طنین «لبیک یا حسین» و «لبیک یا ابوالفضل» در آسمان اردبیل

به گزارش خبرگزاری فارس از اردبیل، امروز اردبیلی‌ها در جای جای استان باری دیگر حماسه‌ ساختند. از ابتدای صبح با برگزاری مراسمات مختلف در تاسوعای حسینی با ولایت تجدید میثاق کرده و بر تداوم پیروی راه امام حسین(ع) تاکید کردند.

همزمان با تاسوعای حسینی، اهالی ولایتمدار با عشق و علاقه از هر جای اردبیل خود را با شوق فراوان به میدان عالی قاپوی اردبیل رسانده بودند تا در مراسم عزاداری سقا و سردار کربلا حضور داشته باشند و در عشق ابوالفضل العباس اشک بریزند.

مردم اردبیل با اجتماع در میدان عالی‌قاپو و خیابان‌های منتهی به آن، زیر عَلَمِ ولایت فریاد «لبیک یا حسین(ع)» سردادند. حجم جمعیت و عاشقان اباعبدالله در شهر عاشقان اهل بیت (ع) آن‌چنان زیاد بود که میدان عالی‌قاپو جوابگوی این جمعیت وفادار به امام حسین(ع) نبود و تمامی خیابان‌ها و کوچه‌های اطراف پر از جمعیت شد.

 

امروز در میدان عالی قاپوی اردبیل عشق و دلدادگی به سید و سالار شهیدان و یاران وفادارانش موج می‌زد.

فریادها یک جمله مشترک داشت و آن هم «لبیک یا حسین(ع)»؛ «لبیک یا ابوالفضل عباس(ع)» بود. اشک‌هایی که جاری می‌شود و قلب‌هایی به درد می‌آمد همگی از شدت تاثر از ظلم و ستم به سید و سالار شهیدان و یاران وفادارش بود.

همه آمده بودند، امروز از پیرو جوان، زن و مرد به عشق اباعبدالله الحسین و سقای کربلا خود را به میدان عالی قاپوی اردبیل برای عزاداری، برای اشک ریختن در سوگ مظلومیت خون خدا رسانده بودند.

 

عشق به حسین مرز ندارد

وارد این جمعیت عظیم که می‌شدی اوج دلدادگی را به عینه می‌دیدی و با گوش دل می‌شنیدی بعضی‌ها با صدای بلند گریه ‌می‌کردند به‌طوری‌که صدای هق‌هق‌هایشان به گوش می‌رسید. بعضی‌ها هم بی‌صدا فقط اشک می‌ریختند.

سن و سال و پیر و جوان اینجا معنایی نداشت و همه فقط برای یک هدف آمده بودند و آن هم عزاداری برای اباعبدالله الحسین و اشک ریختن در سوگ سرور و سالار شهیدان بود.

 

 

حضور کودکان و نوجوانان عاشق اباعبدالله الحسین

آنچه در این تجمع و عزاداری بیشتر به چشم می‌خورد حضور کودکان و نوجوانان دهه هشتادی بود. نوجوانانی که با حضورشان در مراسمات عزاداری اباعبدالله الحسین نشان دادند که پیرو راه حق هستند و با لباس‌های مشکی بر تن و سربندهایی با مضامین «یاحسین(ع)»، «یا ابوالفضل‌العباس(ع)»، «یا علی‌اصغر(ع)» در سوگ سرور و سالار شهیدان اشک می‌ریختند.

با دیدن کودکان سوگوار، به یاد نوحه مرحوم سلیم مؤذن‌زاده می‌افتم که می‌خواند: «آلتی سیننینده اوشاغین نَدی گؤر احساسی؟ سَن دِسون قوللارا قوربان، اؤ دیه‌ر یا ابالفضل». احساس کودک ۶ ساله را ببین، اگر تو بگویی قربان دست‌ها بروم، او می‌گوید یا ابالفضل.

 

امروز هرکس گوشه‌ای در سکوتی به بزرگی غم ایستاده بود و به نوای مداحان اهل بیت(ع) گوش می‌کرد؛ حال دلشان و غم بزرگ در وجودشان را می‌شد از چهره‌هایشان خواند. چهره‌هایی پر از غم، اندوه و حُزن که برای امام‌شان بی‌صدا اشک می‌ریختند. امروز مظلومیت امام حسین(ع) و یاران باوفایش را اردبیلی‌ها فریاد زدند.

عزاداری خاص مردم اردبیل به‌قدری زبانزده شده که سالیان سال از جای جای ایران برای شرکت در این اجتماع به اردبیل می‌آیند. ندای مظلومیت سیدالشهداء علیه‌السلام در قلب‌ها ماندگار است؛ عشق به حسین هیچ محدودیتی ندارد و این حرارتی است که هیچ وقت سرد نخواهد شد.

پایان پیام/