دهه نودی‌ها به عشق حاج قاسم هم شهید می‌شوند

خبرگزاری فارس مازندران ـ مهرآسا جانعلی پور|همیشه برایم یک اسطوره بود یک رویین تن، کسی که هیچ وقت نخواهد مرد چراکه کسی جرأت رویارویی اش را نداشت. خنده هایش هرچه یأس و ناامیدی را می شست و در خود حل می کرد.

*هم سفره سیل‌زدگانی که آب،  نان شان را به یغما برد

هنوز مهربانی‌هایش در سیل خوزستان، از یادها نرفته است و نخواهد رفت. همان جایی که با هم رزمش ابومهدی عراقی، تا کمر در گل و لای فرو رفت تا برخلاف برخی مسؤولان که رفتند تا عکس یادگاری برای رزومه کارشان بگیرند و جنجال مطبوعاتی به راه بی‌اندازند، در سکوت خبری هم سفره سیل‌زدگانی شود که آب، نان شان را با خود به یغما برده بود.همین قدر جهادی و علی گونه.

 آن قدر برایم محبوب بود که گوش شنیدن بدگویی درباره اش را نداشتم و اگر در محفلی، فردی خواسته یا نا خواسته توهینی به مقامش می‌کرد دلم از مظلومیتش آتش می‌گرفت و آنقدر دلیل و برهان می‌آوردم تا فرد مورد نظر را قانع کنم که اگر سردار نبود،  باید با داعش در خاک‌مان می جنگیدم. باید ترس از پرچم سیاه و منحوس داعش را روز و شب در بیداری و خیال در دل می‌پروراندیم و دیگر مثل امروز آزادانه و در امنیت زندگی نمی‌کردیم و همه اینها را مرهون اقتدار و شجاعت و ایثار حاج قاسم و همرزمانش هستیم و خواهیم بود.

*سحرگاه جمعه ۱۳ دی‌ماه

مانند بعضی شبهای دیگر کمی بدخواب شده بودم و سعی می‌کردم خودم را با گوشی و شبکه‌های مجازی سرگرم کنم تا شاید پلک‌هایم خسته خواب شود، حول و حوش ساعت یک بامداد جمعه بود اگر اشتباه نکنم.

ناگهان لینک خبری را باز کردم که باورش برایم سخت که نه بلکه غیرقابل قبول بود. خبر شهادت و ترور سردار حاج قاسم سلیمانی یکی پس از دیگری در شبکه‌های مختلف منتشر می شد. باز هم باورم نشد. به خودم امیدواری دادم و گفتم گاهی شبکه‌های مجازی برای بازار گرمی و جذب دنبال کننده‌ها هم که شده اخبار دروغ منتشر می‌کنند و فوری تلویزیون را روشن کردم و زدم شبکه خبر.

*روح سردار دل‌ها،  آسمانی شد

اما، خبر شهادت سردار واقعی بود. چشم‌هایم تر شد از اشک های حسرت، وقتی که گوینده خبر اعلام کرد: «انالله و انا علیه راجعون. شهادت سرباز ولایت و امت اسلام، سردار اسلام، انقلاب و ایران،  سردار حاج قاسم سلیمانی در حمله بالگردهای  آمریکایی».  همین قدر کوتاه و غم انگیز، روح سردار دل‌ها،  آسمانی شد. بعدها که با این حادثه شوم کنار آمدم،  به این نتیجه رسیدم که شاید جسم شرحه شرحه شده سردار، زیر خروارها خاک در گلزار شهدای کرمان،  آرام گرفته باشد اما طرز فکر و منشش هیچ وقت غبار نمی‌گیرد و کهنه نمی‌شود مثل همان قالی کرمان، هر چه که از سالروز شهادت سردار می‌گذریم بر خیل عاشقان مکتبش افزوده می‌شود. از دهه پنجاهی‌ها و شصتی‌های همیشه در صحنه بگیر تا دهه نودی‌ها و هشتادی‌ها. گذشت و گذشت تا ۱۳ دی ماه ۱۴۰۲.

 

*دهه نودی‌هایی که مرام‌شان حاج قاسمی بود

 از چند روز مانده به سالگرد شهادت سردارمان،  جاده‌های منتهی به گلزار شهدای کرمان پر بود از خیل زائران و دوست داران حاج قاسم. حول و حوش سه بعدازظهر بود. باز هم خبر شوم ترور و این بار در دیار کریمان که خون‌بارترین حمله تروریستی توسط کوردلان و معاندان مکتب حاج قاسم رقم خورد. کسانی  که حتی اشتیاق مردم برای زیارت مزارش را هم بر نتابیدند و صدها نفر را زخمی کردند و به شهادت رساندند.

طبق شواهد و شنیده‌ها  انفجار نخست کمی بعد از زیرگذر مسیر منتهی به گلزار شهدای کرمان اتفاق افتاده‌است و فرد مهاجم با منفجر کردن بمب، اقدام به حمله تروریستی کرده‌ است که در این بمب‌ها از ساچمه‌های درشت استفاده شد با هدف به شهادت رساندن حداکثری مردم.

با فاصله کمتر از ۱۵دقیقه دومین انفجار هم صورت گرفت که ابعاد حادثه دوم بیشتر از انفجار نخست بوده است.

 

۲۴ دانش‌آموز، هم در میان شهدا بودند. از نسل دهه هشتادی و نودی. همان‌هایی که مرام‌شان حاج‌قاسمی است و مکتب‌شان حسینی. دانش‌آموزانی که با خون‌شان به دنیا فهماندند که عشق به انقلاب، آرمان‌هایش و عشق به سردار دهه و رده نمی‌شناسد. حتی همان دختر بچه دوساله کاپشن صورتی با گوشواره‌های قلبی هم عشق به سردار را در رگ و خونش به ارث برده بود که لیاقتش شهادت شد و در آغوش مهربان‌ترین سردار دوران،  مأوا گرفت.

به گزارش فارس، تا به این لحظه ۸۹ نفر از هموطنان عزیزمان در حمله تروریستی گلزار شهدای کرمان به شهادت رسیدند و حال برخی از مصدومان هم وخیم گزارش شده است و احتمال افزایش شمار شهدا وجود خواهد داشت.

پایان پیام/م/ض