Get News Fast

 

قهرمانان بی‌خانمان؛ 40 درصد تیم ملی از استانی است که حتی خانه‌وزنه‌برداری ندارد

4 عضو از 10 عضو تیم‌ ملی وزنه‌برداری زنجانی هستند، اخیرا الهه رزاقی هم به جمع مدال‌آوران زنجانی اضافه شده و وزنه‌برداری در زنجان پرطرفدار شده است؛ اما امکانات برای پذیرش علاقمندان فراهم نیست و وزنه‌برداری زنجان حتی خانه ندارد.

به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، دبیر و خبره و مدیر فنی هیأت وزنه برداری استان زنجان، سابقه فعالیت خود در وزنه‌برداری را مدیون مربیان خود می‌داند و از آن‌ها به نیکی یاد می‌کند.

علی نصرتی، متولد ۱۸ تیر سال ۱۳۶۰ و یکی از افراد موثر در استعدادیابی وزنه‌برداران عضو تیم ملی کنونی از زنجان است، فردی که حق بزرگی بر گردن وزنه‌برداری زنجان دارد.

شاید چند سال قبل وقتی «حسین رضا زاده» یا «بهداد سلیمی» و خیلی‌های دیگر روی تخته وزنه‌برداری وزنه‌های سنگین را بالای سر می‌بردند، کسی فکرش را هم نمی‌کرد که در آینده وزنه‌برداری زنجان به جایی برسد که ورزشکارانش جا پای این ورزشکاران بگذارند و پرچم پر افتخار و سه رنگ کشورمان را در میادین ملی و بین‌المللی به اهتزار دربیاورند.

اما این روزها الهه رزاقی، حسین سلطانی، مهدی دویران، حسین نجفی، حسین محمدی، محمدحسین حبیبی، ابوالفضل مرادی، امیر عزیزی و مهدی کرمی و حمید رضا محمدی تنها با مدال‌های رنگارنگ خود نام زنجان را نیز در رشته وزنه‌برداری پر آوازه کرده‌اند.

شاید یکی از عوامل اصلی این افتخارات برای رشته‌ وزنه‌برداری زنجان وجود یک هیات پای کار و مربیانی است که شبانه‌روزی برای ورزشکاران مستعد تلاش می‌کنند و حتی این تلاش‌ها در دوران کرونا که بسیاری از فعالت‌ها را در تمام دنیا تعطیل کرد، تعطیل نشد.

دبیر هیأت وزنه برداری استان زنجان می‌گوید: توسط مجید یزدانی بنیانگذار وزنه‌برداری نوین در زنجان در اواخر سال 1375، برای رشته وزنه‌برداری انتخاب شدم و حمایت شدم و این حمایت در دوره قهرمانی هم به روش‌های مختلف ادامه یافت.

اواخر دوران ورزش و بعد از دوران سربازی هم با حمایت و راهنمایی یزدانی در کلاس‌های مربیگری بین‌المللی حضور یافته و گواهینامه دریافت کرده و دوره‌های داوری را طی کرده و به صورت متوالی هفت تا هشت سال به عنوان مربی ادواری تیم‌های نوجوانان و جوانان تا سال 1397 در کنار تیم حضور داشته است.

قهرمانان بی‌خانمان؛ 40 درصد تیم ملی از استانی است که حتی خانه‌وزنه‌برداری ندارد

سوابق خود و نحوه ورود خود به عرصه مربیگری را بفرمایید؟

نایب قهرمان پیشکسوتان جهان در آلمان شدم و به عنوان بورسیه کمیته ملی المپیک دوره مربیگری را طی کردم و در حال حاضر با فدارسیون وزنه‌برداری جهموری اسلامی ایران به عنوان مربی همکاری دارم.

پیگیری‌هایی که برای به ثمر رساندن سالن کرده بودند منجر به کشیده شدن من بعد از دوران قهرمانی به سمت مربیگری شد تا اینکه در سال 1389 سعید امیدی به ریاست هیأت وزنه‌برداری انتخاب شد.

