ابتکارات عملی اجلاس ویژه سران سازمان همکاری اسلامی برای مقاومت فلسطینی چه می تواند باشد؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، از آغاز عملیات طوفان الاقصی و تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه، نزدیک به چهل روز می‌گذرد. هزاران نهاد حقوق بشری، میلیون‌ها رسانه و سازمان مطبوعاتی و تبلیغاتی، ده‌ها دولت مسلمان و… شاهد سطح جدیدی از جنایات رژیم صهیونیستی بوده‌اند. مدارس، بیمارستان‌ها، کلیساها، مساجد، ساختمان‌های مرتبط با نهادهای بین‌المللی، آمبولانس‌ها، زنان و کودکان و سالخوردگان، اهداف روزانه رژیم صهیونیستی بوده‌اند و هیچ کس نتوانسته به توقف این حملات کمکی کند.

انفعال و عدم کارآمدی سازمان ملل متحد نیز اثبات شده است. در سطح شورای امنیت، هرگونه کنش‌گری برای توقف جنایات رژیم، عملا به دلیل حق وتو قفل شده است. دولت‌های غربی عضو دائم شورای امنیت، حمایت خود را از جنایات رژیم به طور صریح و عملی اعلام کرده‌اند. سران فرانسه، آلمان، آمریکا و انگلستان، از آغاز جنگ مدام به سرزمین‌های اشغالی سفر کردند و از هیچ کمک نظامی، امنیتی، سیاسی، دیپلماتیک و رسانه‌ای دریغ نکرده‌اند. مجمع عمومی نیز به صدور یک قطعنامه غیرالزام‌آور بسنده کرده است. این قطعنامه، عملا نمی‌تواند و نتوانسته است مانع از تداوم جنایات رژیم شوند.

بسیاری از دولت‌ها، نهادهای مختلف بین‌المللی و حتی افراد شاخص در جهان نیز طوری صحبت می‌کنند که گویی مردم مظلوم فلسطین، خود به خود و بدون دخالت جنگنده‌های رژیم جان خود را از دست می‌دهند و حتی از ابراز محکومیت ساده تل‌آویو نیز دریغ کرده‌اند.

در این میان، دولت‌های مسلمان نیاز به نقش‌آفرینی جدی و مبتکرانه‌ای دارند. اما متاسفانه باید اذعان کرد در حالی که برخی از این دولت‌ها، روابط دیپلماتیک، سیاسی، امنیتی و اقتصادی گسترده با رژیم صهیونیستی دارند، نمی‌توان از کل «دولت‌های اسلامی» انتظار اقدام خاصی علیه منافع اقتصادی رژیم صهیونیستی داشت. برخی از دولت‌های عربی، عملا به روند عادی‌سازی روابط با رژیم پیوسته‌اند و اگر عملیات طوفان الاقصی رخ نداده بود، شاید اکنون چند کشور دیگر نیز میزبان سفارت‌خانه‌های اسرائیل شده بودند. قاطبه ارتش‌‌های عربی نیز در مقابل این حجم از جنایات وحشیانه و البته بی‌سابقه سکوت کرده‌اند و در حد پرتاب بسته‌های دارویی و غذایی از فراز غزه فعالیت داشته‌اند.

اما، یک رخداد مهم به شرط وجود اراده سیاسی، می‌تواند این روند انفعال و سکوت و عدم اقدام در برابر جهان غرب و آمریکا و رژیم را مختل و معکوس نماید: «اجلاس فوق‌العاده سران کشورهای اسلامی». این نشست فوق‌العاده که در سطح سران کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی، برگزار خواهد شد، در واقع مهمترین و بالاترین سطح نشستی است که درباره موضوع فلسطین و تجاوز اخیر رژیم غاصب قدس برگزار می‌شود و پیشتر در سطح وزیران امور خارجه بزگرار شده بود.

این سازمان مهم که در سال‌های اخیر عملاً جز صدور بیانیه محکومیت در مورد وقایع مهم، کاری از پیش نبرده بود، اکنون باید کارآمدی، ابتکار و اقدام خود را با حضور سران کشورهای اسلامی اثبات کند و فراتر از «صدور بیانیه‌ی محکومیت و تاکید بر اجرای قطعنامه‌های سازمان ملل»، به یک اقدام جدی در برابر رژیم دست بزند تا هزینه‌های این سطح از جنایت از سوی تل‌آویو و این سطح از حمایت توسط کشورهای غربی را به طور بی‌سابقه‌ای افزایش دهد.

 سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور کشورمان در این نشست ویژه شرکت خواهد کرد که نشان می‌دهد جمهوری اسلامی ایران هم در سطح تحرکات دیپلماتیک و هم در سطوح رسانه‌ای و سیاسی، آرمان فلسطین را به طور عملی پیگیری می‌کند و صرفا به صدور بیانیه اکتفا نکرده و اتفاقا تهران یکی از بازیگران مهم اسلامی بود که برگزاری این نشست را مطالبه و پیگیری می‌کرد.

