تحقق جهش تولید با مشارکت مردم و بدون مزاحمت دولت و بانکها

محمدرضا سبزعلیپور اقتصاددان و رئیس مرکز تجارت جهانی ایران ضمن عرض تبریک فرا رسیدن سال جدید و قدردانی از بیانات و رهنمودهای مقام معظم رهبری، فرمایشات و پیام نوروزی معظم اله را بسیار مهم و تأمل برانگیز و لازم الاجرا دانست و طی یادداشتی پیام نوروزی و شعار سال 1403 را مورد واکاوی قرار داد و نوشت:

قطعاً شعارها و نامگذاری هر سال که از جانب «امام خامنه ای“ مطرح و مشخص میگردد، مسئولین و دولتمردان را متوجه نیازهای روز کشورمان میکند. “رشد و شکوفایی و رونق تولید” و همچنین چرخیدن سریع و منظم “چرخ تولید” یکی از اساسی ترین فاکتورها و روشهای مقابله با نفوذ و استعمار دشمنان و تحریم های اقتصادی و همچنین غلبه بر مشکلات اقتصادی ایران میباشد که سالهاست از طرف مقام معظم رهبری به آن پرداخته شده و در نامگذاری سالها بر “رشد و گردش چرخ تولید” اشاره و تأکید شده است.

در این راستا حضرت آیت الله خامنه ای سالهاست که به درستی به این نتیجه رسیده اند که رمز تقویت و رشد اقتصاد ایران “گردش چرخ تولید” است و بر همین اساس چند سالیست که تولید را محور اصلی شعار سالهای گذشته قرار داده اند و معظم اله بر تقویت تولید و رفع موانع تأکید نموده اند.

حضرت آیت اله خامنه ای پس از بررسی اوضاع و احوال اقتصادی کشور تا سال 97، برای سال 98 شعار “رونق تولید” را انتخاب نمودند.

ایشان برای سال 99 نیز مجدداً به تولید اشاره نموده و شعار “جهش تولید” را برای آن سال انتخاب کردند، زیرا “جهش تولید” میتوانست موجب افزایش تولید و در نتیجه رشد اشتغال و نهایتاً تقویت اقتصاد ملی میشد.

سالهای 98 و 99 بپایان رسیدند اما عملکرد دولت وقت جهت تحقق شعارهای “رونق تولید” و “جهش تولید” در آن سالها اصلاً راضی کننده نبود و نه تولید کشور رونق گرفت و نه جهش قابل توجهی در زمینۀ تولید محقق شد!! از همین رو باز هم تولید رشد آنچنانی نکرد و مشکلات اقتصادی بیش از پیش دامن ایران و مردم را گرفت.

به همین خاطر مقام معظم رهبری برای سال 1400 شعار “تولید، پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی” را انتخاب کردند تا باز هم با این شعار بنوعی اهمیت رونق، جهش و شکوفایی تولید و گردش پُر توان چرخ صنایع و کارخانجات کشورمان را یادآوری نمایند.

متأسفانه طی سالهای گذشته آنطور که انتظار میرفت به امر تولید پرداخته نشد و دولتمردان و غالب مسئولین به اهمیت گردش چرخ تولید پی نبرده اند و همین امر موجب شد تا بجای رونق تولید شاهد رونق دلالی“ و رشد قاچاق باشیم و بجای رفع موانع از برابر تولید و تولیدکنندگان و کارآفرینان نیز، به عینه شاهد افزایش موانع و بی توجهی به تولید و تولیدکنندگان باشیم که واقعاً جای تأسف دارد که مسئولین به اهمیت فرمایشان رهبری پی نبردند و شعارهای سالها را از قوه به فعل تبدیل ننمودند!!

مقام معظم رهبری در سال 1401 نیز مجدداً به اهمیت تولید و اشتغال آفرینی اشاره نمودند و از همین رو شعار «تولید، دانش‌ بنیان و اشتغال‌آفرین» را برای سال 1401 انتخاب و نامگذاری کردند.

حضرت آیت الله خامنه ای سال گذشته، باز هم بر اهمیت رشد تولید و مهار تورم اشاره نمودند و از همین رو شعار “مهار تورم و رشد تولید” را برای سال 1402 انتخاب و نامگذاری نمودند.

اما چند روز پیش سال 1402 هم به پایان رسید ولیکن تحقق شعار سال راضی کننده نبود و متأسفانه باز هم شاهد گرانی بودیم و در سال گذشته تورم همچنان روح و روان مردم عزیزمان را آزار داد!!

ضمناً از نظر نگارنده این یادداشت، رشد تولید هم در سال 1402نیز رضایت بخش و قابل دفاع نبود!!

