ماجراهای دیالیزِ آقارضا؛ جای خالی خیران سلامت در مازندران

خبرگزاری فارس مازندران ـ زری طاهری پرکوهی| رضا شجاعی معروف به پسر شجاع که انتشار یک ویدئو از وی در کوران کرونا در این رسانه و فضای مجازی مبنی بر پرهیز از سفر به مازندران و رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای خیلی از مخاطبان آشناست ( بیشتر اینجا بخوانید) او حالا ۱۱ سال سن دارد و دست بر قضا مادرش پرستار و پدرش از  فعالان رسانه‌ای و صفحه‌آرای استان مازندران است.

چند روزی است دنبال سوژه گزارش هستم رسیدم به آقا رضا یا همون پسر شجاع خودمون وی که در یک سالگی به‌دلیل بیماری HUS کلیه‌هایش را دست داده، یکبار در ۶ سالگی پیوند کرده که بیش از چهار ماه دوام نیاورده و مجدد وارد فاز دیالیز شده در حال حاضر نزدیک به ۱۰ سال است که عمل دیالیز انجام می‌دهد، این در حالی است که حدود ۱۰ سال پیش پزشکان گفته بودند آقا رضا دو سال دیگر بیشتر عمر نمی‌کند! 

با توجه به مراجعات مکرر خانواده آقا رضا به مراکز دیالیز نکاتی قابل توجه از جزئیات این فرآیند برای بیماران دیالیزی وجود دارد که باعث شد پای صحبت‌های آقای شجاعی بنشینیم.

پدر آقا رضا در همان ابتدا تاکید کرد که هدفش از این گفت‌وگو بیان مشکلات شخصی پسرش نیست و اصلا قصد دریافت حمایت ویژه را ندارد بلکه هدفش سهیم شدن در رفع مشکلات جامعه دیالیزی مازندران است.

به اعلام روح الله شجاعی؛ تعداد کودکان کلیوی در مازندران ممکن است انگشت‌شمار باشد، پس این بیماری قابل پیشگیری است اما برایش سرمایه‌گذاری نشده با وجود اینکه می‌توان در حوزه بهداشت کاری کرد که کار به درمان نرسد.

*بار اصلیِ دیالیز روی دوشِ پرستاران است

وی می‌گوید که در تمام دنیا همه شهروندان ضمن بهره‌مندی از دفترچه سلامت هر چند ماه یکبار چکاب می‌شوند و با این کار درمان رایگان دریافت می‌کنند، اما در کشور ما طرح‌های پیشگیری یا با شکست مواجه شده و یا موقتی است.

به تاکید شجاعی در کشور ما ۹۰ درصد کسانی که دچار مشکلات کلیوی می‌شوند از سنین بالا هستند و هزینه انجام آزمایشات را ندارند، خبری هم از پرونده‌های بهداشتی پزشکی فردی نیست.

پدر رضا با اشاره به جزئیاتی از روند انجام عمل دیالیز، حضور پزشکان در بحث انجام فرآیند دیالیز را بسیار کمرنگ می‌داند و بیان می‌کند که با وجود اختلاف بیش از ۱۰ برابری حقوق دریافتی پزشکان و پرستاران، بار اصلی عمل دیالیز روی دوش پرستاران است و قطعا این موضوع روی انگیزه کار و تمرکز تاثیر دارد.

*تجهیزاتی که به‌روز نیست

وی می‌گوید که تجهیزات بخش دیالیز در مراکز تخصصی مرکز استان همچون کلینیک شهروند ساری متعلق به ۲۰ تا ۲۵سال قبل است و به‌روزرسانی نشده در حالی که در دنیا از به‌روزترین دستگاه‌ها برای انجام دیالیز باهدف کاهش در مدت زمان و افزایش کیفیت کار بهره‌گیری می‌شود.

به اعلام شجاعی تخت‌های دیالیزی در استان برای بزرگسال و کودک تفکیک نشده و خبری از تخت دیالیزی کودک نیست، تنها یک تخت در بخش آی سیوی بیمارستان بوعلی ساری برای انجام دیالیز اورژانسی موجود است.

