روایتی از واقعیت‌های جهادگران در کتاب «جهادگرد»/ کتابی با رگه‌های درام برای مخاطب

به گزارش وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از مشهد، جلسه نقد و بررسی کتاب «جهادگرد» با حضور محمد خسروی راد؛ نویسنده و منتقد ادبی و محسن ذوالفقاری؛ نویسنده کتاب و جمعی از اهالی ادب و فرهنگ در حسینیه هنر مشهد برگزار شد. کتاب «جهادگرد»، روایتی از گردش‌های جهادی و حضور در کنار فعالان اردو‌های جهادی است که به قلم «محسن ذوالفقاری» و به همت کتابستان معرفت روانه بازار نشر شده است.

این کتاب برای نمایش واقعیت‌های جهادگرانی است که به واسطه جهادشان، جهانگرد هم شدند، روایتی است از اردوهای جهادی در سرتاسر کشور تا توفیق خدمت در حرم امیرالمؤمنین(ع). «جهادگرد»شامل یک مقدمه و 22 فصل است و نویسنده تلاش کرده با بیانی ساده، برخی از فضا‌های صمیمانه موجود در عرصه فعالیت‌های جهادی را برای مخاطبان ترسیم کند.

خسروی،منتقد و نویسنده ادبی در این نشست اظهارداشت: اثرهای بسیار نگاشته می شود اما کار خلاقانه آن را متمایز از دیگران می کند، خلاقیت برخواسته از انسان توانمند است. اخوان ثالث ابتدا شعر کلاسیک سرود و توانش را نشان داد و سپس شعر نو سروده است، یا خود نیما که پدر این نگاه است.

وی به اهمیت سفرنامه اشاره کرد و گفت: در گذشته که فضای مجازی و فیلم نبود، کتاب رسانه بود، اما در حال حاضر سفرنامه در قالب فیلم و تصویر در دنیا به روز نمایش داده می شود، در قدیم رمان ها بر اساس واقعه تاریخی نوشته می شد و در شرایط حاضر، تاریخ شفاهی تولید می شود و باید به دنبال خاص بودن آن باشیم.

افزودن ادبیت به نحله‌های روایت، به آن تازگی می‌بخشد

این منتقد و نویسنده ادبی ابراز کرد: افزودن ادبیت به نحله های روایت، به آن تازگی می بخشد. یک زمانی می رسد تمام انواع ادبی از گزارش توصیفی و تحلیلی گرفته تاریخ شفاهی ماندگار می مانند و این به علت زنده و تازگی بودن آن است.

خسروی افزود: در آینده نزدیک با وجود هوش مصنوعی علم پیشرفت می کند و نویسنده موضوعی را به آن می دهد و هوش مصنوعی اثری را خلق و مکتوب می کند اما هیچ گاه نمی توان آن را جز اثر خلاقانه شمرد، بلکه انسان نماینده حضرت حق است و معنا را به بشر ارائه می کند. ممکن است هوش مصنوعی بهتر از من و شما توصیف کند و نکات دستوری و زبانی را رعایت کند؛ اما هیچگاه اثر خلاقی نمی نواند خلق کند.

کتاب «جهادگر» جذاب و مناسب مخاطب امروز است

این منتقد و نویسنده ادبی بیان کرد: کتاب «جهادگرد» مناسب مخاطب امروز است و این نکته بسیار حائز اهمیت است که اثری را خلق نکنیم که فقط کتابخانه پر کن باشد و حوصله جوان امروز برای خواندن آن سر برود.

وی گفت: جهان امروز، جهان رسانه است و هر لحظه با زبان و روح ما بازی می کند و با انبوهی از اطلاعات سر و کار داریم و ما را گرفتارمان کرده است و متاسفانه فکر کردن را از ما گرفته است.

خسروی ابراز کرد: تجربه های شخصی جهادگران در «جهادگرد» ذکر شده است و این اثر برای ما فوق العاده جذاب بود و بار اولی که مطالعه کردم تا آخر آن را خواندم و حظ کردم. نویسندگان ما نیز باید اثری خلق کنند تا مخاطب را جذب کند.