همین امر موجب شد تا مقام معظم رهبری در سال جدید، یعنی سال 1403 نیز مجدداً اهمیت “تولید” را متذکر و برای امسال هم “رشد

تولید” را همچنان در “شعار سال” لحاظ و در سال 1403 شعار “جهش تولید با مشارکت مردم” را انتخاب و نامگذاری نمودند.

به اعتقاد بنده، قوی و قدرتمند شدن اقتصاد ایران که مقام معظم رهبری نیز به کررات بر آن تأکید داشته و دارند، در گرو گردش چرخ تولید، صنعتی شدن و افزایش تولیدات داخلی آنهم تولیداتی با کیفیت عالی میباشد که با عنایت به استعداد و ظرفیتهای وسیعی که در کشورمان وجود دارد و با اراده، همت و خرد جمعی، مدیریت صحیح و تدوین و اِعمال سیاستهای درست میتوان این مسیر را به درستی طی و به اهداف مورد نظر دست یافت.

اگر بخواهم به اختصار به قدرتمند شدن اقتصاد ایران بپردازم باید عرض کنم که کشور ایران کارآفرینان خوش فکر، توانمند و قدرقدرتی دارد که در حال حاضر نیز چرخش بخشی از چرخ تولید و اقتصاد کشورمان در این اوضاع سخت نیز به دست توانمند این عزیزان میچرخد اما مشکل اساسی اینجاست که عمداً و یا از روی نادانی و سهواً نه تنها کارآفرینان داخلی را جدی نگرفته و به کار نمیگیریم بلکه با رفتار نادرست و بی احترامی به این بزرگواران، متأسفانه آنان را ناراحت، دلنگران و ناامید هم میکنیم و همین برخوردها و جدی نگرفتن فعالان اقتصادی و کارآفرینان موجب کاهش سطح تولید و به تبع آن باعث کُند شدن گردش چرخ صنایع و اقتصاد ایران میشود.

خام فروشی و اقتصادی مبتنی بر تصمیمات دولتی و وابسته به فروش نفت و اعتماد به خارجی ها به جای بها دادن به داخلی ها نیز یکی دیگر از دلایل عدم پیشرفت اقتصاد و همچنین مانع بزرگی بر سر راه قوی شدن اقتصاد ایران میباشد.

قوی شدن اقتصاد ایران یعنی اجرای دقیق سیاستهای “اقتصاد مقاومتی” که حدود 14 سال پیش یعنی در شهریور سال 1389 توسط مقام معظم رهبری مطرح گردید. مفهوم “اقتصاد مقاومتی” یعنی تشخیص حوزه‌ های فشار و متعاقباً تلاش برای کنترل و بی‌اثر کردن تأثیرات آن و تبدیل چنین فشارهایی به فرصت. همچنین برای رسیدن به “اقتصاد مقاومتی” باید وابستگی ‌های خارجی کشورمان کاهش یابد و بر تولید کالاهای داخلی و تلاش برای خود اِتکایی تأکید و اصرار گردد.

در اصل قوی شدن اقتصاد یا “اقتصاد مقاومتی” روشی است جهت مقابله کردن با تحریمهای اقتصادی که برعلیه یک منطقه و یا کشور اِعمال شده، آنهم با کمترین وابستگی به خارج از کشور در خصوص نیازهای اساسی و راهبردی. اما عده ای در برابر “قوی شدن اقتصاد ایران” مقاومت میکنند و بنابه دلایلی تمایل ندارند که اقتصاد کشورمان پیشرفت کند!! آنهم به این دلیل که شاید پیشرفت و قدرتمند شدن ایران باعث میشود تا منافع شخصی آنان و راه دزدی هایشان برای همیشه بسته شود، فلذا به همین خاطر طی 13 سال گذشته در برابر اجرای سیاستهای “اقتصاد مقاومتی”سنگ اندازی کرده و اجازه نداده اند تا “اقتصاد مقاومتی” از قوه به فعل تبدیل و اقتصاد ایران قوی و قدرتمند شود.

در ادامه یک عینیت واقعی امروز جامعه خودمان را بعنوان مثالی شفاف و ملموس خدمتتان بیان میکنم تا از این واقعیت در ارتباط با “قوی شدن اقتصاد ایران” نتیجه گیری کنیم و آن اینکه، وقتی به “صنایع دفاعی” کشورمان نگاه میکنیم می بینیم که صنعت دفاعی کشور علیرغم تحریمهای شدید، تنگناها و فشارهای بین المللی، خوشبختانه روز به روز پیشرفت میکند و روزی نیست که از دستاورد جدیدی پرده برداری نشود و خبر اختراع، ساخت و همچنین تولید موشکهای دور بُرد و بالستیک، اژدر، پهباد، خودروهای مختلف ریز و درشت و سبک و سنگین نظامی، ناو و ناوچه و حتی هواپیماهای جنگی از جمله:

جنگنده های قاهر 313 ، کوثر، صاعقه، آذرخش، درنا و…. جهانیان را مات و مبهوت نکرده باشد و در حال حاضر نیز قدرت دفاعی ایران آنهم به اتکاء صنایع داخلی و دانشمندان و مدیران توانمند ایرانی کار را بجایی رسانده که پیکر ابرقدرتهای جهان را از ترس به لرزه درآورده و دولتهای متخاصم را به گفتگو با دولتمردان ایران ترغیب نموده است تا قدرت بی نظیر دفاعی ایران را تحت کنترل خود درآورده و سرعت توسعه آن را به دلخواه خود کاهش دهند!!!

حال این سوال مطرح میباشد که چرا بخشی از صنعت ایران اینچنین حیرت آور در حال رشد و قوی شدن میباشد اما بخش دیگری از صنعت و اقتصاد ایران فقط درجا میزند و روز به روز پسرفت میکند!!! چرا؟

همه مردم در داخل و خارج این سوال را مطرح میکنند که چگونه کشوری مثل ایران میتواند ناو و جنگنده و موشک بالستیک و ماهواره تولید کند اما نمیتواند حتی یک خودرو با کیفیت بسازد؟

پاسخ این سوال را بنده میدهم و آن اینکه جهت رُشد و توسعه “صنعت دفاعی ایران” و قوی شدن “صنایع دفاعی” همه مسئولین فارغ از دسته بندی ها و جناح بندی های سیاسی با یکدیگر هم نظر بوده و تمام ارکان نظام بلا استثناء خواستار رُشد و توسعه و جهش صنایع نظامی و دفاعی میباشد و در این مسیر شبانه روز تلاش میکنند تا به این هدف مهم دست یابند و هیچکس نیز در این راستا بدنبال منافع شخصی و اَخذ کمیسیون و پورسانت از فلان شرکت داخلی و خارجی نیست که الحمدلله اهداف مورد نظر تا حدود زیادی محقق شده است زیرا همه مسئولین در این مسیر اراده کافی و وافی دارند.

در ادامه به تصریح است که چنانچه قلباً اراده ای برای”جهش تولید” و قوی شدنِ اقتصاد ایران وجود داشته باشد فقط و فقط باید از سیاستها، روشها و عملکرد مسئولین “صنایع دفاعی” تبعیت کرد و صنعت دفاعی ایران را الگویی مناسب جهت رشد و توسعه و جهش سایر بخشهای کشور و تولید و اقتصاد ایران قرار داد تا نتایج مثبت آنرا نیز بتوان سریعاً مشاهده کرد. در غیر اینصورت و با روش و مدیریت لاک پشتی، هرگز تولید افزایش و اقتصاد ایران قوی نخواهد شد و پرونده “جهش تولید” و قوی شدن اقتصاد کشورمان نیز همچون پرونده”اقتصاد مقاومتی” بسته و سالهای متمادی خاک خواهد خورد!!

پس تا دیر نشده سیاستهای درست و به روز همراه با مدیران توانمند و جهشی را با چاشنی اراده و حفظ “منافع ملی” و با الگوی “صنعت دفاعی” ایران به کار بگیریم تا هر چه زودتر شاهد تحقق “شعار سال” و رشد و انفجار مثبت تولید کشور بدست کارآفرینان و فعالان اقتصادی دلسوز و توانمند باشیم تا با ایجاد اشتغال، به گردش درآمدن مبادلات تجاری، رشد صادرات غیرنفتی و چندین نمود مثبت دیگر موجب افزایش درآمدهای کشور، ثروتمند شدن مردم، ارتقاء سطح معیشت زندگی و درآمدهای مردم عزیزمان شده و قدرت سیاسی و اقتصادی و رفاه اجتماعی را نیز بیش از پیش شاهد باشیم.

متأسفانه دستهایی در کار هستند تا اجازه ندهند تولید در این کشور رشد کند، شاید بهبود اوضاع تولید، رفع مشکلات کشور و توسعه اقتصاد، منافع برخی را به خطر می اندازد!!

لازم به یادآوری است که مقام معظم رهبری علناً بانکها را از بنگاه داری منع کرده و جناب آقای رئیسی ریاست محترم جمهوری هم به کرات و با صدای بلند تأکید نموده اند: هیچ بانکی مجاز نیست تا کارخانه‌ای را برای طلبش مصادره کند، اصلاً درست نیست و هیچک از بانکهای کشور حق ندارند برای پیگیری مطالباتشان، صنایع، کارخانه یا کارگاهی را تعطیل کند، چون تعطیلی واحدهای تولیدی، برخلاف سیاستهای کلان کشور و دولت میباشد.