اما باید تاکید کرد که سازمان همکاری اسلامی، اگر قصد جدی برای دخالت در بحران انسانی غزه دارد، باید اقدامات جدیدی را مد نظر قرار بدهد تا بتواند فراتر از صدور بیانیه و اقدامات نمایشی، در مقابل رژیم غاصب قدس و حامیان آن، عرض اندام کند. دولت‌های اسلامی باید توجه کنند که عباراتی مانند «ارائه کمک‌های بشردوستانه، پزشکی، امدادرسانی فوری، آبرسانی و برق‌رسانی، بازگشایی فوری گذرگاه‌های انسانی امن برای ارسال کمک‌های اضطراری به نوار غزه»، به شرطی عملیاتی و انجام خواهند شد که رژیم اسرائیل به طور بی‌سابقه‌ای تحت فشارهای سیاسی و اقتصادی و دیپلماتیک قرار بگیرد و تل‌آویو و دولت نتانیاهو قرار نیست با سخنرانی برخی سران عرب و اسلامی، دست از جنایات خود بردارد.

بر این اساس، افزایش فشار اقتصادی به رژیم، باید به طور جدی مورد توجه دولت‌های اسلامی قرار بگیرد. متاسفانه باید اذعان کرد که صادرات نفت، مبادلات اقتصادی در سطوح و ابعاد مختلف و تجارت میان کشورهای اسلامی و رژیم صهیونیستی، وجود دارد و تا زمانی که کشورهای اسلامی، به طور عینی و عملی، دست به تحریم اقتصادی رژیم نزنند، اقتصاد اسرائیل، کماکان از ماشین جنگی آن حمایت خواهد کرد.

لذا اولین اقدام جدی سازمان همکاری اسلامی، باید تحریم اقتصادی و قطع صادرات نفت به رژیم غاصب قدس باشد. در این میان برخی از کشورهای همسایه ایران، متاسفانه مخاطب این پیشنهاد هستند و باید اذعان کرد که یا مستقیما نفت خود را به تل‌آویو صادر می‌کنند و یا بنادر آنها برای تجارت و تبادلات اقتصادی با اسرائیل، در اختیار بازیگران مختلف قرار دارند. این پیشنهاد، یعنی تحریم نفتی اسرائیل، می‌تواند اولین ضربه مهم اقتصادی به این رژیم از جانب کشورهای اسلامی باشد و البته امیدها برای کنشگری فعالانه کشورهای اسلامی و سازمان همکاری اسلامی را زنده خواهد کرد.

اقدام دیگر که باید به طور جدی مورد توجه کشورهای اسلامی قرار بگیرد، در عرصه حقوقی است. «شناسایی حق دفاع مشروع مردم فلسطین در برابر قوای اشغالگر» و تاکید بر «لزوم تعهد عملی کشورهای اسلامی و عربی به ارسال کمک‌های تسلیحاتی مورد نیاز به نوار غزه و کرانه باختری»، می‌تواند نشان از اتحاد عملی جهان اسلام در برابر رژیم اسرائیل و جهان غرب باشد.

این اقدام حقوقی و نظامی، باید در بیانیه/ قطعنامه پایانی نشست ذکر شود تا فراتر از تعارفات موجود سیاسی/ رسانه‌ای و دیپلماتیک، عزم عملی و اراده سیاسی کشورهای اسلامی را برای صف‌آرایی در برابر رژیم اسرائیل و حامیان غربی آن نشان بدهد. نکته دیگر، تلاش و همکاری مستمر برای ارجاع جنایات اسرائیل به نهادهای حقوق بشری و کیفری بین‌المللی است. قرار نیست در طول یک ماه، سران رژیم به دلیل ارتکاب وحشیانه‌ترین جنایات، محاکمه و اعدام شوند، بلکه آغاز این روند و کنشگری حقوقی- بین‌المللی در چارچوب حقوق بین‌المللی کیفری، می‌تواند در نهایت به محاکمه سران رژیم در دادگاه‌های بین‌المللی و مطرح شدن پرونده آنها ختم شود.

جنگ جاری در غزه، جنگ میان حماس و اسرائیل نیست. تجاوز نظامی جهان غرب به جهان اسلام در زمین نوار غزه و فلسطین است که وارد هشتمین دهه خود شده است. اگر جهان اسلام قصد دارد برای یکبار به طور جدی، در برابر مهمترین پایگاه سیاسی- امنیتی و تمدنی غرب در قلب جهان اسلام، اقدام عملی کند، هم‌اکنون باید وارد عمل شود و با تحریم اقتصادی، کنشگری حقوقی و اقدام میدانی، اتحاد خود را اثبات کند. رژیم اسرائیل، با بیانیه، تظاهرات و اشک در مقابل دوربین‌ها، آسیب نمی‌بیند؛ با تحریم اقتصادی، فشار نظامی و آغاز محاکمه حقوقیِ حقیقی است که می‌توان دشمن اسلام را شکست داد.

انتهای پیام/