مسیر دشوار سیاسی پیش روی فرانسه

به گزارش هاب خبری وبانگاه به نقل از گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ، روزنامه “پاسایر نویه پرسه” در مطلبی نتایج دور دوم انتخابات پارلمانی فرانسه را که به پیروزی چشمگیر ائتلاف چپ در این کشور بر خلاف تصورات منجر شد یک زمین لرزه سیاسی در فرانسه ارزیابی کرده و نوشت: این یک نتیجه واضح در انتخابات پارلمانی فرانسه – اما کاملاً متفاوت از آنچه انتظار می رفت بود. چپ ها به قوی ترین نیرو در پارلمان تبدیل می شود و اکنون هفته های سختی برای امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه آغاز شده است.

در ادامه این مطلب آمده است: یک روز پس از نتیجه غیرمنتظره در انتخابات پارلمانی، فرانسه باید حالا دوباره خود را جمع و جور کند. تغییر به راست ضعیف تر از حد انتظار است – انتظار می رود که اتحاد جناح چپ قوی ترین نیرو در مجلس ملی تازه منتخب باشد.

“گابریل آتال”، نخست وزیر فرانسه اولین نتیجه را گرفت و استعفای خود را اعلام کرد. با این حال، اکثریتی که قادر به حکومت باشد هنوز انتظار نمی رود و چپ نیز فاقد رهبری مشترک است. همچنین مشخص نیست که نتیجه برای آلمان و اروپا چه تاثیری خواهد داشت.

بر اساس اطلاعات مؤسسه‌های Ipsos و Ifop، جبهه مردمی جدید متشکل از چپ‌ها، کمونیست‌ها، سوسیالیست‌ها و سبزها توانستند 177 تا 192 کرسی از 577 کرسی را به دست آورند – و در نتیجه باعث شگفتی بزرگ شدند.

با این حال، هیچ یک از گروه ها به احتمال زیاد به اکثریت مطلق 289 کرسی دست پیدا نمی کنند.

اتحاد چپ ها، کمونیست ها، سوسیالیست ها و سبزها رهبری مشخصی ندارد. همچنین برنامه مشترکی وجود ندارد.

پس از این پیروزی غافلگیرانه، چپ ها ادعای خود را به دولت اعلام کردند. “مارین توندلیر”، دبیر کل حزب سبز در این باره گفت: ما پیروز شدیم و اکنون حکومت خواهیم کرد. “ملانشون”، موسس حزب چپ‌گرای فرانسه نیز از ماکرون خواست تا از اتحاد چپ‌ها برای حکومت درخواست کند.

انتظار می رفت که حزب راستگرای اجتماع ملی مارین لوپن (RN) به پیروزی چشمگیری در این انتخابات دست یابد. به نظر می‌رسد در حال حاضر از تشکیل دولت ناسیونالیست‌های دست راستی – احتمالاً سناریوی وحشتناک آلمان و اتحادیه اروپا – جلوگیری شده است. با این وجود RN دستاوردهای قابل توجهی داشته است.

مارین لوپن از رهبران حزب راستگرای فرانسه پس از اولین پیش‌بینی‌ها تلاش کرد آرامش خود را حفظ کند و اظهار داشت: این جریان به صعود خود ادامه می‌دهد و پیروزی امروز ما فقط به تعویق افتاده است.

نیروهای چپ و مرکز ماکرون قبل از دور دوم انتخابات ائتلاف تشکیل داده بودند. برای اینکه در حوزه‌هایی که سه نامزد به دور دوم راه یافته‌اند، آرای یکدیگر ربوده نشود و در نتیجه به پیروزی محلی راستگراها کمک شود، تعدادی از نامزدهای چپ و لیبرال انصراف دادند. آنها از رای دهندگان خود خواستند که در هر صورت علیه RN رأی دهند.

اینکه در ادامه چه اتفاقی می افتد در حال حاضر نامشخص است. مشخص نیست که آیا چپ می‌تواند به تنهایی یک دولت اقلیت را تشکیل دهد یا خیر. جناح های دیگر می توانند با رای عدم اعتماد چنین دولتی را سرنگون کنند.

چپ همچنین می تواند تلاش کند تا از نیروهای مرکزی حمایت کند – چه به عنوان یک دولت اقلیت با مدارا یا در یک نوع ائتلاف بزرگ. با این حال، با توجه به جهت گیری های سیاسی مخالف، مشخص نیست که آیا این طرح می تواند موفقیت آمیز باشد یا خیر. اولیویه فور، رئیس سوسیالیست ها، قبلاً اعلام کرده است که نباید “ائتلاف مخالفان” وجود داشته باشد.

