یک سنگ قبر و یک قاب، سنگ صبور مادران شهدا

به گزارش وبانگاه به نقل از خبرگزاری فارس از اصفهان، امروز ۱۹ دی ماه برابر با ۲۰ جمادی الثانی ۱۴۴۵ هجری است و دختر نبی ‌مکرم اسلام و اسوه زنان عالم در چنین روزی در مکه مکرمه به دنیا آمده است تا این روز به عنوان روز مادر و روز زن گرامی داشته شود.

روز مادر، سالروز ولادت بزرگترین بانوی این کره خاکی است، روز کسی که صبوری و استقامتش همچون کوه، طروات و پاکدامنیش همچون درخت، گرمای وجودش همچون خورشید، روشنای لبخندش همچون ماه و مهربانیش همچون آسمان گسترده است. شاید با این واژه‌ها قطره‌ای از دریای محبت این الهه آسمانی وصف می‌شود ولی ما همچنان دنبال بهترین واژگان برای تعریف و تمجید از مادر هستیم.

در این خاک قهرمان پرور مادرانی نفس کشیدند و می‌کشند که عزم‌شان به استواری قله‌های دماوند است و استقامت‌شان همچون نخل های مجنون!… مادرانی که صبر را از حضرت یعقوب به ارث برده‌اند و چشم‌های قشنگشان همچنان و همیشه برای یوسفشان خیس و بارانی ست!… مادران شهید، همان سروهای صبور و استواری هستند که عاشقانه و بی‌توقع و با دست‌های مهربان خود، فرزندانشان را برای دفاع راهی جبهه می‌کردند و جگر گوشه خود را در معرض خصم دشمن قرار می‌دادند … و چه شهامتی از این بیشتر که این مادران دلاورانی هستند در قامت یک زن اما با روحی سراسر از مردانگی!

دیدار رهبر انقلاب با مادر شهید

بیانات مقام معظم رهبری درباره مادران شهدا

شناخت مقام بلند حضرت فاطمه زهرا دخت پیامبر(س) عملا غیر ممکن است اما با سیری در بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی می‌توان در حد بضاعت به درکی از سیره آن حضرت رسید. در فرازهایی از بیانات رهبر معظم انقلاب  آمده است:

«بدانید امروز در هیچ جای دنیا زنانی که مثل این مادران شهدای ما، مادر دو شهید، مادر سه شهید، مادر چهار شهید باشند، نیستند. در جامعه‌ ما، مادرانی‌ با این خصوصیات که از پدرها بهتر و قویتر و آگاهانه‌تر ایستادند، در این میدان بسیارند. این همان تربیت اسلامی است؛ این همان دامان پاک و مطهر و نورانی‌ فاطمه‌ زهرا (س) است. شما دختران فاطمه هستید؛ فرزندان فاطمه‌ زهرا هستید؛ دنباله‌روان فاطمه‌ زهرا هستید».

اکنون در حالی روز مادر را گرامی می‌داریم که جمعی از مادران شهدا به شهیدان پیوسته‌اند و سایه جمعی دیگر بر سر ما استوار است و دعای خیرشان شامل حال ایران اسلامی و مردم این سرزمین است.

مادران شهدا شاهدان بی ‌ادعایی هستند که با الهام از مکتب حضرت زهرا(س) با خدا معامله کردند و فرزندانشان را در راه حق و حقیقت راهی جبهه‌های نبرد با کفر کردند، چنین مادرانی مقام و جایگاهی ارزشمند نزد خدا دارند.

حاجیه خانم نصرت همت، مادر شهید همت

روایتی از ۳۷ سال بی‌قراری در فراق فرزند شهید

حاجیه خانم نصرت همت، مادر شهید حاج محمد ابراهیم همت، فرمانده لشکر محمد رسول الله(ص) در سال ۱۳۹۹ در ۹۱ سالگی، دار فانی را وداع گفت تا پس از ۳۷ سال بی‌قراری بالاخره قرار گیرد.

