پای درددل هندبالیست جوان تیم ملی از سختگیری‌های مدرسه تا درخشش در آسیا

خبرگزاری فارس ـ‌ اراک؛ «هستی دوخایی» عضو تیم ملی هندبال است که تیرماه امسال در هفدهمین دوره مسابقات هندبال دختران جوانان آسیا ۲۰۲۳ حضور یافته و با درخشش در سطح آسیا جواز حضور در رقابت‌های جهانی را کسب کرد.

ستاره هندبال استان مرکزی که با تلاش و پشتار خود توانست پله‌های ترقی و پیشرفت را  طی کرده و بعد از هشت سال تلاش خستگی‌ناپذیر، در دوره نوجوانی و جوانی پیراهن پر افتخار تیم ملی را به تن  کند، در آوردگاه‌ بزرگی چون قهرمانی آسیا خوش درخشید و با توان فنی بالای خود سهم بسزایی در کسب جواز حضور در رقابت‌های جهادی ایفا کرد.

خبرنگار ورزشی فارس به بهانه این موفقیت بزرگ پای درددل این بازیکن آینده‌دار تیم ملی نشست و دقایقی با وی به گپ‌وگفت پرداخت که در ادامه می‌خوانید.

فارس: خانم دوخایی ضمن تبریک مجدد موفقیت تیم ملی در سطح آسیا و کسب عنوان پنجمی و راهیابی به مسابقات جهانی، بفرمایید چگونه وارد این رشته شدید؟

دوخایی: در دوران تحصیل توسط خانم رسولی دبیر ورزشی‌مان استعدادیابی شدم و با انگیزه‌ای که دبیر ورزشی مدرسه‌ به من داد به این رشته علاقمند شده و فعالیت در رشته هندبال را آغاز کردم.

 

در مسابقات کشوری به مربیگری خانم قریشی شرکت کردم و با درخشش در این مسابقات، زیر نظر خانم فرجی و آقای اکبرآبادی رئیس  وقت هیات هندبال تمرینات را جدی‌تر دنبال کردم تا در نهایت به عضویت تیم ملی نوجوانان در آمدم.

فارس: در لیگ برتر در چه تیمی بازی می‌کنید و چرا تیمی از استان در این مسابقات شرکت نداشت؟

دوخایی: متاسفانه به دلیل نبود اسپانسر، تیم استان نتوانست در بازی‌های لیگ برتر حضور یابد و استان هیچ نماینده‌ای در لیگ برتر و دسته یک نداشت، به همین دلیل به تیم شیشه قزوین که تیم جوانی بود، پیوستم و با این تیم بازی کردم.

بازیکنان با استعداد و بسیار خوبی در استان داریم، هیات هندبال استان حمایت‌های خوبی از بازیکنان و ملی پوشان دارد و هر کاری از دستشان بر می‌آید، انجام می‌دهد؛ اما متاسفانه از لحاظ اسپانسری با وجود صنعتی بودن شهر اراک، هیچ شرکت و سرمایه‌گذاری اسپانسر تیم بانوان نیست.

برای حضور در بازی‌های لیگ برتری با توجه به نبود اسپانسر ما نتوانستیم تیمی در لیگ‌های کشوری داشته باشیم که همین مسئله موجب شد  بازیکنان اراکی مجبور به کوچ به استان‌های دیگر شوند تا در تیم ‌های آنها بازی کنند و بعضی از بازیکنان نیز به دلیل  عدم امکان حضور در سایر استان‌ها با این رشته خداحافظی کردند.

فارس: تیم ملی هندبال در مسابقات قهرمانی آسیا در رده نوجوانان  مقام اول و در رده سنی جوانان مقام دوم را کردید، این قهرمانی چگونه کسب شد؟

دوخایی: بله دختران نوجوان هندبال ایران سال گذشته برای اولین بار در تاریخ هندبال ایران به مقام قهرمانی مسابقات قهرمانی آسیا دست یافتند.

 

در مسابقات سال گذشته تیم ملی ایران با ۴ برد مقابل ازبکستان، قزاقستان، هند و سوریه علاوه بر کسب سهمیه قهرمانی جهان ۲۰۲۲ گرجستان به مدال طلا دست یافت.

در آن مسابقات همه بازیکنان برای کسب طلا هم قسم شده بودند که نتیجه آن را دیدند و قهرمان آسیا شدند.

