تحلیل حبیب بهمنی از ووشوی ایران

حبیب بهمنی در گفت‌‌‌وگو با خبرنکار تسنیم در اراک، در پاسخ به اینکه “به عنوان کسی که تجربه مربیگری بین المللی دارید وضعیت و جایگاه ورزش ووشوی کشورمان در دنیا چطور ارزیابی می‌کنید؟” اظهار داشت: خواستگاه ورزش ووشو در ابتدا کشور چین بود و کم کم این رشته ورزشی در سایر نقاط جهان هم طرفدارانی پیدا کرد، امروز رشته ورزشی ووشو به یکی از محبوب‌ترین رشته‌های ورزشی در جهان تبدیل شده که رقابت‌های آن سطح‌های مختلف چون مسابقات جهانی، رقابت‌های ملت‌ها مختلف در قاره‌ها، المپیک و… برگزار می‌شوند.

وی افزود: خوشبختانه ایران در این رشته ورزشی پُرطرفدار حرف زیادی برای گفتن دارد و همیشه از مدعیان آن بوده، در حال حاضر تیم ملی ووشو ایران با همه ورزشکاران ارزشمند آن در  قابت‌های مختلف عملکرد قابل قبولی دارد و همواره با کشور زادگاه این رشته ورزشی بر سر رتبه‌های اول در تقابل است.

بهمنی تصریح کرد: متأسفانه بنا به دلایل سیاسی ویزای اعضای تیم ملی ایران صادر نشد و این تیم نتوانست در رقابت‌های جهانی که سال گذشته در کشور آمریکا برگزار شد حاضر شود، همان تیمی که در رقابت‌های سال 2019 در شانگهای-چین توانست به مقام اول جهان دست یابد.

مربی ایرانی تیم ملی کرواسی در پاسخ به اینکه “مهمترین مشکل پیش روی این ورزش در کشورمان چیست؟” گفت: ایران هیچ چیز از نظر استعداد جوانان و نوجوانان و توانایی مربیان کارکشته در ووشو کم ندارد هر چه هست به امکانات فیزیکی و زیرساختی این رشته بازمی‌گردد.

وی افزود: ظرفیت‌های موجود در کشور باید با استعدادیابی صحیح و اصولی شناخته و نسبت به پرورش آنان در محیطی کاملاً تخصصی اقدام شود.

بهمنی با اشاره به اینکه “وضعیت استعدادهای ورزش ووشوی کشورمان چطور است؟”عنوان کرد: در سؤال قبل هم گفتم ایران علاوه بر رشته‌های گروهی همچون فوتبال و والیبال در رشته‌های فردی همچون ورزش‌های رزمی هم دارای استعداد‌ها و پتانسیل‌های فراوانی است، در همه سال‌های فعالیتم در رشته ورزشی ووشو چه زمانی که ورزشکار بودم و چه اکنون که به عنوان مربی‌، شاهد بروز و ظهور استعدادهای فراوانی بودم که برخی از آنان توانستند به درجات عالیه برسند و بعضی نیز بنا به دلایلی ورزش را در نیمه راه رها کردند.

مربی ایرانی تیم ملی کرواسی در پاسخ به سؤال اینکه “ایران در جوامع بین‌المللی این رشته چه جایگاهی دارد و چطور می‌توان این رشته را ارتقا داد؟” بیان کرد: هم‌اینک جایگاه ایران در رشته ووشو در مجامع بین‌المللی در سطح مطلوب است، ووشوکاران ایرانی همیشه در رقابت‌های جهانی خوش درخشیدند و در بین تیم‌های برتر جهان قرار دارند، همچنین سطح فنی و تخصصی آن‌ها چه در بخش ورزشکاران و چه مربیان جایگاه بالایی است این در حالی است که امکانات کشورهای دیگر بعضا چندین برابر امکاناتی است که در اختیار تیم ایران قرار دارد.

بهمنی در پاسخ به اینکه “چطور شد کشور کرواسی را انتخاب کردید؟ وضعیت این تیم ملی چطوره برنامه شما چیست؟” گفت: کرواسی مدتی است به دنبال تقویت فنی ووشوکاران خود است از همین رو تلاش میکند تا از ظرفیت کشورهایی که دستی بر ورزش‌های رزمی به‌ویژه ووشو دارند استفاده کند.

وی افزود: زمانی که به عنوان مربی در کنار اساتیدی چون حسین اوجاقی در اردوی تیم ملی بودم مسئولان و مربیان کرواسی نیز برای استفاده از تجربیات ایرانیان حضور داشتند باب آشنایی من از همانجا آغاز شد و در ادامه از من خواستند تا یک سمینار در کشور کرواسی برگزار کنم و بعد از آن از سال 2021 هدایت این تیم را به عهده بگیرم، ابتدا قرارداد به صورت سالانه بود و بعد از  امضاء قرارداد جدید و از امسال به پنج ساله تبدیل شد.

بهمنی اضافه کرد: کشورهای اروپایی معمولاً در رشته‌های رزمی کمی ضعیف هستند به همین دلیل به دنبال تقویت خود برآمده‌اند در حال حاضر وضعیت تیم ملی کرواسی از قبل بسیار بهتر است و این تیم توانسته اولین مدال‌های تاریخ ووشو را از سال 2021 در رقابت‌های جهانی و قهرمانی قاره اروپا کسب کند، ووشوکاران کرواسی استعدادهای خوبی دارند و برنامه‌ریزی شده تا با تقویت فنی آنان بتوانیم در رقابت‌های پیش‌رو که در ماه آینده در کشور سوئد برگزار خواهد شد نیز نتایج خوبی کسب کنیم. 

مربی ایرانی تیم ملی کرواسی در پاسخ به اینکه “فکر می‌کنید استفاده از تجربه و پیشکسوتان در عرصه ورزشی ووشو چه نتایجی دارد و چه کمکی به ارتقای این رشته ورزشی می‌کند؟ آیا از تجربه و پیشکسوتان استفاده‌ای می‌شود؟”گفت: بلاشک بهره بردن از تجربیات پیشکسوتان و اساتید ووشو آن هم در ایران که همواره پای ثابت همه مسابقات جهانی است و یکی از گزینه‌های کسب رتبه‌ها برتر است راهی برای پیشرفت ووشوکاران جوان است.

وی خاطرنشان کرد: مسئله‌ای که برای خود من هم اتفاق افتاد و توانستم در جوار بزرگان این رشته درس بیاموزم و تجربیات بسیاری کسب کنم، اما متأسفانه بعضاً به این مهم توجه نمی‌شود و این اساتید بعد از تمام شدن دوره ورزشی خود به نوعی از عرصه ورزش و ورزشکاران از کوهی از تجربه و تخصص محروم دور می‌شوند.

انتهای پیام/711/