چه کسی پست دبیر کلی ناتو را از “ینس استولتنبرگ” تحویل خواهد گرفت؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ، “دویچه وله” در مطلبی به مسئله جانشینی “ینس استولتنبرگ”، دبیر کل ناتو و رقابت های پشت پرده بر سر این مسئله پرداخته و نوشت: یکی از محبوب ترین بازی های حدس زدن در بروکسل باید به زودی حل شود: دبیر کل ناتو چه کسی خواهد بود؟ رقابت برای این مقام پشت درهای بسته و طبق قوانین نانوشته برگزار می شود.

زمانی که ینس استولتنبرگ به زودی از سمت خود کناره گیری کند، تقریباً حدود یک دهه خواهد بود که عهده دار این مقام است. در این مدت چهار بار از وی خواسته شد به کار خود ادامه دهد حتی یک بار پس از اینکه مسئولیتی را به عنوان رئیس بانک مرکزی نروژ پذیرفته بود.

البته جای تعجب نیست که هیچ کس نمی خواست جایگزین استولتنبرگ در دوران از جمله قطع روابط با روسیه و تنش های عمیق دو سوی آتلانتیک با دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق ایالات متحده شود. استولتنبرگ حتی لقب «نجواگر ترامپ» را به دلیل توانایی‌اش در رام کردن جمهوری‌خواهان تهاجمی به دست آورد. اما احتمالاً این مسئولیت در هفتاد و پنجمین سالگرد تاسیس این ائتلاف نظامی در ژوئیه در واشنگتن تغییر خواهد کرد و دوره ریاست استولتنبرگ رسماً در اول اکتبر 2024 به پایان می‌رسد.

اوانا لونگسکو، سخنگوی سابق استولتنبرگ از برگزاری انتخابات زودتر برای جلوگیری از انحراف و پیچیدگی ها حمایت کرده است. وی تاکید کرد که واقعاً مهم است که این انتخابات به اندازه کافی زودتر برگزار شود تا با انتخابات اروپا (در ژوئن 2024) یا با مبارزات انتخاباتی ایالات متحده در تضاد نباشد.

در ادامه این مطلب آمده است: مطمئنا فرآیند این انتخاب دشوار است و به این سادگی ها نیست. مطمئناً، دبیر کل ناتو یکی از معتبرترین مشاغل در جهان است، اما هیچ شرح شغلی، لیستی از مدارک مورد نیاز، و مطمئناً هیچ روند درخواستی برای آن وجود ندارد. هر کسی که خواهان این شغل است مطمئنا به مصاحبه دعوت نمی شود و نباید خیلی مطمئن باشد که به آن دست خواهد یافت.

البته در این راستا واشنگتن به‌عنوان پادشاه‌ساز دیده می‌شود، اما هر یک از 31 عضو ناتو می‌توانند نقش کمرنگی در این راستا ایفا کنند.

به گفته ایان لسر، نایب رئیس اندیشکده آلمانی مارشال فاند در بروکسل دبیرکل جدید ناتو باید روسیه را بپذیرد – اما نه آنقدر شدید که ترس از تشدید تنش وجود داشته باشد – و آماده دفاع از موجودیت ائتلاف بدون تحریک بیشتر منتقدان باشد.

در سال‌های متمادی که در مورد جانشینی استولتنبرگ بحث می شد، چند نکته بالقوه دیگری هم درخواست و مطرح می شد از جمله این که نامزد این سمت باید از کشوری با بودجه دفاعی قابل توجهی بیاید یا از یک متحد از جنوب یا شرق و یا از کشورهای اسکاندیناوی باشد و البته، یک زن در راس نیز بد نیست.

بسیاری از نام ها قبلاً وارد بازی شده اند – و دوباره ناپدید شدند. گفته می‌شود که افراد مورد علاقه سابق مانند “مت فردریکسن”، نخست‌وزیر دانمارک و “بن والاس”، وزیر دفاع سابق بریتانیا، حتی با جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در مورد شانس‌هایشان برای عهده داری این مسئولیت صحبت کرده‌اند، اما پس از آن بدون توضیح بیشتر، خود را از رقابت کنار کشیدند.