در رده سنی جوانان نیز نائب قهرمانی آسیا شدیم که من در هر دو دوره حضور و بهترین عملکرد را داشتم، امسال هم هفدهمین دوره مسابقات هندبال قهرمانی جوانان دختر آسیا از 9 تیر به میزبانی هنگ کنگ برگزار شد که تیم ایران موفق به کسب جواز حضور در رقابت‌های جهانی  عنوان پنجمی شد.

تمام تلاش ما در میادین ورزشی کسب پیروزی‌های ارزشمند برای تیم ملی با هدف به اهتزاز درآوردن پرچم پرافتخار ایران اسلامی در سطح آسیا و جهان است.

همیشه آرزو دارم پرچم ایران در مسابقات در بالاترین نقطه به اهتزار درآید و بدرخشد، چرا که حس خوب و غیرقابل بیانی دارد.

 فارس: سطح مسابقات امسال را چه طور دیدید؟

دوخایی: سطح مسابقات امسال بسیار بالا و بازی‌ها بسیار نزدیک به هم بود؛ اکثر تیم‌ها برای حضور در این رقابت‌ها  تمرینات خوبی را پشت سر گذاشته بودند که این را می‌شد از سطح بالای فنی مسابقات فهمید.

 تیم ما با تمام تلاش‌هایی که داشت در رده پنجم آسیا قرار گرفت و جواز حضور در رقابت‌های جهانی را کسب کرد.

فارس: چه مسائل و مشکلاتی شما را رنج می‌دهد؟

دوخایی: مشکلات که همه جا هست و بازیکنان تا سختی نکشند به جایی نخواهند رسید، اما دوری از خانواده و عقب ماندن از تحصیل و مدرسه مهم‌ترین چالش‌هایی هستند که اکثر بازیکنان نوجوان و جوان تیم ملی را رنج می‌دهد.

من از شاگردان ممتاز و اول مدرسه بودم، اما به دلیل حضور در اردوهای تیم ملی و تمرینات از مدرسه دور شدم و نتوانستیم به موقع سر کلاس‌های درس  حاضر شویم  همین موضوع باعث شد از نظر تحصیلی با مشکل مواجه شوم و سختی زیادی را تحمل کنم.

چون ما قهرمانی و نائب قهرمانی آسیا را آوردیم فدراسیون قول داد جواز حضور در دانشگاه را بگیرد، اما در مورد تحصیل ما کاری نکردند، نه کلاس آموزشی گذاشتند و نه برای امتحانات ما همکاری کردند.

خردادماه فصل امتحانات بود به دلیل حضور در اردوهای متصل به اعزام نتوانستیم در امتحانات شرکت کنیم، متاسفانه آموزش و پرورش استان هم با ما همکاری نکرد، هرچند تمرینات سنگینی داشتیم، اما در کنار تمرینات و هر زمان خالی که داشتیم درس می‌خواندیم، زمانی که برای درخواست همکاری به آموزش و پرورش مراجه کردم و شرایط را برای آنها توضیح دادم، همانند یک دانش آموز عادی که در امتحانات شرکت نکرده بود، با من رفتار کردند و در پاسخ درخواست من گفتند برای کشورت رفتی!

به نظر من آموزش و پرورش در این مسئله کوتاهی می‌کند، اکثر بازیکنان ملی پوش در رشته‌های مختلف این مشکل را دارند،  انتظار داریم در حوزه مدرسه همکاری بیشتری با ملی پوشان صورت بگیرد تا آنها بتوانند با خیالی آسوده تر در مسابقات شرکت کنند.

 آموزش و پرورش باید امکانات بیشتر و متفاوت‌تر در اختیار بازیکنان قرار دهد تا از دغدغه درس خواندن آنها کاسته شود، نه اینکه درس نخوانیم بلکه امکانات تحصیلی متفاوت‌تری داشته باشیم تا بتوانیم در کنار ورزش درس را نیز ادامه دهیم و از درس و مدرسه عقب نمانیم.

مسئله دیگری که  کمی ما را اذیت کرد، بی تفاوتی مسوولان نسبت به این افتخار آفرینی بود، سال گذشته از قهرمانی آسیا که برگشتیم از سوی رئیس و اعضای فدرا سیون استقبال خوب و گرمی از ما شد، اما وقتی وارد اراک شدیم با توجه به اینکه قهرمان آسیا شده بودیم انتظار استقبال بهتری داشتیم، اما تنها کسی که کنار ما حضور پیدا کرد و ما از استقبال کرد هیات هندبال بود که سنگ تمام گذاشت، ولی مسوولان رده بالای استان نه تنها استقبال نکردند، بلکه از ما تجلیلی هم نکردند.

