بمبارانی که باعث ساخت بزرگترین بیمارستان خیرساز شد
به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، صحبت از خیریه و خیرساز که میشود یاد این جمله میافتم که زنجان بهشت خیران است یا جملهای با این مضمون، چرا که زنجان به دارا بودن انجمنها و موسسات خیریه متعدد زبانزد است.
اما در این میان به دعوت یکی از قدیمیترین و از قضا فعالترین و موثرترین موسسات خیریه یعنی موسسه خیریه مجتمع پزشکی ولیعصر(عج) برای بازدید از این مجموعه راهی شدم، اول صبح آن هم برای صبحانه کاری.
تعدادمان زیاد نبود و خوب چند نفر از همکاران دعوت شده هم تشریف نیاورده بودند، محمدرضا نهاوندی پور، مدیرکل جهاد کشاورزی اسبق در مورد بزرگترین بیمارستان خیرساز کشور لب به سخن گشود.
اما در این میان اصل قصه این نوشته آن است که زنجان تا سال 64 فقط 64 تخت بیمارستانی شامل 24 تخت در شفیعیه که توسط خیر تبریزی احداث شده بود و 40 تخت هم در بیمارستان شهید بهشتی داشته و با وجود خط شکن بودن زنجانیها در جبهههای جنگ، هیچ مجروح جنگی در زنجان مورد مداوا قرار نمیگرفت، چرا که امکاناتی نبود.
تا اینکه با آغاز بمباران شهرها در دوران دفاع مقدس و بمباران کوچه بینش در تغییر شیفت دانشآموزان که منجر به شهید و مجروح شدن دانشآموزان موجب شد تا کمبود امکانات شهر نمود پیدا کند و همین مبنای پیشگامی جمعی از زنجانیها برای احداث بیمارستان در شهر شد که امام جمعه وقت آیتالله موسوی، راشدی شهردار، نوروزی رئیس وقت بنیاد مستضعفان و جمعی دیگر که 21 تا 22 نفر را تشکیل داده و با 2 هزار تومانی که روی میز گذاشتند با 45 هزار تومان احداث بیمارستان خیرساز که در حال حاضر تبدیل به بزرگترین مجموعه درمانی خیرساز در 50 هزار متر زیربنا شده و با کمکهای مردم این دیار که آغاز کنندگان آن از اقشار ضعیف جامعه بودند در سال 76 با حضور رئیس جمهور وقت افتتاح و تحویل دانشگاه علوم پزشکی شد.
این مجموعه خیرساز قصههای جالبی در خود دارد که اهدای منزل 70 تا 80 متری شیخ جیران تا اهدای اموال حاج حسن نجفی معروف به خان سایان که بنا به گفته نهاوندیپور از سال 85 تا کنون که فوت کرده کنتور خیراتش برای خود و خانوادهاش روشن شده از جمله آنها است که البته بخشهای مختلف بیمارستان هم با اسامی این خیران نامگذاری شده است.
احساس کمبود تخت بیمارستانی، منجر به طراحی و ساخت یک مجموعه 300 تخته و سپس تبدیل آن به 420 تخت و در نهایت 450 تخته شده که در حال حاضر حدود 30 درصد پیشرفت فیزیکی دارد و تا پایان شهریور مرحله سفت کاری آن به پایان خواهد رسید و وارد ریزهکاریها میشود.
بر اساس پیشبینیها تکمیل آن که در سال 95 کلنگزنی شده، یک هزار میلیارد تومان دیگر و حدود دو سال زمان نیاز دارد و پیمانکاری که همه جور همراهی از جمله کاهش درصد مدیریت پیمان را از 9 به 3 درصد با هیأت امنای بیمارستان ولی عصر زنجان دارد.
این قصه شسته و رفتهای از یک بیمارستان در شهر زنجان است که خیلیها از آن بیخبرند در حالیکه انتشار این ایثارگریها وظیفه همگانی محسوب میشود تا شاید و البته که حتما به نشر آن کمک شود تا شاید به مانند خیرانی که تازه به جمع خیران این مجموعه اضافه شدهاند افزوده و گرهگشایی از نیازهای موجود به سبب این آشنایی امکانپذیر شود.
در این میان بازدید از مرکز آنکولوژی بیمارستان ولیعصر که با 160 تخت و در چهار طبقه شامل ۴۰ تخت شیمیدرمانی و ۱۲۰ تخت بستری در نیمه شعبان سال گذشته افتتاح شد و همصحبت شدن با پرستاران و مواجهه اتفاقی با دکتر بابایی، عضو هیأت مدیره و هیأت امنای این موسسه و این بخشها هم قصههایی را موجب شد چنانکه پرستاری میگفت
همیشه با خودم میگفتم که اگر روزی به من بگویند برو بخش آنکولوژی حتما استعفا میدهم، ولی در حال حاضر با دو سال سابقه کار در این بخش، دوست ندارم بروم و یا اینکه به دلیل کمبود نیرو کمتر از ظرفیت بخشها بیمار پذیرش میکنند و دیگر اینکه نیروهایش در هر شیفت کاری 11 بیمار را هم مراقبت میکنند و آنها نه استاندارد موجود در این زمینه بلکه به هشت بیمار در هر شیفت کاری هم راضی هستند چرا که این بیماران نیازمند مراقبتهای ویژهتری هستند و در نهایت درد و دل بیماران پیر و جوانی که با توجه به الفت ایجاد شده است.
بزرگترین بیمارستان خیر ساز کشور در بهشت خیران امروز نیازمند یک همت از سوی مردم است تا با تکمیل آن بیماران کمتر درد را به خود و خانوادههایشان منتقل کنند.
پایان پیام/73004
این خبر در هاب خبری وبانگاه بازنشر شده است