نقد کردن، ایراد گرفتن بر اثر نیست

وی بیان کرد: نقد کردن لزوما ایراد گرفتن بر اثر نیست. ممکن است برخی نقد کنند که وسط های کتاب خسته کننده بود، این برمی گردد به اینکه دست نویسنده باز نبوده که به ترتیب جذابیت بنویسد؛ بلکه به ترتیب تاریخ نگارش شده است.

این منتقد و نویسنده ادبی استفاده از رگه هایی از درام را ویژگی کتاب «جهادگرد» برشمرد و گفت: : ذوالفقاری از آن دسته نویسنده های، خوش قلم و خوش ذوق است. نویسنده در این سفرنامه رگه هایی از درام استفاده کرده تا آن را به اثری تازه تبدیل کند. سفرنامه حج اقای مختومی نیز جذابیت خود را دارد. این اثر تصویری دیگری از جهادگر را بر خلاف تصویر رسانه ارائه می‌کند.

خسروی بیان کرد: نگارش روان و صادقانه اثر، خواننده را تا پایان داستان همراه می‌کند و با اضافه شدن واقعیت‌های افزوده همچون فیلم و عکس (کیوآر) در لابه‌لای کلمات دست مخاطب را می‌گیرد و تا دل اردوهای جهادی می‌برد.

وی ابراز کرد: دیدن تصاویر و خاطرات بدون سانسور و روتوش‌های مرسوم، شکل جدیدی از جهان جهادگران را به نمایش می‌گذارد. ذوالفقاری که فضاهای جهادی را از شرق تا غرب و حتی خارج از ایران تجربه کرده است، روایتش را از زبان جهادگری می‌گوید که تلاش کرده اتفاق‌های ناب و خاطره‌ساز را ثبت و ضبط کند.

این منتقد و نویسنده ادبی افزود: گاهی نویسنده شما را به اردوهای جهادی می‌برد و اتفاقات تلخ و شیرینی که اتفاق می‌افتد را شرح می‌دهد. گاهی نویسنده شما را به برزش آباد مشهد می‌برد و گاهی به گل و آب پل دختر لرستان می‌برد؛ گاهی در اهواز کنار حاج قاسم و ابومهدی المهندس قدم می‌زدند و مستند تهیه می‌کنند.

کتاب جهادگرد را برای غیر جهادی ها نوشتم

ذوالفقاری درباره ایده نوشتن این کتاب اظهارداشت: ایده این کتاب از سیل پل دختر آمد و در کنار فیلم و عکس و تصمیم گرفتم روزنوشت هم بنویسم هر روز روزنوشت را در کنار عکس‌ها و فیلم‌ها در فضای مجازی منتشر می‌کردیم، بازخورد خوبی داشت و استقبال خوبی از آن شد.

وی گفت: برخی روزنوشت‌ها، از فیلم و عکس‌ها بیشتر بازدید داشت، در آن زمان اصلاً به فکر کتاب نبودم و برای خودم می‌نوشتم. یکی‌دو سفر که رفتیم بحران کرونا پیش آمد. بعد از کرونا باز هم این روزنوشت‌ها را ادامه دادم و در فضای مجازی منتشر می‌کردم. بعد از این به پیشنهاد یکی از دوستان کتاب را چاپ کردیم و اینگونه کتاب «جهادگر» تولید شد.

نویسنده کتاب «جهادگرد» با بیان اینکه هدف من این بود که غیرجهادی‌ها کتاب را بخوانند، گفت: من این کتاب را برای غیر جهادی‌ها نوشتم. هدفم این بود که غیرجهادی‌ها بخوانند تا تشویق و ترغیب شوند و به اردوهای جهادی بروند و ذهنیتشان عوض شود. هدف دیگرم این بود که گروه‌های جهادی خوب را معرفی کنیم و اسم آنها را هم در کتاب آورده‌ایم چون خودمان در آن گروه‌ها بودیم و دیدیم که چقدر حرفه‌ای و تخصصی کار انجام می‌دهند.

این نویسنده ادامه داد: برخی افراد فکر می‌کنند که سفرهای جهادی کمتر شده اما به نظر من اینطور نیست، شاید رسانه‌ای نمی‌شود. به نظرم تنها تفاوتی که کرده این است که خیلی به سمت تخصصی شدن رفته است. به طور مثال سال‌های گذشته اینطور بود که مثلاً شخصی با دکترای اقتصاد در اردوهای جهادی بیل می‌زد و کارهای عمرانی می‌کرد.

