تیشه به ریشه بزرگترین ذخیره‌گاه زیست‌کره کشور
به گزارش خبرگزاری فارس از کوهچنار، خبرها حاکی از متوقف شدن پروژه جاده سازی در ارتفاعات کوهچنار (که توسط پیمانکار اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای شهرستان کوهچنار در حال انجام بود) به دستور دادستان عمومی و انقلاب شهرستان کوهچنار است.
با اشراف به اینکه جنگلهای زاگرس جنوبی در منطقه کازرون استان فارس نقش بسیار مهمی در اکوسیستم جنگلی دارند، اما دیده میشود که پروژه تخریب جنگلهای این منطقه از فارس در ابتدا با زراعت دیم و شخم زیر اشکوب جنگل که منجر به فرسایش بسیار بالای خاک شده ، کلید خورد و حالا پس از این اقدامات مخرب زیست محیطی نوبت به جاده سازی و تخریب ارتفاعات کوهچنار رسیده است.
قطع درختان و تَنُک شدن جنگل برای گسترش باغات و کشاورزی دیم، زغال گیری و چرای دام نیز از دیگر عوامل اصلی نابودی جنگلهای زاگرس در منطقه کوهچنار استان فارس است.
جاده سازی هایی که در تخریب اولین ذخیره گاه زیست کره کشور ،مسیرهای جاده دسترسی به مناطق صعب العبور و تخریب آن را بسیار آسان کرده است.
تخریب محیط زیست با احداث جاده های غیر ضروری
عملیات تخریب محیط زیست به احداث جاده های غیر اصولی و غیر ضروری در این منطقه از زاگرس طی چند سال گذشته به شدت افزایش پیدا کرده است و این موضوع به دغدغه جدی دوستداران محیط زیست تبدیل شده است.
تالاب آب شیرین منطقه ارژن و پریشان با گستره ۵۹۵ هزارهکتار در سال ۱۳۵۱ “پارک ملی” و با کاهش گستره در سال ۱۳۵۳ “منطقه حفاظت شده” شناخته شد. این منطقه در فهرست ذخیره‌گاه‌های زیست کره یونسکو با عنوان «ذخیره گاه زیست کره ارژن و پریشان» ثبت شد. تالابهای ارژن و پریشان در سال ۱۳۵۵ در فهرست تالابهای بین‌المللی پیمان رامسر نیز ثبت شده‌اند.
بخشی از وسعت این ذخیره‌گاه، تالاب آب شیرین ایران پریشان و همچنین تالاب ارژن است که بدون شک نقش مهم جنگل ها در تثبیت این ذخیره گاهِ در لیست یونسکو، غیر قابل انکار است.
در همین رابطه یکی از مدرسین درس محیط زیست فدراسیون کوهنوردی کشور در گفتگو با خبرنگار فارس اظهار کرد: شرایط جغرافیایی رویشی ذخیره گاه زیست کره ارژن و پریشان شهرستان کوهچنار از منظر اکولوژی باعث گردیده است که منطقه کازرون به عنوان یک اکوتون ( نواحی حد وسط) باشد.
سید علی اکبر کاظمینی افزود: تنوع زیستی بالای این منطقه، اندیشه حفظ و حراست از این ذخیره گاه را در ما و سایر فعالان حوزه محیط زیست قوی تر می کند.
وی با یادآوری اینکه از گذشته های دور در کوهستان دوان،سمغان، دوسیران و تنگ ابوالحیات مردم محلی به کشت دیم انگور، انجیر و بادام مشغول بوده اند، ابراز کرد: در مورد کشت انجیر و بادام پدران آن مردمان با رعایت توسعه پایدار در بین چندین درخت بلوط، یک درخت انجیر و یا بادام می کاشته اند که آب آن درختان توسط بلوط‌ها تامین می گردیده، اما در حال حاضر متاسفانه در مناطقی از این زیستگاه بسیاری از بلوط ها را قطع کرده اند و و با اختصاص تمام اراضی به کشت انجیر به ناپایداری آب و خاک این زیستگاه ارزشمند دامن زده اند.
