امیرعبداللهیان: محاکمه جنایتکاران غزه در دستورکار جدی جامعه بین‌المللی قرار گیرد

به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران قرار بود در نشست عالیرتبه شورای امنیت درباره اجرای قطعنامه ۲۲۱۷ حضور یابد و به سخنرانی بپردازد که به دلیل تاخیر در صدور روادید از سوی آمریکا موفق به حضور در این نشست نشد.

وزیر امور خارجه روز چهارشنبه هشتم آذر ماه در حاشیه جلسه هیأت دولت با اشاره به دعوت به عمل آمده از وی برای شرکت در نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره فلسطین گفت که دولت آمریکا در صدور ویزا برای من و سایر هیأت ایرانی تاخیر داشت و همین امر باعث شد نتوانیم در نشستی که امروز در سازمان ملل برگزار می‌شود، شرکت کنیم. وی افزود: آمریکایی‌ها یک بامداد امروز به من و همکارانم ویزا دادند که با توجه به برگزاری نشست در ساعت ۰۹:۳۰ در نیویورک، عملا امکان حضور من در این نشست فراهم نشد.

به گزارش فارس، نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران در نیویورک قرار است متن این سخنرانی را در سازمان ملل ثبت کند. 

متن سخنرانی امیرعبداللهیان که قرار بود در این نشست قرائت شود به شرح زیر است. 

* سازمان ملل و شورای امنیت تاکنون در ایفای مسؤولیت‌­های قانونی و اخلاقی خود در قبال مسأله فلسطین ناکام بوده

وی در این سخنان با بیان اینکه برگزاری این نشست در امروز، یعنی روز ۲۹ نوامبر، که از ۴۶ سال قبل توسط مجمع عمومی سازمان ملل به عنوان روز بین‌المللی همبستگی با مردم فلسطین نامگذاری شده است، را به فال نیک می‌گیریم، عنوان کرده است: نفس برگزاری این نشست برای جلب توجه نسبت به فاجعه انسانی تحمیل شده بر غزه بسیار مهم و ارزشمند است، اما تنها در صورتی می‌­توان چنین جلساتی را واقعا مفید دانست که منجر به اقداماتی ملموس برای کاهش آلام مردم مظلوم فلسطین و توقف دائمی روند ادامه دار نسل‌کشی مردم فلسطین به ویژه در غزه شود.  

وزیر خارجه اضافه کرده است: باید با صراحت و شجاعت اعتراف کنیم که سازمان ملل متحد و به ویژه شورای امنیت تاکنون در ایفای مسؤولیت‌­های قانونی و اخلاقی خود در قبال مسأله فلسطین ناکام بوده است. این ناکامی بیش از همه ناشی از حمایت بی ­چون­ و ­چرای آمریکا از رژیم اشغالگر و ممانعت از هرگونه اقدام موثر برای پاسخگو­کردن اسرائیل بوده است. این، یک شکست اخلاقی برای جامعه بین­‌المللی و نظام ملل متحد است، اما مسؤولیت اصلی آن بر عهده قدرت‌­هایی است که مصرانه مانع از ایفای نقش شورای امنیت طبق منشور ملل متحد می­‌شوند.

در سخنرانی امیرعبداللهیان عنوان شده است: امروز بیش از هر زمان دیگری به قطعنامه ۲۲۱۷ ارجاع می شود، قطعنامه‌ای که اگرچه بسیار دیرهنگام و با محتوایی ضعیف صادر شد، ولی گامی کوچک در مسیری درست به شمار می‌آید که لازم است با جدیت تقویت شود. انتظار طبیعی جامعه بین‌­المللی این بود که شورای امنیت بلافاصله بعد از شروع حملات بدون تفکیک علیه غزه، وارد عمل شده و مانع از استمرار کشتار انسان‌­های بی­گناه شود. چه کسی می‌­تواند کتمان کند که تجاوز تمام­ عیار رژیم اشغالگر به غزه به عنوان باریکه­‌ای که یکی از متراکم‌­ترین مناطق جمعیتی در دنیا محسوب می­‌شود و طی ۱۷ سال گذشته در محاصره کامل قرار داشته است و کشتار هزاران انسان بی­گناه که بیش از ۷۰ درصد آنها زن و کودک هستند، تهدید کننده صلح و امنیت بین‌المللی نبوده است؟