بعد از این اتفاق بود که استعدادیابی آغاز و از مدارس نفراتی برای فعالیت در این رشته انتخاب شدند و بر روی این نفرات کار شد تا اینکه نتیجه کار بر روی افراد منتخب در سال ۱۳۹۳ خود را نشان داد و مهدی دویران، حسین سلطانی عناوین قهرمانی کسب کردند و امیر عزیزی  و مهدی کرمی در سال ۹۴ و سال ۹۵ به عنوان ورزشکار وارد عرصه‌های بین‌المللی شده و در مسابقات حضور یافتند.

و نخستین مدال را من در پیشکسوتان کسب و سپس ورزشکارانی چون امیر عزیزی و حسین سلطانی هم در مسابقات مقام کسب کردند و من به مربیگری تیم ملی انتخاب و مهدی دویرانی نفر سوم باشگاه‌های آسیا شد و بالاخره در سال ۹۸ تیم ملی با حضور سه ورزشکار زنجانی شامل حسین نجفی، امیر عزیزی و حسین سلطانی تشکیل و اعزام شد که در آن مقطع یک موفقیت تاریخی بود که ۳۰ درصد از اعضای تیم زنجانی بودند که مدال هم آوردند.

این روند ادامه یافت تا اینکه سرعت کار به خاطر کرونا کند، ولی قطع نشد و استعدادیابی مجازی با آیتم‌هایی خاص راه‌اندازی شد و دستورالعمل فعالیت در اختیار منتخبان دوره‌های انتخابی قرار می‌گرفت و با این اقدامات وزنه‌برداری در تربیت نیرو عقب نمانده و برنامه خود را پیش می‌برد.

بعد از گذشت‌ سال‌ها برای نخستین بار با حمایت رئیس هیأت و اسپانسر، زنجان نایب قهرمان جوانان ایران در اردبیل شد، هر چند توان کسب رتبه برتر را هم داشتیم که به دلیل اعزام یکی از اعضای تیم (حمید رضا محمدی تنها) به مسابقات کشوری ریسک نکرده و وی را در ترکیب تیم استان قرار ندادیم.

مهم‌تر از کسب رتبه، پدیده مسابقات نوجوانان وزنه‌برداری محمد حسین حبیبی انتخاب شد که حائز اهمیت و بیانگر اقدامات زیربنایی در زنجان است و نشان داد که ورزشکاران این خطه تک ستاره نیستند.

وضعیت وزنه‌برداری را چطور می‌بینید؟

برخی از رشته‌ها کسب درآمد را اولویت قرار می‌دهند ولی در هیأت وزنه‌برداری رسالت اصلی پهلوان و قهرمان‌پروری است.

با همت همه فعالان رشته وزنه‌برداری برای حمایت از ورزشکاران هم قسم شده و همه جور همکاری می‌کنیم به طوری که ورزشکاران را با خودروی شخصی به مسابقات برده و دیگر حمایت‌ها هم برای پیشبرد کار انجام می‌شود.

وزنه‌برداری یک سالن در سطح استان دارد که از قبل از انقلاب هم همین سالن در اختیار وزنه‌برداران قرار داشته و قهرمانان این رشته در همین سالن تمرین می‌کنند و در حال حاضر چند عضو تیم ملی شامل حسین نجفی، حسین سلطانی، امیر عزیزی، مهدی کرمی و الهه رزاقی از زنجان هستند که به احتمال زیاد چهار نفر به عضویت تیم ملی درخواهند آمد.

در حالیکه اگر امکانات کافی در اختیار داشته باشیم می‌توان ورزشکار زیاد جذب و در اختیار مربیانی که دوره دیده‌اند قرار داد.

محدودیت مکانی به حدی جدی است که همه رده‌های سنی در یک زمان تمرین می‌کنند چون زمان و فضا برای تمرین وجود ندارد و دیگر محدویت‌ها ما را مجبور به برنامه‌ریزی این چنینی می‌کند.

