فارس: مهمترین و شاخص‌ترین هدف به عنوان نویسنده در آثاری که نوشته‌اید چه بوده است؟

من در اکثر کتاب‌هایم «خیال» و «بازی کردن» را برای بچه‌ها توصیه می‌کنم چون معتقدم خیال می‌تواند آنها را خلاق کند و رشد دهد، «خیال» و «بازی» به طور قطع زندگی را برای آنها شیرین‌تر کند.

فارس: دغدغه امروز شما در حوزه نویسندگی چیست؟

بازار داغ کتاب‌های ترجمه‌ای که متاسفانه با فرهنگ ما بیگانه است؛ به یکی از دغدغه‌های من تبدیل شده است، ما باید به دنبال نگارش و انتشار کتاب‌هایی با زیست‌بوم و فرهنگ و ادبیات خودمان باشیم، اگر این کار را درست و حساب شده انجام دادیم شناخت درستی را برای بچه‌ها ایجاد کرده‌ایم و این شناخت کافی و دقیق عشق به وطن و زبان فارسی را ایجاد می‌کند.

به شدت معتقدم بچه‌های ما باید با میراث‌های به جا مانده از گذشتگان و تاریخ کشورمان از طریق همین نوشته‌ها آشنا شوند.

فارس: و چه توصیه‌ای به نویسندگان حوزه کودک و نوجوان دارید؟

نویسنده کودک و نوجوان نقش بسیار مهمی در شکل‌دهی شخصیت و هویت ملی و وطنی کودک و نوجوان داشته و مسیر را برای شناخت ایران و بزرگان ایرانی باز می‌کند و می‌شود؛ معتقدم آنها از پیشگامان ایجاد هویت برای کودک و نوجوان هستند.

توصیه‌ام به خودم و دوستانم این است که باید در نوشته‌ها عشق به وطن و آنچه داریم و داشته‌ایم را برای نسل جدید بیان کنیم، باید موضوع هویت را جدی و عشق به وطن را جدی‌تر بگیریم.

فارس: از وقتی که در اختیار گذاشتید ممنونم اگر صحبت پایانی دارید بفرمایید.

من هم از شما سپاسگزارم، حرفی ندارم جز توجه به احساسات کودکان و نوجوانان و آگاه کردن آنها با کتاب و هنر.

——————-

الهام شهابی

——————–

پایان پیام/ 89001/