گره توافق صلح جمهوری آذربایجان و ارمنستان
در سال گذشته طرف آذربایجانی توجه جدی به موضوع مناطق تحت محاصره نداشت، اما اکنون الهام علیاف به طور غیرمنتظره موضوع محاصره را مطرح کرده است. بنابراین مشکلاتی در مذاکرات به وجود آمد و او تصمیم گرفت از این موضوع به عنوان عامل فشار استفاده کند. |
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نیکول پاشینیان نخستوزیر ارمنستان در مورد موضوع روستاهای محصور در خاک آذربایجان صحبت کرد.
پاشینیان در پاسخ به پرسشهای مردم ارمنستان از طریق شبکههای اجتماعی، گفت: روستاهایی که آذربایجان آنها را محصور مینامد، بخشی از قلمرو شناختهشده بینالمللی ارمنستان به مساحت 29800 هزار کیلومترمربعی نیستند.
با این حال پاشینیان افزود که شهرک آرسواشن ارمنستان نیز در خاک آذربایجان است.
به نظر وی این موضوع باید از طریق مذاکره حل شود و باید به نحوه سفر به آن مناطق در آینده فکر کرد.
به عبارت دیگر، نخستوزیر ارمنستان از یک سو اعتراف کرد که 8 روستای محصور شده آذربایجان (7 روستا در بخش قزاق، یک روستا در نخجوان) متعلق به ارمنستان نیست و از سوی دیگر به وجود شهرک متعلق به ارمنستان در خاک آذربایجان و اشاره به امکان تبادل ارضی داشت.
سخنانی که او در مورد چگونگی سفر به آن مناطق در آینده بیان کرد، نشانهای از تبادل احتمالی است.
موضوع باید در چارچوب توافقنامه صلح مورد بحث قرار گیرد
صلحالدین اکبر سیاستمدار آذری در توضیح این موضوع معتقد است که از آنجایی که این یک موضوع ارضی و خاک کشور است، نه با نظر شخصی، بلکه با تصمیم مردم و مجلس ملی باید حل شود.
اکبر میگوید: نمیتوان مسئله حصر را حل کرد. این منطقه قلمرو ماست، اما اگر مانند زمان اتحاد جماهیر شوروی حل شود، به ارمنستان تعلق خواهد گرفت، همانطور که ارمنستان در گذشته قلمرو اتحاد جماهیر شوروی بود. در آن زمان باید به این موضوع فکر میکرد، اینها نتیجه اشتباهات رهبری اتحاد جماهیر شوروی آذربایجان بود که آن مناطق تحت محاصره قرار گرفتند.
به گفته وی، به نظر میرسد آذربایجان باید در موضوع محاصرهها از زور استفاده کند. با این حال، این سیاستمدار خاطرنشان کرد که در صورت استفاده از گزینه نظامی، آذربایجان با مشکلات متعددی مواجه خواهد شد.
این سیاستمدار آذری تأکید کرد: آذربایجان باید یک سیاست ترکیبی داشته باشد، از یک سو باید از زور برای تحمیل صلح استفاده کند و از سوی دیگر باید فعالیت سیاسی و دیپلماتیک فعال انجام دهد. باید جامعه جهانی را متقاعد کند که اگر ارمنستان اراضی آذربایجان را پس ندهد، باکو مجبور خواهد شد مانند جنگ 44 روزه و اقدامات ضد تروریستی به زور متوسل شود.
صلحالدین اکبر فکر نمیکند که موضوع مناطق تحت محاصره از طریق مذاکره حل شود و معتقد است: حتی در یک معاهده صلح، ارمنستان به احتمال زیاد با این موضوع موافقت نخواهد کرد. بدین ترتیب موضوع در چارچوب تحدید حدود و مرزبندی توسط طرفین حل خواهد شد. این موضوع باید در چارچوب توافقنامه صلح مورد بحث قرار گیرد تا تمامیت ارضی به آن سرزمینها اطلاق شود.
به گفته این سیاستمدار، اگر قرار است موضوع در قالب تبادل ارضی حل شود، باید در مجلس ملی مطرح شود و همهپرسی برگزار شود.
وی در عین حال گفت که مخالف تبادل قلمرو است و معتقد است: آن روستاها فقط از مساحت و قلمرو تشکیل نمیشوند، در عین حال، مناطق تحت پوشش دارای اهمیت استراتژیک، انسانی، تاریخی و اعتبار کشور هستند. افرادی هستند که در آنجا بزرگ شده و زندگی میکنند، قبر اجدادشان هنوز آنجاست. بنابراین، اساساً اشتباه است که به مناطق محصور به عنوان زمین عادلانه نگاه کنیم. در یک مورد، تبادل اراضی ممکن است موضوع بحث باشد، اگر کریدور زنگزور به آذربایجان داده شود. در غیر این صورت این موضوع از نظر تاریخی، انسانی، اخلاقی و روانی به ضرر آذربایجان خواهد بود.
اصول مادرید شامل رد مناطق تحت محاصره بود
عارف یونس کارشناس منازعات بینالمللی، اشاره کرد که این موضوع به مشکل امنیتی مردم مربوط میشود و گفت که اصول مادرید شامل موضوع امتناع طرفین از مناطق تحت محاصره میشود.
وی میگوید: برای اینکه مردم ما در ارمنستان و ارامنه در آذربایجان زندگی کنند، ابتدا باید مسئله امنیت و به علاوه ارتباط آنها حل شود. با این حال، حتی در آن زمان هم مشخص بود که نه آذریها و نه ارمنیها حاضر به زندگی در این مناطق نیستند. بنابراین، نقشههای قدیمی نشان میداد که محاصرههای موجود در هر دو طرف ناپدید میشوند، هر دو طرف معاهده صلح صرفاً انصراف از این مناطق را اعلام میکنند و بنابراین موضوع بسته میشود.
عارف یونس تأکید کرد: حتی در سال گذشته نیز طرف آذربایجانی توجه جدی به موضوع مناطق تحت محاصره نداشته است، اما اکنون الهام علیاف به طور غیرمنتظره موضوع محاصره را مطرح کرده است. بنابراین مشکلاتی در مذاکرات به وجود آمد و او تصمیم گرفت از این موضوع به عنوان عامل فشار استفاده کند. اما ارمنیها کوتاه نیامدند و نیکول پاشینیان اعلام کرد که آنها نیز مناطق تحت محاصره دارند.
این کارشناس منازعات بینالمللی فکر میکند که موضوع محاصره قطعاً در توافقنامه صلح منعکس خواهد شد، اما خاطرنشان کرد که اکنون غرب عجله دارد و میخواهد ابتدا اعلامیه صلح امضا شود و اصول کلی صلح در آنجا مشخص شود و سپس یک پیمان صلح بزرگ و البته باید یک بند در مورد واگذاری مناطق تحت محاصره وجود داشته باشد.
در مورد واکنش جامعه آذربایجان به این موضوع، عارف یونس معتقد است: نظر هیچکس مورد توجه قرار نخواهد گرفت. در مورد اینکه جامعه ما امروز به طور کلی چه واکنشی نشان میدهد؟ ملت ساکت است و سکوت خواهد کرد. اگر لازم باشد مبلغان برای جامعه ما توضیح خواهند داد که رئیسجمهور محترم آقای علیاف یک بار دیگر به پیروزی بزرگی دست یافته است و ارامنه مناطق تحت پوشش خود را رها کردهاند و مردم ما کف میزنند.
انتهای پیام/
منبع | خبرگزاری تسنیم |
|