اگر فضا باشد می‌شود طور دیگری برنامه‌ریزی کرد و این محدودیت مهم‌ترین مشکل ما است که اگر رفع شود می‌توان اقدامات زیادی در این رشته انجام داد و زنجان در این رشته‌ حرف‌های زیادی برای گفتن دارد چرا که موضوع رکورد است چرا که ورزشکاران زنجان به مرحله‌ای رسیده‌اند که حرف برای زدن حتی در المپیک داشته باشند.

و پشتوانه‌سازی هم برای قهرمانان خود انجام داده و برای بانوان هم اخیرا قهرمانان بزرگسال یعنی نگین جعفری را معرفی کردیم و الهه رزاقی هم عضو تیم بزرگسالان و فوق ستاره است و به چند مسابقه اعزام شده و در شهریور به مسابقات جهانی عربستان اعزام می‌شود و به فاصله کمتر از دو هفته به مسابقات آسیایی اعزام خواهد شد.

 تیم پسران زنجان هم همین موقعیت را دارند و در حال کار روی این نوجوانان هستیم به طوری که حمیدرضا محمدی تنها، فوق سنگین، محمد حسین حبیبی و حسین محمدی هم رشد کرده و بالا آمده است.

برای اینکه این برنامه ادامه یابد، ما درخواست زیادی نداریم و می‌خواهیم که یک خانه وزنه‌برداری برای یک رشته المپیکی فراهم شود.

رشته‌های غیرالمپیکی همه خانه دارند در حالیکه اگر ما این امکانات را داشته باشیم می‌توانیم میزبان مسابقات و اردوهای تیم‌های ملی بوده و مسابقات وسیعی را برگزار کنیم در حالیکه نبود امکانات مربیان و اعضای هیأت را آزار می‌دهد.

قهرمانان بی‌خانمان؛ 40 درصد تیم ملی از استانی است که حتی خانه‌وزنه‌برداری ندارد

محمدی تنها را چه کسی معرفی کرد؟

خوشبختانه حمیدرضا محمدی تنها یک مربی به نام حمیدرضا بکشلو دارد که در دوره مدیریت گذشته ورزش و جوانان حمایت نمی‌شد، ولی در هیأت حمایت شد و نفرات منتخب را تمرین می‌دهد و حمید رضا محمدی تنها را تربیت کرد که با ادامه فعالیت به زودی توان جابه‌جایی رکوردهای ملی و بین‌المللی را خواهد داشت و ورزشکار فوق‌العاده و با آینده‌ای روشن دارد که زمینه رکورد شکنی را دارد.

احتمال رکورد شکنی ملی و بین‌المللی را دارد؟

۱۰۰ درصد توان عبور از این مرحله را دارد هر چند در مسابقات بیننده فقط روی سکو رفتن ورزشکار را می‌بیند در حالیکه باید به حمایت‌های تیم‌های پشت صحنه هم توجه شود.

زنجان به همه لحاظ در کنار تنها قرار دارد و اخیرا هم تجهیزات وزنه‌برداری شامل وزنه استاندارد به هیأت خدابنده اهدا شده است و اگر تیم‌های دیگر در خرمدره هم وی را حمایت کنند موفقیت وی حتمی خواهد بود.

و نیازمند حمایت شهرستان خدابنده است، چرا که وی نخستین مدال آور بین‌المللی این شهر است و باید به حفظ موقعیت این ورزشکار کمک شود.

پس با حمایت می‌شود به حفظ روحیه وی کمک کرد چرا که ویژگی و آناتومی فیزیکی وی برای رکوردشکنی مناسب است فیزیک بدنی فوق‌العاده‌ای دارد و البته باید متوجه بود که حفظ و نگهداری این شرایط شرط اصلی است و ما در این حوزه هر کاری توانسته‌ایم انجام دادیم و حفظ و نگهداری آن وظیفه مسؤولان است.

آمار وزنه‌برداران استان چند نفر است و نظر شما در مورد نجفی چیست؟

پهلوان حسین نجفی تیپ ورزشی خاص خود دارد و مردمداری شاخصه اصلی وی است و وی اخلاق‌مداری خود را در ایام کرونا با همراهی خود نشان داد و از کنار این افراد جذب ورزشکار میسر می‌شود ولی مشکل ما محدودیت فضا و سالن کوچک است که پاسخگوی مراجعان نیست. 

