بروز قحطی منجر به مرگ مردم غزه در حلقه محاصره آتش و گرسنگی

به گزارش گروه اقتصاد بین الملل خبرگزاری فارس، «غذای شاهانه ما یک عدد کنسرو برای یک خانواده پنج تا ۱۰ نفری است که آن هم هر ۴۸ تا ۷۲ ساعت در مدارس توزیع می‌شود و البته اگر به دلیل ازدحام جمعیت در آنجا تمام نشود که گرسنه بمانیم، یعنی عملا خیلی روزها همین را هم نداریم».

این را عبدالرحمن لبد، یک پدر فلسطینی می‌گوید که با خانواده خود از شمال به جنوب نوار غزه کوچ کرده است. او می‌گوید کارگر روز مزد بوده که با جنگ دیگر هیچ منبع درآمدی هم ندارد که بخواهد از مواد غذایی ناچیزی هم که در بازارها مانده و ۱۰۰ درصد افزایش قیمت داشته چیزی خریداری کند.

 

 

 

فلسطینیان در نوار غزه که برای سومین ماه متوالی زیر بمباران و گلوله باران بی وقفه رژیم صهیونیستی به سر می‌برند، در نتیجه سیاست قحطی که اشغالگران علیه آنها در پیش گرفته‌اند، با یک بحران واقعی روبرو هستند.

مقامات رژیم اشغالگر اسرائیل و ارتش آن، محدودیت‌هایی را برای ورود کمک‌های بشردوستانه و غذایی از طریق گذرگاه زمینی رفح در مرز مصر با نوار غزه اعمال می‌کنند؛ به نحوی که تعداد کامیون های اندکی که اجازه ورود  به نوار غزه پیدا می‌کنند، در ابتدا در گذرگاه العوجا در مرز مصر با سرزمین‌های اشغالی مورد بازرسی‌های طولانی و زمان بر قرار می‌گیرند.

شمال غزه کاملا محرومند

علاوه بر همه این‌ها، رژیم صهیونیستی شهر غزه و سایر مناطق شمال باریکه غزه را از آب و غذا محروم کرده است و تنها در دوره آتش‌بس هفت روزه اخیر بود که تعداد کامیون‌های محدودی اجازه ورود به آنجا را داشتند.
بازارهای غزه خالی از کالاهای اساسی است. بیشتر مردم در حال حاضر به کمک‌هایی که در مراکز اسکان آوارگان در میزان اندک و محدود یافت می‌شود، متکی هستند که اصلا برای رفع نیازهای خانواده‌های متوسط ​​و بزرگ کافی نیست، در حالی که خیلی از مناطق نوار غزه هم همین کمک‌ها هم محروم هستند.

طی چند روز گذشته، سازمان‌های حقوق بشری شکایت‌هایی مبنی بر جان باختن برخی از ساکنان غزه در نتیجه بحران آب و غذا را گزارش داده‌اند. سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی نیز نسبت به خطر قحطی برای جمعیت بیش از دو میلیون نفری نوار غزه که در وسعتی کم‌تر از ۴۶۵ کیلومتر مربع به سر می‌برند، هشدار می‌دهند.

با آغاز تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به غزه رژیم اشغالگر تصمیم به قطع جریان برق آنجا و ممانعت از ورود کامیون‌های حامل کالاها و کمک‌های اساسی به نوار غزه گرفت؛ سپس تحت فشار جامعه بین المللی به شکل بسیار محدود و قطره چکانی اجازه ورود کمک‌ها را داده که آن هم دردی از مردم دوا نکرده است.

در حال حاضر قوت بسیاری از خانواده‌های آواره فلسطینی ساکن در مدارس آنروا یا دیگر پناهگا‌هها به غذاهای کنسروی محدود و کم  یا مقادیر بسیار اندکی نان محدود است والبته خیلی از خانواده‌های ساکن مناطق شمال غزه از همین هم محرومند.

 

گرسنگی واقعی
علاوه بر این، جمیل سرحان، معاون مدیر کل کمیسیون مستقل حقوق بشر در نوار غزه، تأیید می‌کند که مقامات حقوق بشری می‌گویند در بین آوارگان به ویژه در مناطق شمال و از جمله شهر غزه خیلی‌ها هستند که روزها از دو تا چهار روز، طعم غذارا نمی‌چشند.

سرحان افزود: نظامیان اشغالگر به سمت آوارگانی که در جستجوی غذا از جایی به جای دیگر می‌روند، تیراندازی می‌کنند و سپس آنها را غرق خون رها می‌کنند و اجازه رسیده آمبولانس‌ها و نیروهای امدادی را به آنها نمی‌دهند تا وقتی که جان دهند و همین امر منجر به محرومیت آنها از خوردن و آشامیدن شده است.

 

 

 

 

وی تاکید می‌کند که کمیسیون مستقل حقوق بشر و بقیه نهادهای حقوق بشر آمار کاملی از تعداد مرگ و میر ناشی از تشنگی و گرسنگی در نوار غزه را ندارند، اما گزارش‌های مستندی وجود دارد که حاکی از وجود وضعیت  قحطی منجر به مرگ است و مداخله سریع بین المللی برای آوردن غذا، آب و دارو را می‌طلبد.

همدستی سازمان ملل

در همین حال، اسماعیل الثوابته، مدیرکل دفتر اطلاع رسانی دولت فلسطین می گوید که نوار غزه در تمامی ابعاد به ویژه از نظر کمبود آب و غذا، مرحله خطرناکی را پشت سر می‌گذارد که وقوع یک فاجعه واقعی را هشدار می‌دهد که می‌تواند منجر به وخامت کامل و بی سابقه وضعیت به گونه‌ای شود که نمی‌توان از آن نجات یافت.

الثوابته افزود: برخی از اندک کامیون‌هایی که حامل کمک‌های بشردوستانه به غزه است، شامل پارچه و بطری‌های آب و تست‌های کروناست. رژیم صهیونیستی با ممانعت از ورود غذا و دارو و مایحتاج مهم و اساسی زندگی مردم غزه می‌خواهد بر آنها فشار بیاورد تا راضی به مهاجرت شوند.

 

وی با بیان اینکه آنروا هم به طور عمدی در کمک‌رسانی‌ها تعلل به خرج می‌دهد، گفت: گویی این نهاد سازمان ملل هم نمی‌خواهد که بحران توزیع آرد بین آوارگان تمام شود وعلیرغم گستره وسیع کاری که برای وارد کردن آرد به نوار غزه دارد، اما مدیریت آن برای بحران گیج کننده و کُند است؛ گویی در توزیع سهمیه آرد بین خانواده‌های فلسطینی عمداً به توهین و تحقیر مردم می‌پردازد.

این مقام فلسطینی تصریح کرد: کمک وارد شده به نوار غزه یک درصد نیاز فلسطینی‌ها را هم برآورده نمی‌کند که این امر مستلزم باز شدن کامل و شبانه روزی گذرگاه رفح و اجازه ورود ۱۰۰۰ کامیون در روز کمک و تدارکات واقعی است، علاوه بر اینکه غزه به روزانه یک میلیون لیتر سوخت نیاز دارد.

 

پایان پیام/