“کاجا کالاس”، نخست وزیر استونی، “کریسیانیس کارینز”، وزیر امور خارجه لتونی، و مارک روته، نخست وزیر مستعفی هلند، در حال حاضر آشکارا به دنبال این شغل هستند. روته گزینه محبوب تری است. او پس از ویکتور اوربان طولانی‌ترین نخست‌وزیر یک کشور عضو ناتو است و تا زمانی که جنگ مسکو علیه اوکراین بر دستور کار این ائتلاف تسلط داشته باشد، گزینه ای «امن‌تر» نسبت به سایر سیاستمداران از کشورهای حوزه بالتیک برای این سمت است. کالاس هم به همان اندازه محبوب است که البته خطر قطبی شدن از جانب او وجود دارد و کارینز با وجود اینکه نخست‌وزیر سابق است، حمایت چندانی دریافت نمی‌کند.

“کریستی رایک”، معاون مرکز بین‌المللی دفاع و امنیت در تالین استونی در این باره می گوید: این احساس وجود دارد که فردی از کشورهای بالتیک در راس ناتو به نحوی بیشتر غیر سازنده عمل کند تا سودمند.

در هر صورت، این مسئله جالب است که روته تنها نامزدی است که سفرای ناتو قبلاً در مورد آن صحبت کرده‌اند.

اما در این میان کالاس هم وانمود نمی کند که متوجه امور نیست. در یک رویداد در ایالات متحده در ماه نوامبر، او علناً در مورد ارزش های ظاهری یک دبیر کل ناتو سخن گفته و کمی مزاح کرد.

وی افزود: او قطعا باید از کشوری بیاید که دو درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف دفاع می کند و خوب بود اگر یک زن بود. وی ضمن یادآوری این مسئله سپس به شوخی گفت: «پس منطقی است که آن مارک روته باشد.» حضار خندیدند و در این میان ناامیدی کالاس آشکار بود.

در این میان کالاس ممکن است به بودجه دفاعی خود اشاره کند، اما روته یک ویژگی خاص دارد و آن اینکه می تواند یک “ترامپ واقعی را وارد بازی کند: وقتی روته و ترامپ در سال 2019 در کاخ سفید ملاقات کردند، دیده شد که آنها شوخی می کنند و به پشت یکدیگر می زنند. ترامپ در آن زمان تاکید کرد: ما در چند سال گذشته با هم دوست شده‌ایم.

دویچه وله در ادامه این مطلب نوشت: اگرچه اکثرا آشکارا می خواهند بر سر روته به توافق برسند، اما این نامزد هلندی ممکن است با شکستی در رویارویی با ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان روبرو شود. ویکتور اوربان کسی است که در سال های اخیر چندین بار با او درگیر شده و قبلا مخالفت خود را با روته به عنوان دبیرکل ناتو اعلام کرده است.

با این همه ناظران این احتمال را رد نمی کنند که نامزدی که معیارهای غیر رسمی بیشتری را داشته باشد در آخرین لحظه ظهور کند.

تنها یک چیز قطعی به نظر می رسد: استولتنبرگ در رقابت برای تبدیل شدن به طولانی ترین دبیرکل ناتو شکست خواهد خورد چرا که جوزف لونس هلندی به مدت 13 سال، از سال 1971 تا 1984، این سمت را بر عهده داشت.

یک روزنامه آلمانی هم اخیرا با استناد به برخی شواهد و اظهارات مقامات غربی از شانس بالای “مارک روته”، نخست وزیر مستعفی هلند برای عهده داری جانشینی ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو خبر داد.

دولت روته در 7 ژوئیه امسال در یک مناقشه بر سر خانواده پناهندگان جنگی سقوط کرد. چند روز بعد او بازنشستگی خود را از سیاست هلند اعلام کرد. با این حال، روته تا زمان تشکیل دولت جدید در سمت خود باقی خواهد ماند.

بر اساس اطلاعات روزنامه دی ولت، این مرد 56 ساله در چند هفته گذشته دو بار برای صرف شام با استولتنبرگ ملاقات کرده و در مورد آینده خود با او صحبت کرده است. در محافل ناتو گفته می شود: او بسیار به این منصب علاقه مند است.

انتهای پیام/