او اگرچه زنی آرام و با صلابت بود، اما چه کسی از بی‌قراری درون او خبر داشت وقتی هر سال هم‌زمان با سالگرد شهادت فرزندش، به خاطر می‌آورد که چطور آن لحظه آفتابی روز‌های نزدیک به بهار در اسفند ۶۲ یکباره یخ زد و زندگی حاجیه خانم را برای همیشه زمستانی کرد؛ لحظه‌ای که به جای فرزند، خبر شهادتش آمد.

آن روز‌ها در تب و تاب خانه‌تکانی نوروز بود تا در روز‌های استراحت فرزند رزمنده‌اش، همه چیز تمیز و آرام‌بخش باشد. روز‌هایی که هر لحظه انتظار آمدنش را می‌کشید، اما پس از آن فقط قاب عکس‌های محمدابراهیم بودند که برایشان مادری می‌کرد. مادر شهید همت از همان ابتدای نوجوانی می‌دانست مادری است که قرار است رنج‌های زیادی برای فرزندش بکشد. می‌دانست یک روز باید بایستد و خبر شهادت فرزندش را بشنود. او مادری بود که پذیرفته بود باید یک عمر بی‌قرار فرزند باشد. شاید به خاطر خوابی که در زمان حاملگی محمد ابراهیم دیده بود و این زندگی سرشار از افتخار فرزند را به او الهام کرده بود.

تشییع مادر شهید همت در امامزاده شاهرضا

منتظر کی هستی مادر؟ ابراهیم شهید شده است

جبهه رفتن‌های فرمانده لشکر ۲۷ محمد رسول الله، مادر را خیلی بی‌ قرارتر می‌کرد. یک بار بعد از ۳ ماه که محمد ابراهیم از جبهه دل می‌کند و به خانه می‌آید، مادر حسابی قربان صدقه‌اش می‌رود و قسمش می‌دهد که زود به زود به او سر بزند. خبر شهادت محمدابراهیم سخت‌ترین لحظه زندگی حاجیه خانم بود. داشت شیشه‌های خانه را برای عید پاک می‌کرد که دامادش وارد خانه می‌شود و می‌گوید: حال ابراهیم خوب نیست و در یکی از بیمارستان‌های اهواز بستری شده است. مادر خیلی نگران می‌شود و بی‌قراری امانش را می‌برد. تا اینکه که پسر بزرگترش می‌آید وقتی این حالات مادر را می‌بیند می‌گوید: منتظر کی هستی مادر؟ ابراهیم شهید شده است.

با شنیدن این خبر مادر بیهوش می‌شود. بیهوشی که ظاهراً چند دقیقه طول می‌کشد، اما پس از آن مادر سال‌های سال در بهت باقی می‌ماند.

وقتی از نصرت خانم پرسیدند با این همه فعالیت ابراهیم، هیچ گاه خودتان را برای شنیدن خبر فرزندتان آماده نکرده بودید؟ سری تکان می‌دهد و می‌گوید: «چرا منتظر شهادتش که بودم، ولی خوب هرچه که باشد مادرم، دلم نمی‌آمد خار به پای بچه‌ام فرو رود. می‌گفتم ان شاءالله ابراهیم می‌ماند و به اسلام خدمت می‌کند».

پس از آن گفت‌وگو‌های زیادی با حاجیه خانم همت انجام شد. روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها و سایت‌ها می‌خواستند بدانند او چطور توانسته است سرداری، چون محمد ابراهیم را تربیت کند.

۳۷ سال از آن اسفند پرخاطره برای مادر شهید حاج محمدابراهیم همت گذشت. ۳۷ سالی که فقط برای عکس‌های ابراهیم، مادری کرد و خم به ابرو نیاورد! ۳۷ سالی که تنها یک سنگ قبر و یک قاب، سنگ صبور و پناه خستگی‌هایش بود!