وظیفه ما حفظ ورزشکاران موجود از جمله حسین نجفی و جذب نفرات جدید است که با این امکانات عملا ممکن نیست.

در حال حاضر ۴۷ تا ۵۰ ورزشکار داریم و سرجمع ورزشکاران استان شاید به ۱۰۰ نفر برسد و آمار مربیان آنهم مربی فعال سه آقا یک خانم در زنجان و حدود هفت نفر در استان است.

که اگر فضا توسعه یابد می‌توان نسبت به جذب ورزشکار و مربی به صورت توامان اقدام کرد.

قهرمانان بی‌خانمان؛ 40 درصد تیم ملی از استانی است که حتی خانه‌وزنه‌برداری ندارد

از صنایع برای حمایت از ورزشکاران کمک خواسته‌اید؟

ببینید نمونه حمایت از ورزش وزنه‌برداری«مجتمع بزرگ تجاری المان زنجان» و« سبزی ریحان» است که کمک آن‌ها منجر به پیشبرد کار شد.

ولی کمک‌های انجام شده مقطعی انجام می‌شود، ولی در کل با توجه به مشکلات اقتصادی، صنایع سخت کمک می‌کنند چرا که هزینه‌ها بالاست ولی باید متوجه بود چنانکه به وزنه‌برداری زنجان با توجه به برند شدن کمک شود و خروجی خواهد داد.

در حال حاضر از ۱۰ عضو تیم ملی چهار نفر از زنجان هستند و اگر کمک شود ضمن کمک به تبلیغات صنایع حامی، به وزنه‌برداری زنجان هم کمک خواهد شد، ولی خوب به دلیل مشکلات معمولا تمایلی وجود ندارد.

صندوق حمایت از ورزشکاران در چه وضعیتی است آیا کمک می‌کند و یا اینکه فقط در حد حرف است؟

این صندوق فعلا در حد حرف است و به مرحله اجرایی نرسیده است و در واقع ما چیزی ندیدیم.

در مورد قهرمان قیداری آقای محمدی بفرمایید؟

محمدی تنها، یک نوجوان ۱۶ ساله و قوی است که زندگیش توسط والدین تامین می‌شود شاید ورزشکاران بزرگسال درآمدی از طریق قراردادهای بخور و نمیر داشته باشند ولی محمدی تنها آن را هم ندارد و پدر و مادرش زندگی او را اداره می‌کنند.

در موضوع معیشت در بین بانوان مشکلات بیشتر است چرا که لیگ و حمایت وجود ندارد و در مضیقه هستند و فقط از طریق والدین و هیأت حمایت می‌شوند.

برنامه هیأت برای آینده چیست؟

طبق برنامه اواخر مرداد ماه فدراسیون، شرکت در مسابقات استعدادهای برتر جزو برنامه‌ها است، چرا که مدال استعدادهای برتر در سطح کشور حائز اهمیت است.

برنامه بعدی حضور قهرمانان در مسابقات جهانی بزرگسالان مردان و زنان عربستان است و سپس بازی‌های آسیایی چین که با یاری خدا نماینده در تیم ملی خواهیم داشت.

قهرمانان بی‌خانمان؛ 40 درصد تیم ملی از استانی است که حتی خانه‌وزنه‌برداری ندارد

کار با سعید امیدی رئیس هیات وزنه‌برداری چطور است؟

ریاست هیأت حمایت خوبی دارند و در مواقع موفقیت معمولا خود را کنار می‌کشد و این از اخلاق‌های رئیس هیأت است که معمولا خود را از حاشیه دور نگه می‌دارد.

سعید امیدی یکی از خوب‌های ورزش استان است که ضمن حمایت از ورزشکاران و فعالان رشته وزنه‌برداری، بر خلاف روند معمول، در مواقع موفقیت معمولا خود را کنار می‌کشد.

