حضور مردم در تشییع شهدای خدمت برنامه‌های دشمنان را نقش بر آب کرد

به گزارش وبانگاه به نقل از خبرگزاری مهر، آیت الله آملی لاریجانی در مراسم نکوداشت شهدای خدمت که در مجمع تشخیص مصلحت نظام و با حضور مسؤولان عالی رتبه نظام در قوای سه گانه و مقامات کشوری و لشگری برگزار شد، با تسلیت و تعذیت ارتحال رئیس جمهور فقید، مرحوم حجت الاسلام والمسلمین آقای رئیسی، امام جمعه محترم تبریز، مرحوم حجت الاسلام و المسلمین آل هاشم و همه همراهان ایشان، ارتحال آنان را مظلومانه، شهادت گونه و عزتمندانه توصیف کرد و گفت: از خداوند متعال می‌خواهیم این بزرگواران را در جوار رحمت واسعه خویش مسکن دهد و چهره‌های آنها را شاداب در محضر خود قرار دهد که قرآن کریم می‌فرماید «وُجُوهٌ یَومَئِذٍ ناضِرَةٌ اِلی رَبِّها ناظِرَةٌ». وجوهی که در محضر حق تعالی چهره‌های بشاش هستند، به لقا پروردگار می رسند و نظر به وجه الله می‌کنند. کسانی که در راه خدمت قدم گذاشتند و در این راه تلاش و قلوب مردم را به سوی خود جلب و تحصیل رضایت الهی کردند.

وی با اشاره به حادثه سقوط بالگرد رئیس جمهور فقید و همراهانش، این حادثه و حوادث پس از آن به خصوص تشییع آنها را دارای پیام‌های متعدد دانست و گفت: این حادثه و حوادث بعد از آن خصوصاً تشییع میلیونی مردم، حضور در صحنه و ابراز احساسات بی شائبه مردم و دعاها و توسلات خالصانه مردم، پیام مهمی برای دنیا داشت: این ملت زنده است. ملت حی، با بصیرت و در صحنه هستند. در طول انقلاب کشورهایی که با ما دشمن بودند شاید میلیاردها دلار هزینه کردند تا مردم را از نظام و ارزش‌های انقلاب جدا کنند، اما نتوانستند. این ظهور و بروز همگانی ملت با وجود همه مشکلات و دشواری‌های معیشتی و اقتصادی و غیر آن، همگامی مردم با نظام و ابراز وفاداری به ارزش‌های انقلاب، پیام بسیار عظیمی بود که برنامه‌ها و تلاش‌های دشمنان در طول سال‌ها را نقش بر آب کرد.

آیت الله آملی لاریجانی با تاکید بر پیام این حضور در تشییع شهدای خدمت برای مسئولان گفت: کار برای مردم، باید خالصانه باشد. هدف یک مسئول، البته در چارچوب وظایف و مسئولیتش، باید برای خدمت به مردم باشد و اینکه از آلام مردم بکاهد و برای بهبود وضعیت مردم تلاش کنند. مسئولین به یمن حضور مردم در صحنه الان مسئول هستند. مسئولیت لقمه‌ای نیست که کسی بدان طمع کند.

وی تاکید کرد: مسؤولان باید برای تلاش، خدمت و انجام وظیفه مسؤلیت بپذیرند و البته خالصانه هم باشد. آنچه که برای انسان باقی می‌ماند همین عمل خالصانه اوست. خدمت به مردم هر قدمش می‌تواند عبادت باشد. برای مسئولین، مسئولیت یک فرصت است که اگر آن را در مسیر انجام وظایف خودش به کار بگیرد و خالصانه هم باشد، می‌شود نعمت وگرنه خدای نکرده تبدیل به نقمت می‌شود. اگر کسی در انجام وظیفه اش کوتاهی کند و یا در خلوص نیتش شائبه‌ای باشد، آن وقت عمل او کف روی آب خواهد شد و خواهد رفت. آنچه که باقی می‌ماند، عمل صالح است.

وی در خصوص درس عبرت این حادثه متذکر شد: این حادثه برای آحاد ملت و البته برای مسئولین عبرت‌هایی داشت به خصوص گوش زد این مطلب که مرگ نزدیک است، خیلی نزدیک تر از آنچه که ما گمان می‌کنیم. «موت نجاه» خصوصاً فوت ناگهانی مسئولین عالی مقام، تکان دهنده است. برای همه تکان دهنده است. ما با “موت” هیچ فاصله‌ای نداریم. برای رفتن به عوالم دیگر فاصله‌ای نداریم. البته آن عزیزان رفتند و سفر کردند، سفری که از هم و غم این دنیا رها شدند، اما برای ما عبرتی است. ما در طول زندگی با حوادث زیادی مواجه هستیم در طول روز مشاغل زیادی داریم. کثرت‌ها ما را به نحوی به سوی خودش می‌کشد و غفلت می‌زاید. زایش غفلت از کثرت‌ها داستانی است.

