دعوت به بمباران اتمی غزه، اثباث وجود سلاح اتمی اسرائیل است

گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس – یادداشت – وحید صمدی

با آنکه همه می‌دانند رژیم صهیونیستی، مجهز به سلاح اتمی است، اما این رژیم طی عمر کوتاه کمتر از هشتاد ساله خود، هیچگاه به داشتن آن اذعان رسمی نکرده و اصطلاحا سیاست  «عمیموت» (עמימות)  یا ابهام را در پیش گرفته است.

این سیاست چند هدف دارد. اول اینکه در سالهای نخست (1968 تصویب پیمان عدم اشاعه)، اسرائیل را از زیر فشار آمریکا خارج کرد که تلاش نکند اسرائیل تن به معاهده‌ای در خصوص مسائل هسته‌ای بدهد. از طرف دیگر، کشورهای منطقه را تحریک به مسابقه اتمی نکند و سوم اینکه رژیم، همیشه از همه تعهدات بین‌الملل در حوزه اتمی آزاد باشد.

بعد از 1968 و بعد از توافق محرمانه گلدا مایر (نخست وزیر وقت رژیم) و ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا برای توقف فشار عملی آمریکا بر اسرائیل به دلیل سلاح اتمی نیکسون پذیرفت که سلاح اتمی اسرائیل تحمل شود تا وقتی که آشکارا به آن اذعان نشود. از آن پس سیاست عمیموت (ابهام) ادامه یافته و موضع وقت آمریکا به موضع حمایتی هم تبدیل شده است.

اکنون در بحبوحه جنگ غزه (طوفان الاقصی) زمانیکه آمیخای الیاهو وزیر میراث رژیم، در برنامه تلویزیونی «کول براما»‌ داشت از عدم رضایت خاطر خودش از شدت بمباران غزه صحبت میکرد و مجری به او گفت، چه چیزی شما را راضی میکند،‌ بمب اتم؟، و پاسخ داد که «این هم یکی از راههاست»، متوجه نبود که دارد سیاست ابهام دهها ساله تل‌آویو را زیر پا میگذارد و رسما اذعان میکند که رژیم اسرائیل، سلاح اتمی در اختیار دارد و این سخنان از حیث حقوقی بار معنایی خود را دارد که می‌شود در محافل بین‌المللی روی آن مانور داد و حداقل نتیجه آن، فشار بیش از پیش بر این رژیم است.

این وزیر آنگاه که داشت سرمستانه از کشتار مردم غزه صحبت میکرد، متوجه نبود که دارد یک ضربه اطلاعاتی به رژیم اسرائیل وارد میکند به طوری که وبسایت واللا در یادداشتی علیه این وزیر نوشت، هنوز معلوم نیست اسرائیل سلاح اتمی دارد یا نه اما حماقت چرا، خیلی زیاد.

واللا در یادداشتی دیگر به قلم معاون سردبیر خود (آریل شمیدوِرگ) نوشت، یک وزیر بیکار، یک بمب اتم روی رسانه‌های جهانی انداخت و جبهه‌ای علیه اسرائیل باز کرد که هیچ ضرورتی در وجودش نبود. الیاهو وزیر وزارتخانه‌ای است که در پی بده بستان‌های سیاسی این وزارت را برایش اختراع کردند.

این وزیر به قدری انتقادات داخلی را افزایش داده که بسیاری از تحلیلگران داخلی تأکید کرده‌اند که آنگاه از کابینه و عناصر بی تجربه آن انتقاد میکردند، به دلیل چنین عملکردی است که اکنون از خود نشان میدهند.

پایان پیام/ص