گفتگوی آلمان و فرانسه درباره بازدارندگی هسته‌ای اروپا

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، اظهارات اخیر “دونالد ترامپ”، نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آلمان بحث ها در اروپا درباره لزوم ایجاد یک بازدارندگی هسته‌ای مستقل اروپایی را داغ کرده است.

زیگمار گابریل: اروپا به بازدارندگی هسته‌ای مستقل از آمریکا نیاز دارد

به نوشته هفته نامه “اشترن”، “زیگمار گابریل”، وزیر امو خارجه سابق آلمان در همین راستا در سخنانی گفته است که اروپا به یک مولفه هسته‌ای مشترک نیاز دارد.

وی در مقاله‌ای در هفته نامه اشترن هشدار داد که اگر دونالد ترامپ دوباره به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده انتخاب شود، اروپا دیگر نمی تواند به سپر حفاظتی ایالات متحده تکیه کند. وی تاکید کرد: ما باید توانایی های هسته‌ای خود را گسترش دهیم.

انتخابات ریاست جمهوری بعدی در ماه نوامبر در آمریکا برگزار خواهد شد. “دونالد ترامپ” که قبلاً یک بار رئیس جمهور آمریکا شده است، شانس زیادی برای بازگشت به کاخ سفید دارد. به گفته گابریل در این صورت زمان طوفانی پیش روی ما و به ویژه برای شهروندان ایالات متحده خواهد بود.

در ادامه این مقاله آمده است: دونالد ترامپ ابتدا یک کمپین انتقام جویانه از تمام مخالفان سیاسی خود در ایالات متحده – از جمله در حزب خودش – رهبری می کند و احتمالاً تمام نهادهای دولتی را پر از افرادی می کند که به او سوگند وفاداری مطلق می دهند. در این صورت دموکراسی آمریکایی با یک آزمون بسیار بزرگ روبرو خواهد شد. اما مسلماً ترامپ به «دومین مخالفان مورد علاقه» خود در سیاست تجاری نیز رو می کند و آن چین و ما اروپایی ها هستیم.

در ادامه این مقاله آمده است: جمله ترامپ که “اروپا به اندازه چین بد است – فقط کوچکتر” را باید به خاطر بسپارید. و همانطور که او معتقد است سیاست اقتصادی و تجاری بین‌المللی یک بازی حاصل جمع صفر است که در آن فقط در مقوله «معامله‌سازی» با شعار «اگر چیزی به من بدهید، من به شما چیزی می‌دهم» فکر می‌کند و نه در مورد ارزش افزوده یک سیاست امنیتی و دفاعی مشترک. دونالد ترامپ در دنیا این اتحاد دفاعی را به سطح یک ارتش مزدور تقلیل می دهد، که فقط در صورتی به دست می آید که برای آن هزینه کنید.

“گابریل” در ادامه نوشت: دونالد ترامپ جدا از آسیب هایی که در اروپا به جا می گذارد، موقعیت آمریکا را در جهان نیز تضعیف می کند، زیرا در قرن بیست و یکم ایالات متحده آمریکا نیز برای حفظ تعادل جهان به اتحاد ها و ائتلاف ها نیاز خواهد داشت.

در ادامه این مقاله آمده است: در حال حاضر نمی‌توانم تشخیص دهم که ما حتی یک پاسخ ابتدایی به این سؤال دشوارتر داریم که چگونه می‌خواهیم از بازدارندگی هسته‌ای در برابر روسیه اطمینان حاصل کنیم، در حالی که ایالات متحده رئیس‌جمهوری دارد که این سپر هسته‌ای آمریکا را برای ناتو و اروپا ایجاد کرده است.

گابریل در ادمه نوشت: آنچه اکنون مورد نیاز است، یک حمله استراتژیک بزرگ توسط آلمان و فرانسه، در حالت ایده آل همراه با بریتانیا، است تا بفهمیم چگونه می خواهیم به این سؤالات پاسخ دهیم. این همچنین شامل روشن کردن چگونگی حمایت از اوکراین در صورتی که دولت آمریکا تحت رهبری ترامپ دیگر مایل به انجام این کار نباشد، می شود. نگرانی من این است که ما هنوز واقعاً تهدیدی را که این شرایط برای اروپا ایجاد می کند به رسمیت نمی شناسیم.

گابریل در بخش دیگری از این مقاله نوشت: افزایش کمک هزینه شهروندی به نظر ما مهمتر از زندگی آزاد و خودمختار برای فرزندان و نوه هایمان است. اما اگر ولادیمیر پوتین در جنگ خود علیه اوکراین پیروز شود، دیگر چنین نخواهد بود. سپس تنها این سؤال باقی می ماند: او بعداً به چه کسی حمله خواهد کرد؟ این اروپا کاملاً متفاوت از اروپایی خواهد بود که ما به اندازه کافی خوش شانس بودیم که در آن بزرگ شویم. ترس بر زندگی اروپایی حاکم خواهد شد. و هیچ چیز خوبی از آن حاصل نمی شود.

