تاثیر صادرات آب بسته‌بندی بر منابع آبی کشور
محمدابراهیم رئیسی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره صادرات آب بسته‌بندی و اینکه آیا تاثیری بر کاهش منابع آبی کشور خواهد داشت، اظهار داشت: ابتدا باید موضوع آب بسته‌بندی و معدنی را از هم جدا بدانیم، آب بسته‌بندی می‌تواند آب نوشیدنی و یا DRINKING WATRE باشد یعنی لزوما به این معنا نیست که منشا همه این آبها چشمه باشد است، بعبارت دیگر دو نوع آب داریم برخی معدنی هستند و برخی آب چشمه را برداشت و متعادل کرده یعنی سختی آب را کم و تبدیل به آب معدنی می‌کنند، بنابراین آب‌های بسته‌بندی منشاهای متفاوت دارند.
وی با بیان اینکه تولیدکنندگان آب بسته‌بندی حقابه‌ای را برداشت نمی‌کنند، افزود: کسانی که اقدام به احداث کارخانجات آب معدنی می‌کنند باید از شرکت‌های آب منطقه‌ای مجوز دریافت کنند، تولید آب معدنی از چشمه در حساب و کتاب منابع آبی کشور دیده نشده بنابراین شکل این قضیه تولید خصوصی است و کالای عمومی نیست، اما شکل مبادله خصوصی است و تولیدکننده هزینه می‌کند و هر بازاری که امکان داشته باشد اقدام به صادرات می‌کند. در عین حال سیستم آبی کشور همیشه ادعا کرده که ۸ میلیارد متر مکعب آب شرب در کشور موجود است و به همه مردم می‌رسد آن چیزی که مردم از آب بسته‌بندی استفاده می‌کنند یک گروه لاکچری هستند وگرنه در شبکه لوله‌کشی؛ آب بسیار باکیفیت جاری می‌شود.
این کارشناس حوزه آب با بیان اینکه تمایل به استفاده از آب‌های غیر از جاری در شبکه آب کشور شاید به معنای بی‌کیفیت بودن این آب باشد، خاطرنشان کرد: حجم زیاد استفاده از تصفیه‌کننده‌های خانگی آب معضلی شده است زیرا تصفیه‌کننده آب برای هر یک لیتر باید ۶ لیتر آب را برداشت کند و املاح آن را جدا و در نهایت یک لیتر آب بدهد، یعنی مصرف‌کننده آب زیادی را مصرف و در عین حال پساب هم تولید می‌کند که به نظر می‌رسد کار منطقی نیست و اما شاهدیم کسی هم جلوی آن را نمی‌گیرد، به طوری که تولیدکنندگان دستگاه‌های تصفیه خانگی آب هم اکنون در بازار می‌فروشند و تبلیغات می‌کنند و این نشان می‌دهد که در شبکه آب تولیدی کشور مشکلی وجود دارد.
وی با بیان اینکه فروش و یا صادرات آب بسته‌بندی نمی‌تواند به صنعت آب ضربه بزند چون منابع آبی کشور روی آن حسابی باز نکرده است، گفت: وقتی وزارت نیرو اعلام می‌کند آب مورد نیاز مردم را تامین می‌کنیم این شیوه از تامین آب را جزء حساب و کتاب نمی‌آورد.
رئیسی ادامه داد: فرض بر این است که حدود ۱۸۰ لیتر سرانه آب مصرفی هر کسی است و وزارت نیرو عنوان کرده که ما آن را می‌توانیم تامین کنیم به نظر می‌رسد حتی در جهاد آبرسانی هم آب بسته‌بندی دیده نشده و به حساب نمی‌آید و فقط در موارد بحران و کم‌آبی استفاده می‌شود و بنابراین آب بسته‌بندی از منابع آبی خصوصی است؛ دوم اینکه نظام آب کشور به عنوان آب شرب به طور رسمی روی آن حساب نمی‌کند، اگر آب بسته‌بندی برای شرب و آشپزی در منازل استفاده شود آنگاه در حساب و کتاب منابع آبی باید در نظر گرفته شود.
وی بیان داشت: استفاده هر فرد از آب بسته‌بندی جهت شرب در روز می‌تواند ۷ تا ۸ لیتر است در صورتی که از آب غیر بسته‌بندی برای مصارف غیر نوشیدن و آشپزی ۱۸۰ لیتر است، هیچ جای جهان برای بهداشت و دستشویی آب نوشیدنی از بطری نیست در صورتی که در ایران اینگونه است. در جهان تامین آب دو نوع است از شبکه؛ آب نوشیدنی جاری نمی‌شود و فقط جهت بهداشت است برای پخت و پز و نوشیدن آب بسته‌بندی باید تهیه شود، در این صورت آب به عنوان یک هزینه مهم بوده و صادرات آن خیلی مهم و باعث گران‌تر شدن آن می‌شود.
این کارشناس حوزه آب تاکید کرد: در دنیا آب بسته‌بندی جزء برنامه‌ریزی تامین آب شرب دیده شده اما در ایران اینگونه نیست بنابراین نگاه اینکه آب صادر می‌شود تاثیری بد حجم منابع آبی در کشور ما ندارد چون ادعای دولت این است که ما صددرصدراب را تامین می‌کنیم.
این خبر در هاب خبری وبانگاه بازنشر شده است, در صورت تمایل به مشاهده اخبار اقتصادی بیشتر پیشنهاد داریم از صفحه اقتصاد ما بازدید نمایید .