تقاضا برای جاده سازی، بزرگترین عامل تخریب زاگرس در منطقه کوهچنار
عضو ستاد ملی تالابهای کشور، گسترش جاده ها و تقاضا برای جاده های جدید طی چند دهه اخیر را بزرگترین عامل تخریب زاگرس و جنگل ها در این منطقه عنوان کرد و گفت: زاگرسی که ۴۰ درصد از آب کشور را تامین می کند، به راحتی با عمل تخریب، کاهش توان اکولوژیکی آن را رقم میزنند و روز به روز به روند فرسایش خاک و کاهش تامین آب زاگرس در این منطقه می افزایند.
کاظمینی با گریزی به عملیات تخریب این جنگلها در گذشته، عنوان کرد: از سالیان دور بخش کمی از کوهستان تنگ ابوالحیات توسط چندین خانوار به زیر کشت انجیر دیم رفته است که چیزی بالغ بر ۶۰ هکتار می باشد و از سمت روستای کنده ای در ارتفاعات و جاده ابوالحیات دسترسی به این باغات توسط جاده های فرعی امکان پذیر است.
او تاکید کرد: برای افزایش بهره وری و توسعه ناپایدار از زاگرس به خصوص در منطقه فوق الذکر نیاز به کاهش فشار بر جنگل و اکوسیستم کوهستان می باشد، درصورتیکه درست در نقطه مقابل، شاهد افزایش فشار هستیم.
مدیر عامل موسسه ۱۳ فروردین تصریح کرد: تَنُک شدن جنگلها، افزایش زیرکشت آتش‌سوزی‌ها، جاده کشی ها و نتیجه آن آفت ها و همه عوامل و فشارهای انسانی در منطقه بر روی اکوسیستم جنگل تَنگ ابوالحیات است.
کاظمینی بیان داشت: قرارگیری شصت و اندی هکتار از باغات تنگ ابوالحیات، درست در منطقه حفاظت شده و ذخیره گاه زیست کره ارژن و پریشان یکی از موضوعات بسیار مهمی و با ارزشی است که این منطقه بعنوان یکی مهمترین ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره یونسکو در گذشته ها ثبت شده است.
وی ابراز تاسف کرد و افزود: با همه این تفاسیر، ما به راحتی هر گوشه از این زیست کره ارزشمند را با جاده کشی، کشاورزی، تعرض، نابودی درختان جنگلی مورد تاخت و تاز قرار داده‌ایم و اعتبار آن را زیر سوال برده ایم.
تیشه به ریشه اولین ذخیره گاه کشور با احداث جاده دسترسی به باغات ابوالحیات
عضو ستاد تالابهای استان فارس با تصریح اینکه شاید برخی ها تصمیم به قرار گیری این ذخیره گاه ارزشمند در لیست قرمز یونسکو دارند،یادآور شد: ذخیره‌گاهی که تنوع زیستی بالای آن جهانیان را به حیرت انداخته بود، حالا و در حقیقتی تلخ،تنی چند از مسئولان را به راه انداخته تا با احداث جاده دسترسی به باغات ابوالحیات، عملیات تعریض ، زیرسازی و آسفالت را کلید زده و در واقع تیشه به ریشه اولین ذخیره گاه زیست کره کشور بزنند.
طنز تلخ!
کاظمینی گفت: این اقدام(جاده سازی) که به زعم مسئولان یک نوآوری جدید برای آسفالت نمودن راه دسترسی به باغات و به نوعی یک ابتکار در کشور میدانند که به دنبال ثبت آن نیز هستند، بیشتر شبیه یک طنز تلخ است، آن هم در زمانی که مسیر تنگ ابوالحیات که مسیر تردد چهار استان می باشد در بخش های بسیار زیادی نیاز به ترمیم آسفالت دارد.
مدرس درس محیط زیست فدراسیون کوهنوردی کشور،عنوان کرد: قطعاً زندگی در مناطق کوهستانی سخت است و اصولاً هر شغلی سختی خود را داراست اما کام باغدار با قیمت انجیر شیرین می شود و قرار نیست که باغدار برای رفتن به باغ در کوهستان ماشین شاسی بلند داشته باشد و یا قرار نیست که راه دسترسی به باغات طوری باشد که پراید به راحتی تردد کند.
