وقتی یک شهید جان مادر شهید مختارزاده را نجات داد

خبرگزاری فارس قم _ اعظم ربانی: سلام بر تو بهترین مادر دنیا، سلام ما تا ابد بر تو و بر فرزندانت، روی سرمان دستی بکش فاطمه جان، ما عاشقان و فدائیان پسرتان هستیم؛ خودمان، هستی‌مان و فرزندانمان فدایی راه حسینت…، دروغ نمی‌گوئیم، شاهدمثالم، همین مادران جوان شهدای دهه هشتادی هستند، همین مادرانی که گران‌بهاترین و بزرگترین سرمایه زندگی‌شان را با افتخار، تقدیم اسلام و فرزندان شما کرده‌اند.

روز مادر بر این مادران آسمانی، هزاران بار مبارک، دعای فرزند شهیدتان بدرقه زندگی شما؛ شهید حسن مختارزاده، هم نام فرزند شماست، خوش نام، بسیجی و جهادی.

اولین بار که مادر این شهید بزرگوار را دیدم، فکر نمی‌کردم تا این حد جوان باشدف حسن آقا، یک دهه هشتادی است، جوانی مومن و با تقوی. دوستانش می‌گویند که او سربلندی خود را در خدمت به مردم و حفظ امنیت می‌دانست.

جوانی که در ۲۲ سالگی آرزو و شوق شهادت داشت و روح بلندش طاقت این دنیای کوچک و فانی را نداشت و سرانجام به آرزویش رسید و به قاسم بن الحسن(ع)، جوانِ شهیدِ امامش پیوست؛ آری شهدا قفس دنیا را لایق روح بزرگ خود نیافتند و از فرش به عرش الهی پرکشیدند.

سوژه امروز خبرگزاری فارس، فاطمه محمددادخواه، مادر بزرگوار شهید امنیت، شهید حسن مختارزاده است که همزمان با میلاد حضرت زهرا(س) و روز مادر، گفت‌وگوی خبرنگار فارس را با این مادر شهید، بخوانید:

* سلام؛ روز مادر بر شما مبارک؛ از اینکه این وقت رو در اختیار ما گذاشتید، سپاسگزاریم، در ابتدا بگویید چه طور حسن آقا را تربیت کردید که توفیق شهادت پیدا کرد؟ از نظر شما به عنوان یک مادر، برای تربیت صحیح فرزندان چه باید کرد؟

من هم سلام دارم خدمت شما و میلاد حضرت زهرا(س) را به شما تبریک می گویم؛ در کارها همیشه توکل به خدا می‌کردم و می‌گفتم خدایا من همین قدر را بلدم و وُسعم همین قدر است، بقیه‌اش را خودت درست کن.

اعتقاد من این هست که نیمی از تربیت دست ماست و بقیه‌اش دست خداست، یعنی برکت و آن چیزی که مقبول ائمه و مقبول خدا قرار بگیرد دست خودشان هست، من هم سپردم دست خودشان؛ البته قبول دارم که طبیعتا چیزهایی هست که به عنوان مقدّمات، برای تربیت فرزند، به شمار می‌آید.

بنده مواردی که آموختم را سعی کردم عمل کنم، اگر من به عنوان مادر، فلان کار اشتباه را خودم انجام دهم، اما به فرزندم توصیه کنم که تو انجام نده، عملا سخنم بی تاثیر هست؛ زیرا بچه‌ها آینه پدر و مادر هستند، هر چه پدر مادر عمل کنند، فرزندان همان را یاد می‌گیرند، ما ا به عنوان پدر و مادر باید گفتار و عمل‌مان یکی باشد تا موثّر واقع شود.

* حتما شهید مختارزاده، تحت تربیت شما و همسر بزرگوارتان، دارای صفات شایسته اخلاقی بوده است؛ لطفا از مهمترین ویژگی‌های ایشان بگوئید.

بله حتما؛ حسن همیشه هر روایتی را که یاد می‌گرفت، سعی می‌کرد به آن روایت عمل کند و این یکی از خصوصیت‌های خوب اخلاقی و رفتاری او بود، روایتی را یاد نمی‌گرفت مگر آنکه تلاش می‌کرد تا به آن عمل کند و این به نظر من در سعادت و شقاوت یک شخص خیلی موثّر است.

* نجوای شما به عنوان یک مادر شهید با فرزند شهیدتان چیست؟

من همیشه به حسن می‌گویم «مادر جان! تنها خوری نکنی!» شهدا یک خصوصیت مشترک دارند و آن اینکه به یاد اهل دنیا هستند و به آنها کمک می‌رسانند، خلاصه از او می‌خواهم که من را نیز میهمان خیل با صفای خودشان گرداند.