مزار شهید همت

عاقبت بخیری حاج همت در کربلا  امضا می‌شود

وقتی سودای زیارت ارباب به سرش افتاد، دل به دریا زد و عزم سفری را کرد که در آن نگاه ویژه‌ای به ابراهیم هنوز متولد نشده، شد! این طور بگوییم؛ اصلا «محمد ابراهیم» هرچه دارد از این سفر کربلا دارد. سفری که بیشتر به کام او تمام شد؛ و مطمئنا مادر عاقبت بخیری خود و فرزندش را همان موقع گرفت.

مادر شهید همت درباره زیارت کربلا می‌گوید: «رسیدیم کربلا حالم بد شد. تصمیم گرفتند من را به دکتر ببرند. گفتم من دکتر نمی‌خواهم؛ من می روم از امام حسین(ع) شفایم را بگیرم. فقط من را ببرید تا راهی حرم بشوم. وقتی به حرم رسیدم دو رکعت نماز زیر قبه امام حسین(ع)خواندم و آقا را زیارت کردم. مادر شوهرم که زن‌عمویم هم بود، همراهم در حرم بود. او از من جدا شد و من دوباره در حرم حالم بد شد… برگشتم خانه! شب خوابم برد، در خواب یک خانم قدبلند و برازنده و پاکیزه‌ای با چادر مشکی و دستکش و عینک را دیدم. کنارم آمدند و گفتند در حال زیارتی؟ گفتم بله. آن خانم دستش را زیر چادرش کرد و یک قنداقه بچه در بغل من گذاشتند و گفتند این بچه مال شماست، اسمش«محمد ابراهیم» است، مواظبش باش! چند بار این جمله «مواظبش باش» را تکرار کردند. بچه را بغل کردم و از خواب پریدم. چادر  را که زدم کنار، دیدم بچه‌ای نیست. ولی حالم بهتر شده بود.»

تشییع مادر شهید همت در امامزاده شاهرضا

مادران شهدا با الهام از مکتب حضرت زهرا(س) با خدا معامله کردند

مادران شهدا شاهدانی بی‌‌‌ادعا هستند که با الهام از مکتب حضرت زهرا(س) با خدا معامله کردند و فرزندانشان را در راه حق وحقیقت راهی جبهه‌های نبرد با کفر کردند، چنین مادرانی مقام و جایگاهی ارزشمند نزد خدا دارند.

واژه مادر فقط یک کلمه نیست این را باید از سربازانی که وقتی راهی جبهه‌های حق علیه باطل می‌شدند پرسید براستی در آن زمان وقتی عازم سفری که برگشت آنها معلوم نبود می‌شدند چه بین آنها و مادرشان می‌گذشت، مادر جگرگوشه خود را چگونه راهی می‌کرد وقتی می‌دانست که شاید آخرین دیدار باشد.

مادری که سال‌هاست انتظار می‌کشد تا تکه استخوان و یا نشانه‌ای از فرزند بیابد چه بسیار مادرانی که تا لحظه مرگ چشم انتظار دُردانه خود بودند.

باید اذعان داشت این مادران شهدا بودند که با صبر و ایستادگی خود در برابر دشمنان در هشت سال دفاع مقدس و با اهدای عزیزان خود افتخار و پیروزی را برای ما به ارمغان آوردند.

بیایید دلتنگی مادران شهدا را برای فرزندان برنگشته‌شان به فراموشی نسپاریم و از کنارشان بی‌تفاوت نگذریم و وقتی مادران شهدا را دیدیم بر قدوم شان بوسه زنیم و از خدا بخواهیم که کمی از آن صبر زینبی که به آنها عنایت کرده، به ما هم لطف کند و به امید اینکه دعای خیر مادران شهدا در جوار مزار شهیدان بدرقه راه ما باشد.

پایان پیام/۶۳۱۰۱/