اراضی حاصلخیز گیلان منتظر همت کشاورزان برای کشت دوم

به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، حمیدرضا دنیادیده – گیلان استانی کشاورزی است و اقلیم منحصربه‌فرد آن در کنار خاک زرخیز و همت بلند کشاورزانش موجب شده تا سه درصد سهم کشاورزی کشور را در این استان شاهد باشیم.

بنا بر آمارهای موجود، ۳۰ درصد سهم اشتغال گیلان مربوط به کشاورزی است که عمده فعالیت کشاورزی در گیلان مربوط به برنج‌کاری، کشت چای، زیتون، ابریشم، کیوی و انواع مرکبات است.

حداقل ۳۰ درصد برنج کشور در گیلان تولید می‌شود

از بین عرصه‌های کشاورزی در استان گیلان، بیشترین سطح را اراضی شالی‌کاری به خود اختصاص می‌دهد. گیلان ۲۳۸ هزار هکتار اراضی شالی‌کاری با بیش از ۳۰۰ هزار بهره‌بردار زراعت دارد که می‌توان گفت حداقل ۳۰ درصد برنج موردنیاز داخل را فراهم می‌کنند.

کشت دوم فرصتی برای افزایش بهره‌وری برنج در گیلان

طبیعتاً افزایش سطح اراضی شالی‌کاری ممکن نیست و حتی سالانه بخشی از اراضی مستعد کشاورزی دچار آفت تغییر کاربری می‌شود اما اقدامات حمایتی و دولتی، همت مضاعف کشاورزان و برداشت ۲ نوبتی برنج در سطح شالیزارهای آماده داشت، می‌تواند افزایش تولید برنج و بهره‌وری در واحد سطح را میسر و ممکن سازد.

حدود ۱۰۰ هزار هکتار از اراضی شالی‌کاری گیلان قابلیت کشت دوم را دارند

خوشبختانه با عنایت بارش‌های الهی و البته با درایت و مدیریت صحیح قرارگاه جهاد آب، همه ۲۳۸ هزار هکتار اراضی شالی‌کاری استان زیر کشت رفته و به گفته صالح محمدی، رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان حدود ۱۰۰ هزار هکتار آن اکنون، قابلیت کشت دوم را نیز دارد.

کشت برنج بخشی از هویت و باورهای فرهنگی اجتماعی مردمان استان

تعدادی از کشاورزان که برداشت نوبت اول شالی از اراضی تحت کشت آن‌ها پایان‌یافته در گفت‌وگو با خبرنگار فارس می‌گویند: برنج در گیلان فقط نه یک محصول باکیفیت و مهم بلکه تبدیل به بخشی از باورها و رفتارهای اجتماعی و فرهنگی مردم است و کشت و پرورش و حتی انبار کردن آن در خانه‌ها به‌نوعی پشتوانه خانوارهای کشاورز است.

آن‌ها کشت، پرورش و فروش برنج را نه‌تنها فرصتی برای کسب درآمد و خرج کرد سالانه بلکه مشغول شدن به برنج‌کاری را هویت و شناسنامه مردمان گیل و دیلم می‌دانند.

کشاورزان گیلانی معتقدند: شرایط کاشت، داشت و برداشت برنج در استان گرچه همچنان رنج های به‌خصوص خود را دارد اما نسبت به دهه‌های گذشته بسیار راحت‌تر شده و این ظلم به عرصه کشاورزی و اقتصاد خانواده است که به کشت دوم و یا پرورش راتون (شاه‌بج) پرداخته نشود.

تخصیص کود و مهار احشام سرگردان دغدغه کشاورزان گیلانی برای کشت دوم

البته، تخصیص کود با نرخ یارانه به کشاورزان و فرهنگ‌سازی برای مهار احشام سرگردان به‌ویژه دام در عرصه کشاورزی و ازجمله شالی‌کاری یکی از مهم‌ترین نیازمندی‌های کشاورزان گیلانی برای پرورش کشت دوم و یا پرورش راتون است که در گفت‌وگو با فارس اغلب آن‌ها به آن اشاره و تأکید می‌کنند.

۶۰ هزار هکتار شالیزار در گیلان آماده پرورش راتون

بنا بر اذعان و اعتقاد رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان، حدود ۶۰ هزار هکتار از اراضی زیر کشت رفته استان را آماده کشت راتون و نشاء مجدد است و مابقی اراضی نیز ظرفیت کشت گیاهان علوفه‌ای، غده‌ای و برگی نظیر سبزی و صیفی را دارند و می‌توانند در افزایش محصول و درآمد برای کشاورزان مفید باشند.

خوشبختانه در ایام پیش رو، شرایط جوی مناسب و همچنین آب نیز به‌صورت فراوان برای کشت و کار، فراهم است و ازآنجاکه با شرایط تغییر اقلیم مواجه هستیم امکان کشاورزی در طول سال نیز وجود دارد و می‌توان بسیاری از محصولات موردنیاز مردم را کشت کرد.

بازار هدف برای خرید محصولات کشاورزی کشت دوم گیلان فراهم است

یکی از دغدغه‌های کشاورزانی گیلانی برای کشت دوم محصولات کشاورزی در اراضی شالی‌کاری، فقدان بازار مناسب برای عرضه محصولات برداشت شده نظیر صیفی‌جات و گیاهان برگی نظیر ترب و کلم و انواع سبزیجات است.

آن‌ها می‌گویند: در سال‌های گذشته بخشی از اراضی شالی‌کاری را با همت و تلاش اهل خانواده آماده کشت سبزیجات کردیم و خوشبختانه محصول بسیار خوبی نیز برداشت شد اما بازاری که بتوانیم آن را عرضه کنیم، در دسترس نبود و مجبور به حراج و بلکه توزیع رایگان آنچه برداشت کرده بودیم، شدیم؛ دغدغه‌ای به‌جا که محمدی، رئیس سازمان جهاد کشاورزی گیلان در همین رابطه می‌گوید: مقدماتی فراهم‌شده تا مدیران جهاد کشاورزی و تعاون روستایی شهرستان‌ها اقدام به شناسایی تولیدکنندگان کنند تا پس از عرضه محصولات در بازارهای محلی، اقدام به ارسال محصول مازاد به سایر مناطق شود.

افزایش تولید برنج و درآمد خانوارها با کشت دوم

گیلان سابقه بیش از دوهزارساله در کشت و کار برنج دارد و کاشت، داشت و برداشت این محصول پربرکت و راهبردی با باورهای اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی مردم همراه است.

یقیناً در صورت اشتغال گیلانیان به پرورش راتون در سطح یکصدهزار هکتاری اراضی شالی‌کاری و یا زیر کشت بردن این عرصه محیا برای کشت صیفی‌جات علاوه برافزایش تولید برنج، درامد خانوارها افزایش خواهد یافت.

زراعت برنج برای گیلانیان به‌عنوان یک فعالیت با ارزش و اصلی‌ترین فعالیت تولیدی و اقتصادی در استان به‌حساب می‌آید و با توجه به نیاز استان‌های مجاور ازجمله پایتخت به محصولات کشاورزی و سیفی، می‌توان از این فرصت بهره‌ای مضاعف گرفت.

پایان پیام/۸۴۰۰۸/