پدر آقا رضا تاکید می‌کند که تجهیز بیمارستان در حال توسعه بوعلی مرکز مازندران به چند تخت دیالیز کودک خوب است، به گفته خودشان در برنامه داریم اما امروز و فردا می‌کنند، گویی به‌صرفه نیست.

وی با اشاره به مراجعه کودکان دیالیزی به بیمارستان امیرکلای بابل، می‌گوید ؛ در شرایط موجود در کشور و با وجود تحریم‌ها شاید تنها راه حمایت از کودکان بی‌گناه دیالیزی ورود و جذب خیران حوزه سلامت باشد.

آقای شجاعی اینها را گفت و ختم کلام را اعلام کرد از او اجازه گرفتیم تا نامش در گزارش ذکر شود گفت اگر به رفع مشکل کودکان دیالیزی و تخصیص نگاه ویژه به آنان کمک می‌کند بلامانع است.

*نگاهی به بخش دیالیز کلینیک تخصصی 

حرف‌هایش قابل تامل بود تا جایی که تصمیم گرفتیم سری به مرکز تخصصی دیالیز شهروند در جنوب ساری بزنیم؛ کلینیکی با ۴۸ تخت فعال و ۵۳ دستگاه و (۵ دستگاه اضطراری)، در طبقه فوقانی درمانگاه تخصصی در بخش‌های مختلف مستقر شده است، ساختمان خیلی قدیمی به‌نظر نمی‌رسد‌.

عمل دیالیز در سه شیفت انجام می‌شود، می‌گویند؛ گاهی پزشکان وقت کمی می‌گذارند گاهی هم زیاد بستگی دارد.

به گفته یکی از پرستاران حاضر بخش زیادی از بیماران دیالیزی، بیماران دارای بیماری‌های زمینه‌ای بوده و ۷۰درصد آنها دیابتی هستند، در این بخش لازم است که حوزه پیشگیری و بهداشت ورود پیدا کند، جای خالی (آموزش) در جامعه به شدت احساس می‌شود.

آقا رضا با همان لبخند همیشگی پس از انجام عمل دیالیز در حال شیرین زبانی است؛ کاش مجبور نبود روی این تخت دراز بکشد یا لااقل در کنار دردهای جسمی مشکلات دیگری را لمس نکند.

پس از این بازدید با معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی مازندران تماس گرفتیم چند بار پیامک ارسال شد اما بی‌فایده بود و مصاحبه انجام نشد.

*تختِ دیالیزیِ کودک نداریم!

طبق آخرین آمار از دانشگاه علوم پزشکی مازندران؛ تا پایان سال گذشته ۳۲۵ تخت فعال دیالیز در مازندران وجود داشت که هم برای کودکان و هم بزرگسالان استفاده می‌شود و تفاوتی در کار نیست.

در بحث خرید تجهیزات و دستگاه دیالیز طبق مصوبه کشوری دانشگاه اجازه خرید دستگاه خارجی را ندارند و باید از تولیدات داخلی استفاده کند اما خیران سلامت می‌توانند نسبت به خرید دستگاه دیالیز باکیفیت خارجی اقدام کنند.

همچنین دانشگاه علوم پزشکی بابل با استفاده از ظرفیت خیران سلامت از افتتاح مرکز دیالیز «طاهره وایگانی» در بابل تا پایان سال جاری خبر داده و آن را یکی از ۱۰ مرکز بزرگ کشور معرفی کرد، با این حساب چاره‌ای جز ورود خیران سلامت باقی نمی‌ماند.

طهماسب‌پور رئیس مجمع خیرین مازندران در گفت‌‌وگوی تلفنیدرخواست کرد که جلسه ا‌ی باهدف بررسی مشکلات کودکان دیالیزی در مرکز خیرین سلامت واقع در مرکز استان باحضور پدر آقا رضا برگزار شود تا چاره‌اندیشی صورت گیرد.

اما نکته مهم این است که خانواده آقا رضا اصلا به فکر رفع مشکل خودشان و جلب حمایت نیستند و سعی بر رفع همیشگی این معضل در بین کودکان دیالیزی استان دارند.

پایان پیام/۸۶۰۴۸/م/ف