خبری که ماهها مخفی ماند!
بیت حضرت امام خمینی(ره) سال 65 خبر سکته ایشان را حتی از بیت قائم مقام رهبری در آن زمان هم مخفی نگه داشتند. |
به گزارش وبانگاه به نقل از ایسنا سیدحسن خمینی نوه بنیانگذار انقلاب اسلامی در بیان خاطرهای از سکته حضرت امام خمینی(ره) گفت: نهم فروردین سال 65 بعد از عملیات فاو – وسط جنگ – امام سکته سنگینی داشتند.
سیدحسن خمینی یادآور شد: اولین کسی که بالای سر ایشان رسید، من بودم و بعد والده ما که اخوی ما (علی) را حمل میکردند. ایشان درد داشت و هنوز حمله قلبی نداشتند و در بغل من افتادند.بعد از ما دکترها آمدند. تعطیلات نوروز بود و ایشان بیمارستان بستری شدند.
وی ادامه داد: بعد از قضایای مهدی هاشمی و مسایلی که پیش آمد این موضوع ماها حتی از بیت آقای منتظری قائم مقام رهبری هم مخفی نگه داشته شدو فقط سران سه قوه و سپاه جماران می دانستند.
وی که در ویدئوی منتشر شده در جماران این خاطره را مطرح کرده است، با اشاره به این که « این خبر به لحاظ شخصیت امام که آن روز از مهمترین شخصیتهای زمان خود بودند، یکی از مهمترین اخبار دنیا محسوب میشد» خاطرنشان کرد: با وجود خبرگزاریهای آن دوران این خبر مخفی ماند.
حضرت آیتالله خامنهای رهبر انقلاب اسلامی هم روایتی از عیادتشان از امام راحل در فروردین سال ۶۵ به این شرح دارند:
پنجشنبه؛ ۱۴ فروردین ۱۳۶۵
امروز به زیارت امام رفتم؛ آقای هاشمی را خبر کردم و با هم رفتیم. امام عزیز هنوز اجازهی فرودآمدن از تخت را ندارد. به دستهای او -هر یک- چیزی از سرُم و باتری وصل است. دست چپ امام را که بخاطر تَرک برداشتن سرانگشتان، در دستکش سفیدی پوشیده بود مشتاقانه بوسه زدم. چهرهی خندان و مهربانش اندکی خسته و بیمارگونه است اما سعی میکند نشانهئی از افسردگی در آن نباشد. بلافاصله خطاب به من میگوید: از شما تقلید میکنم (دست دادن با چپ)! من گفتم: بحمدالله حالتان خیلی خوب است. با لحنی که مینماید به این اهمیت نمیدهد میگوید: شما خوب باشید من هم خوبم. بعد رو به هاشمی که پرسیده است آیا چیز فوقالعادهئی هست؟ با لحن رضامند و محکم میگوید: هیچ چیز نیست غیر از پیری، و نسبت به همسنهای خود خیلی خوبم؛ آنها بعضی زیر خاکاند و بعضی در خانهی خود خوابیدهاند. از اوضاع جاری و جنگ مسئولانه میپرسد و به جوابها با دقت گوش میدهد. سمینار دیروز را گفتم. معلوم شد خبرهای آن را از رادیو شنیده و در جریان است. این روح بزرگ، این انسان فوقالعاده، این دل مطمئن و متوکّل و این عقل قوی و راسخ در همهی حالات خود حتی در هنگامیکه نیمی از قلب او از کار افتاده است، با همهی شخصیّتش زندگی میکند: «رُهبانُ اللّیل و اسد النهار».
انتهای پیام
منبع | خبرگزاری ایسنا |
|