ماجرای تخریب بخشی از بیمارستان رازی قائمشهر چه بود؟
مدیرکل اوقاف مازندران از تعامل ۱۲ ساله اوقاف در امور درمانی خبر داد و گفت: اوقاف تا ترخیص بیماران نیازمند و ساخت بیمارستان فوق تخصصی اقدام کرده است. |
ماجرای تخریب بخشی از بیمارستان رازی قائمشهر چه بود؟
به گزارش بخش استانی وبانگاه به نقل از خبرگزاری تسنیم از قائمشهر به نقل از روابط عمومی ادارهکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران، طی روزهای اخیر مطالبی در خصوص تخریب بخشی از بیمارستان رازی قائمشهر در رسانهها و شبکههای اجتماعی منتشر شد که متاسفانه با وارونهسازی اصل ماجرا و نسبت دادن ساختمان جدید بیمارستان به محل اجرای حکم و همچنین ایجاد دوگانه وقف و بیمارستان موجب تشویش اذهان عمومی شد اما ماجرا چه بود؟
روابط عمومی ادارهکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران ضمن رد جوسازیها و بیاخلاقیها در خصوص آزادسازی بقعه متبرکه امامزاده یوسفرضا (ع) شهرستان قائمشهر، اعلام کرده است:
1- بقعه مبارکه حضرت امامزاده یوسف رضا (ع) یکی از با سابقه ترین بقاع استان و مورد توجه ویژه قاطبه مومنین و مردم ولایی منطقه بوده و میباشد که تنها قدمت یکی از موقوفات مرتبط با بقعه مذکور به قرن نهم هجری قمری بنام موقوفه آقا رستم روزافزون میرسد.
2- مع الأسف در دوران پهلوی اول، نماینده تام الاختیار وی فردی بنام محمود افشار طوس بعنوان سر بلوک مازندران، گیلان و گرگان که مسئول اجرای طرح تملک دارائی بوده، حدود سالهای 1310 نسبت به تخریب بقعه امامزاده یوسف رضا (ع) و ساخت درمانگاه در همان موقعیت اقدام نموده است.
3- بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، نظر به اینکه پیگیریهای مکرر اوقاف و امور خیریه به منظور آزادسازی بقعه ثمربخش نبود، با طرح موضوع در کمیسیون محترم ماده 2 آیین نامه اجرایی قانون ابطال… نظریه غیرشرعی بودن خروج از وقف و تخریب قبر و بقعه و بارگاه مذکور صادر گردید.
4- تصمیم فقهای محترم کمیسیون ماده دو نیز مورد توجه مسئولین درمانی استان و شهرستان واقع نگردید و لذا پرونده با خواسته احراز وقفیت در محاکم قضائی مطرح و در نهایت احکام له مراجع بدوی و تجدیدنظر در شعبه 23 دیوان عالی کشور تایید و وقفیت مقدار مساحت 6 هزار و 248 مترمربع که محل آرامگاه شریف امامزاده یوسف رضا(ع) است محرز و قطعی گردید.
5- احراز وقفیت و اثبات وجود بقعه در محاکم قضائی نیز مورد توجه مسئولان درمانی استان و شهرستان واقع نشد و اوقاف و امور خیریه را ناگزیر به طرح دعوای خلعید و قلع و قمع مستحدثات بیمارستان در محاکم قضائی نمود که دادنامه قطعی له بقعه صادر گردید.
6- با توجه به اجرائیه صادر شده دانشگاه علوم پزشکی به منظور انتقال بیماران درخواست مهلت نمود که اوقاف به جهت مساعدت در تاریخ 7 تیرماه 93 تنها بخشی از حکم را اجرا نموده است تا مجموعه بیمارستان رازی نسبت به انتقال بیماران و تجهیزات منصوب اقدام نماید.
7- متعاقب پیگیری مجدد جهت اجرای کامل حکم، دانشگاه علوم پزشکی استان درخواست تعویق اجرای کامل حکم تا تکمیل ساختمان جدید بیمارستان را نمود که در نهایت ضمن تعیین مهلت، مورد موافقت قرار گرفت.
8- به رغم اینکه اطاله در ساخت و تکمیل بیمارستان که ظاهراً به دلیل مضیقه مالی بوده با اغماض اوقاف همراه گردید، لیکن افتتاح و بهرهبرداری کامل ساختمان جدید بیمارستان نیز موجب وفای به عهد دانشگاه علوم پزشکی مازندران در آزادسازی بارگاه مطهر امامزاده یوسف رضا (ع) نگردید.
9- مسئولان محترم بیمارستان به رغم استفادههای غیرضروری از بخشهای زیادی از ساختمان فرسوده و قدیمی که موضوع حکم صادره است (مانند انباری، فروشگاه تعاونی و غیره) مانع اجرای حکم و در نتیجه تداوم هتک حرمت به بقعه مذکور میگردند.
10- با توجه به اینکه اجرای حکم نسبت به ساختمان قدیمی و فرسوده بیمارستان، مقدمه اجتناب ناپذیر شروع عملیات احداث بارگاهی مناسب برای آن امامزاده واجب التعظیم و زوار ایشان است، مساعدت و همراهی مردم شرف مورد انتظار و امتنان است.
11ـ ادارهکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران که خود جزو نهادهای خدماترسان است، سالانه از محل موقوفات اقدام به ترخیص بیماران نیازمند از بیمارستان رازی قائمشهر میکند و یا با پرداخت هزینه دارو و درمان بیماران کمبرخوردار از بیماران این بیمارستان حمایت مالی میکند که در نتیجه ادارهکل اوقاف و نهاد مقدس وقف، خود پشتیبان دستگاه سلامت جامعه است.
12ـ اوقاف مازندران تنها نهاد فرهنگی و مذهبی استان است که طی چندسال اخیر آمادگی خود را برای ساخت بیمارستان فوق تخصصی سرطان از محل وقف در شهرستان چالوس اعلام کرده که تاکنون همکاری لازم از سوی مسئولان محترم مربوطه صورت نگرفته است. این ادارهکل با تجهیز بیمارستان امام خمینی (ره) ساری به ارزش دهها میلیارد تومان از محل وقف نه تنها خود مدافع سلامت جامعه است، بلکه به دنبال احداث بیمارستان برای آحاد مختلف جامعه نیز میباشد.
انتهای پیام/
© | خبرگزاری تسنیم |