سایه سنگین عواقب اعتصاب‌های تاریخی بر سر آلمان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه “تاگس اشپیگل” در مطلبی به موج اعتصاب ها و اعتراضات در آلمان که همچنان ادامه دارد و به بخش های مختلف گسترش می یابد اشاره کرده و با تاکید بر اینکه این تجربه یک وضعیت اعتصابی خارق‌العاده است این پرسش را مطرح کرد که آیا آلمان تبدیل به یک جمهوری سکون می‌شود؟

در حمل و نقل محلی، در قطار، در هوا – کارمندان در همه جا اعتصاب می کنند و در اینجا این پرسش مطرح است که آیا شرایط فرانسه اکنون در آلمان حاکم است؟ کارشناسان اعتصابات مداوم را اینگونه توضیح می دهند.

در ادامه این مطلب آمده است: هنگامی که نمایشگاه بین‌المللی گردشگری در برلین امروز پنجشنبه به پایان برسد بسیاری از مهمانان کار سختی را برای خروج خواهند داشت. اعتصابات موازی در دویچه بان، لوفت هانزا و کارکنان امنیتی در فرودگاه های فرانکفورت و هامبورگ سفر را برای بازدید کنندگان فلج می کند. روز چهارشنبه، خدمه کابین لوفت هانزا نیز به برگزاری اعتصاب رای دادند.

بسیاری از آلمانی ها به طور فزاینده‌ای این تصور را می کنند که موجی از اعتصابات با ابعاد بی سابقه را تجربه می کنند و در اینجا این پرسش مطرح است که آیا آلمان ( در سایه این اعتصاب ها) به کشوری در حال سکون تبدیل می شود؟

تورستن شولتن، کارشناس بازار کار از موسسه علوم اقتصادی و اجتماعی وابسته به اتحادیه‌های کارگری (دبلیو اس آی) می گوید: ما در حال حاضر وضعیت اعتصاب فوق العاده‌ای را تجربه می کنیم. با این حال، اعتصابات همزمان در حمل و نقل محلی، ریلی و هوانوردی تصادفی بود و به دنبال هیچ توافقی شکل نگرفت. به ویژه اتحادیه خدمات وردی همیشه بر پذیرش اعتصابات نظارت دارد.

در سال 2022، آلمان البته اعتصاب های کمی را تجربه کرد. آژانس استخدام فدرال نمی خواهد تا پایان ماه آوریل ارقامی را برای سال 2023 ارائه کند. شولتن انتظار افزایش قابل توجهی در روزهای اعتصاب – به دلیل مشارکت بیشتر کارمندان در مناقشات کارگری را دارد. وی در این باره گفت: “من انتظار دارم که این در ارقام 2023 و 2024 نیز منعکس شود.

“شولتن” تمایل بیشتر کارکنان به اعتصاب را به تورم بالای سال‌های اخیر و کاهش دستمزدهای واقعی مرتبط می‌داند. این محقق اقتصادی می گوید: تضادهای توزیع در حال حاضر سخت تر است.

در سال جاری اتحادیه ها تلاش خواهند کرد تا در مورد افزایش قدرت خرید اعضای خود مذاکره کنند و در نتیجه خواهان افزایش قابل توجه حقوق خواهند بود. سوال این است: “چه کسی هزینه های بحران را متحمل می شود – کارمندان یا کارفرمایان؟” از دیدگاه شولتن، کمبود کارگران ماهر نیز به افزایش تمایل به اعتصاب کمک می کند.

ولفگانگ شرودر، دانشمند علوم سیاسی، افزایش درک شده در اختلافات کاری را در نتیجه تغییرات ساختاری توضیح می دهد. به گفته وی در گذشته عمدتاً کارگران صنعتی بودند که دست به اعتصاب زدند. شرودر می‌گوید: ما در حال حاضر عمدتاً در زیرساخت‌های حیاتی – در راه‌آهن، فرودگاه‌ها و بیمارستان‌ها، اعتصاباتی را تجربه می‌کنیم. افراد بیشتری تحت تأثیر اعتصاب ها در این بخش ها قرار می گیرند.

فرانک بسیرسکه، سیاستمدار سبز و رئیس سابق وردی هم کارفرمایان را مسئول بسیاری از اعتصابات می داند.

در لوفت هانزا، خلبانان، مهمانداران و کارکنان زمینی به طور مستقل برای دستمزد بیشتر – با اتحادیه های مختلف – مبارزه می کنند. پرسنل امنیتی در فرودگاه ها به این موارد اضافه شده است. همه اینها احتمال اعتصابات را افزایش می دهد.

شولتن، محقق اقتصادی، می گوید: لوفت هانزا نتایج سالانه بسیار خوبی دارد و کارکنان آن همچنان از تورم رنج می برند. این احساس بی عدالتی باعث ترویج اعتصابات می شود.

ولفگانگ شرودر، دانشمند علوم سیاسی، همچنین دویچه بان را مسئول تشدید مناقشه فعلی دستمزد می داند. مارتین سیلر، مدیر منابع انسانی در در ابتدای دور چانه زنی دسته جمعی اعلام کرد که نمی خواهد در مورد کاهش ساعات کاری مذاکره کند. شرودر می گوید: «این یک محاصره اساسی بود که تا به امروز تأثیر قابل توجهی بر این درگیری داشته است.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: پیش‌بینی سال اعتصاب در آلمان در این شرایط بسیار آسان است، زیرا مشخص است که کدام توافق‌نامه‌های بزرگ دسته‌جمعی در حال تعلیق هستند. شولتن توضیح می دهد: مذاکرات بعدی در صنعت ساخت و ساز، سپس صنایع شیمیایی در ماه مه و پس از تابستان، صنعت فلز و برق خواهد بود، که در این بین چندین دور کوچکتر مذاکرات وجود دارد.

اخیرا موج اعتصاب ها و اعتراض ها در بخش های مختلف آلمان اختلالات زیادی را در این کشور ایجاد کرده به گونه ای که برخی کارشناسان سال جاری را سال اعتصاب ها در این کشور نامیده‌اند.

این اعتصاب ها در بخش های مختلف حمل و نقل عمومی، پزشکی، کارکنان شرکت های هواپیمایی و بخش های دیگر به صورت مکرر برگزار می شود.

انتهای پیام/