دیدگاه مهمان| ایران، اسرائیل و بازی جنگ

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- روز گذشته رژیم صهیونیستی با حمله به ساختمانی در دمشق، 5 تن از مستشاران سپاه را به شهادت رساند. تحلیلگران این اقدام تل‌آویو را در ادامه تلاش برای تغییر چارچوب جنگ و گسترش تنش در غرب آسیا برای رهایی رژیم اشغالگر از مخمصه فعلی ارزیابی می‌کنند.

استراتژی جمهوری اسلامی ایران در قبال برخی تحریکات پاسخ مناسب و بازدارندگی هوشمند در قبال برخی اقدامات دشمنان است ، رژیم اسرائیل در ورود ایران به تنش همه جانبه تلاش های گسترده ای انجام دادند که نه تنها برخلاف تحریکات فراوان رژیم صهیونیستی، وارد دام تل‌آویو نشده است؛ بلکه از یک سو به ضربات خود با قدرت ادامه داده و از سویی دیگر چارچوب نبرد را از ابتدای جنگ تاکنون به سود خود و محور مقاومت حفظ کرده است؛ به طوری که این وضعیت صهیونیست‌ها را به استیصال کشانده و اجازه کسب توفیق راهبردی به این رژیم نداده است.

به بیان دیگر ایران به همراه مقاومت ضربات اساسی از هر سو – فلسطین، لبنان، عراق، سوریه و یمن – به رژیم وارد و در واقع صهیونیست ها را از جهات مختلف سیاسی، نظامی ، اقتصادی به محاصره خود در آورده است تا جایی که هفته گذشته مرکز مهم جاسوسی – تروریستی – اقتصادی اشغالگران در اربیل عراق را منهدم کرد و ضمن نابودی زیرساخت‌های جاسوسی – عملیاتی صهیونیست‌ها، افراد مهمی از موساد حذف شدند، فشار بی سابقه  به اسرائیل را حفظ کرده‌ است و درنهایت اجازه نداد آنچه آنها می‌خواهند محقق شود.

تا کنون تلاش هایی برای ورود کشورمان به جنگ رقم خورده است که هیچ کدام سبب نشده که ایران اسلامی به جنگ تمام عیار دچار شود از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سال 1991 در آغاز جنگ اول خلیج فارس، صدام با شلیک چند موشک به تل‌آویو، از ایران خواست همراه با رژیم بعث عراق وارد جنگ با اسرائیل شود. در داخل کشور نیز برخی نیروها از رهبری درخواست کردند تا ایران در کمار عراق بایستد اما ایشان با ورود به جنگ آن هم برای همراه شدن با صدام، مخالفت کردند.

جنگ اول خلیج فارس با بیرون راندن عراق از خاک کویت و اعمال شدیدترین تحریم‌ها علیه بغداد از جمله تصویب قطعنامه نفت در برابر غذا پایان یافت و تلاش دشمنان برای ورود تهران به جنگی بی‌ربط، بی‌نتیجه ماند.

در پی شهادت دیپلمات‌های کشورمان در افغانستان در 17 مرداد 77، بار دیگر برخی سیاسیون خواستار ورود کشور به جنگ با طالبان شدند ولی رهبر انقلاب با نزاع گسترده با گروه مشکوک حاکم بر افغانستان مخالفت کردند و تنها به سپاه اجازه دادند با اعزام نیرو به مرز با افغانستان و برگزاری چند رزمایش طالبان را تادیب کنند و فتنه جنگ قبل از وقوع، پایان یافت.

سال 2021 در پی فرار شبانه آمریکایی‌ها از افغانستان، پس از 20 سال بار دیگر طالبان بر این کشور سلطه یافت. فرزند شهید احمدشاه مسعود، عَلَم مخالفت با طالبان را برافراشت ولی خیلی زود این درگیری ها نیز خاتمه یافت. در این برهه نیز برخی جریانات تمایل به حمایت نظامی و جنگ گسترده با طالبان را داشتند که هنوز موفقیت حاصل نشد.

ایران قصد ورود به جنگ گسترده و کامل را ندارد و این استراتژی کلان کشور در  35 سال اخیر بوده است. چرا زمانی که می توان بدون ورود به جنگ مستقیم که مردم را دچار هزینه‌های سنگین می‌کند، با روش هایی مراتب موثرتر و کم هزینه تر به دشمن آسیب زد، به سمت جنگ تمام عیار تمایل نشان دهیم؟ ایران نمی‌خواهد وارد چارچوب بازی اسرائیل شود، اما ضربات اعلام شده و نشده‌ای به این رژیم زده و می‌زند که برای دشمن معنادار و مستاصل‌کننده است.

* سارا هوشمندی

انتهای پیام/