نتیجه ناچیز نشست وزرای خارجه ناتو در بروکسل با محوریت جنگ اوکراین

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه تاگس شاو در مطلبی به دیدار وزرای امور خارجه ناتو در بروکسل با محوریت اوکراین پرداخت و نوشت: نتیجه این نشست بسیار ساده و بی زرق و برق بود. هیچ تعهد مشخصی در قبال اوکراین وجود نداشت و پیوستن سوئد به ناتو هم همچنان نامشخص ماند. امید ها به شورای ناتو-اوکراین است که روز چهارشنبه تشکیل جلسه می دهد.

در ادامه این مطلب آمده است: وزرای خارجه کشورهای ناتو چیز زیادی با خود به بروکسل نیاوردند – نه میلیاردها کمک جدید برای اوکراین، نه بسته های نظامی جدیدی که بتواند از این کشور در زمستان حمایت کند و بنابراین پس از روز اول این نشست ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، تنها یک نتیجه ناچیز برای اعلام داشت: “در نشست امروز ما، اعضا عزم خود را برای حمایت از اوکراین در مسیر ناتو نشان دادند.”

و البته این اظهار نظر احتمالاً حتی برای همه صدق نمی کند: ترکیه و مجارستان هنوز نتوانسته‌اند در نهایت با الحاق سوئد موافقت کنند. پس چگونه آنها در مورد اوکراین این کار را انجام می دهند؟

این واقعیت که سوئد به دلیل موضع “ویکتور اوربان”، نخست وزیر مجارستان و “رجب طیب اردوغان”، رئیس جمهور ترکیه هنوز عضو کامل ناتو نیست، بسیاری از وزرای خارجه را خشمگین می کند. کاترین کولونای فرانسوی از آسیب به اتحاد صحبت کرد و استولتنبرگ دبیرکل ناتو هم اعلام کرد : من انتظار دارم پارلمان به بحث خود پایان دهد و در اسرع وقت با این مسئله موافقت کند.

فنلاندی ها هم در حال حاضر تجربه می کنند که شمال اروپا چقدر آسیب پذیر است. آنها آخرین گذرگاه مرزی خود را با روسیه بسته اند زیرا مهاجران جدید دائماً از آنجا وارد کشور می شدند. برای دبیرکل ناتو، این نمونه دیگری از فشار روسیه بر همسایه خود است. دبیر کل ناتو در مورد وضعیت مرز گفت: تاکنون هیچ درخواستی برای حضور قوی ناتو در مرزها وجود نداشته است. حفاظت از مرزها مربوط به کشورها است که گاهی اوقات توسط سازمان حفاظت مرزی فرانتکس حمایت می شود.

در ادامه این مطلب آمده است: شاید وزرای خارجه کشورهای ناتو تعهدات ملموس خود را برای بخش دوم نشست خود، یعنی شورای ناتو و اوکراین حفظ کرده باشند. دیمیترو کولبا، وزیر خارجه اوکراین نیز برای اولین بار در آنجا حضور خواهد داشت. وی در درجه اول با آمریکایی ها صحبت خواهد کرد. آنها تا کنون نشان داده اند که متحدان قابل اعتمادی هستند. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، گفت: ما حمایت خود را از اوکراین در مواجهه با تجاوزات روسیه تکرار می کنیم.

اما اینکه این حمایت ها چه مدت و چقدر خواهد بود در درجه اول به نتیجه انتخابات در ایالات متحده آمریکا در سال آینده بستگی دارد. اگر جمهوری خواهان با دونالد ترامپ در این انتخابات پیروز شوند، احتمالا کمک ها کمتر خواهد شد. اکنون آمریکایی ها مسئول حدود نیمی از کمک های نظامی برای اوکراین هستند.

“آنالنا بائربوک”، وزیر امور خارجه آلمان نیز وقتی از سوی رسانه های خارجی سوال شد که آیا آلمان با توجه به مشکلات بودجه خود، حمایت خود از اوکراین را کاهش می دهد یا خیر. بائربوک اطمینان داد: تحت هیچ شرایطی کاهش نخواهیم داد و به تعهدات خود عمل خواهیم کرد و حتی آنها را به هشت میلیارد یورو رسانده ایم. وزیر امور خارجه آلمان گفت: صلح در اوکراین تضمینی برای صلح در اروپا است.

اما این کشور با صلح در اوکراین فاصله زیادی دارد. زمستان نزدیک است، حملات هیچ پیشرفتی ندارد، مهمات وعده داده شده از اروپا در راه نیست و زیرساخت ها در معرض خطر بزرگی هستند. وزرای خارجه ناتو در مورد همه اینها با وزیر خارجه اوکراین صحبت خواهند کرد.

روزنامه فرنکفورتر آلگماینه سایتونگ هم در مطلبی به نشست وزرای امور خارجه ناتو در بروکسل اشاره کرده و نوشت: بن بست نظامی منجر به این شده است که غرب اکنون تنها حفظ جبهه را موفقیت اوکراین می داند. این واقع بینانه است، اما کی یف همچنان باید حمایت شود.

نویسنده در ادامه نوشت که با توجه به شرایط موجود، ناتو در حال کاهش سطح اهداف خود در اوکراین است. در این میان تغییر وضعیت تحولات جهانی هم به این مسئله اضافه شده است. جنگ در خاورمیانه نه تنها توجه غرب را به یک صحنه اصلی دیگر معطوف کرده است بلکه بخصوص به قدرت پیشرو غربی نشان داده است که نیروهایش نه از نظر مادی، برای مثال زمانی که اسرائیل و اوکراین به مهمات یکسانی نیاز دارند، و نه از نظر سیاسی زمانی که درگیری حزبی در واشنگتن وجود دارد بی نهایت نیستند. حتی اگر کنگره آمریکا در آینده نزدیک بر سر پول جدید برای اوکراین به توافق برسد، باید در میان مدت حمایت آمریکا از این کشور یک علامت سوال تبدیل شود.

در ادامه این مطلب آمده است: در حال حاضر مشخص نیست که این همه به کجا منتهی می شود .تا زمانی که اوکراین تسلیم نشود، ما باید به حمایت از آن ادامه دهیم. به نفع ماست که پوتین بیشتر به سمت غرب پیش نرود. آلمان نمی تواند این بار را به تنهایی به دوش بکشد، به خصوص اگر سهم آمریکا کمتر شود. در این شرایط رئیس جمهور فرانسه در مورد “خود مختاری استراتژیک” اروپا صحبت های زیادی می کند.

انتهای پیام/