پناهجویان قربانی دعوای مهاجرتی ایرلند و انگلیس

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه “تاگس شاو” در مطلبی به رویکرد سختگیرانه دولت انگلیس در قبال مهاجران پرداخته و نوشت: موضع سخت دولت بریتانیا در برابر مهاجران بر ایرلند نیز تاثیر می گذارد؛ زیرا بسیاری از پناهندگان از انگلیس به آنجا مهاجرت می کنند. در این شرایط این پرسش مطرح است که آیا لندن باید آنها را به کشور بازگرداند؟ ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس نمی خواهد چیزی در این مورد بداند.

در ادامه این مطلب آمده است: بیل مکانیکی در اواسط هفته وارد خیابان های دوبلین شد و یکی یکی برزنت ها و چادرهایی را که در چند خیابان در مرکز دوبلین قرار داشتند، برداشت و پناهجویان را برای جابجایی به پشت کامیونی برد.

پناهجویان هفته ها در این منطقه در سرما و باران در مقابل مرجعی که درخواست های آنها را بررسی می کند، کمپ زده بودند. برخی از مهاجران تازه از انگلیس وارد ایرلند شده بودند.

اکنون بر سر این پناهجویان بین دولت های دوبلین و لندن اختلافی درگرفته است. “مایکل مارتین”، وزیر امور خارجه ایرلند در این باره گفت: بدیهی است که افراد بیشتری از انگلیس به ایرلند شمالی و از آنجا به جمهوری ما می آیند. و واضح است که این به سیاست رواندای انگلیس مرتبط است.

برخی از وزرا تخمین می زنند که بیش از 80 درصد از حدود 6700 مهاجری که تاکنون در سال جاری در این کشور درخواست پناهندگی کرده اند، از مرزهای باز ایرلند شمالی، یعنی از انگلستان عبور کرده‌اند که این بسیار بیشتر از حد معمول است.

این باعث خوشحالی ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا می شود. او این اعداد و ارقام را دلیلی بر کارآمد بودن سیاست مهاجرتی رواندای خود می داند. “قایق ها را متوقف کنید” یکی از وعده های اصلی او در مبارزات انتخاباتی بود، یعنی جلوگیری از ورود پناهجویان به بریتانیا از طریق کانال انگلیسی مانش با اقدامات بازدارنده.

مهاجرانی که بدون مدارک وارد انگلیس می شوند باید به رواندا اخراج شوند. پس از رفت و آمدها و بحث های زیاد، مجلس انگلیس این طرح بحث برانگیز را در پایان آوریل تصویب کرد. این در حالی بود که دادگاه عالی بریتانیا رای داد که رواندا یک کشور ثالث امن نیست.

در ادامه این مطلب آمده است: البته آنچه سوناک به عنوان تایید سیاست داخلی خود می‌داند، شرایط متشنجی را در ایرلند در پی داشته است. سیمون هریس، نخست وزیر ایرلند، گفته است که اجازه نخواهد داد سیاست‌های مهاجرتی کشورهای دیگر بر ایرلند تأثیر بگذارد. وی گفته است: ایرلند درمانی برای مشکلات دیگران ارائه نخواهد کرد.

هریس ترجیح می دهد پناهندگان را فوراً به انگلیس بازگرداند. اما این شدنی نیست چرا که به دلیل سیاست جنجالی رواندای انگلیس، دادگاه عالی دوبلین انگلیس را ناامن اعلام کرده بود.

اکنون ایرلند دوباره در حال برنامه ریزی قانونی است که انگلیس را یک کشور سوم امن اعلام می کند.

بنابراین شرایط دشوار است. سوناک همچنان نمی خواهد بداند که چرا کشورش باید پناهندگان را پس بگیرد. به گفته نخست وزیر انگلیس اگر فرانسه بازگرداندن افرادی را که به طور غیرقانونی از این کشور به انگلیس وارد شده اند، نپذیرد، هیچ بازگشتی از اتحادیه اروپا از طریق ایرلند پذیرفته نخواهد شد.

به گزارش روزنامه دیلی تلگراف لندن، گفته می شود در عوض، سوناک پیشنهاد داده است که ایرلند به سادگی بخشی از برنامه رواندا شود.

بهر حال درک همسایگان از هم در حال کاهش است. بری اندروز، سیاستمدار ایرلندی، که نماینده دوبلین در پارلمان اروپا است، خواستار گفتگوهای سازنده شده و گفته است: باید سعی شود مکالمه بزرگسالان با یکدیگر داشته باشیم. به هر حال، هر دو کشور در مورد سیاست مهاجرت به یکدیگر وابسته هستند.