همچنین مشخص نیست که آیا ماکرون استعفای آتال را می پذیرد و یک جناح چپ را به عنوان نخست وزیر منصوب می کند یا خیر. در صورت وقوع این سناریو ماکرون قدرت را از دست می دهد و نخست وزیری که دولت را اداره می کند، اهمیت بیشتری پیدا می کند.

خطر بن بست سیاسی بیخ گوش فرانسه

معنای این شرایط برای آلمان و اروپا احتمالاً بستگی زیادی به این دارد که چه کسی این شغل را بدست می آورد. اتحاد جناح چپ مواضع بسیار متفاوتی را در مورد بسیاری از مسائل مهم سیاسی نشان می دهد.

اگر هیچ یک از جناح ها اکثریت دولتی را پیدا نکنند، دولت فعلی می تواند به طور موقت قدرت را در دست بگیرد یا دولت خبرگان روی کار بیاید. در چنین سناریویی، فرانسه با بن بست سیاسی مواجه می شود. انحلال مجدد پارلمان توسط ماکرون و برگزاری انتخابات جدید تا جولای 2025 امکان پذیر نیست.

ژان لوک ملانشون چپ‌گرا از حزب لافرانس اینسومیز (LFI) اعلام کرده که پس از پیروزی در انتخابات پارلمانی، دولت تشکیل خواهد داد. ملانشون در پاریس گفت: جبهه خلق جدید آماده حکومت است. سوسیالیست ها نیز می خواهند به قدرت برسند – اما نه به عنوان بخشی از اکثریت با ماکرون. اولیویه فور، رئیس حزب سوسیالیست در ائتلاف انتخاباتی چپ-سبز هم احتمال همکاری با اردوگاه دولت لیبرال را رد کرد. به گفته وی جبهه مردمی جدید باید مسئولیت این صفحه جدید تاریخ ما را بر عهده بگیرد.

در همین حال، اردوگاه ماکرون خواستار انتظار شد. کاخ الیزه گفت: مسئله این است که چه کسی می تواند حکومت کند و چه کسی می تواند اکثریت را تشکیل دهد.

رهبران حزب راست افراطی RN از نتیجه انتخابات ابراز نارضایتی کردند. جردن باردلا، رئیس این حزب از “ائتلاف های غیرطبیعی” در دور دوم انتخابات انتقاد کرد. به گفته وی توافقات بین چپ و اردوگاه ماکرون، کشور را به آغوش ملانشون سوق خواهد داد. وی تاکید کرد: این “اتحاد شرم آور” فرانسوی ها را از سیاست بازیابی “که اکثریت زیادی از آن حمایت کرده بودند” محروم می کرد.

دانشمندان علوم سیاسی عصر یکشنبه تخمین زدند که روند تشکیل ائتلاف ها بعد از نتیجه انتخابات ممکن است هفته ها طول بکشد. آنچه در آلمان رایج است و می توان آن را با مذاکرات طولانی ائتلاف توضیح داد، برای فرانسه تازگی دارد، اما این نیز به این معناست که فرانسه بدون ثبات، بدون مسیر دولتی و به طور خلاصه: فرانسه در مه سیاسی باقی می ماند.

در ادامه این مطلب آمده است: موفقیت ائتلاف انتخاباتی چپ و سبز در فرانسه در انتخابات پارلمانی باعث آسودگی خیال حزب حاکم سوسیال دموکرات در آلمان شده است. نیلز اشمید، سخنگوی سیاست خارجی فراکسیون این حزب در پارلمان آلمان به این تیم تحریریه گفت: از بدترین ها جلوگیری شد. پوپولیست‌های راست‌گرای اطراف مارین پن «چشم‌اندازی برای اکثریت دولتی ندارند». این مقام آلمانی گفت: رئیس جمهور ماکرون “از نظر سیاسی ضعیف شده است”، اما “با توجه به وضعیت نامشخص اکثریت، نقش اصلی را حفظ می کند.”

با این حال، نه لوپنیست ها، نه ماکرونیست ها و نه چپ ها و سبزها به تنهایی نمی توانند در این شرایط حکومت کنند. یک راه حل این است که احزاب میانه رو و جریان اصلی ائتلافی تشکیل دهند. با این حال، چنین فرهنگ سازش برای احزاب فرانسوی بیگانه است.