اما علیرغم این فرمایشات، تأکیدات و دستورات مقامات ارشد نظام، متأسفانه باز هم شاهد این واقعیت هستیم که برخی از بانکها با وجود اینکه هنوز پرونده مطالبات شان در دادگاهها در حال رسیدگی میباشد، نسبت به توقیف و مصادرۀ کارخانجاتی که در ایران و حتی در خاورمیانه و دنیا نمونه و برجسته هستند اقدام نموده اند. صنایعی که در حال حاضر حدود دهها هزار نفر بطور مستقیم و غیرمستقیم در آنها مشغول به کار میباشند و پروژه های عظیم و ملی را در دست اقدام و اجرا دارند.

تجربه ثابت کرده که دولت و بانکها هرگز نمیتوانند کارخانه دار و تولیدکنندۀ خوبی باشند و غالب صنایع و کارخانجاتی که در اختیار دولت و بانکها بوده، در کوتاهترین زمان نابود و یا به ویرانه ای مبدل شده!! پس با کارخانه داری و مالکیت و مدیریت دولت و بانکها بر صنایع و کارخانجات تولیدی و صنعتی، هرگز “جهش تولید” و “شعار سال” محقق نخواهد شد!!

در حال حاضر جمع زیادی از فعالان اقتصادی، صاحبان صنایع و تولیدکنندگان بزرگ و کوچک کشورمان بنابه دلایل مختلف از جمله مشکلات اقتصادی، علی الخصوص بدلیل بدهی بانکی و آنهم با شکایت بانکها در زندانها بسر میبرند و کارخانجات و واحدهای تولیدی تحت مالکیت آنان غالباً تعطیل و هزاران هزار کارگر و پرسنل آنها نیز بیکار شده اند.

پس اگر قرار است به “جهش تولید” فکر کنیم و برای آن برنامه ریزی مفصل و جدی داشته باشیم، یکی از مهمترین فاکتورهای رشد و “جهش تولید” حضور تولیدکنندگان بر سر کارخانجات و واحدهای تولیدی خودشان میباشد.

در پایان بر خود واجب و ضروری میدانم که به اساسی ترین نکته در نامگذاری “شعار سال” 1403 یعنی “جهش تولید با مشارکت مردم” اشاره کنم و آن این است که چرا مقام معظم رهبری در شعار سال به “جهش تولید با مشارکت مردم” تأکید نمودند و چرا در شعار امسال بجای “با مشارکت مردم”، نفرمودند “جهش تولید با مشارکت دولت و بانکها “؟

زیرا به جرأت عرض میکنم که حتی رهبری هم مطمئن شده اند که دولت و بانکها نه تنها نمیتوانند تولیدکننده باشند بلکه بعضاً بر سر راه تولید مشکل ساز نیز هستند!! به همین خاطر معظم اله اطمینان دارند که اگر کارِ تولید و کارخانه داری در دست مردم و کارآفرینان باشد، قطعاً در تولید کشور، جهش ایجاد میشود، البته بشرطی که دولت و بانکها بر سر راه تولید و تولیدکنندگان مانع ایجاد نکنند و برعکس موانع را رفع و بستر را برای تولید و تولیدکنندگان فراهم کنند. در این صورت جهش تولید را در کوتاهترین زمان خواهیم دید که بخش اعظمی از مشکلات اقتصادی را مرتفع و اوضاع اقتصادی کشور روز به روز بهتر و شعار سال نیر یعنی “جهش تولید با مشارکت مردم” و صد البته با حمایت و بستر فراکنی دولت و بانکها محقق خواهد شد.

در کل جهش تولید فقط با “مشارکت مردم” و بدون مزاحمت و مانع تراشی “دولت و بانکها” و با بسترسازی مناسب مسئولین و دستگاههای ذیربط در این کشور محقق میشود ولاغیر!!

برای چندمین بار متذکر میشوم که نباید نسبت به “شعار سال” و فرمایشات رهبری و رئیس جمهور بی تفاوت بود و اجرای آنان را نادیده گرفت و کاری کرد که در انتهای سال به کلمه “متأسفانه” برسیم و بگوییم که شعار امسال نیز از قوه به فعل تبدیل نشد!! حضرت آیت اله خامنه ای در پیام نوروز 1401 خودشان به صراحت اعلام فرمودند که اجرای “شعار سال” به این معنا نیست که تعدادی تابلو و بیلبورد در سطح خیابانها نصب کرده و فقط روی سربرگ ادارات و وزارتخانه ها “شعار سال” چاپ شود!! بلکه باید هم و غم تمام مسئولین و دولتمردان اجرای دقیق فرمایشات رهبری باشد تا بیانات ایشان هرگز در حرف باقی نماند.

انتهای پیام/