راویان پیشرفت| زیرساخت‌های قطب زغالی خاورمیانه روی غلتک اجرا

خبرگزاری فارس – خراسان جنوبی؛ همین که مرکب های آهنین پا در رکاب جاده خاکی می گذارند توفانی به پا می شود به طوری که چشم چشم را نمی بیند. صحبت از تندباد و گرد باد نیست صحبت از گام نهادن مرکب های آهنین راویان پیشرفت است که وقتی وارد جاده خاکی منطقه زغالی طبس (پروده) می شوند توفانی به پا می شود و همه راهی که تا رسیدن به این جزیره سیاه معدنی پیموده ایم یک طرف این ۲۰ کیلومتر یک طرف.

هرچند خودروها با کمترین سرعت ممکن این مسیر را می پیمایند اما گرد و خاکی به پا می‌شود که نفس ها را تنگ و دست ها را ناخودآگاه به مقابل بینی و دهان می کشاند تا ماسکی باشد برای ورود از این گرد و خاک به فضاهای تنفسی. حالا ما که همین یک بار است این مسیر گرد و خاکی را می پیماییم  اما ۲ هزار نیرویی که همیشه از این مسیر رفت و آمد می کنند چه طور این همه گرد و خاک را ریه هایشان در کنار گردو غبارهای زغالی تحمل می کند.

همان طور که ساکنان شهرک های مسکونی برای ماندگاری نیاز به زیرساخت هایی چون راه دسترسی مناسب، آب، گاز، برق، خدمات بهداشتی و …. دارند شهرک های معدنی و تولیدی نیز به طور حتم باید از این زیرساخت ها بهره مند باشند تا زمینه بهره وری آن با استقرار نیروها فراهم شود.

بهره مندی از زیرساخت های در قطب زغالی ایران زمین یا فراتر آن خاورمیانه نیز ضرورتی بس ضروری و اضطراری ست که چرا در این نقاط دور افتاده از امکانات بهداشتی، درمانی و…  اگر خدای نکرده کارگری یا نیروی به هر دلیلی سلامتش به خطر بیفتد باید اقدامات پیش بیمارستانی یا همان کمک های اولیه انجام شود تا از بروز خطرات جانی و جسمی فرد آسیب دیده جلوگیری به عمل آید.

فرماندهی عملیات حوادث معدنی

از همه مهم تر این که اگر حادثه در معادن رخ داد پایگاه و مرکزی مجهز در منطقه باشد تا در کنار تیم های امدادی معادن فرماندهی را به عهده بگیرد و از گستردگی و به مخاطره افتادن جان کارگران جلوگیری کند.

به همین واسطه سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو)، به عنوان یک کلان بنگاه اقتصادی دولتی در این نقطه راهبردی زغالی ایران پا به میدان تامین زیرساخت‌ها  نهاده و تاکنون نیز هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان برای این منظور سرمایه گذاری کرده است که بیشتر این سرمایه گذاری نیز در این دولت سیزدهم و بعد از سال ۱۴۰۰ در این نقطه اتفاق افتاده است.

در این شهرک کارگاهی معدنی آن چه به بیش از همه به گوش می رسد پژواک دستگاه های عظیم الجثه ای ست که در حال کاویدن و انتقال ملزومات مورد نیاز معادن زغالی هستند درست همانند انیمیشن هایی که از ماشین های کار در برنامه های کودک به نمایش در می آید اما اینجا واقعی و عینی.

کامیون ها به صف شده از زغال خام تا کامیونی پر از چوبی که برای برداشت زغال در معادن مورد استفاده قرار می گیرد. این شور و هیجان و این سر و صدا بسیار لذت بخش است چرا که نشان از کار و فعالیت و فراهم شدن رزق و روزی برای بیش از نیمی از جمعیت کارگری خراسان جنوبی در این خطه زغالی طبس دارد.

اما در کنار همین تکاپو و تلاش برای حفاری معادن آن چه هر ببینده ای را مشعوف می کند کارگاه های سازندگی تامین زیرساخت ها در این خطه زغالی خاورمیانه است و حتی رودخانه های فصلی که در این کانون زغالی ایران زمین آن چه در آن جاری گل و لای زغالیست.