آیت الله آملی لاریجانی افزود: انسان‌ها همه اسیرند، الا آنها که خالصانه توجه به مقام ربوبی دارند. این موت‌ها بیدار باش است. «لَقَدْ کُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَکَشَفْنَا عَنْکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ» و «وَجَاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ» ای انسان سکره موت و حالت مدهوشی و بی هوشی عندالموت می‌آید، برای همه می‌آید. «لَقَدْ کُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا..» (ای انسان) در غفلت بودی حالا چشم‌هایت را باز کردیم. انسان با موت این بدن را کنار می‌اندازد و تازه خودش بر خودش ظاهر می‌شود. یک عمر انسان خودش را با بدن اشتباه می‌گیرد و حالا این بدن را مثل یک پوسته‌ای و پوستینی کنار می‌زند، تازه خودش برای خودش آشکار می‌شود. «لَقَدْ کُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَکَشَفْنَا عَنْکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ». امروز می‌تواند حقایق را مشاهده کند. سراسر قرآن کریم این اخطار به انسان است که “توجه کن”.

وی ادامه داد: در تعابیر قرآنی راجع به رفتن به عوالم دیگر بسیار سخن گفته شده است. انسان دائماً در حال فراموشی است. گرفتاری‌های زندگی و کثرت‌ها ما را جذب خودش می‌کند و از آن حقیقت عظیم که همان حقیقت انسانی انسان است، غفلت می‌کنیم. حقیقت ما الان در عوالم دیگر است، ما تعبیر می‌کنیم که از این عالم به عالم دیگری می‌رویم، ولکن حق مطلب آن است آن عالم دور دست‌ها نیست، عالم در باطن این عالم است و باطن عالم محیط بر ما است. باطن عالم و عوالم برزخ و قیامت زمان و مکان ندارد، پس محیط است به زمان و مکان ما.

آیت الله آملی لاریجانی افزود: ما امروز خودمان را در عوالم دیگر می‌سازیم. «یَومَ تُبلَی ٱلسَّرَائِرُ» یعنی این ساخته‌های ما اکنون در باطن ما ظاهر می‌شود. ببینیم چه کار می‌کنیم. در باطن آتش خلق می‌کنیم «یَومَ یُدَعُّونَ إِلَی نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا * هَذِهِ ٱلنَّارُ ٱلَّتِی کُنتُم بِهَا تُکَذِّبُونَ * أَفَسِحرٌ هَذَا أَم أَنتُم لَا تُبصِرُونَ * ٱصلَوهَا فصبِرُواْ أَو لَا تَصِرُواْ سَوَاءٌ عَلَیکُم إِنَّمَا تُجزَونَ مَا کُنتُم تَعمَلُونَ» خیلی عجیب است. این تعبیر مکرر در قرآن شریف آمده است. یک زمانی می‌شود آن آتش‌ها که خودمان خلق کردیم برای خود مان ظاهر می‌شود. می‌فرماید این همان جهنمی است که تکذیب می‌کردید؛ حالا وارد شو. می‌خواهی صبر کن یا صبر نکن. شما به آن چیزی جزا داده می‌شوید که به آن عمل کردید و این تعبیر در سور مختلف قرآنی تکرار می‌شود. بیدار شوید از غفلت‌ها. «وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ»

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام افزود: یک آیه‌ی شریفه‌ای هست که مرحوم آقای طباطبایی رحمت الله علیه خیلی به آن علاقه داشت. قرآن کریم می‌فرماید: ” عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ لَا یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ ” یعنی مراقب نفس تان باشید. حواستان به خودتان باشد. ما در اثر کثرت مشاغل مان دائماً به یمین و یسار فکر می‌کنیم، اما از خودمان غفلت می‌کنیم. ” وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ” بدانیم اگر خودمان را فراموش کردیم ناشی از این است که حق تعالی را فراموش کرده ایم که خودمان را فراموش کرده ایم.

آیت الله آملی لاریجانی گفت: این حوادث باید برای همه ی ما عبرت باشد، تذکر باشد، یادآوری باشد. بزرگانی این سفر را رفتند، این عزیزان خادم که قلوب ملت را جذب کردند در یک لحظه این عالم را ترک کردند و به مسیری رفتند که باید می‌رفتند ” یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَی رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ” به انسان خطاب می‌کنند؛ ای انسان تو به سوی پروردگارت در حال سیری “فَمُلَاقِیهِ” او را ملاقات می‌کنی، اما چه ملاقاتی؟ یکی” وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ إِلَی رَبِّهَا نَاظِرَة ” و یکی ” وُجُوه یَومَئِذِ بَاسِرَة تَظُنُّ أَن یُفعَلَ بِهَا فَاقِرَة“؛ نفوسی هستند با چهره‌های بشاش که نظر به وجه الله دارند و یک عده هم هستند که گرفته اند، غبار سرو رویشان را گرفته است. بنابراین همه ی ما در یک مسیر بی پایانی در حرکت هستیم. مواظب نفس خودمان باشیم. این مسیر برای همه است، اما یکی در مسیر خدمتِ، در مسیر تعب نفس خویش است، ولی برای راحتی دیگران هم تلاش می‌کند و وظیفه خودش را انجام می‌دهد. اخلاص دارد و کسانی هم نه. راه دیگری طی می‌کنند. از خداوند متعال بخواهیم که قلوب ما را به انوار معرفت و محبت خودش و اهل بیت (ع) هر روز بیش از پیش منور فرماید. آن عزیزان سفرکرده را ان شاءالله خداوند مدارجشان را عالی است، عالی‌تر بگرداند. دعاهای مردم که خودش یک نعمت عظیم بود و این فرصت و نعمت برای همه حاصل نمی‌شود، در حق آن عزیزان مستجاب گرداند.