به گفته وزیر امور خارجه، شدت و حجم کشتار غیرنظامیان در طی ۵۰ روز حمله اسرائیل به غزه، بی سابقه بوده و تعداد کودکان و زنان کشته شده در غزه به تنهایی بیشتر از مجموع زنان و کودکانی است که در منازعات مختلف یک سال گذشته در سراسر جهان شامل منازعه اوکراین به قتل رسیده اند. این در حالی است که ماشین سرکوب و کشتار رژیم نژادپرست، همزمان و طی همین دوره زمانی دو ماهه بیش از ۳۱۰۰ فلسطینی را نیز در کرانه باختری به قتل رسانده یا زخمی کرده است (بنا به توصیف روزنامه نیویورک تایمز ۲۵ نوامبر).

* چگونه می‌توان بی عملی شورای امنیت در قبال فاجعه هولناک انسانی غزه را توجیه کرد؟

امیرعبداللهیان خاطرنشان کرده است: چه کسی می‌­تواند این واقعیت را نادیده بگیرد که بمباران­‌های کور و بدون تفکیک غزه با استفاده از بمب‌­های ۲۰۰۰ پوندی و دیگر سلاح‌های ممنوعه از جمله بمب‌های فسفری، که هیچ مکانی شامل بیمارستان‌ها و مساجد و کلیساها و مدارس را نیز مستثنی نکرد، همه عناصر تشکیل دهنده جنایات شدید بین‌المللی شامل جنایت جنگی، نسل کشی و جنایت علیه بشریت را دارا بوده است؟ چگونه می‌توان بی عملی شورای امنیت در قبال فاجعه هولناک انسانی غزه را توجیه کرد؟

به گفته وزیر امور خارجه، اکنون شورای امنیت و اعضای آن در برابر یک آزمون بسیار خطیر قرار دارند. در وضعیتی که غزه تحت اشغال و محاصره ظرف ۵۰ روز زیر شدیدترین حملات نظامی قرار داشته و بیش از ۱۶۰۰۰ نفر از فرزندان خود که ۶۰۰۰ نفر آنها کودک و ۴۰۰۰ نفر از آنها مادر هستند را از دست داده و در شرایطی که بیش از نیمی از شمال غزه به تلی از خاک تبدیل شده است، هیچ چیزی جز تضمین توقف کامل حملات جنایتکارانه اسرائیل جبران کننده بخش کوچکی از شرمساری اخلاقی جامعه بین المللی در برابر مردم فلسطین و دنیای اسلام نخواهد بود.

وی با بیان اینکه باید به هوش بود که وقفه انسانی علیرغم مفید بودن آن تبدیل به مستمسکی برای تطهیر جنایات گذشته و فرصتی برای تمهید جنایات جدید نشود، افزوده است: تراژدی فلسطین به عنوان یک مسأله انسانی و اخلاقی و حقوقی با ابعاد جهانی، از ۷ اکتبر شروع نشد. نباید اجازه داد رژیم اشغالگر و حامیان و مدافعان آن با قبل واقعیت و دروغ پردازی، واقعیت طولانی اشغالگری، سرکوب، تحقیر و نسل کشی یک ملت را – که بیش از ۸ دهه به صورت مستمر ادامه دارد – به حاشیه برانند. خشونت و منازعه در خاورمیانه انتخاب مردم فلسطین و ملت های منطقه نبوده است. خشونت، کالای تحمیل شده بر منطقه به واسطه اشغال و خود برتر پنداری نژادی ایدئولوژی صهیونیسم است. اشغالگری ادامه­‌دار و سرکوب­گر که از ۱۹۲۰ شروع شد، در ۱۹۴۸ نهادینه شد و موجب کوچ اجباری یک میلیون فلسطینی شد و در سال‌های بعد از طریق تجاوز و زور نظامی گسترش یافت و تا به امروز از طریق مصادره زمین‌های فلسطینی‌ها و ساخت شهرک‌های جدید ادامه یافته است، بازتاب یک ذهنیت برتری طلب و نژادپرست است که برای مردم تحت اشغال حقوق انسانی برابر قائل نیست.

