بزرگداشت شخصیت برجسته مذهبی منطقه لیلاخ + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از دهگلان، کنگره استانی بزرگداشت ماموستا عبدالله باشماق امروز با حضور مسئولان ارشد استانی و شهرستانی، امامان جمعه و جماعت و مردم منطقه در روستای باشماق این شهرستان برگزار شد.

نماینده ولی‌فقیه، استاندار و نماینده مردم کردستان در مجلس خبرگان رهبری سخنران این مراسم بودند و در سخنانی به جایگاه والای علما از جمله مرحوم ماموستا عبدالله باشماق در میان مردم پرداختند.

همچنین در این مراسم از کتیبه دبیرخانه دائمی کنگره استانی بزرگداشت ماموستا عبدالله باشماق رونمایی و یاد بود این مراسم به مسئولان استانی و شهرستانی اهدا شد.

به گزارش تسنیم؛ باشماق با 417 خانوار، یکی از روستاهای خوش آب و هوا و قدیمی منطقه (له‌یلاخ) یا ئیلاق از توابع بخش بلبان‌آباد و دهستان ئیلاق جنوبی شهرستان دهگلان در استان کردستان است که از صدها سال قبل یکی از مراکز مهم علم و دانش و محل پرورش و زندگی دانشمندان و عارفان بزرگی از قبیل بابا حسن جان، ماموستا ملا عبدالله، ملامحمد علی، ملا عزیز، شیخ لطف الله آهنگر و بسیاری دیگر از بزرگان بوده که در این میان مرحوم ماموستا ملا عبدالله به عنوان شخصیت برجسته مذهبی منطقه از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده است.

مرحوم ماموستا ملا عبدالله فرزند ملا احمد و نوه ملا اسد الله، اصالتا از اولاد حضرت معاذابن جبل (رضی الله عنه) از صحابی کبار و انصاری حضرت خاتم الانبیاء محمد مصطفی صلی الله وتعالی علیه است، پدر بزرگشان یعنی ملا اسدالله براثر خوابی که می‌بیند از شهر پاوه به ناحیه ئیلاق می‌آید و پس از مدتی برای همیشه در باشماق ساکن و ماندگار می‌شود، مقداری ملک و آب کشاورزی تهیه می‌کند و ضمن کار کشاورزی و ارتزاق حلال با زحمت خود به امامت و ارشاد مردم می‌پردازد، مرحوم ماموستا در همین روستا از مادری بسیار متدین متولد می‌شود.

دوران طفولیت و کودکی خود را در خدمت پدر بزرگوار خود و اساتید دیگر به آموزش قرآن و خواندن و نوشتن و یادگیری مقدماتی علوم متداول آن زمان می‌پردازد و در دوران نوجوانی و جوانی به رسم طلاب آن زمان به دنبال کسب علم و درک محضر اساتید دیگر به اورامان، مریوان و کردستان عراق می‌روند و سال‌ها با مرحوم علامه ملا عبدالله مفتی دشنه‌ای انیس و مونس همدرس و هم حجره و هم شاگرد بوده‌اند، از خوان علم و دانش علمای بزرگ در شهرها و روستاهای کردستان بهره برده‌اند تا سرانجام در شهر (هه ولیر) اربیل عراق از محضر دانشمند بزرگ و نامدار کرد مرحوم ملا عمر افندی اجازه افتا می‌گیرند.

بعد از آن به بیاره و طویلی عراق برمی‌گردد و مدتی در خدمت مرحوم شیخ بهاالدین نقشبندی به تزکیه نفس و سیر وسلوک می‌پردازند، پس از مدتی به شوق دیدار وطن و پدر و مادر و بنا به توصیه حضرت شیخ به زادگاه خود برمی‌گردد و تا آخر عمر بدون توقع و چشمداشت چیزی از کسی عمر خود صرف تدریس، امامت جماعت و ارشاد مردم کرده و شاگردان زیادی از جمله «ملا محی الدین فرزند خودشان، ملا اسماعیل، ملا عبدالله کوچک، ملا محمد قادر مرزی مشهور به ملا محمد مریویس، ملا عزیز و ملا محمد مفاخری بگه جان» تربیت و تحویل جامعه داده است.

مرحوم ماموستا فردی بسیار متدین، خوش اخلاق، مؤدب و قانع بوده که زندگی ساده‌ای داشته‌اند و با کار در مزرعه موروثی پدری معیشت خود و عائله‌ی خود را تأمین کرده‌اند و هیچ وقت چیزی از کسی نگرفته‌ و در تمام شادی و شیون مردم همیشه حضور داشته و با کردار، منش و اخلاق خوب خود؛ مردم را ارشاد و راهنمایی کرده‌اند.

مردم از دین‌داری و کرامات او سخن‌های فراوانی نقل می‌کنند از جمله اینکه شیخ حسام‌الدین نقشبندی بارها به زوار خود که از منطقه لیلاخ به حضورشان رفته‌اند، گفته که به خدمت ماموستا ملا عبدالله باشماق بروید.

ماموستا شب قبل از مرگش به پسر عموی خود ملا عزیز سفارش می‌کند که فردا نماز جمعه را بخواند و می‌گوید من فردا آبیاری دارم که اتفاقا همان جا در سر مزرعه خود در روز جمعه روز 25 محرم تابستان سال 1345 هجری قمری پس از هفتاد و چند سال عمر با برکت و عزت دار فانی را وداع و به لقاءالله می‌پیوندد و در میان شور و غوغای مردم منطقه بر روی تپه‌ای در جنوب روستای باشماق  به خاک سپرده می‌شود، هم‌اکنون مرقد مبارکش در عین سادگی زیارتگاهی پرشور برای مردم منطقه است.

انتهای پیام/