در واقع، برای بریتانیا و ایرلند چیزهای زیادی در خطر است. حال و هوای مهمان نوازی از پناهجویان در ایرلند مدتی است که در حال تغییر است. این کشور با بحران شدید مسکن مواجه است. همین نوامبر گذشته، شورش های خشونت آمیز در دوبلین، همراه با شعارهای بیگانه هراسانه، عرصه سیاسی در این کشور را تکان داد. در حال حاضر حتی یک بحث در مورد کنترل مرز با ایرلند شمالی به منظور جلوگیری از ورود پناهندگان از بریتانیا به طور مستقیم وجود دارد.

اما ایرلند دوباره این طرح را رد کرد. از این گذشته، باز نگه داشتن مرزها بخشی جدایی ناپذیر از مذاکرات برگزیت بود تا از ظهور مجدد درگیری در ایرلند شمالی جلوگیری شود.

در لندن، سوناک و حزب محافظه کار او تحت فشار هستند. رای دهندگان دسته دسته از این حزب روی می گردانند. بنابراین سوناک به عنوان آخرین نمایش قدرت به طرح رواندا چسبیده و آن را رها نمی کند.

اما از دیدگاه مخالفان، این اقدام سوناک نتیجه معکوس دارد. وزارت کشور به تازگی ویدئویی را منتشر کرده است که اطلاعاتی در مورد روند اخراج ارائه می دهد. بر این اساس زنگ خانه‌های پناهندگان را به صدا در می‌آورند و آنها را با دستبند به داخل وانت‌های زندان منتقل می‌کنند و این اقدام در آماده‌سازی برای پروازهای اخراج به آفریقا که برای تابستان برنامه‌ریزی شده است انجام می شود.

همزمان تعدادی از مردم در لندن علیه انتقال مهاجران به کشتی بحث برانگیز بی بی استکهلم، یک کشتی مسکونی با حداکثر 500 تخت که در پورتلند لنگر انداخته است، تظاهرات کردند. در گذشته شیوع بیماری لژیونلا در این محل اسکان پناهندگان شرایط بدی را ایجاد کرده بود. یک پناهجو در ماه دسامبر در این کشتی خودکشی کرد. پلیس در جریان این تظاهرات 45 نفر را دستگیر کرد.

به این ترتیب قربانیان مناقشات لندن و دوبلین اکنون پناهندگان هستند. آینده آن ها در ابتدا نامشخص است. تنها چند قاچاقچی احتمالاً از این شرایط سود می برند.

به نوشته رسانه های انگلیسی “هلن مک انتی”، وزیر دادگستری ایرلند اخیرا اعلام کرد که تا 100 افسر پلیس را به مرز باز با استان ایرلند شمالی بریتانیا اعزام خواهد کرد. آنها قرار است پناهجویانی را که می توانند برای وضعیت اقامت در کشور همسایه درخواست دهند و به جای آن وارد جمهوری ایرلند شوند، شناسایی کنند. علاوه بر این، مقامات باید افراد بدون مدارک لازم را به بریتانیا بازگردانند.

این طرح البته در انگلیس و در سطح بین‌المللی بسیار بحث برانگیز است، اما لندن همچنان از آن منصرف نشده است: دولت محافظه کار انگلیس می خواهد تقریباً 5700 مهاجر را امسال به رواندا بفرستد. در مجموع ده‌ها هزار نفر از مهاجران در این کشور در سایه این طرح در معرض خطر اخراج هستند.

هفته گذشته، پس از مدت ها اختلاف، پارلمان بریتانیا طرح اخراج مهاجران به رواندا را تصویب کرد. بر این اساس در آینده، افرادی که به طور نامنظم وارد این کشور شده اند، باید بدون توجه به مبدا و بدون بررسی درخواست پناهندگی آنها به رواندا اخراج شوند.

به گفته وزارت کشور انگلیس مهاجرانی که بین ژانویه 2022 و ژوئن سال گذشته وارد بریتانیا شده‌اند، باید انتظار داشته باشند که درخواست پناهندگی آنها غیرقابل قبول تلقی شود و به رواندا اخراج شود. طبق آمار رسمی، در این مدت بیش از 57 هزار نفر با قایق های کوچک از کانال مانش به بریتانیا رفتند.

بر اساس مدل جدید، اکنون درخواست های پناهندگی توسط دولت رواندا در کیگالی بررسی می شود. در صورت پذیرش، پناهندگان حق اقامت در این کشور آفریقای شرقی را خواهند داشت و نمی توانند به انگلیس بازگردند.

انتهای پیام/