او متذکر شد: هم اکنون زغال گیری و قطع درختان یکی از مشکلات اساسی جنگل های این منطقه است که قطعاً با زیرسازی و آسفالت این جاده به راحتی عمل زغال گیری و قطع درختان بیشتر و بیشتر می گردد.
حفظ محیط زیست دغدغه جدی فعالین این حوزه
کاظمینی گفت: ما نمی توانیم بر خلاف اصول اکولوژی سخن بگوییم و بعد از حفظ محیط زیست بگوییم زیرا علم اکولوژی به ما آموخته است که توان استفاده از مناطق کوهستانی و جنگل های آن معدود است، همانطور که ما علم فیزیک را با اصول و قواعد و قانون هایش می شناسیم، می بایست به اصول و قواعد و قانون های محیط زیست هم احترام بگذاریم و قطعاً فعالان محیط زیست بر اساس اصول علم اکولوژی سخن می‌گویند و پایداری سرزمین، آب، خاک، هوا و تنوع محیط زیستی مهمترین دغدغه آنان برای نسل فعلی و آیندگان است.
مدیر عامل موسسه ۱۳ فروردین ادامه داد: آنقدر جنگلهای زاگرس تنگ ابوالحیات به ما خدمات اکوسیستمی می دهد که هزاران برابر با ارزش تر از محصولات است و قطعاً وقتی سخن از پایداری به میان می آوریم باید به پایداری اکوسیستم فکر کنیم، زیرا اقتصاد نه مفهوم های اکولوژیک پایه بازدهی پایدار را به رسمیت می شناسد و نه برای تعادل های طبیعی احترام قائل است.
حفظ اکوسیستم جنگلی زاگرس؛ مهمترین فاکتور اشتغال پایدار
این فعال حوزه زیست محیطی کشور اذعان کرد: حفظ اکوسیستم جنگلی زاگرس مهمترین فاکتور اشتغال پایدار است و قطعاً هرگونه آسیب به اکوسیستم کوهستان، هزاران اشتغال پایدار در پایین دست را از بین میبرد.
کاظمینی هشدار داد: وقتی که منابع آب در کوهستان آسیب ببیند، اقتصاد و معیشت مردم در پایین دست به شدت ناپایدار می گردد چرا که ما نمی توانیم هر اشتغالی را پایدار بنامیم و این را هم فراموش نکنیم که یکی از وظایف دولت ها ایجاد اشتغال پایدار می باشد.
تحمیل فشار مضاعف به محیط زیست همزمان با سال آخر فعالیت نمایندگان مجلس
وی در پاسخ به این پرسش که آیا حفر چاه غیر مجاز و تجاوز به زمین منابع طبیعی و اشتغال در بخش کشاورزی یک شغل پایدار است، عنوان‌کرد: متاسفانه در بعضی موارد فشار بر محیط زیست افزایش پیدا می‌کند، فشار ناپایداری که سرمایه های ملی را دچار بحران و تخریب می نماید.
سفر قریب الوقوع رییس سازمان محیط زیست کشور برای بازدید از ذخیره گاه زیست کره ارژن و پریشان
عضو ستاد ملی تالابهای کشور خاطرنشان کرد: خوشبختانه سیستم قضایی و دادستان شهرستان کوهچنار به مسئله جاده سازی در ارتفاعات کوهچنار به خوبی ورود و از تخریب جلوگیری کرده اند ، اما به نظر میرسد در سفر قریب الوقوع رییس سازمان محیط زیست کشور به این منطقه، افراد منفعت طلب به دنبال کسب مجوز و تاییدیه سازمان محیط زیست برای ادامه تخریب های زیست محیطی خود باشند که در همین راستا امید میرود با درایت رییس سازمان محیط زیست کشور بصورت جدی از این اقدام جلوگیری شود.
گزارش از: آمنه سپهر
پایان پیام/خ
این خبر در هاب خبری وبانگاه بازنشر شده است
