حرم مطهر شاهچراغ میعادگاه گردشگران نوروزی

به گزارش وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از شیراز، استان فارس جزو استان‌های پرطرفدار در تعطیلات است‌، فرقی نمی‌کند مناسبت این تعطیلات چه باشد، به هر حال فارس همواره گوی سبقت را از بسیاری از استان‌ها می‌رباید و در رده‌های نخست بازدیدهای نوروزی قرار می‌گیرد.

 پایتخت فرهنگ و ادب ایران همواره از زمره گردشگرپذیرترین شهرهای کشور بویژه در تعطیلات نوروزی بوده است؛ اکنون نیز در آستانه سال نو و در همزمانی با بهار قرآن، شیراز آماده پذیرایی از مسافران نوروزی است.

کمتر مسافر نوروزی را می‌توان یافت که در تعطیلات نوروز وارد شیراز شده باشد، اما به زیارت بارگاه مطهر حضرت احمدبن موسی شاهچراغ (ع) مشرف نشود چرا که شیراز را به برکت وجود حرم مطهر برادر امام هشتم شیعیان و همچنین تعداد زیادی از امامزادگان، سومین شهر مذهبی ایران پس از مشهد و قم می‌نامند و به همین دلیل، زیارت شاهچراغ همواره یکی از میعادگاه‌های مسافران و گردشگران به ویژه گردشگران نوروزی به شمار می‌آید.

حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع)، به راستی نگین گردشگری زیارتی و مذهبی در فارس و جنوب ایران به شمار می‌رود و همه ساله، زائران پرشماری از اقصی نقاط ایران و دیگر کشورهای جهان به زیارت بارگاه ملکوتی این امامزاده واجب التکریم مشرف می‌شوند.

طی روزهای گذشته حرم‌های احمدی و محمدی(ع) میزبان خیل عظیم زائران و مجاورانی است که بارگاه ملکوتی حرم‌های مطهر امامزادگان را نقطه امن و امان و سرآغاز خوش یمن برای شروع سالی جدید می‌دانند.

چلچراغ شیراز و نگین سبز استان فارس، حرم مطهر حضرت احمدبن موسی‌الکاظم (ع) ملقب به شاهچراغ (ع) حضرت فرزند امام موسی کاظم (ع) هفتمین امام شیعیان و برادر گرامی حضرت علی‌بن موسی‌الرضا (ع) است که دارای کرامات و مناقب فراوانی بوده است.

گفته می‌شود این امامزاده واجب‌التعظیم در کرامت و بخشندگی زبانزد خاص و عام بوده به طوری که در طول عمر مبارکش بیش از 1000 بنده را آزاد کرده است. همچنین دارای خطی خوش بوده است که باعث کتابت آیات وحی هم انجام دهد.

آن حضرت آنچنان دارای فضایل و مناقب بود که مردم آن زمان گمان می‌کردند امام بعد از امام موسی کاظم (ع)، حضرت احمدبن موسی (ع) است، اما حضرت شاهچراغ (ع) تنها دستورات الهی را اجرا کرد و به عنوان اولین نفر با برادر خود حضرت علی‌بن موسی‌الرضا (ع) بیعت کرد و بدین طریق لقب «امین ولایت» را از آن خود کرد.

امروزه حرم مطهر این امامزاده واجب‌التعظیم در قلب شهر شیراز و در بافت قدیم این کلان‌شهر، ملجأ بسیاری از عاشقان خاندان عصمت و طهارت از سراسر کشور به خصوص در ایام مناسبت‌های مذهبی و باستانی است.

در حرم مطهر حضرت احمدبن موسی (ع)، مزار برادر شریف حضرت سیدمیرمحمد (ع) نیز واقع شده است که باعث شده دو گنبد فیروزه‌ای در صحن این آستان مقدس وجود داشته باشد.

حرم امین ولایت علاوه بر اینکه یک مکان زیارتی و یک جاذبه مذهبی پراهمیت است، یک بنای کهن به شمار می‌رود که اوج هنر معماری ایران را می‌توان در آن مشاهده کرد. در واقع قدمت زیاد این بنا در کنار زیارتی بودن مکان اهمیت آن را دوچندان کرده است. وقتی وارد حرم مطهر می‌شوید، معماری داخلی آن شما را حیرت‌زده خواهد کرد. در داخل این حرم هزاران قطعه آینه به زیبایی هرچه تمام کنار هم به صورت منظم چیده شده و آن را به یکی از زیباترین و منحصربه‌فردترین مسجد‌های شهر تبدیل کرده است.

