شش گوشه دلم هوایی شش ماهه حسین (ع) است

خبرگزاری فارس – مشهد، مریم ادبی: چند ساعتی تا شروع مراسم شیرخوارگان حسینی مانده؛ اما به عشق زیارت آقا زودتر راهی حرم می شوم. می خواهم از خلوتی صحن استفاده کنم و نماز زیارت را مقابل ضریح مولا علی بن موسی الرضا(ع) اقامه کنم. به میدان شهدا می رسم در کنار مجسمه های زیارت، دست عاشقی بر سینه گذاشته و به آقا سلام می کنم. از میدان شهدا تا حرم با پای پیاده ۲۰ دقیقه راه است اما دیدن گنبد طلایی آقا این مسیر را کوتاه تر هم می کند. 

اجتماع مادران عاشق

 

هر سال در نخستین جمعه ماه محرم به یاد سرباز کوچک دشت کربلا همایش شیرخوارگان حسینی در حرم مطهر رضوی برگزار می‌شود تا مادران و نوزادان شیرخوار در غم نوزاد شش ماهه امام حسین (ع) همنوا با رباب لالایی سر دهند و بار دیگر تصویری از صحنه کربلا را ترسیم کنند. امروز همزمان با نخستین جمعه ماه محرم، خیابان‌های منتهی به حرم امام رضا(ع) مملو از مادرانی است که کودکان شیرخوار خود را در آغوش گرفته و پیاده به سمت حرم مطهر امام رضا(ع) در حرکت هستند.

به حرم که نزدیک می شوم بر انبوه جمعیت افزوده می شود. خانواده ها همراه کودکانشان به مهمانی سیدالشهدا می روند. هر ساله شاهد حضور باشکوه مردم در این مراسم بزرگ بوده ام اما این حضور چندین برابر بیشتر است.

میزبانی امام رضا (ع) از مادران و نوزادان

 

کودکان با لباس های مشکی و سربندهای یا حسین(ع) و یا امام زمان(ع) در مسیر به سرعت می دوند و برای رسیدن به حرم مطهر رضوی از هم سبقت می گیرند. لباس مشکی کودکان پاسخ کوبنده ای بر تحریم کنندگان لباس مشکی در محرم امسال است. با وجود دشمنی آشکار معاندین با اسلام و ائمه اطهار (ع) اما دسته دسته به جمعیت افزوده می شود و تنها ذکر صلوات است که شنیده می شود.

مادران نوزادهای خود را با سربندهای مزین شده به ذکر یاعلی اصغر (ع) در آغوش گرفته اند و به سمت حرم در حرکتند. امروز امام رضا(ع) میزبان مهمانان جدشان اباعبدالله است.

کیان، مرد شده است

یقه لباس مشکی اش را جلو می کشد و با نگاهی کودکانه سلامم می کند و به سمت حرم می دود. مادرش به دنبال او روانه می شود و با فریاد می گوید: « کیان؛ پسرم یواش، می خوری زمین» ناگهان می ایستد و رو به مادرش با صدایی بلند می گوید: « من مرد شده ام» و همراه بچه های دیگر به دویدن ادامه می دهد. اگر چه هیچ کدام یکدیگر را نمی شناسند اما در رسیدن به حرم بر هم سبقت می گیرند و در حالیکه عرق از پیشانی شان جاری است همچنان به سمت حرم می دوند.

فاطمه، دختری که سلام بر آقا را به شیشه شیرش ترجیح داد

 

به حرم می رسم. داخل حرم می شوم به رسم ادب دست عاشقی بر سینه می گذارم و به مولایم سلام می دهم. درون حرم، جلوه ای از نور را می توان دید.کودکان پاک بهشتی قدم در قطعه ای از بهشت گذاشته اند. دخترکی سه ساله که چادر مشکی‌اش را با کش روی سرش محکم کرده و با یک دست پایین چادرش را بغل کرده و با دستی دیگر شیشه شیرش را گرفته توجه ام را به خود جلب می کند. نگاهش به سلام کردن زائران می افتد و می خواهد همانند آنها به آقا سلام دهد اما دو دستش درگیر چادر و شیشه شیر است. با دندان های کوچکش بالای چادرش را محکم می گیرد اما دل زمین افتادن گوشه چادرش را ندارد. ناگهان شیشه شیرش را بر زمین می اندازد و دست راستش را بر سینه گذاشته و تا کمر خم می شود و با صدای بلند به امام رضا(ع) سلام می کند.