فکر می‌کنم جامعه ورزش استان ما اصلا متوجه این موضوع نشدند که دو تا خانم از اراک  قهرمان آسیا شدند، مسابقات آسیایی آوردگاه مهمی است و مقام آوردن در این مسابقات خیلی سخت است و قهرمانی کار آسانی نبود، انتظار ما این بود که حداقل یک بنر نصب می‌کردند در مجموع سال گذشته و چه سال جاری که جواز حضور در مسابقات جهان را کسب کردیم، انتظار دیده شدن داشتیم اما حرکتی از سوی مسوولان انجام نشد.

فارس:‌ به عنوان ملی پوش چه انتظاری از مسوولان دارید؟

دوخایی: به عنوان بازیکن تیم ملی می‌‌خواهم دلگرم باشم که اگر برای ورزش وقت می‌گذارم و از خانواده و از درس و تحصیل دور هستم، تا برای کشور افتخارآفرینی کنم از سوی مسوولان حمایت شوم، تا آینده بهتر و شغل مناسبی داشته باشم، بازیکنان تیم ملی نیاز به حمایت و دیده شدن دارند تا اگر امروز برای کشور افتخارافرینی کرده و پرچم کشور را به اهتزاز در می‌آورند، فردا روز دست آنها را بگیرند و از آنه حمایت کنند.

البته ناگفته نماند که به تازگی کمی به ورزش بانوان اهمیت می‌دهند  تا قبل از اینکه ما مقام نیاورده بودیم کسی حامی ما نبود حتی کسی نبود که ما را بدرقه کند، قبلا به ورزش بانوان به خصوص هندبال به ویژه از نظر مالی خیلی کم اهمیت داده می‌شد، اما بعد از مقام آوردن شرایط کمی بهتر شد، با اینحال تاکید می‌کنم که هیات هندبال استان مرکزی کاملا بین آقایان و بانوان شرایط برابر ایجاد کرده و انتقاد من بیشتر به مسوولان رده بالای استان است.

فارس: در مسابقات جام جهانی چه تجربه‌ای کسب کردید؟

دوخایی: سال گذشته تیم ملی هندبال جوانان دختر ایران با کسب عنوان نایب قهرمانی در مسابقات قهرمانی آسیا موفق به کسب سهمیه رقابت‌های قهرمانی جهان ۲۰۲۲ به میزبانی اسلوونی شد و برای نخستین بار در تاریخ هندبال ایران به مسابقات قهرمانی جهان راه پیدا کرد.

 

با شرکت در مسابقات جام جهانی اسلوونی در سال گذشته علاوه بر رقابت با تیم‌های دیگر، توانستیم توانیم تجربه‌های خوبی کسب کنیم، چون با تیم‌های بالاتر از خودمان بازی می‌کنیم می‌توانیم الگو برداری کنیم و یاد بگیریم و نگاه کنیم و مقایسه کنیم که ما چه چیزی داریم که آنها ندارند و بر عکس، به هر حال تجربه خوبی بود که در این عرصه وارد شدیم و  تجربه کسب کردیم.

مهم‌ترین نکته‌ای که پی بردیم این بود که ورزشکار در مرحله اول باید یک بدن خوب و آماده داشته باشد، نحوه زندگی یک ورزشکار حرفه‌ای با آدم‌های معمولی فرق می‌کند و به طور خاص تر زندگی می‌کند و به بدنش بیشتر از آن چیزی که افراد عادی اهمیت می‌دهند، اهمیت می‌دهد.

من متوجه این موضوع شدم که واقعا هر چقدر ما از لحاظ هوشی و فنی قوی باشیم، اما تیم قوی و خوب بدنسازی نداشته باشیم فایده‌ای ندارد، بنابرین بدن خوب برای ورزشکار حرف اول را می‌زند و یک ورزشکار حرفه‌ای همیشه باید بدن خود را آماده نگه دارد.

فارس: حرف پایانی؟

دوخایی: اجازه می‌خواهم در این فرصت از پدر و مادرم که همیشه در کنارم بودند و دلسوزی کردند، از آقای اکبر آبادی که هم در سطح استان و هم در سطح کشور حامی و پشتیبان ما بودند، از آقای بیات سرپرست هیات هندبال که مسیر را برای ما هموار کردند، نائب رئیس هیات که برای بانوان ارزش ویژه‌ای قائل هستند و خبرگزاری فارس که این فضا را در اختیار من قرار داد تا بتوانم صحبت و درددل کنم تشکر می‌کنم.

 پایان پیام/