شهید لیله‌القدری که امروز میهمان معراج الشهدا بود

خبرگزاری فارس؛ سعید شفیعی ثابت، شهر حلب سوریه را می‌توان به خرمشهر  و خان‌طومان را به شلمچه و کربلای پنج ایران تشبیه کرد.

حلب سوریه و خان‌طومان نقطه‌ای از تاریخ است که بیشترین مقاومت مدافعین حرم در انجام انجام‌‌ شده و خون‌های بسیاری در این نقاط در راه دفاع از نوامیس مسلمین و حرم آل‌الله به زمین ریخته شد.

خان‌طومان و حلب سوریه کربلای مدافعین حرم

خان‌طومان و حلب سوریه برای مردم ایران مکانی آشنا و شناخته شده‌ای نبود، ولی از جایی به بعد این ۲ شهر برای مردم ایران به ویژه گیلان و مازندران رنگ و بوی کربلا گرفت و سبب شناساندن این منطقه استراژتیک برای همگان شد، آری پیکر شهدای مدافع حرم زیادی در حلب سوریه و خان‌طومان ارباً اربا شد به‌طوری که علمدار جبهه مقاومت شهید حاج قاسم سلیمانی گفت که اگر شهدای مدافع حرم در خان‌طومان و حلب نبودند سوریه و دمشق سقوط می‌کرد.

جنوب سوریه و خان‌طومان‌ به آرامگاه شهدایی همچون بلباسی، رجایی‌فر، حاجی‌زاده، سیدرضا طاهر، علیرضا بریری، علی عابدینی، سیدجواد اسدی، رحیم کابلی و علی جمشیدی مبدل شده بود  که جمعی از این شهدا مهر ماه سال ۹۹ به آغوش خانواده بازگشتند ولی هنوز هستند شهدایی که پیکرپاکشان هنوز در به آغوش خانواده بازنگشته و همسر، فرزندان و پدر و مادر این شهیدان کماکان چشم انتظار خبری از پیکر عزیز خود می‌گردند.

دستور سردار سلیمانی برای تفحص شهدای مدافع مفقود شده در سوریه

بازگشت مفقودین خان‌طومان و جنوب سوریه به قدری برای شهید حاج  قاسم سلیمانی اهمیت داشت که دستور تفحص پیکر مفقودین را صادر و گفت: به محض آزادی خان طومان و جنوب سوریه، عملیات جست و جو را آغاز کنید زیرا من شرمنده خانواده شهدای مفقود الاثر هستند.

وقتی صحبت از مفقودی می‌شود چهره مادران و همسرانی جلو چشم نمایان می‌شود که سال‌ها دلتنگی خود را با یک قاب عکس در میان می‌گذارند و منتظرند تا خبری از گمشده خود به گوششان برسد.

تفحصی که خبر از بی‌قراری‌ها می‌دهد

تفحص و جست و جو  برای کشف پیکر یک شهید برای مادران و همسران شهدا واژه مقدس و ارزشمندی است زیرا آنان سال‌هاست با آن داستان‌ها داشته و اشک‌ها ریخته‌ و انتظارها کشیده‌اند و هر گاه دلشان گرفته و دلتنگ دردانه خود می‌کنند، سر مزار شهدای گمنام دل بی‌قرار خود را تسکین می‌دهند.

آری تفحص پر است از این بی‌قراری‌ها و این بی‌قراری را عکس شهدا بیشتر و بهتر روایت می‌کنند، در این سال‌ها این عکس‌ها چه چیزها که نشنیده‌اند از درد و دل‌های شبانه تا رمز و رازهای مادر و همسری که هنوز چشم به راه دیدار است.

بانوانی که پیرو اسوه صیر حضرت زینب (س) هستند

مادران و همسران شهدا خط مقدم هر نبردی هستند و‌ به مصیبتی که بر زندگی آنان افتاده فکر نمی‌کنند، دل نازکانی که عطوفتشان از دل صخره‌ای سخت می‌جوشد ولی شکفه‌ای نمی‌کنند زیرا آنان پیرو بانوی صبر و استقامت خانم حضرت زینب هستند.

 

صبوری آن‌ها صبوری بی حساب آن‌ها در زندگی نا امن وانفسا، شگفت انگیزترین حکایت‌هاست و همین صبوری و همراهی است که آنان را پیشاپیش مردانشان در خط مقدم جبهه‌های نبرد قرار داده است و چه خوش گفت سید شهیدان اهل قلم: تنها عاشوراییان را بدان بلا نیازموده‌اند صحرای بلا به وسعت همه تاریخ است و کار به «یا لیتنا کنا معک» ختم نمی‌شود.

شهدای گمنام و شهدای مفقود مدافع حرم سال‌ها گمنام می‌مانند و به یکباره نامشان هویدا می‌شود و همه حیران از اینکه این شهدا گاه با گمنامی و گاه با شناخته شدن چه پیامی دارند.

شناسایی یوسف گمگشته گیلانیان بعد از هفت سال

پیکر شهید محمدرضا یعقوبی بعد از تشییع در مرقد امام هشتم ما شیعیان به تهران و سپس به معراج شهدا منتقل شد تا خانواده این شهید در تنهایی خود با عزیز تازه پیدا شده خود درد و دلی کنند.