نوای یا علی اصغر(ع) در حرم مطهر رضوی آسمانی شد

از بچگی هر زمان آب می نوشیدیدم سلام بر لبان تشنه امام حسین (ع) و فرزند شش ماهه اش می دادیم. در کنار بازیگوشی های کودکانه مان این تنها کاری بود که هیچ وقت فراموش نمی کردیم.  قد کشیدیم و بزرگ شدیم و در هیاهوی زمانه هر روز جملاتی جدید در گوشمان زمزمه می شد. جملاتی که همه شان شاید به شیرینی ذکر یا حسین (ع) و یا علی اصغر (ع) نبود و امروز نوای یا علی اصغر کودکان مشهدی آسمانی شد. 

لالایی مادران مشهدی برای شش ماهه امام حسین(ع)

 

مادران، علی اصغرهای کوچک‌شان را به یاد شهید ۶ ماهه کربلا به آغوش گرفته و همچنان که با زمزمه‌های خود کودکانی را که دردست گرفته اند آرام می‌کنند، به یاد لب تشنه کوچکترین شهید دشت کربلا می گریند و با خواندن لالایی، همنوا با مادر داغدار دشت نینوا ، شهادت مظلومانه طفل شش ماه حضرت اباعبدالله الحسین (ع) را در گوش کودکانشان زمزمه می کنند.

حرم امام رضا(ع) امروز یکصدا لالایی مادرانی است که به یاد دردانه سرور و سالار شهیدان بر زبان مادران مشهدی جاری می شود.

با مداحی ذاکران اهل بیت، مادران حاضر در مراسم بی قرار و گریان، نوزادان خود را روی دستانشان گرفته، آنها را مانند علی‌اصغر (ع) فدایی امام زمان خود و سرباز کوچک ولایت معرفی کردند.

بعضی از بانوان با سر دادن لالایی، با حضرت رباب مادر حضرت علی اصغر (ع) هم‌ناله شدند تا ثابت کنند که در راه حق وحقیقت فرزندانی ظلم‌ستیز و عاشق اهل بیت عصمت و طهارت(ع) تربیت می‌کنند.

همنواعی کودکان مشهدی با حضرت علی اصغر(ع)

اینجا نیاز به روضه و مداحی ندارد. چرا که گریه کودکان ناخود آگاه دل را به کربلا می برد و اشک بر چشمان انسان جاری می کند. صحن و سرای ثامن الائمه مملو از گریه کودکان است. 

کودکان با دست ها و قلب های کوچک شان با گریه های علی اصغر(ع) همنوا شده اند.

اینجا کربلاست

 

گریه های مادران سوگوار و بی تابی نوزادان در زمان اجرای مراسم، لحظه عطش علی اصغر(ع)، بی تابی مادرش و درخواست آب از سوی سیدالشهدا (ع) برای طفل شیرخوارش را به یاد می آورد، لحظاتی که دل هر انسانی را به درد می آورد. اینجا تنها مادران و کودکان شیرخوار، مهمان امام حسین (ع) نیستند، بسیاری از حاجت مندان نیز به این جمع آسمانی ملحق شده اند تا شاید به حرمت این همه معصومیت، مشمول نگاه و الطاف الهی شوند.

زهرا، بانوی مشهدی که شفای خود را از حضرت علی اصغر (ع) گرفته بود، می گوید: «حضرت علی اصغر با اینکه کوچیکه ولی دل بزرگی داره و کارهای بزرگی انجام می ده»

سربازان ظهور

 

پیشانی‌بندها و حضور کودکان و نوزادان روی دست مادران حکایت از همان جهت‌گیری و نشست بزرگ دینی یعنی انتظار فرج و فرهنگ مهدویت دارد.

گلچهره، مادر ۵ فرزند که اگر چه همه شان بزرگ شده اند اما هر ساله به مراسم شیرخوارگان حسینی می آید و فرزندانش را بیمه شش ماهه امام حسین (ع) می کند. با او هم کلام می شوم و دلیل حضورش را می پرسم، می گوید: ما با برگزاری همایش جهانی شیرخوارگان حسینی درواقع تلاش می‌کنیم برای ظهور امام زمان (ع) که منتقم خون اباعبدالله الحسین (ع) و شهدای کربلاست، زمینه‌سازی کنیم و ایشان را به همه مردم دنیا معرفی کنیم تا همه عاشقان ۶ ماهه گره‌گشا، برای تعجیل در ظهور این منتقم دعا کنند.

نذرنامه مراسم با این عبارات شروع می‌شود: «یا صاحب الزمان (عج)! فرزندم را نذر یاری قیام تو می‌کنم. او را برای ظهور نزدیکت برگزین و حفط کن.»

مادران با ذکر عهد نامه  با حضرت ولی عصر (عج) میثاق می بندند که فرزندانشان را در راه دین و اسلام تربیت کنند و کودکانشان را نذر مولا صاحب الزمان و آماده ظهور نزدیکش گردانند. اوج مراسم شیرخوارگان حسینی آنجاست که به ظهور ختم شود.

پایان پیام/ ۷۰۰۸۵