گابریل در ادامه نوشت: تغییرات زیادی در حال حاضر مورد نیاز است که به نظر فنی می رسد. طرح های تسلیحاتی باید استاندارد شده و سرمایه گذاری در جناح شرقی ناتو همچنین با کمک آلمان و نه همیشه با کمک ایالات متحده انجام شود. ما به شورای امنیت اروپا و خیلی چیزهای دیگر نیاز داریم. مهمتر از همه، ما باید تصمیم بگیریم که چگونه می توانیم از دست دادن احتمالی بازدارندگی هسته‌ای توسط ایالات متحده را جبران کنیم تا در معرض باج گیری رهبری روسیه قرار نگیریم.

در ادامه آمده است: این کار آسانی نیست و چیزی نیست که بتوان آن را یک شبه حل کرد. اما آلمان، به عنوان بزرگترین اقتصاد اروپا، باید این بحث را پیش ببرد و به این شرایط خاتمه دهد که فقط مشغول امور داخلی خود باشد.

“گابریل” در بخش پایانی این مقاله نوشت: هیچ وقت فکر نمی کردم باید به این موضوع فکر کنم. اما اروپا به یک بازدارنده معتبر نیاز دارد. این شامل یک جزء هسته‌ای مشترک است. حمایت آمریکا به زودی به پایان می رسد، بحث در مورد اینکه جایگزین از کجا می آید باید از هم اکنون آغاز شود. اگر ما به این سوال پاسخ ندهیم، دیگران پاسخ خواهند داد. به عنوان مثال ترکیه. این نمی تواند به نفع ما باشد.

روزنامه تاگس اشپیگل آلمان هم در مطلبی نوشت: تردیدها در مورد حمایت نظامی ایالات متحده پس از پیروزی “دونالد ترامپ” در انتخابات، به بحث ها در مورد توانایی دفاعی آلمان – از جمله بازدارندگی هسته ای مشترک در اروپا – دامن می زند.

آلمان به دنبال همکاری با فرانسه و انگلیس در زمینه بازدارندگی هسته‌ای

کریستین لیندنر، وزیر دارایی فدرال آلمان هم از همکاری بیشتر با فرانسه و بریتانیا در زمینه بازدارندگی هسته‌ای حمایت کرد. وی مقاله مهمان برای “فرانکفورتر آلگماینه سایتونگ” نوشت: “امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه پیشنهادهای مختلفی برای همکاری ارائه کرده است.”

این مقام آلمانی در این باره گفت: ما باید اظهارات اخیر دونالد ترامپ را به عنوان فراخوانی برای بازنگری بیشتر در مورد این عنصر امنیت اروپا زیر چتر ناتو ببینیم.

با این موضع گیری البته لیندنر از رویکرد اولاف شولتز، صدر اعظم آلمان که تاکنون بحث در مورد تغییر مسیر در بازدارندگی هسته ای ناتو را رد کرده است، منحرف می شود.

​ بریتانیا و فرانسه تنها دو کشور اروپایی ناتو هستند که چنین سیستم های تسلیحاتی دارند. ماکرون پیش از این در سال 2020 به آلمان و دیگر شرکای اتحادیه اروپا پیشنهاد داده بود که درباره همکاری اروپا در زمینه بازدارندگی هسته‌ای صحبت کنند که تا کنون بی پاسخ مانده است.

کاتارینا بارلی”، نامزد اصلی حزب سوسیال دموکرات برای انتخابات اروپا درسخنانی در این باره ابراز تردید کرد که اروپا از این پس توسط چتر هسته ای ایالات متحده محافظت شود.

بارلی در گفتگویی با “تاگس اشپیگل” با توجه به اظهارات اخیر دونالد ترامپ گفت: دیگر نمی‌توانیم به این موضوع تکیه کنیم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا اتحادیه اروپا به بمب‌های هسته‌ای خود نیاز دارد یا خیر، پاسخ داد: بنابراین این موضوع می‌تواند به موضوعی در مسیر رسیدن به ارتش اروپایی تبدیل شود.

“دونالد ترامپ”، رئیس جمهوری پیشین ایالات متحده آمریکا و نامزد پیشتاز جمهوری‌خواهان برای انتخابات آتی این کشور اخیرا در سخنانی هشدار داد که مسکو می‌تواند با آن دسته از اعضای ناتو که به حد کافی در پرداخت سهم خود از هزینه‌های این پیمان مشارکت نمی‌کنند، «هر کاری که می‌خواهد بکند.»

انتهای پیام/