روایت 34 روز پیاده‌روی در مسیر عشق

خبرگزاری فارس_ نیشابور_ مصطفی میرجانیان؛ نوجوان، جوان، پیر و سالمندی که دست ها و پاهایش می لرزد از حدود یک ماه پیش رهسپار سفر عشق شده اند. اولین روز از فصل تابستان بود که کاروان طولانی پیاده طولانی ترین مسیر زیارت اربعین حسینی با استقبال هزاران مشهدی به دل جاده زدند.

زائرانی که همگی می دانستند سفر عشق، آسان نیست؛ گرما و سرما دارد؛ بیماری و دوری از عزیزان دارد. کویر و صحرا دارد و… آن ها اما همه سختی ها را به جان خریدند و عازم جاده های منتهی به کربلای معلی شدند. در روز تاسوعای حسینی به سراغ مدیر اجرایی کاروان پیاده سفر کربلای معلی رفتیم تا درباره حدود یک ماه دلتنگی بپرسیم.

مسیر ۲۶۰۰ کیلومتری در ۷۲ روز

علی حقیرپور که بعد از پیاده روی صدها کیلومتری همچنان صدایش شوق و ذوق زیادی دارد، می گوید: ۳۴ روز از آغاز سفر طولانی مشهد به کربلای معلی می گذرد. کاروان ما اکنون در حوالی شهرضا در استان اصفهان قرار دارد و راهش را ادامه می دهد.

او می گوید: در این کاروان ۱۷۰ نفر حضور دارند. کوچک ترین عضو این کاروان ۱۳ سال و مسن ترین عضو آن هم ۸۵ سال دارد. جالب اینجاست که برخلاف تلاش دشمنان برای دوری نسل جدید از دین و اهل بیت اما اکنون ۶۰ نفر از جمعیت کاروان را نوجوان های زیر ۲۰ سال تشکیل می دهند. ما قرار است مسافت مشهد تا کربلا یعنی ۲ هزار و ۶۰۰ کیلومتر راه را در ۷۲ روز بپیماییم.

پیاده روی روزانه ۴۰ تا ۶۲ کیلومتری

معاون کاروان پیاده سفر اربعین درباره برنامه این سفر طولانی می گوید: حوالی ساعت ۳ و نیم تا ۴ پس از اقامه نماز صبح وارد مسیر می شویم و حدود ساعت ۷ و نیم صبح برای صرف صبحانه متوقف می شویم. پس از آن تا ساعت ۱۱ راهپیمایی می کنیم و ساعت ۱۱ برای استراحت، نماز و ناهار می ایستیم. حوالی ساعت ۱۴:۳۰ حرکت می کنیم، حدود ۱۵ کیلومتر را طی می کنیم و قبل ازغروب آفتاب متوقف می شویم.

وی ادامه می دهد: کاروان ما پس از اقامه نماز و صرف شام در ساعت ۲۲ می خوابد و تا ساعت ۲ و نیم صبح استراحت می کند و به ادامه برنامه اش می رسد. کاروان ما هرروز ۴۰ تا حداکثر ۶۲ کیلومتر را پیاده روی می کند. همه اعضای کاروان باید به فاصله یک متری همدیگر باشند و همه مسیر را در یک خط مستقیم طی کنند.

به کمک خیران نیازمندیم

حقیر پور ادامه می دهد: هزینه سفر هرکدام از اعضای کاروان ۵ میلیون بوده اما این مبلغ فقط برای رسیدن به اصفهان است و بقیه این هزینه ها از کمک های خیران و بانیان تامین می شود. البته ما همچنان به کمک های مردمی نیاز داریم. هرچند از حدود یک ماه قبل از آغاز سفرمان مردم شهرهای دیگر، تماس گرفتند و بانی تغذیه و پذیرایی از اعضای کاروان شده اند اما این کاروان با هزینه خودش رهسپار سفر شده است و ما هیچ کمک از نهادها و دستگاه ها در بحث های اقتصادی نداشته ایم. امیدواریم خیران بیشتری به کمک مان بیایند.

پایان پیام/