گمنامی، شاخصه بچه‌های جهادگر

وی با خاطر نشان کردن اینکه باید جهادی‌ها را نشان دهیم و مردم باید متوجه شوند که اردوی جهادی همه آن‌چیزی نیست که در صداوسیما می‌بینند، افزود: قبل‌تر شناخت مردم نسبت به نیروهای جهادی کمتر بود و معمولاً به کارهای عمرانی ختم می‌شد. اما الان از هر کس و با توجه به تخصصی که دارد استفاده می‌کنند. یکی از دلایلی هم که رسانه‌ای نمی‌شود، بحث ریاست است؛ چون بچه‌های جهادگر اعتقاد دارند، ناشناس بمانند. خود من به این دلیل مجاب شدم تا کتاب را بنویسم که مردم متوجه شوند اردوی جهادی چیست.

ذوالفقاری درباره واکنش دوستان جهادی‌اش گفت: بعضی از دوستان جهادی ما از انتشارا این کتاب استقبال می‌کردند. بعضی‌ها می‌گفتند چرا اسم ما را در کتاب آوردی ریا می‌شود، ما این کار را به خاطر خدا کرده‌ایم. مثلاً یکی از بچه‌ها که همراه ما بود و اسمش در کتاب آمده است، به شدت مقاومت می‌کرد. من هر چه گشتم یک عکس از او پیدا نکردم و اصلاً دوست نداشت عکسی از او در کتاب چاپ شود. خیلی‌ها بودند که دوست نداشتند اسم و عکسی از آنها باشد.

وی در خصوص بازخورد مردم عادی و مخاطبان گفت: در فضای مجازی هم بسیاری با من در ارتباط بودند و از کتاب حس مثبتی که از کتاب گرفتند، صحبت کردند. خیلی‌ها هم قصد دارند به سفر جهادی بروند.

نویسنده کتاب «جهادگر» با بیان خاطره‌ای از شهید قاسم سلیمانی عنوان کرد: حاج قاسم در سیل خوزستان ایده‌ای دادند و آن هم حضور هیئتی‌ها در مناطق و ایجاد ایستگاه‌های صلواتی در آنجا بود. ما نشستیم فکر کردیم و نقاط مشترک اربعین و سیل را روی کاغذ آوردیم و فیلم‌برداری را شروع کردیم که نتیجه آن شد کلیپ «کربلای تو همین جاست». یک روز که حاج قاسم به روستای «سراخیه» آمده بود نزد او رفتیم و کلیپ «کربلای تو همین جاست» را به حاجی نشان دادیم و از او فیلمبرداری کردیم. حاج قاسم از من خواست تمام بچه‌هایی که در ساخت این کلیپ دست داشتند را با اسم نشانش دهم و به همه ما تک‌تک احسنت گفت.

وی بیان کرد: دوست داشتم واقعیت سفرهای جهادی را بنویسم؛ از این رو مقدمه را نیز بدون تعارف و واقعی نوشتم.

 شوخی‌ها را حذف کن تا کتاب چاپ شود

وی ابراز کرد: موقعی که کار تمام شد، برای دو ناشر بردم و قبول نکردند و گفتند باید شوخی‌ها و انتقادها را سانسور کنید. گفتم اگر این ها را حذف کنم اثر بی ارزش می‌شود . ناشر دوم هم گفت این کتاب فروش نمی رود و به بازار نگاه می‌کنیم.

ذوالفقاری افزود: من در پاسخ گفتم به فروش نگاه نمی‌کنم و این اثر را برای مسئولین نوشتم. روستاییان نیز فکر می‌کنند بچه‌های جهادی، همان پاسدارهایی هستند که برای ظاهر امر حضور دارند؛ این کتاب را با این هدفم نوشتم که این نگاه تغییر کند.

نویسنده کتاب«جهادگرد» خاطرنشان کرد: بچه های جهادی دانشجویانی هستند که برای رضای خدا شرکت می کنند و پاسدار و نظامی نیستند. من فردی میلیاردی را می شناسم که کارخانه سنگ دارد و در اردوی جهادی حضور دارد.

انتهای پیام/282/.