* در ایام میلاد حضرت زهرا(س) و روز مادر هستیم، از نظر شما بانوان جامعه ما، چگونه می‌توانند حضرت زهرا(س) را الگوی خوشان قرار دهند.

به نظر من وقتی مادران از بانوی کامل و بزرگواری که خود الگوی ائمه معصومین(ع) است الگو بگیرند و از ایشان استمداد بخواهند، قطعا ایشان هم مدد خواهند رساند؛ بانوان جامعه اسلامی ما در عبادت، عفاف و حجاب، همسرداری، تربیت فرزند و… باید از حضرت صدیقه طاهره(س) الگو برداری کنند و سعی کنند زندگی خودشان را طبق دستورات دین و سفارشات اهل بیت(ع) بسازند.

* با توجه به جنایات اخیر رژیم صهیونیستی در غزه، شاهد کودک‌کشی‌های این رژیم غاصب در مقابل دیدگان مادرانشان هستیم؛ اگر بخواهید به مادران غزه پیامی دهید، چه می‌گوئید؟

پیام من به بانوان غزه این است که به خدا توکّل کنند، خداوند خودش بهتر می‌بیند، شاید عموم مردم دقیقا نتوانند رنج و درد مردم غزه را لمس کنند، اما افرادی چون من که خودم در دهه شصت در دوران کودکی زیر آوار ماندم و از زیر آوار نجات پیدا کردم، بخش کوچکی از ترس و رنج مردم را می‌فهمم و حتی بعد از بمباران خانه‌های مردم توسط رژیم صهیونیستی در فلسطین مدتی با ترس و فوبیای بچه‌های مظلوم غزه، زندگی کردم.

من می‌خواهم ضمن ابراز همدردی با مادران غزه، یک خداقوت به آنان بگویم، واقعا اگر بخواهیم در این راه باشیم و به اسلامِ عزیز خدمت کنیم، باید آمادگی رویاروئی با مشکلات را داشته باشیم؛ قبول دارم که بعضی اوقات سختی‌های زیادی در مسیر انسان قرار می‌گیرد، اما خداوند نسبت به حال ما آگاه است و با این سختی ها انسان می‌فهمد که چه اندازه، تحمل مشقات و مشکلات را دارد و در این طریق پخته می‌شود.

بنده الان که فکر می‌کنم می‌بینم شاید مشکلاتی که در زندگی داشتم و گذراندم، خداوند می‌خواسته مرا برای شهادت فرزندم آماده کند، ان‌شاءالله که مردم مظلوم غزه  بتوانند از این مراحل جلوتر بروند و صبر کنند و به خدا تاسی بجویند و بتوانند از این مرحله گذر کنند. ما امیدواریم که به زودی، قدس به دست مردم غزّه آزاد شود.

* گفتید در دهه ۶۰، زیر آوار مانده بودید، از آن شرایط برای ما بگوئید، چند ساله بودید؟

بله، یادم می‌آید کلاس چهارم ابتدایی و ساکن ارومیه بودیم و روزی بود که مدرسه برایمان جشن تکلیف گرفته بود، مقداری از آیات قرآن را حفظ کرده بودم و داشتم آماده می‌شدم که به مدرسه بروم تا در مسابقات قرآنی، شرکت کنم که ناگهان هواپیماهای عراقی آمدند و شروع به بمباران شهر کردند و من دیگر چیزی متوجه نشدم؛ حتی نفهمیدم چند ساعت زیر آوار بودم.

وقتی به‌ هوش آمدم، یک پسر جوان را دیدم که من را از زیر آوار بیرون کشید؛ بعد از گذشت یکی دو سال، خیلی دلم می‌خواست جوانی که آن روز جانم را نجات داده بود و مرا از زیر آوار بیرون کشیده بود را ببینم، چون نسبت به ایشان احساس دِین می‌کردم.

از مادرم پیگیر شدم و مدتی بعد متوجه شدم که آن جوان، هم محله‌ای ماست و نامش احد بختیاری است، یک جوان حدود ۱۸ ساله بود، آن روز هم که مرا نجات داد، از جبهه برای مرخصی آمده بود و بعد از برگشت به جبهه، به فیض شهادت نائل آمد.

وقتی متوجه شدم که او شهید شده، تازه ارتباطم با او برقرار شد و با اینکه فقط ته چهره‌ای از او در ذهنم باقی مانده؛ اما خیلی وقت‌ها به عنوان رفیق شهید، به او متوسل می‌شوم.

* اگر نکته‌ای ضروری به ذهن‌تان می‌رسد، گوش می دهیم.

از خداوند می‌خواهم ما را از بهترین سربازان امام زمان (عج) قرار دهد تا باری بر دوش امام زمان(عج) نباشیم.

پایان پیام/۷۸۰۳۴