تحلیلی بر فصل دوم جنگ غزه؛ رژیم صهیونیستی در مخمصه

گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس – یادداشت میهمان: رژیم صهیونیستی پس از ۷ روز توقف حملات بار دیگر از روز جمعه بمباران غزه و عملیات زمینی برای اشغال این باریکه را آغاز کرده است. با وجود برخی گمانه‌زنی‌ها درباره تبدیل آتش‌بس موقت به آتش‌بس بلندمدت به ویژه از جانب مقامات قطری؛ ولی رژیم صهیونیستی بی‌توجه به این فضاسازی‌ها حملات را بمباران گسترده شجاعیه و رفح و همین‌طور عملیات یگان‌های زرهی برای ورود از محور شرقی کلید زد که دست‌کم بالای ۱۵۰ نفر در همان روز اول شکسته شدن آتش بس، جان باختند.

هرچند نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در نشست خبری با اشاره به عملیات تیراندازی در قدس اشغالی مدعی شد که این اقدام توسط حماس بوده و مصداق نقض آتش است؛ اما این تمام ماجرا نیست.درباره اینکه چرا رژیم صهیونیستی با وجود هزینه بالا نظامی، سیاسی، پرستیژی و اقتصادی هنوز حاضر به پذیرش امر واقع نیست می‌توان چند دلیل را مورد اشاره قرار داد.

در وهله اول، از جنبه راهبردی از سرگیری حملات به غزه نشان داد که در ۵۰ روز اول عملیات نظامی رژیم صهیونیستی که منجر به کشته شدن ۱۵ هزار انسان شد، هدف‌گذاری این رژیم درخصوص حملات افسار گسیخته برای احیا توازن قوا موفقیت آمیز نبوده است. غیر از این با وجود ورود به بخش‌های شمالی غزه اسرائیلی‌ها نه تونل‌ها را پیدا کردند، نه گروگان‌ها آزاد شدند و نه رهبران حماس را ترور کردند. علاوه برهمه این ناکامی‌ها حملات موشکی مقاومت از غزه به شهرک‌ها و تل‌آویو همچنان ادامه دارد که بزرگ‌ترین نشانه ناکامی نظامی اسرائیل است.

در وهله دوم، از جنبه سیاسی ادامه جنگ فارغ از نتیجه عامل نجات نتانیاهو از فشارهای داخلی است و توقف جنگ معنایی جز مرگ سیاسی برای وی ندارد. این در شرایطی است که تا چند روز دیگر جلسات استماع شاهدان پرونده فساد مالی نخست وزیر رژیم صهیونیستی آغاز می‌شود و همزمان زمزمه‌هایی از اختلاف در درون کابینه جنگی میان بنی گانتز با وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در رسانه‌ها مطرح شده است.

البته در این میان ماشین تبلیغاتی رژیم صهیونیستی به ویژه رسانه‌ای نزدیک به لیکود تلاش خواهد کرد تا ورود نظامی به غزه را معادل دستیابی به اهداف اعلام شده معرفی نماید و این درحالی است که چنین چیزی صحت ندارد. چراکه اولا حماس ارتش کلاسیک دارای نیروی زرهی برای حفظ خطوط دفاعی نیست و اساسا دست برتر نیروهای مقاومت که ساختاری موزائیکی و غیر متمرکز در محله‌های غزه دارند، در نبرد پارتیزانی با صهیونیست‌ها خواهد بود. به عبارتی برای رزمندگان مقاومت هنوز نبرد آغاز نشده و باید منتظر شگفتی‌های جدید و تلفات جدی برای اسرائیلی‌ها باشیم.

از سوی دیگر هزینه های پرستیژی استمرار جنگ هم برای صهیونیست بسیار بالاست و این رژیم که همواره در بحث توجه به قدرت نرم و تصویرسازی سرمایه‌گذاری می‌کرد اکنون تمام وجه سیاسی‌اش نزد افکار عمومی غرب را به حراج گذاشته است. صهیونیست‌ها برای پنهان کردن جنایات درحال فشار مستمر به رسانه‌های جریان اصلی و شبکه‌های اجتماعی هستند؛ ولی هنوز نتوانسته‌اند واقعیت جنایاتشان را پنهان نمایند. بنا به گفته مرشایمر از اندیشمندان روابط بین الملل میزان همدلی با فلسطین در جنگ اخیر در برخی کشورهای اروپایی تا ۹۵ درصد گزارش شده است که رقمی بی‌نظیر است و می‌توان ادعا کرد که جلب کردن این میزان توجه جهانیان به منازعه فلسطین مهم‌ترین دستاورد سیاسی حماس از طوفان الاقصی بوده است.

هزینه‌های اقتصادی هم برای رژیم صهیونیستی غیرقابل چشم‌پوشی است چراکه هزینه مستقیم این جنگ تا ۵۰ میلیارد دلار گزارش شده است. در ساده ترین فقره هزینه روزانه جنگ ۲۰۰ میلیون دلار برآورد شده که ۴۵ میلیون دلار آن بابت تامین سلاح، لباس و آذوغه ۴۵۰ هزار نیروی نظامی(۳۰۰ هزار ذخیره و ۱۵۰ هزار نیروی اصلی) ارتش اسرائیل است که ماهانه بالغ بر ۱.۴ میلیارد دلار خواهد شد. این غیر از هزینه های غیر مستقیم همچون رکود اقتصادی در نتیجه فراخوانده شدن نیروی کار به میدان نبرد، خرابی ناشی از حملات مقاومت، فرار سرمایه گذاران (به ویژه شرکت‌های فناوری اطلاعات آمریکایی) و توقف ورود توریست‌های غربی به اسرائیل است.

از این رو می‌توان گفت که رژیم صهیونیستی با آغاز دوباره نبرد علیه مقاومت فلسطین خودش را بیش از پیش در باتلاق انداخته است و در این میان مقصر اصلی نتانیاهو است که برای نجات خودش از مرگ سیاسی درحال غرق کردن رژیم صهیونیستی است. با وجود ادعاهای مطرح شده درخصوص برنامه برای نابودی حماس بنظر می‌رسد این رویا تعبیر نخواهد شد چراکه حماس یک ساختمان نیست که با موشک نابود شود و سازمانی سیاسی با قاعده‌ای اجتماعی عمیق در فلسطین است که امروز تجلی مقاومت ملت فلسطین شده است. از این رو انتظار می‌رود اسرائیلی‌ها ضربات دردناک‌تری را در ادامه این بحران سیاسی متحمل شوند و در پایان با میانجیگری آمریکایی‌ها وادار به تن دادن به واقعیت های سخت شوند.

پایان پیام/م