نگرانی از تب مهاجرت پزشکان ترکیه به خارج

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، بحران اقتصادی ترکیه در 3 سال گذشته، باعث روند افزایش مهاجرت در این کشور شده است. با این تفاوت که حالا، مهاجرت پزشکان از ترکیه به کشورهای اروپایی، طیفی از دلایل گسترده را در بر می گیرد که تلاش برای کسب دستمزد بالاتر، فقط یکی از آنهاست.

تازه ترین گزارش «اتحادیه اطبای ترکیه» (TTB) درباره تقاضای مهاجرت در میان پزشکان این کشور، پرده از ابعاد نگران کننده این پدیده برداشته است.

کارشناسان معتقدند اگر وضع به همین منوال پیش برود، در کوتاه مدت، نظام بهداشت و سلامت ترکیه برای تامین دکتر و کادر درمانی، با یک بحران جدی روبرو خواهد شد. چرا که ظرف یک بازه زمانی 11 ساله، اقدام پزشکان ترکیه برای مهاجرت به خارج، بیش از 65 برابر، افزایش یافته است.

رکوردشکنی مهاجرت پزشکان ترکیه در سال 2023

هر دو سال 2021 و 2022 میلادی برای اقتصاد ترکیه سالیان بسیار بدی بود. به ویژه در سال 2022 میلادی، تورم رکورد زد و بسیاری از مردم این کشور با بحران معیشت روبرو شدند و اغلب کارشناسان اقتصادی بر این باور بودند که تا تکلیف انتخابات سال 2023 و تنش سیاسی در کشور حل نشود، بازار ترکیه روز خوش به چشم نخواهد دید. اما حالا 6 ماه از انتخابات هم سپری شده و اقتصاد ترکیه، مداوماً بد و بدتر شده است.

در سال 2023 میلادی، بسیاری از گروه های اقتصادی و صنفی ترکیه عملاً به بن بست رسیدند. اما حالا مشخص شده که تقریباً هیچ گروهی به اندازه پزشکان، از اوضاع و احوال کشور، نگران نیستند.

آمار رسمی اتحادیه اطبای ترکیه نشان داد که در 11 ماه نخست سال 2023 میلادی 2 هزار و 785 پزشک ترکیه، در سامانه کسب «گواهی حسن رفتار» ثبت نام کرده و در صدد مهاجرت هستند.

این همان سند و مدرک قانونی مهمی است که بیمارستان های اروپایی از اطبای مهاجر می خواهند. یعنی علاوه بر اثبات صحت و اعتبار و ارزش علمی مدرک دانشگاهی پزشکی، باید سندی هم ارائه دهید که نشان دهد شما در واحد درمانی محل کار خود، اهل درگیری، اهمال و بی مبالاتی و بی اعتنایی به قوانین محیط بیمارستانی نبوده اید.

اگر این سند را ارائه ندهید، حتی با ارائه مدرک خاتمه تحصیلات در بهترین دانشکده پزشکی، باز هم یک جای کار می لنگد. حالا ممکن است گفته شود، دولت برای ممانعت از مهاجرت پزشکان، می تواند این گواهی را ارائه ندهد.

اما در عمل چنین نیست. چرا؟ چون اولاً اتحادیه اطبا، یک نهاد و انجمن مستقل و غیردولتی است و بر اساس پایبندی به اصول علمی و صنفی، درخواست پزشک مهاجر را برآورده می کند. حتی اگر اتحادیه نخواهد گواهی بدهد، می توان با حکم دادگاه مدرک را دریافت کرد. در ثانی، پزشک را به زور نمی توان در واحد درمانی نگه داشت و اگر بخواهد برود، بالاخره راهی پیدا می کند!

مساله اینجاست که علاوه بر پزشکان عمومی و متخصصین، پرستاران، مددکاران، کادر و پرسنل درمان و پیراپزشکی نیز غالباً در صدد مهاجرت هستند و نظام بهداشت و سلامت ترکیه، با یک وضعیت بی سابقه روبرو ست.

بروز بحران در یک بازه 11 ساله

نمودار رسمی اتحادیه اطبای ترکیه نشان می دهد که در سال 2012 میلادی، فقط 36 نفر از پزشکان این کشور به دنبال مهاجرت بودند. در سال بعد، این آمار به 66 نفر رسید، در سال 2016 میلادی به 169 نفر رسید. اما روند صعودی ادامه یافت و در 2021 میلادی، به یک باره به رقم یک هزار نفر نزدیک شد.

شیوع گسترده ویروس کرونا، نظام بهداشت و سلامت همه کشورهای جهان را در برابر یک آزمون سخت و پیچیده قرار داد و وعده دستمزدهای کلان، کاری کرد که نزدیک به 2 هزار پزشک ترکیه در سال 2022 میلادی به فکر رفتن بیفتند. این موج باز هم متوقف نشد و در سال 2023 میلادی نیز به 2 هزار و 300 نفر نزدیک شده است.

