یادداشت| مشارکت انتخاباتی؛ حداکثری یا حداقلی؟

به گزارش گروه سیاسی مهدی امیدی دانشیار و عضو هیئت علمی موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) طی یادداشتی نوشت: اهتمام و اصرار نظام سیاسی در جهت تحقق مشارکت حداکثری مردم در انتخابات، نماد سلامت آن نظام و نشانه طرد دیکتاتوری از یکسو و نفی هرج و مرج و اباحی‌گری از سوی دیگر است. رقابت سالم و واقعی در نظام اسلامی رقابت بر سر اجرای دقیق اهداف نظام مندرج در قانون اساسی و خدمت‌رسانی بهینه است.

اغلب تحولات اجتماعی و سیاسی در عصر حاضر از درون انتخابات و از طریق دالان اراده و حضور مردم صورت می گیرد. در باب انتخابات در جمهوری اسلامی دودیدگاه متمایز وجود دارد: دیدگاه نخست از آن حامیان انتخابات حداقلی است. جریان آنارشیسم اباحی‌گرا در جامعه دینی و نیز جریان حامی استبداد نخبگانی و حزبی در نظام دینی از طرفداران واقعی تحریم انتخابات یا انتخابات حداقلی هستند.

آنها با تلقی حزب یا جناح خود به مثابه تجلی دقیق خواست مردم، اصل انتخابات را صرفا محکی برای فضا دادن حکومت به آنها و معیار صحت انتخابات و مشارکت حداقلی مردمی را نمادی از عدم مشروعیت نظام می‌دانند. دیدگاه دوم مختص حامیان انتخابات حداکثری است. این دیدگاه آراء حداکثری مردم را نمادی از خواست عمومی ملت می‌داند و نتیجه چنین حضوری را تضمینی برای بقاء و تداوم جمهوریت و اسلامیت نظام می‌داند.

نظام جمهوری اسلامی از این منظر متعلق به همه مردم است نه عده‌ای خاص از نخبگان یا جناحی خاص لذا مشارکت در انتخابات هم حق و هم وظیفه‌ای سنگین بر مردم برای واگذاری امانت الهی به افراد شایسته بویژه در حوزه راهبری و مدیریت جامعه، قانونگذاری و اجرای قانون است.

بی‌تردید جریان اصلی حامی مشارکت انتخاباتی حداکثری؛ طرفداران نظام مردم‌سالاری دینی از جمله شخص مقام معظم رهبری به تبع بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (ره) است.

بر اساس منطق اسلام، اگرچه پشتوانه الهی و معنوی نظام از مهمترین منابع قدرت نظام اسلامی است اما حضور حداکثری مردم مومن و وفادار به نظام اسلامی در صحنه‌های اجتماعی نیز یکی از دو منبع عظیم قدرت نظام محسوب می‌شود. «یا ایها النبی حسبک الله و من اتبعک من المومنین». «ای پیامبر، تنها خدا و پیروان مؤمنت برای یاری تو کافی است».(انفال:64) «هوالذی ایدک بنصره و بالمومنین. اوست که از طریق یاری خویش و مومنین تو را تأیید می‌نماید» (انفال:62)

از اینرو، با وجود پشتوانه غیبی الهی و نیروهای مردمی مومن و وفادار، نظام اسلامی هیچ نیازی به اتکاء به زراندوزان، منافقان و قدرت‌طلبان داخلی و نیز حمایت قدرت‌های فراملی شرقی و غربی نخواهد داشت. این مردم مومن به نظام هستند که تهدیدها، تحریم‌ها و سختی‌ها  را تحمل می‌کنند و خم به ابرو نمی‌آورند و در مواقع خطر به یاری نظام اسلامی می‌شتابند. بدیهی است صداقت، دیانت، لیاقت، امانت داری و خدمت رسانی خالصانه مسئولان نظام، ملاک همراهی مومنان با آنها است. چنانکه در مقابل؛ فریبکاری، بی‌تقوایی، ناشایستگی، خیانت در امانت و ضعف در عملکرد یا ترک ارائه خدمت؛ زمینه‌ساز جدایی مردم از مسئولان خواهد بود.

بر پایه منطق قرآنی رهبران انقلاب اسلامی، ﻣﺮدم ﭘﺎﻳﻪ اﻗﺘﺪار ﻧﻈﺎم ﺟﻤﻬﻮرى اﺳﻼﻣﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﻴﺰان ﻛﻪ ﺣﻀﻮر ﻣﺮدم در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت بیشتر باشد، نظام از پشتوانه مردمی قوی‌تر و ثبات و استحکام بیشتری برخوردار شده و ملت نیز در برابر دیگر ملت‌ها از اقتدار بیشتری بهره‌مند خواهد شد. بُرد انتخابات حداکثری همانند بُرد موشک های قاره پیما و نقطه زن است که دشمنان نظام را دچار اضطراب می سازد.

اهتمام و اصرار نظام سیاسی در جهت تحقق مشارکت حداکثری مردم در انتخابات، نماد سلامت آن نظام و نشانه طرد دیکتاتوری از یکسو و نفی هرج و مرج و اباحی‌گری از سوی دیگر است. رقابت سالم و واقعی در نظام اسلامی رقابت بر سر اجرای دقیق اهداف نظام مندرج در قانون اساسی و خدمت‌رسانی بهینه است. این مناسب‌ترین میدان برای مشارکت فعال و سرفصل مشترک تمامی انتخابات واقعی است اما رقابت صرف بر سر کسب قدرت یا رقابت برای تخریب یا حذف دیگران، رقابت کاذب و ناسالم است.

همچنین تعهد به برگزاری سالم انتخابات، تضمینی برای مشارکت حداکثری و باطل السحر اتهامات واهی معارضین نظام مبنی بر مهندسی نتایج انتخابات یا اتهام تقلب است. همانگونه که امنیت انتخاباتی نیز تضمینی بر مقابله با ناامنی و فتنه انگیزی است.

انتهای پیام/