آیت‌الله علم‌الهدی: نام واقف در تاریخ ماندگار می‌شود
به گزارش وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از مشهد، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در همایش استانی یاوران وقف که ظهر امروز با حضور برگزیدگان اصحاب وقف و بقاع متبرکه در تالار همایش‌های اداره کل اوقاف و امور خیریه خراسان رضوی برگزار شد، تأکید احکام الهی، احادیث اهل‌بیت(ع) و توجه علما را نشانه‌های بارز از اهمیت فریضه وقف به‌عنوان یک واقعیت اسلامی و آموزه دینی دانست و با اشاره به آیه 46 سوره مبارکه کهف اظهارداشت: معمولاً انگیزه تأمین مالی و کسب ثروت برای بسیاری از مردم به‌عنوان هدف غایی زندگی مطرح است و خیلی از جوانان از زمانی که می‌توانند رؤیایی را بر سبک زندگی خود حاکم کنند، توجه به امکانات و ابزارهای اقتصادی را در اولویت امور قرار می‌دهند.
وی افزود: با وجود این اندیشه که به‌صورت عادی و بدیهی در زندگی همه انسان‌ها پیش می‌آید، ذات اقدس پروردگار در قرآن کریم از ابتدا تکلیف همین انگیزه ثروت‌اندوزی را تعیین می‌کند و می‌فرماید «الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَالْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَ خَیْرٌ أَمَلًا» یعنی ثروت و فرزند زینت زندگی دنیایی است و اگر آقایی سوار بر یک خودروی گران‌قیمت است یا در یک منزل وسیع و لوکس زندگی می‌کند، این‌ها همه زینت است و هیچ امتیازی برای فرد ایجاد نمی‌کند.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی خاطرنشان کرد: سؤال اصلی از آقاپسر 20 ساله و دخترخانم 18 ساله است که پاسخ بدهند دقیقاً از زندگی چه می‌خواهند. آیا غیر از این است که می‌خواهند خوشبخت باشند و به هر چه آرزو کردند، برسند؟ خداوند عالم در قرآن کریم می‌گوید دستیابی به امکانات و حتی برآورده شدن آرزوها در گرو تأمین باقیاتالصالحات است تا همان ثروت و فرزند که در قرآن ذکر شده، در استخدام جلب یک خیرات ماندگار قرار بگیرد.
وی ادامه داد: هیچ‌کس مخالف جمع‌آوری مال نیست. دین تقابلی با تحصیل مشروع مال ندارد زیرا اساساً عمده خلیفةاللهی انسان نیز مربوط به همین دنیاست و اینجاست که همان تفاوت انسان و سایر مخلوقات مشخص می‌شود که برای سایرین خداوند عالم خودش شرایط زندگی را فراهم می‌کند اما انسان باید خودش بساط زندگی و شرایط را برای خود ایجاد کند.
امام‌جمعه مشهد با بیان اینکه وقف، مصداق کامل باقیاتالصالحات از منظر قرآن کریم است، تصریح کرد: اگر بخواهیم معنی خیرات ماندگار را از نظر فقهی تحلیل کنیم، کامل‌ترین معنای آن همان خیراتی می‌شود که شما در زندگی خود برای سیر کردن حتی یک شکم و منتفع کردن حتی یک انسان انجام می‌دهید و این تا پایان تاریخ، هم نام شما را در تاریخ ماندگار می‌کند و هم سرمنشأ خیرات و برکات برای اقشار مختلف جامعه می‌شود.
وی تأکید کرد: رسول گرامی اسلام می‌فرماید «إنّ مِمّا یَلحَقُ المؤمنَ مِن عَمَلِهِ و حَسناتِهِ بعدَ مَوتهِ عِلما علّمَهُ و نَشَرَهُ و وَلَدا صالِحا تَرَكَهُ أو مصحَفا وَرَّثَهُ أو مَسجِدا بَناهُ أو بَیتا لاِبنِ السَّبیلِ بَناهُ أو نَهرا أجراهُ أو صَدَقَةً أخرَجَها» یعنی همانا بعد از مرگ مؤمن، برکت بخشی از عمل و کار خیرش ادامه پیدا می‌کند؛ از جمله علمی که ترویج شود، فرزند صالحی که تربیت شود، قرآنی که کتابت شود، مسجدی که ساخته شود، خانه‌ای که برای پذیرایی از مسافران ایجاد شود، راهآب یا قناتی که جاری شود و یا صدقه‌ای که از او ماندگار بماند.
آیت‌الله علم‌الهدی با تأکید بر ضرورت حفظ و تثبیت موقوفات گفت: هیچ‌چیز در زندگی انسان به اندازه وقف، عامل آتش نیست. اگر از مال وقفی بهره‌برداری شخصی صورت بگیرد، شما را در همه جهات زمینگیر می‌کند و مؤاخذه آخرت آن نیز به‌مراتب سنگین‌تر است. این مسئله به‌موازات بهره‌برداری شخصی، بی‌توجهی و سهل‌انگاری در تخریب موقوفه را نیز شامل می‌شود و اگر کسی که مسئولیت حفظ موقوفه را دارد، در نگهداری و ارتقای آن سستی کند، به همان اندازه که اجر و منزلت واقف همچنان برقرار می‌ماند اما بر مراتب عذاب و گناه عامل نگهداری افزوده می‌شود.
وی بیان کرد: تا پیش از پیروزی انقلاب، مردم اعتماد چندانی به سازمان اوقاف وقت نداشتند اما پس از انقلاب، سنت حسنه وقف گسترش بسیاری پیدا کرده و منافع آن تا حد زیادی از گره‌گشایی از مردم مؤثر بوده است.
انتهای پیام/282/.
این خبر در هاب خبری وبانگاه بازنشر شده است
