Get News Fast

 

طنین یا عباس یا عباس آسمان شاهرود را محزون کرد

آیین سنتی عزاداری روز پنجم محرم توسط جمع کثیری از عزاداران شاهرودی با طنین یا عباس یا عباس در تکیه زنجیری‌ها (بازار) برگزار شد.

طنین یا عباس یا عباس آسمان شاهرود را محزون کرد

به گزارش بخش استانی وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از شاهرود، صدای هم‌همه عزاداران حسینی در سرازیری آبشار، طوق و پرچم‌های بیرون آمده از تکیه بازار و تکیه یزدی‌ها، صداهای سنج و طبل هیئت‌ها، حضور عده‌ کثیری از عزاداران حسینی و پیاده‌روی از میدان جمهوری تا حسینیه مدرسه قلعه همه و همه، از آماده‌سازی مراسم عظیم یا عباس حکایت دارد.

تا لحظاتی دیگر سیل عظیم جمعیت دست‌به‌کمر و آماده‌ فریاد یا عباس یا عباس “ای ماه بی‌قرینه” یا عباس یا عباس را به حرکت درمی‌آورد.

اینجا شاهرود پنجم محرم‌الحرام است؛ جایی که مردمان در عزای پیر علم‌دار کربلا، پشت‌وپناه لشکر حسین علیه‌السلام به سوگ نشسته و آغازگر مراسمی می‌شوند که سالیان متمادی است در روز پنجم محرم باهمان شور و حال این آیین برگزار می‌شود.

درادامه مسیر شاهد برپایی موکب‌هایی هستیم که وظیفه پذیرایی مردم عزادار را برعهده دارند. هوا ابریست و آسمان هم داغ حسین(ع) و عباس را به دل دارد، گویا بار دیگر حماسه عباس در کربلا تکرار خواهد شد.

طنین یا عباس یا عباس آسمان شاهرود را محزون کرد

مردم عزادار در پیاده‌روها منتظر ایستاده‌اند به امید آنکه بتوانند نظاره‌گر این آئین مذهبی و سنتی شهر باشند و اشکی با دلی شکسته بر صورت جاری سازند؛ چراکه عباس درمان تمام دل‌های شکسته است.

آغاز و برگزاری این آئین، شاهرود را به مرحله عزاداری جدیدی از محرم می‌کشاند که تا روز عاشورا معابر شهر میزبان تکایا و هیئت‌هایی هستند که با تاریکی هوا و صدای طبل و زنجیر و مداحی، دود اسپند و قربانی حق عزاداری حسین (ع) و یارانش را ادا می‌کند.

طنین یا عباس یا عباس آسمان شاهرود را محزون کرد

مراسم یا عباس دقیقاً برای همین موضوع است که برای شاهرودی‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است؛ زیرا امروز تمام هیئت‌های شهر یک‌صدا دست‌به‌کمر بدون هیچ نوع رنگ و لابی در اوج سادگی عشق به حسین (ع) و یارانش را یک‌صدا به فریاد می‌نشینند و اوج عزاداری عباس، این تک علمدار میدان کربلا را با صدق دل به‌جا می‌آورند.

عزاداران حسینی طوق‌ها را می‌بندد و از کوچه حسینیه مدرسه قلعه، پشت طوق‌ها دست در کمرهای یکدیگر با طنین “ای ماه بی‌قرینه یا عباس یا عباس” به‌طرف مسجد نخل و تکیه زنجیری‌ها حرکت می‌کنند.

این بنا و شالوده عزاداری عباس در شاهرود است که از سالیان متمادی تاکنون بدون هیچ کسری در روند آن به همین شکل ادامه داشته و ادامه خواهد داشت.

هیئت‌ بزرگ یا عباس با طنین صدایی که عرش را به لرزه درمی‌آورد و به‌صورت ساده برگزار می‌شود؛ اشک را در چشمان زنان و تماشاچیان جاری می‌کند تا همراه علم‌ها و طوق‌های افراشته وارد تکیه زنجیری‌ها شود.

طنین یا عباس یا عباس آسمان شاهرود را محزون کرد

اینجا یک‌باره طوق‌ها روی سر مردم می‌چرخد و یک‌صدا همه باهم یا عباس (ع) می‌گویند.

قصه ورود به تکیه و عزاداری عزاداران حسین(ع) قصه دیگری است، قصه‌ای که ابتدایش و انتهایش به عشقی بزرگ منتهی می‌شود قصه‌ای با نام حسین (ع).