یک ائتلاف جناح چپ مشابه ائتلاف آلمانی با نخست وزیری سوسیال دموکرات که سوسیالیست ها و کمونیست های مستقر را در کنار ماکرونیست ها منصوب کند یک پاداش غیرمستقیم برای جبهه مردمی است که در 50 حوزه انتخابیه برای جلوگیری از پیروزی لوپن عقب نشینی کرد. اما تریبون ژان لوک ملانشون چپ گرا هم می خواهد نخست وزیر شود. مشکل اینجاست: او می خواهد اصلاحات نمادین بازنشستگی ماکرون را معکوس کند بنابراین سازش تقریبا غیرممکن به نظر می رسد.

گزینه دیگر این است که به نوبه خود، ماکرون می تواند تلاش کند تا یک “ائتلاف رنگین کمان” از همه طرف های ذینفع به ویژه از حزب مرکزی خود، جناح راست سوسیال دموکرات ها و رئالو-سبزها تشکیل دهد. مارین توندلیه، رهبر حزب سبز، هفته گذشته گفت: ما قطعاً باید کارهایی را انجام دهیم که قبلاً هیچ کس انجام نداده است.

گزینه سوم تشکیل یک دولت ایالتی “فنی” متشکل از مقامات ارشد و تکنوکرات ها خواهد بود.

جلوگیری از قدرت گرفتن راستگراها ماموریت جدید دولت فرانسه

بهر حال دولت بعدی در پاریس می خواهد از به قدرت رسیدن راستگراها در کمتر از سه سال جلوگیری کند. این ماموریت دارای اولویت مطلق است. دولت دقیقاً هزار روز فرصت دارد تا این کار را انجام دهد. انتخابات ریاست جمهوری مه 2027 برگزار می شود. و لوپن از قبل در مقابل کاخ الیزه منتظر پذیرش است.

اگر هیچ یک از اردوگاه‌های سیاسی اکثریت مطلق را به دست نیاوردند یا نتوانند ائتلاف تشکیل دهند، مکرون می‌تواند از نخست‌وزیر گابریل آتال بخواهد تا علی‌رغم اعلام استعفای خود، در مقام بازیگری با دولت فعلی در سمت خود باقی بماند.

این دوره انتقالی می تواند همچنین با توجه به بازی های المپیک که از 26 ژوئیه در پاریس آغاز می شود و تعطیلات سیاسی تابستانی چندین هفته طول بکشد.ماکرون سپس می تواند یک دولت فنی متشکل از کارشناسان، مدیران ارشد و اقتصاددانان تشکیل دهد.

از طرفی اگر یک بن بست سیاسی در فرانسه وجود داشته باشد، برلین و بروکسل دیگر نمی توانند به فرانسه به عنوان یک شریک قوی تکیه کنند. در این صورت این کشور بیشتر بر مدیریت متمرکز خواهد بود تا شروع طرح های جدید.

اینکه آیا ماکرون می‌تواند چیزی از ادعای اصلی خود به عنوان اصلاح‌طلبان فرانسه و مدافع اروپای قدرتمند را نجات دهد یا خیر، در چند روز و هفته آینده مشخص خواهد شد.

ضعف سیاست داخلی و خارجی ماکرون

با این حال، از آنجایی که امکان ایجاد ائتلاف در دو سال گذشته تحت یک موازنه قدرت بسیار واضح‌تر وجود نداشته است، دوره باقی‌مانده ماکرون ممکن است بیشتر شامل مدیریت شرایط ناپایدار و بن‌بست در فرانسه باشد. وی از نظر سیاست داخلی و خارجی ضعیف می شود. اگرچه از پیروزی اتباع دست راستی در انتخابات پارلمانی ممانعت به عمل آمد، اما ماکرون از طریق طرح انتخابات جدید بیش از آنکه سودی داشته باشد به خود و میراثش آسیب رساند.

البته روسای جمهور فرانسه اغلب به عنوان پادشاهان انتخابی شناخته می شوند. در مقایسه با همتایان خود در سایر کشورها، آنها دارای قدرت بالاتر از حد متوسط ​​هستند و سیاست های روزمره را نیز تعیین می کنند.

پارلمان فرانسه اکنون به محل بحث و تصویب قوانین تبدیل خواهد شد. این کار آسانی نخواهد بود. مجلس ملی جدید به شدت دو قطبی است و توانایی احزاب برای دستیابی به مصالحه در پارلمان اساسا ضعیف است.

در هر صورت، حکومت در فرانسه در آینده بسیار پیچیده‌تر خواهد شد، زیرا در آینده سه بلوک سیاسی در مجمع ملی وجود خواهد داشت: افراط‌گرایان راست‌گرا و محافظه‌کار، اردوگاه مرکزی دولت و اتحاد جناح چپ.

انتهای پیام/