«کیمیاگری» صنایع بندرعباس را سیراب کرد

گروه اقتصادی خبرگزاری فارس: مانند کیمیاگران که تبدیل مس به طلا را هدف گرفتند، متخصصان ایرانی، فاضلاب خانگی را به آبی مناسب برای استفاده در صنایع تبدیل کردند.

پس از بهره‌برداری طرح ساماندهی فاضلاب بندرعباس، مسیر روزانه 100 هزار متر مکعب فاضلاب از دریا به سمت صنایع هرمزگان تغییر کرد. اگر قرار بود، این آب با بزرگترین تریلرهای نفتکش جابه‌جا شود، روزانه 3000 نفت‌کش لازم بود تا فاضلاب تصفیه شده بهداشتی را به مقصد صنایع هدایت کند.

تصویری از 6 تریلی حمل مواد مایع از جمله آب

بندرعباس از سال 1380 مسیر توسعه صنعتی را در پیش گرفت و صنایعِ آب‌بر بسیار‌ از جمله فولاد مبارکه، این منطقه را به عنوان هدف برای توسعه انتخاب کرده‌اند.

طرح ساماندهی فاضلاب بندرعباس علاوه بر ارتقای تصفیه‌خانه فاضلاب شامل احداث یک مخزن 50 هزار مترمکعبی، خط 22 کیلومتری انتقال فاضلاب تصفیه شده به سمت صنایع غرب و شبکه توزیع در منطقه صنایع است که 5.7 هزار میلیارد تومان معادل پول لازم برای ساخت یک شهرک 6 هزار واحدی با خانه‌های 100 متری هزینه داشته است.

تامین آب صنعت همواره یکی از دغدغه‌های کارخانه‌داران است و تغییر اقلیم و جهت‌گیری توسعه صنایع در ایران سبب شده تا این دغدغه به مانعی جدی تبدیل شود.

نمایی از ورود فاضلاب به مسیر آب دریا قبل از بهره‌برداری تصفیه‌خانه فاضلاب بندر عباس

معاون وزیر صمت، محمدمجید فولادگر به عنوان منتقد سیاست استفاده از منابع آب نامتعارف نظیر فاضلاب تصفیه شده و آب دریا در صنایع معتقد است که محدود‌کردن مصرف صنعت به استفاده از پساب بهداشتی و انتقال آب از دریا، بدین معنا است که‌‌ سیاست دولت اصلا تولید محور نیست.

در مقابل، استاد دانشگاه امین واحد می‌گوید که کشور خشک و نیمه‌خشکی مثل ایران راهی به جز حداکثر استفاده از آب ندارد، زیرا منابع آب سطحی و زیرزمینی تاب تامین نیاز کشور را ندارند؛ در حقیقت جریان تولید صنعتی به جز با استفاده از فاضلاب تصفیه شده متوقف خواهد شد.

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، توقف برداشت همه صنایع کشور از رودخانه‌ها و چاه‌های آب را امری ضروری تلقی کرده و تامین آب از دریا و همچنین تصفیه‌خانه فاضلاب را به عنوان جایگزین معرفی کرده است.

در این راستا تجربه احداث تصفیه خانه فاضلاب شهری توسط صنایع و خرید پساب آن به مدت طولانی در قالب قراردادهای 50 ساله تجربه مثبتی ارزیابی می‌شود که در برخی استان‌های ایران مورد استفاده قرار گرفته است.

پایان پیام/