مجهزترین پایگاه امداد معدنی کشور

پس از طی طریق از یک مسیر اما قسمتی هموار و قسمتی ناهموار و خاکی،  تاسیسات معدنی و همچنین مسیر رودخانه های فصلی با گلی و لای زغالی، درست در نقطه ای که قرار است محل فرود پد هلی کوپترهای امدادی باشد گرد هم می آیم تا محمد جوادیان، مدیر مجتمع زغالسنگ طبس در سازمان ایمیدرو اطلاعات بزرگترین و مجهزترین پایگاه امداد و نجات معدنی کشور و همچنین دیگر زیرساخت ها را در اختیار راویان پیشرفت قرار دهد.

این پایگاه که نیز ثمره دولت سیزدهم است از سال گذشته کلنگ احداث آن به زمین خورده است اما چرا این نقطه حائز بهره مندی از این زیرساخت شده است؟ به واسط این که ۷۱ درصد ذخایر زغالی طبس در منطقه پروده واقع شده و همین ذخایر معدنی آن را به نقطه راهبردی معدنی برای دولت مبدل کرده و از همه مهم تر به سبب این که طرح های توسعه ای از جمله توسعه معادن تمام مکانیزه در این قطب زغالی در حال اجراست.

اجرای همین توسعه معادن آن هم با سرمایه گذاری حدود ۶ هزار میلیارد تومانی دولت به طور حتم زمینه اشتغال افراد زیادی را در این منطقه فراهم خواهد آورد.

افزایش نیرو کارگری و حوادث ناشی از آن

افزایش نیروی انسانی نیز آبستن بروز حوادث خاص است به همین دلیل احداث  پایگاه امداد و نجات معدنی در دستور کار قرار گرفته است تا اگرخدای نکرده اگر حادثه ای رخ داد فرماندهی عملیات را برای جلویری از گستردگی و افزایش مخاطرات انسانی در دست بگیرد.

این مجهزترین و بزرگترین پایگاه امداد و نجات معدنی کشور  اکنون ۷۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان نیز برای احداث آن در حال هزینه است.

با این پیشرفتی که دارد بنا به گفته مدیر مجتمع زغالسنگ طبس در سازمان ایمیدرو تا پایان سال به بهره برداری می رسد و قرار است وسعت ۱۵ هزار متر مربعی این منطقه معدنی را با ۸ معدن فعال پوشش دهد.

مطالبه فرماندار ویژه 

اما خواسته علی اکبر رحیمی، معاون استاندار و فرماندار ویژه طبس که برای چهارمین بار است از زمان تصدی در اینجا حضور می یابد از آن ها این است که این پروژه را اگر می‌توانند به دهه فجر امسال برسانند اما با این تاکید که نباید کیفیت فدای سرعت شود.

اینجا به یک شهرک امداد و درمانی یا به عبارت دیگر مینی بیمارستان با همه امکانات و تجهیزات درمانی و امدادی برای کارکنان همه معادن منطقه پروده و در عین حال یک مرکز آموزشی نیز برای نیروهای معدنی بعد از اتمام مبدل خواهد شد. 

معماری طبس در دل معادن سیاه

نکته جالب توجه این است که بنا به گفته سرپرست کارگاه پایگاه امداد و نجات معادن طبس در ساخت و ساز همه ابنیه از معماری سنتی این شهرستان استفاده شده یعنی معماری طبس در دل معادن هم رسوخ کرده است.

امید که با اتمام این پایگاه امداد و نجات دلهره و نگرانی جمیعت کارگری این شهرک معدنی نیز بیش از پیش کاهش یابد و شاهد حوادث ناگوار معدنی نیز نباشیم.

گرد و خاک سازندگی

آن سوی تر گرد و خاکی از جنس سازندگی به پاست اما این گردو خاک به واسطه احداث ۲۰ کیلومتر راه دسترسی به ۸ معدنی است که در این کانون زغالی ایران زمین فعالند و قرار است با راه افتادن کارخانه آسفالت این ۲۰ کیلومتر جاده خاکی که هر روز رانندگان و کارگران با مشقات بسیار از آنان عبور می کنند نیز هموار شود و این کار را نیز ایمیدور در راستای مسئولیت های اجتماعی که دارد انجام می دهد.

این پروژه زیر ساختی که با ۳۰۰ میلیارد تومان اعتبار در حال اجرا ست قرار است بر اساس تعهدی که ایمیدرو داده سال آینده زیر بار ترافیک کاربران معادن این منطقه برود.

قصه جاده معدنی خاکی

علی اکبر رحیمی، فرماندار ویژه طبس به نقطه آغاز و این که چه شد تا احداث این ۲۰ کیلومتر در دستور کار ایمیدرو قرار گرفت اشاره کرد و گفت: اواخر سال ۱۴۰۰ که تصدی فرماندار ویژه به من سپرده شد نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی با مراجعه به بنده از تردد  مشقت بار رانندگان و کارگران در این جاده سخن به میان آورد.