امیرعبداللهیان در این سخنرانی با تأکید بر اینکه جنایت و نسل کشی مردم فلسطین نباید عادی سازی شود، خاطرنشان کرده است: این یک تکلیف حقوقی و اخلاقی طبق ماده یک مشترک کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو ۱۹۴۹ و کنوانسیون مقابله با نسل کشی ۱۹۴۸ است. نباید اجازه داد جنایتکاران با مظلوم نمایی و مستمسک قراردادن جنایاتی که دیگران دهه‌ها پیش در قاره‌ای دیگر علیه یهودیان مرتکب شده‌اند و یا با متهم کردن منتقدان به ضد یهودی گری (anti-semitism) از پاسخگویی در برابر جامعه بین‌المللی طفره رفته و به نسل‌کشی ملت فلسطین ادامه دهند. مقاومت مشروع و قانونی ملت فلسطین برای کسب حق تعیین سرنوشت و دفاع از حقوق بشر و کرامت انسانی فلسطینی‌ها، یک حق پذیرفته شده طبق منشور ملل متحد و حقوق بین‌الملل است و هیچ فرد یا کشور یا سازمانی نمی‌تواند این حق را از فلسطینی‌ها سلب کند. توصیف مبارزه مشروع ملت فلسطین برای احقاق حق تعیین سرنوشت به عنوان تروریسم، نقض آشکار و آگاهانه منشور ملل متحد و قواعد آمره حقوق بین‌الملل و عملی غیراخلاقی و مذموم است.

* به حمایت از حرکت مشروع و قانونی ملت فلسطین برای رهایی از اشغال ادامه می‌دهیم

رئیس دستگاه دیپلماسی عنوان کرده است: جمهوری اسلامی ایران در چارچوب سیاست اصولی خود مبنی بر مخالفت با تجاوز و استفاده از زور در روابط بین‌الملل، اشغالگری، نژادپرستی و تبعیض نژادی و نیز در راستای سیاست مسؤولانه خود برای حراست از صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی، به حمایت از حرکت مشروع و قانونی ملت فلسطین برای رهایی از اشغال و آپارتاید تحمیلی بر سرزمین فلسطین ادامه می‌دهد.

وزیر خارجه در سخنرانی خود اضافه کرده است: در شرایط کنونی، آنچه که باید به عنوان اولویت وجهه همت شورای امنیت سازمان ملل و کلیه دولت ها قرار گیرد، تضمین آتش بس دائمی در غزه، جلوگیری از اخراج فلسطینی‌ها از موطن خود، رساندن فوری کمک های بشردوستانه غذایی و دارویی به مردم غزه، وصل برق و سوخت است. همه فلسطینی‌ها شامل ۷ میلیون آواره و فلسطینی‌ها ساکن در کرانه باختری و نوار غزه، مستقیم و غیرمستقیم عزادار عزیزان از دست رفته خود هستند. اکثر جمعیت غزه خانه و دارایی‌‌های خود را در جریان حملات اسرائیل از دست داده­‌اند. جهان نمی­‌تواند نسبت به این ظلم آشکار که نقض فاحش حقوق بشر و حقوق بشردوستانه و مصداق شدیدترین جنایات بین‌­المللی است، بی‌­اعتنا بماند. بی کیفرمانی طراحان و مجریان و عاملان جنایات شنیع (atrocity crimes)، مجوز و محرکی برای تکرار این جنایات است. بر این اساس، باید محاکمه و اجرای عدالت در مورد مرتکبان این جنایات در دستورکار جدی جامعه بین‌المللی قرار گیرد. دولت‌هایی که دهه‌هاست خود را مدعی خودخوانده حقوق بشر و حقوق بشردوستانه معرفی کرده و بارها به بهانه نقض حقوق بشر – در مقیاس­‌هایی بسیار خرد و غیرقابل مقایسه با آنچه در غزه واقع شد – به استفاده ابزاری از سازوکارهای بین‌­المللی برای بدنام سازی کشورهای در حال توسعه مبادرت کرده‌اند، در آزمون صداقت و باورمندی واقعی به ادعاهای خود مردود شدند. نفاق و استاندارد دوگانه در رابطه با حقوق بشر، کلیت حاکمیت قانون در روابط بین‌­الملل را مخدوش کرده و عرصه را برای یکه‌­تازی جنایت­کاران و ناقضان حقوق بین‌الملل آماده‌­تر می‌­کند.

وی در پایان با بیان اینکه این چیزی نیست که هیچ دولت مسؤولیت پذیر و صلح طلبی بپسندد، عنوان کرده است: به امید آزادی مردم فلسطین از یوغ اشغال و سرکوب اشغالگران.

پایان پیام/