در این مجموعه زیارتی بخش‌ها و ورودی‌های مختلفی وجود دارد که هر کدام به قسمتی از حرم راه دارد. همچنین این بنا دارای بخش‌هایی مانند کتابخانه تخصصی با هزاران جلد نسخ نفیس و موزه‌ای با اشیا کهن و ارزشمند است که در ادامه بیشتر به آنها خواهیم پرداخت.

در روایات آمده است که در سال 202 هجری قمری حضرت احمد بن موسی برای پیوستن به برادرشان امام رضا (ع) به سمت خراسان در حرکت بودند. این حضرت قبل از رسیدن به خراسان به دست ماموران مامون عباسی به شهادت رسیدند. ایشان بعد از وفات در کنار برادرشان در شهر شیراز به خاک سپرده شدند.

پیشینه حرم مطهر به زمان اتابکان فارس یعنی در قرن ششم هجری برمی‌گردد. در این دوره از تاریخ برای این آرامگاه بقعه، گنبد و رواق ساخته شد. در ادامه سرگذشت این آرامگاه ملکه تاشی خاتون، مادر پادشاه فارس اقدامات زیادی برای نوسازی و وسعت آن انجام داد. از جمله اقداماتی که این ملکه انجام داد، ساخت گنبد، آرامگاه وسیع و یک مدرسه در کنار این بنا بود. همچنین این ملکه تعداد زیادی از مغازه‌های اطراف حرم و ملک میمند را وقف این آرامگاه کرد.

در قرن نهم هجری قمری به دستور شاه اسماعیل صفوی این بنا مورد بهسازی و مرمت قرار گرفت. سال‌ها بعد از این بهسازی زلزله‌ای رخ داد که موجب شد آسیب زیادی به این آرامگاه وارد شود. البته در سال‌ها بعد قسمت‌های آسیب دیده مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت.

در قرن یازدهم هجری قمری به دستور نادر شاه قندیل بزرگی از جنس طلا زیر سقف این آرامگاه آویزان شد. در قرن دوازده زلزله‌ای رخ داد و کل شهر ویران و با خاک یکسان شد. بعد از این فاجعه طبیعی قندیل طلای ذکر شده فروخته و صرف بازسازی حرم شد.

در نهایت این آرامگاه در سال 1321 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

حتی اگر دانش معماری کافی نداشته باشید و چیزی از هنر معماری ایرانی ندانید با دیدن این بنا به معماری باشکوه و منحصربه‌فرد آن پی می‌برید. آیینه‌کاری، استفاده از شیشه‌های رنگی و کاشی‌کاری‌های خارق‌العاده با ظرافت هر چه تمام در این حرم انجام شده است که اوج زیبایی هنر ایرانی را به رخ می‌کشد. در بخشی از این تزئینات انواع خطوط ایرانی و عربی به صورت هنرمندانه نوشته شده است. مطمئناً با ورود به حرم و دیدن آیینه‌کاری‌های با شکوه، محو جلال و جبروت آن خواهید شد.

این مجموعه زیارتی دارای بخش‌هایی از قبیل ورودی‌های متعدد، صحن حرم، ایوان حرم، ورودی‌های حرم، حرم مطهر، گنبد و گلدسته، حرم میر محمد و پسرش و مسجد بالاسر بوده و علاوه بر اینکه یک جاذبه زیارتی و تاریخی به شمار می‌رود، امکانات دیگری نیز دارد. مثلا این مجموعه دارای یک کتابخانه تخصصی و مرکز پژوهش است. این مرکز ابتدا توسط ملکه تاشی خاتون بنا شد و در حال حاضر تعداد بالایی نسخه‌های چاپی، کتاب‌های نفیس، کتاب‌های مرجع، چاپ سنگی و… در آن وجود دارد. 

همچنین یک موزه در این مجموعه هست که در آن آثاری مربوط به دوران پیش از تاریخ تا دوران معاصر قرار گرفته‌اند. از دیگر امکانات این مجموعه هم می‌توان به دارالشفا، دفتر نذورات، امانت‌داری و پارکینگ اشاره کرد.

انتهای پیام/424