 به عنوان یک کارشناس به منطقه آمده و از نزدیک از این جاده خاکی بازدید کردم خواسته کارگران هم برای این که وقت آن در این مسیر تلف نشود بیشتر در خدمت خانواده باشند آسفالت این مسیر خاکی ناهموار بود که چرا ۴۰ تا ۵۰ دقیقه زمان نیاز بود تا راننده خودرو از این مسیر خاکی عبور کند به همین واسطه کارگران نیز مجبورند زودتر از خانه خارج شوند تا دیر به محل کار نرسند.

ماحصل پیگیری های نماینده و بنده به این انجامید تا ایمیدرو پای کار آید.

الزام های احداث 

وی به الزام های احداث این جاده خاکی به واسطه وجود ۸ معدن با بیش از دو هزار نیرو اشاره کرد و از شروع عملیات اجرایی این پروژه زیرساختی از یک سال پیش خبرداد امید است که این پروژه به هفته دولت سال آینده برسد.

البته ایمیدرو قول داده از این نقطه تا روستای پیکوه را که نیز معدن تخت زیتون که زغالش به این منطقه حمل می شود را نیز آسفالت کند تا دیگر معادنی که در مسیر است نیز از این زیرساخت بهره مند شود در ضمن با این اقدام هر دو مسیر دسترسی به روستا پیکوه نیز هموار می شود.

به گفته وی فراهم شدن این زیرساخت ها لازمه توسعه معدنی و نیروی کارگری و همچنین احداث صنایع پایین دست زغال در منطقه پروده خواهد شد.

هزینه ۱۲۰۰ میلیاردی زیرساخت ها

بعد از توضیحات تکمیلی فرماندار ویژه طبس، مدیر مجتمع زغالسنگ طبس در سازمان ایمیدرو به این نکته اساسی اشاره کرد که از ابتدای دولت سیزدهم ایمیدرو هزار تا هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان منابع برای تامین زیرساخت ها در منطقه زغالی پروده طبس تخصیص داده است و نکته حائز اهمیت نیز این است که ایمیدرو در حال تجهیز یک معدن فول مکانیزه در این قطب زغالی خاورمیانه به صورت فاینانس است که هزینه آن ۵ تا ۶ هزار میلیارد تومان است.

به گفته جوادیان از ماه نیز فعالیت های زیرزمینی این معدن فول مکانیزه آغاز می شود.

وی به این نکته نیز اشاره کرد که زیرساخت های آب و برق تا منطقه پروده یک را نیز طی سال های دور ایمیدرو را تامین کرده اما  این زیرساخت ها با توسعه و گستردگی معدنی که صورت گرفته کفایت نمی کند و قرار است حدود ۳۲۰ میلیارد تومان برای توسعه زیرساخت برق و آب این منطقه نیز هزینه شود.

لازم به یادآوری که زیرساخت آب از روستای پیکوه و برق از پست برق گلشن طبس تامین می شود که تا کارخانه کک سازی این زیرساخت ها را این واحد تولیدی و بعد از سازمان ایمیدرو انجام می دهد.

چشم انداز طرح جامع فولاد

مدیر مجتمع زغالسنگ طبس در سازمان ایمیدرو در مورد افق و چشم انداز طرح های توسعه ای و زیرساخت های این قطب زغالی هم به این نکته اشاره کرد که براساس طرح جامع فولاد کشور دولت باید حدود ۶.۵ میلیون تن زغال برای صنایع فولاد تامین کند و پروژه هایی که در همه نقاط زغالی ایران و به ویژه در این خطه انجام می شود برای عملی شدن افق های این طرح است.

به گفته جوادیان با این زیرساخت ها می توانیم ۷۵۰ هزار تن زغال در سال در بلوک ۳ پروده ۴ به تولید زغال کشور اضافه کنیم که اکنون ۲۰۰ هزار تن در سال است.

این روسیاه زغال چه روسفید کرده صنایع ذوب آهن ایران را و قرار است بی نیاز کند ایران را از واردات زغال امید که هر چه زودتر زیرساخت ها فراهم و معدن فول مکانیزه زغالسنگ نیز وارد مدار تولید شود و شاهد بی نیاز ایران از ورود زغال به کشور باشیم و این یعنی خودکفایی، خوداتکایی و اتکا به درون.

پایان پیام/