آیا مجوز صید شاهین در تالاب میقان صادر شده است؟

محمود کلنگری در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اراک با اشاره به مشاهده ابزار و ادوات مربوط به شکار و صید پرندگان در محدوده جغرافیایی تالاب میقان اراک اظهار کرد: طی بازدیدهایی که اخیرا از مناطق مختلف تالاب میقان داشتیم متاسفانه ادوات متعددی متعلق به شکارچیان و صیادان را مشاهده کردیم که نشان می‌دهد این متخلفین با آرامش خیال در حال شکار و صید پرندگان هستند.

وی افزود: مبدل شدن تالاب میقان به جولانگاه صیادان پرندگان شکاری این گمانه‌زنی را به ذهن متبادر می‌کند که شاید برخلاف قوانین بالادستی شکار و صید ایران و پس از 70 سال حفاظت مستمر، مجوز صید پرندگان شکاری در تالاب میقان صادر شده است! 

جان طبیعت تالاب میقان در اسارت دام صیادان 

 

وی تصریح کرد: مشاهدات میدانی، باقی ماندن رد موتورسیکلت و کشف پوکه‌های فشنگ در مناطق کمتر شناخته شده تالاب نشان می‌دهد تالاب میقان به یکی از مناطق پر رفت و آمد شکارچیان و صیادان پرندگان شکاری تبدیل شده که لزوم هشیاری بیشتر مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست را می‌طلبد.

پژوهشگر حیات وحش و محیط زیست استان مرکزی با بیان اینکه حضور صیادان در تالاب مسبوق به سابقه است و پیش از این، در حین پژوهش چندین تور هوایی و کوخه نیز مشاهده شده است، افزود: این صیادان معمولا از استان‌های جنوبی کشور برای صید پرندگان شکاری در این منطقه حضور می‌یابند و نکته نگران کننده این است که بیشترین هدف آنان شکار پرندگان در معرض خطر و انگشت شمار از جمله شاهین و بالابان است که تجارت پرسودی است و می‌تواند بسیار وسوسه برانگیز باشد.

 

کلنگری با انتقاد از رهاشدگی تالاب میقان گفت: تالاب کویری میقان از انگشت شمار مناطقی محسوب می‌شود که همچنان به عنوان محمل پرندگان آبزی، کنار آبزی و خشک‌زی باقی مانده، با توجه به اینکه بخش عمده تالاب‌های مرکز کشور به دلیل سوء مدیریت دچار زوال تدریجی شده و جز نامی از آنها باقی نمانده، تالاب میقان جز آخرین سنگرهای اکوسیستم‌های آبی در مرکز کشور به شمار می‌رود که این موضوع اهمیت حفاظت و حراست از آن را دو چندان می‌کند و باید تمام تلاش را به کار گیریم که در قلب ایران این تالاب را حفظ کنیم، چرا که با از دست دادن آن عملا در پهنه وسیعی از کشور تالابی نخواهیم داشت.

طبیعت در محاصره صنعت؛ تعیین نقاط حضور شکارچیان و صیادان در کتاب اطلس مهره‌داران 

وی بیان کرد: متاسفانه امروز در همان نقاطی شاهد حضور صیادان هستیم که در سال‌های نه چندان دور نیز شاهد حضور آنها در همین نقاط بودیم، این در حالی است که در کتاب اطلس مهره‌داران تالاب کویری میقان و دقیقا در صفحه 475 این نقاط مشخص و اعلام خطر شده بود، اما هیچ برنامه‌ریزی برای کنترل و مراقبت آن صورت نگرفته است.

پژوهشگر بین‌المللی حیات وحش با اشاره به اینکه تالاب میقان به عنوان یک تالاب با اهمیت و پرارزش از اعتبارات ملی و بین المللی بهره‌مند است، اما حراست و حفاظت از آن بر هیچ کار علمی استوار نیست، گفت: سوال این است که چرا با وجود به کارگیری دو محیط‌بان در تالاب میقان بازهم باید شاهد حضور صیادان و شکارچیان در این منطقه باشیم؟ آیا جذب و به کارگیری آنان بر اساس معیارهای دقیق گزینش سازمان حفاظت محیط زیست صورت گرفته و آنها شناختی نسبت به اصول اکولوژیک، تهدیدات مهره داران و شیوه های مدرن حفاظت از حیات وحش دارند یا خیر؟ و سوال بعدی اینکه چرا با وجود به خدمت گرفتن دو محیط‌بان همچنان شاهد تکرار زخم قدیمی حضور صیادان بر پیکر تالاب هستیم.

 حضور صیادان یک تهدید جدی برای حیات وحش تالاب میقان 

 وی حضور صیادان را یک تهدید جدی برای حیات وحش تالاب میقان دانست و تاکید کرد: حضور صیادان با اسلحه شکاری و تلاش برای صید گونه‌هایی چون شاهین که تعداد آنها انگشت شمار است، به شدت برای حیات وحش تالاب نگران کننده است.

این فعال محیط زیست با اشاره به وجود 210 گونه پرنده آبزی و خشک زنی و بالغ بر 20 هزار قطعه پرنده در تالاب گفت: متاسفانه از زمانی که دامپروری به شکل سنتی در محدوده تالاب کلید زده شد هیچگاه برنامه مدونی برای مدیریت دامپروری ارائه نشده که این می‌تواند به نابودی پرندگان تالاب منجر شود، از سویی دیگر گسترش سالانه کشاورزی به سمت تالاب نیز تهدیدی جدی است که هیچ مدیریتی برای آن نیست.

کلنگری با انتقاد از بیگانگی مسوولان اداره کل حفاظت محیط زیست با پژوهشگران و متخصصین این عرصه اظهار کرد: لازم است مسوولان در نحوه سیاست بهر‌ه‌گیری از تجربیات کارشناسان و فعالان زیست محیطی تجدید نظر و بازنگری کنند، حفاظت از تالاب هیچ مبنای علمی ندارد،  در حالی که متخصصان و کارشناسان می‌توانند یاریگر مسوولان در حفظ و حراست تالاب باشند.

پایان پیام/ک