وداعی از روی دلتنگی با شهید در معراج شهدا

از شهید مدافع حرم یعقوبی دو پسر متولد سال ۶۷ و یک پسر متولد سال ۷۲ به یادگار مانده است، شهید یعقوبی وقتی به شهادت رسید فرزندانش ۲۸ و ۲۳ ساله بودند ولی دیگر تکیه‌گاه پدری را حس نمی‌نکردند و خود تکیه‌گاه مادر شدند. 

وقتی پیکر هشت شهید تازه تفحص شده را برای وداع با مردم به معراج شهدای تهران منتقل می‌کنند، سراسیمه همسر و ۲ فرزند شهید یعقوبی خود را  به معراج شهدا می‌رسانند تا پیکر پدر خود را به آغوش گرفته و از تمام دلتنگی هفت ساله خود بگویند.

پیکر شهید شهید یعقوبی اکنون در آغوش همسر و فرزندانی است که هفت سال دلتنگشان بودند، آنان دلتنگ مردی بودند که همیشه دوست داشتند در کنارشان باشد ولی اکنون قد و قواره پدر کوچک شده ولی باز هم در آغوش خانواده است.

همسر شهید آرام و قرار ندارد و از مسوولان می‌خواهد اجازه باز کردن کفن را بدهند ولی فرزندان شهید که بی‌قراری مادر را می‌بینند می‌گویند امکان چنین کاری وجود ندارد و در همین حین مداح روضه سیدالشهدا را خوانده و همسر شهید یعقوبی در آغوش همسرش اشک از چشمانش جاری می‌شود و اینگونه آخرین وداع آنان رقم می‌خورد.

امثال شهید یعقوبی‌ها با شجاعت و از جان گذشتگی، امنیت و آرامش را برای نسل‌های آینده وطن خود به جا گذاشتند، چه بسیاری از شهیدان فرزندان خود را نیز ندیدند و فرزندانشان برای همیشه از دیدار آن‌ها محروم شدند و چه مادرانی که فرزند از جان عزیزتر خود را راهی میدان جنگ کردند تا از جان و مال و ناموس مسلمین و حرم اهل‌بیت (ع) دفاع کنند و چه زنانی که همسرانشان را از دست دادند اما با غیرت و از خود گذشتگی فرزندان بی گناه شهدا را به سختی اما به درستی بزرگ کردند و پرورش دادند تا راه شهیدان ادامه داشته باشد.

شهیدی که به شهید لیله‌القدر شهرت یافت

شهید یعقوبی یکی از آن دست شهدایی است که عاشقانه دلباخته مولا امیر المومنین(ع) و مولای خود سید الشهدا بود و چه زیبا در نیمه شب ۱۹ رمضان  شب ضربت خوردن امیرالمومنین(ع)  در سوریه و در دفاع از حرم اهل بیت علیهم السلام در عملیات مستشاری به شهادت رسید و به همین دلیل وی را شهید لیله‌القدر می‌نامند و به مانند سرور و سالار شهیدان ‌پیکرش ارباً اربا شد.

ردپای  یاران  امام حسین (ع) در روح مدافعین حرم

در همه این وقایع می‌توان ردپایی از یاران و دشمنان امام حسین (ع) را اینبار در افرادی جدید دید، پیکر و‌ روح محمد رضا یعقوبی را در رزمندگان میانسال میدان دفاع مقدس و جبهه مقاومت از شهید املاکی گرفته تا سردار همدانی دید، وهب را در کالبد شهدای اقلیت مدافع حرم تیپ فاطمیون  پیدا کرد که برای یاری از دین خدا و مقابله با دشمن به میدان رفتند و حر را در آن‌ها که نور ایمان و یقین بر دل‌هایشان تابید و متحول شدند و به صف خوبان پیوستند.

شهید محمدرضا یعقوبی که یکی از نیروهای متخصص در جنوب سوریه یود در همان نخستین حضورش در جبهه‌های مقاومت، طی یک عملیات شناسایی توسط تروریست‌های تکفیری به درجه شهادت نائل آمد.

شهید یعقوبی که همواره درمنطقه «خلصه» سوریه به فرماندهی سردار شهید حق‌بین حضور داشت از جمله نیروهای فعال و متخصص منطقه بود و از معدود شهدایی بود که شب‌ها تا صبح در کنار نیروهای زینبیون، حیدریون، فاطمیون و… در سنگر نگهبانی همراهی می‌کرد.

تجلی جمله شهید سلیمانی در محمدرضا یعقوبی

شاید در چند سال اخیر به گوشتان خورده باشد که می‌گفتند مدافعین حرم برای پول می‌روند ولی شهید محمدرضا یعقوبی تمکن مالی برخوردار بود اما گویا گمشده‌ای داشت و کلام حاج قاسم مبنی بر اینکه تا شهید نباشی شهید نخواهی شد در ایشان تجلی یافته بود و او در جستجوی گمشده وجودی خویش بود.

پایان پیام/۳۳۸۹