مردم دور تکیه ایستاده‌اند زنان طبقه بالا هستند دست بر سر می‌گریند؛ مردها همه یک‌صدا یا عباس می‌گویند در جواب مداحی که می‌گوید: سر از تنش جدا شد؛ یا عباس یا عباس، سرش به نیزه‌ها شد؛ یا عباس یا عباس، ای ماه بی‌قرینه، یا عباس یا عباس و این سینه‌زنی اوج می‌گیرد.

صدای یا عباس به آسمان می‌رود؛ اینجا زیر یک سقف قدیمی که بوی تاریخ می‌دهد، عزاداری محرم به اوج می‌رسد؛ دست‌ها بالا می‌رود و با کوبش پا بر زمین بر سینه فرود می‌آید.

یکی از پیرغلامان هیئت‌ها درباره این نوع عزاداری می‌گوید گرد سینه زدن‌ها در همه مراسم به‌ویژه «یا عباس» نمادی از وحدت، یکرنگی و یکدلی مردم شاهرود است؛ عزادارانی که یک‌صدا به عزای حسین و یارانش گرد هم می‌آیند تا قصه‌ای از شور و دلدادگی حسین را به نمایش بگذارند.

طنین یا عباس یا عباس آسمان شاهرود را محزون کرد

محمد محمدی با اشاره به اینکه در آئین یا عباس همه یک‌صدا شده تا نشان دهند زیر بیرق امام حسین (ع) عزاداری رنگ و لعاب نداشته و دکتر، مهندس، بیکار و خانه‌دار همه باهم عزاداری می‌کنند، گفت: آئین «یا عباس» قدمتی طولانی دارد و به 150 سال قبل برمی‌گردد. این روایت سینه‌به‌سینه از پدران و پدربزرگ‌ها به ما رسیده و هرسال بزرگ و بزرگ‌تر شده و چیزی از آن که هیچ‌وقت عوض نمی‌شود و نخواهد شد همان شور و عشق به حسین (ع) است.

وی با بیان اینکه کُتل‌ها، طوق‌ها و علم‌ها اینجا هرکدام نماد یک هیئت است و از روز قبل تزئین می‌شود، افزود: اگر ازدحام جمعیت زیاد شود عزاداران در این آیین با دیدن این طوق‌ها متوجه می‌شوند که هیئت‌شان کدام قسمت قرار دارند؛ زیرا پس از پایان این مراسم عزاداران به هیئت‌های خود برگشته و ادامه عزاداری را از سر می‌گیرند.

مهمتر از قدمت آیین، قوام مراسم است

متأسفانه کمتر کسی توانسته به‌صورت کامل و دقیق تحقیقی را صورت دهند تا قدمت این مراسم به‌صورت دقیق مشخص شود، اما آن‌طور که حجت‌الاسلام عباس امینی؛ امام‌جمعه شاهرود به خبرنگار تسنیم، گفت: از قدمت مهم‌تر، قوامی است که مراسم‌های سنتی از این‌دست دارند؛ مراسمی که دل‌ها را یکی می‌کند تا در عزای سیدالشهدا (ع) با این شور و حال و کیفیت عزاداری و سینه‌زنی کنند.

وی با بیان اینکه مهم نیست این مراسم چند سال قدمت دارد؛ افزود: مهم این است که این مراسم معنوی توانسته چنین جمعیت و شور و شوقی را در عزاداری امام حسین (ع) پدید بیاورد که کمترین حالت آن شرکت حداقل 15 هزار نفر مردم عزادار در کنار هم است.

امام جمعه شاهرود گفت: ما در هیچ کتاب یا رسانه یا حتی منبر نمی‌توانیم چنین اثرگذاری را داشته باشیم که تمام اقشار جامعه دست‌به‌کمر همدیگر زده و یک‌صدا یا عباس (ع) بگویند؛ بر سینه بزنند و ساعت‌ها باهم عزاداری کنند و در ادامه در هیئت خود و در مساجد همین مراسم را ادامه دهند؛ تا شب پنجم ماه محرم تمام شود.

به گزارش تسنیم، این گردهمایی و اجرای مراسم از خصوصیات روز پنجم و برگزاری آئین « یا عباس» شاهرود است که هرساله عده کثیری از رسانه‌ها را دور هم آورده تا از این مراسم باشکوه مستند تهیه کنند.

انتهای پیام/361

 

© خبرگزاری تسنیم
ارسال از وردپرس به شبکه های اجتماعی ایرانی
ارسال از وردپرس به شبکه های اجتماعی ایرانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

2 × 3 =

دکمه بازگشت به بالا