انتظار شما از مسوولان برای اوج گرفتن وزنه‌برداری در این مرحله چیست؟

انتظار ما از مسؤولان این است، به ورزش و ورزشکاران رشته‌ها به اندازه عرضه‌ای که نشان داده‌اند رسیدگی کنند و اضافه بر آن انتظاری نداریم.

خوب وزنه‌برداری این تعداد قهرمان و مربی توانمند دارد و ما هنوز خانه وزنه‌برداری نداریم و این در حالی است که ما توان هیچ حمایتی را از مربیان نداریم و آن‌ها فی‌سبیل‌الله همراهی می‌کنند و پول در این عرصه وارد نشده است.

هر چند پول بد نیست و ای کاش باشد تا زحمات مربیان جبران شود و هدف ما تلاش برای تربیت و معرفی قهرمانان ورزشی است.

و در این مرحله انتظار ما از مسؤولان دلگرم کردن ورزشکاری است که زحمت کشیده است که با حداقل‌ها هم ممکن است و طبق قانون مصوب شغل و منزل ورزشکاران مدال‌آور باید تامین شود، در این راستا و برای جلب حمایت سراغ شورا و شهرداری هم رفتیم ولی نتیجه‌ای نداده است.

در حال حاضر در تیم ملی حضور دارید؟

دعوت شدم ولی تحصیل و َشغل من در زنجان است و با توجه به برنامه آماده‌سازی ورزشکاران برای مسابقات، نتوانستم حضور یابم ولی در حال حاضر اوضاع مرتب است و اگر درخواستی شود همکاری خواهم کرد.

با توجه به حضور انوشیروانی و بهدادسلیمی در فدراسیون، اوضاع را چطور ارزیابی می‌کنید؟

فدراسیون توسط افراد شاخص از جمله انوشیروانی و بهدادسلیمی، توکلی و باقری اداره می‌شود و رضازاده هم در کنار این افراد است، ولی باید متوجه بود که بدترین دوره مدیریت به لحاظ مالی است چرا که انجام امور نیاز به حمایت مالی دارد و باید کمک شود این افراد لایق، شناخته شده و برند هستند ولی باید پول تزریق شود تا امور پیش برود.

تغییراتی روی داده و مدال‌های زیادی در بخش مردان و زنان کسب شد و همچنین در تیم‌های رده‌بندی که بیانگر انجام کار پایه‌ای و زیربنایی است که اگر حمایت نشوند ورزشکاران از دست خواهند رفت

فدراسیون به لحاظ نیروی فنی و ورزشکار قوی است ولی باید با نگاه ویژه حمایت شود و حمایت‌ها کافی نیست و حتی بودجه‌های عمرانی هم کافی نیست تا بتوان سالن ویژه بانوان را راه‌اندازی و یا تعمیرات سالن آزادی را تکمیل کرد که این وضعیت تمرینات را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

امکانات محدود است و حجم انتظارات را برآورده نمی‌کند و وزارتخانه هم باید خودشان در مورد عملکرد خود گزارش دهند.

محل‌های اردوهای تیم ملی در شهرهای مختلف برگزار می‌شود که نباید اینچنین باشد چرا که این اردوها با توجه به موضوع تست و دیگر مسائل باید به صورت تجمیع شده برگزار شود.

برنامه شما برای ادامه برنامه استعدادیابی چیست؟

شناسایی در حوزه استعدادیابی با حفظ آن متفاوت است، ولی هیأت در صدد شناسایی استعدادها است به طوری که در ایام کرونا هم تعطیل نشد ولی ادامه این روند نیازمند همراهی مسؤولان در شهرستان‌ها از طریق شناسایی و معرفی مربیان بومی و ساکن است چرا که توان اعضای هیأت و مربیان ساکن در مرکز استان محدودیت‌هایی دارد لذا نیازمند بومی سازی هستیم.

پایان پیام/73004/س


این خبر در هاب خبری وبانگاه بازنشر شده است

 

منبع : خبرگزاری فارس
ارسال از وردپرس به شبکه های اجتماعی ایرانی
ارسال از وردپرس به شبکه های اجتماعی ایرانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

3 × 2 =

دکمه بازگشت به بالا