آیا مساله فقط پول است؟

در سال 2022 میلادی، یک اظهارنظر جنجالی اردوغان درباره پزشکان ترکیه، حواشی و واکنش های منفی فراوانی به دنبال آورد.

ماجرا از این قرار بود که یک خبرنگار در مورد مطالبات صنفی پزشکان و اعتراضات آنها سوال و به این اشاره کرد که اگر به این مطالبات پاسخ داده نشود، ممکن است بسیاری از آنها از کشور بروند. دولت برای اقناع اطبا چه برنامه ای دارد؟ اردوغان خونسردانه در پاسخ گفت: «اگر می خواهند بروند، سد راهشان نمی شویم. هر کسی که می خواهد، می تواند برود».

این سخن اردوغان، به عنوان یکی از عوامل تحریک کننده و افزایش دهنده میل به مهاجرت قلمداد شد. البته خود وزیر بهداشت ترکیه یعنی فخرالدین کوجای پزشک نیز برای دلجویی از همکارانش کار خاصی نکرد و دولت اردوغان نشان داد که میانه خوبی با پزشک جماعت ندارد.

بنابراین رویکرد مقامات دولتی به پزشکان نگاه از بالا به پایین، بی توجهی به مطالبات صنفی و علمی، از دلایل مهم مهاجرت است.

مساله بهداشت و درمان در ترکیه، به تبعیت از بسیاری از مسائل دیگر این کشور، یک موضوع بسیار بسیار سیاسی و حزبی است! حزب عدالت و توسعه به منظور کسب آرای بالا، درمانگاه های بسیاری ساخته که به شدت کمبود پزشک  کادر درمان دارند و اعتبارات مالی پایینی در اختیار این درمانگاه ها است. در نتیجه ازدحام بیماران، تعداد اندک پزشک، تعدد شیفت و اختصاص تایم کوتاه سه چهار دقیقه ای برای معاینه، اطبا را به شدت خسته و فرسوده می کند.

این در حالی است که در قبال این شرایط سخت، دستمزد ناچیز و اندکیبه پزشکان داده می شود و هر دکتری که اصطلاحاً دستش به دهانش برسد و بتواند مطب دایر کند، حاضر نیست در این درمانگاه های دولتی کار کند.

کارشناسان و تحلیلگران ترکیه معتقدند که اگر در بیان دلایل مهاجرت پزشکان و کادر درمان این کشور، تنها به موضوع دستمزد و شرایط رفاهی و معیشتی پزشکان بپردازیم، به کژراهه رفته ایم و از درک برخی مسائل و فاکتورهای بسیار مهم، غافل می مانیم.

به عنوان مثال، خشونت در محیط درمانی، یک پدیده بسیار مهم است که بسیاری از پزشکان و کادر درمان ترکیه، سالهاست با آن دست به گریبان هستند و این پدیده، قربانی بسیار گرفته است.

خشونت در محیط درمانی در ادبیات رسانه ای و خبری ترکیه، یک اصطلاح کاملاً جا افتاده و آشناست. این اصطلاح برای توصیف رفتار تند و خشن همراهان بیماران با کادر پزشکی به کار می رود. در اغلب استان های ترکیه، حمله فیزیکی خشن به پزشک از سوی همراه و اعضای خانواده بیمار، یک اخلاق ناروای فراگیر است و این درگیری ها، تاکنون قربانیان فراوانی گرفته و ده ها تظاهرات و تحصن علیه آن برگزار شده است.

بر اساس باورهای غلط و تصورات بی پایه، بسیاری از همراهان بیمار، یا با ادعای عدم رسیدگی به بیمار بدحال، یا با ادعای قصور پزشکی منجر به مرگ، به شخص پزشک حمله ور می شوند و تاکنون چندین پزشک و کادر درمانی به شدت مجروح شده و حتی دو نفر نیز کشته شده اند.

با این حال، دولت حاضر نیست در این مورد حرفی بزند و موضع گیری کند! چرا که هر نوع حمایت از پزشکان و بیان انتقاد علیه مردم، ممکن است  آرای حزب حاکم را پایین بیاورد.

مهاجرت پزشکان ترکیه به خارج از کشور در حالی رکوردشکنی کرده که این کشور در حالت عادی هم کمبود پزشک دارد!

گزارش یورونیوز ترکی نشان می دهد که ترکیه در میان کشورهای اروپایی، دارای کمترین تعداد پزشک است. در حالی که  میانگین تعداد پزشک در اتحادیه اروپا به ازای هر یکصد هزار نفر 504 نفر است، این تعداد در ترکیه به 281 نفر می رسد.

آمارها نشان می دهد که در چند سال اخیر، اغلب پزشکان ترکیه که وطن خود را ترک کرده و برای طبابت و زندگی به خارج رفته اند، ساکن آلمان شده اند. ایتالیا، فرانسه و انگلیس هم در رده های بعدی قرار دارند.

انتهای پیام/