بحران سازی افراطی ها برای «نتانیاهو» و رژیم صهیونیستی

به گزارش هاب خبری وبانگاه به نقل از گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، سال 2022، هنگامی که «نتانیاهو» با رهبران افراطی‌ترین گروه‌های صهیونیست در سرزمین‌های اشغالی ائتلاف کابینه را تشکیل داد، بسیاری از تحلیلگران بر این عقیده بودند که ائتلاف تشکیل شده، به راحتی سقوط نخواهد کرد و «نتانیاهو»، مشکل چندانی برای اداره کابینه با حضور جریان‌های افراطی‌ و تندروهای صهیونیستی نخواهد داشت.

استدلال این گروه از تحلیلگران بر آن بود که افراطی‌ها و تندروهای صهیونیست، به دلیل آنکه در شرایط طبیعی امکان حضور و بقای درازمدت در راس قدرت را ندارند، تلاش خواهند کرد تا فرصت در دسترس را به سادگی از دست ندهند و با اقدامات خود زمینه فروپاشی کابینه ائتلافی نتانیاهو را رقم نزنند.

مشکلات حضور افراطی‌ها در کابینه «نتانیاهو» از آغاز 

حضور افراطی‌ها در کابینه «نتانیاهو»- که شامل مذهبی‌های تندرو و افراطی‌های صهیونیست می‌شود- از همان آغاز برای کابینۀ نتانیاهو دردسر ساز شد. در همان زمان تشکیل کابینه، حضور «آریه درعی»، رهبر حزب مذهبی شاس، برای «نتانیاهو» بحران ایجاد کرد و کار تا جایی پیش رفت که «نتانیاهو» مجبور شد «درعی» را از فهرست وزرای کابینه خود حذف کند.

گام دوم بحران‌سازی افراطی‌ها در کابینه «نتانیاهو»، موضع‌گیری‌های افراط گرایانه ای بود که از سوی «ایتمار بن گویر»، رهبر حزب قدرت یهودی و وزیر امنیت داخلی و «بتزلائل اسموتریچ»، رهبر حزب صهیونیزم مذهبی و وزیر دارایی کابینه نتانیاهو از خود بروز دادند. تأکید این دو بر شهرک‌سازی‌های غیر قانونی و اظهارات نژادپرستانه علیه فلسطینیان، کار را به جایی کشاند که ایالات متحده و کشورهای اروپایی نیز علیه آنها بیانیه صادر کرده، خواستار اخراج آنها از کابینه شدند.

اگر چه آن اظهارات در مقاطع مختلف، استمرار نیافت و بحران را برای «نتانیاهو» به وضعیت فوق العاده ای نرساند، اما این روند در عمل همواره تکرار شد و هیچ گاه سایه بحران را از سر کابینه «نتانیاهو» کم نکرد. حال در شرایطی که صهیونیست ها مدعی رسیدن به یک توافق در مذاکرات آتش بس هستند، این دو شخصیت حاشیه ساز، یعنی «بن گویر» و «اسموتریچ» سایه فروپاشی کابینه را به عنوان یک تهدید علیه «نتانیاهو» بار دیگر به عنوان یک اهرم فشار در دست گرفته اند.

 تعرض به مسجدالاقصی برای تهدید مذاکرات 

نزدیک به یک هفته قبل، «ایتمار بن گویر»، وزیر امنیت داخلی و «اسحاق واسرلوف»، وزیر توسعه نقب و الجلیل در کابینه «نتانیاهو» در حرکتی غیر معمول اما تکراری، اقدام به ورود به محوطه مسجدالاقصی کردند. این دو وزیرِ حزب «قدرت یهود»، با حمایت پلیس رژیم صهیونیستی، به همراه صدها شهرک نشین افراطی با ورود به صحن‌های مقدس مسجدالاقصی، دسته جمعی مناسک تلمودی به جا آوردند. «بن‌گویر» در ویدئویی که در زمان تعرض به محوطه مسجدالاقصی از وی منتشر شده می‌گوید: باید یهودیان در این مکان مقدس یهودی اجازه برپایی مراسم و مناسک داشته باشند.

اینکه این اظهارات، ناقض قطعنامه‌های بین المللی است- که مسجدالاقصی را یک مکان مقدس اسلامی توصیف می کند- وجه ثانویۀ تعرض دو وزیر کابینه نتانیاهو است. وجه نخست و اولیه این تعرض آن است که «بن گویر» در زمانی دست به این اقدام زد که رژیم صهیونیستی به دعوت ایالات متحده، خود را برای حضور در دور جدید مذاکرات آتش بس در دوحه قطر آماده می‌کرد.

دفتر نتانیاهو، بلافاصله اعلام کرد، اظهارات «بن گویر»، نه موضع کابینه رژیم صهیونیستی، بلکه نظر شخصی وی است. اما حقیقت این بود که پیام راستگرایان افراطی به «نتانیاهو» منتقل شده بود و چهره های متعصب کابینه- که از زمان تشکیل این کابینه، یک بحران مستمر برای «نتانیاهو» به شمار می رفتند- او را بین دو راهی آتش بس یا ائتلاف کابینه قرار دادند.

بحران دولت اقلیت  

پیام «بن گویر» و افراطی‌های همفکرش در کابینه رژیم صهیونیستی این است که اگر «نتانیاهو» هر توافق آتش‌بس یا مبادله اسیران را امضا کند، آنها با خروج از ائتلاف، کابینه را منحل خواهند کرد. هرچند خروج آنها از ائتلاف می‌تواند تا مدتی کابینه را در شرایط اقلیت حفظ کند. این بدان معناست که کابینه می‌تواند با وجود آنکه اکثریت کرسی‌های «کنست» را در اختیار ندارد، به فعالیت خود ادامه دهد، اما این بقاء اقلیت، دوام چندانی نخواهد داشت.

با خروج افراطی‌ها از صف ائتلاف، آنها می‌توانند با همراهی بقیه اعضای کنست- که در این شرایط اکثریت کرسی‌ها را در اختیار دارد- لایحۀ انحلال کنست را تصویب کنند و در آن صورت، کابینه رسماً منحل خواهد شد. از سوی دیگر حتی اگر لایحۀ انحلال کنست توسط اکثریت تصویب نشود هم کابینه اقلیت به دلیل در اختیار داشتن کمتر از نصف کرسی‌های کنست، نخواهد توانست هیچ لایحه‌ای را به تصویب برساند و مجبور به انحلال کنست و برگزاری انتخابات خواهد شد.

آنچه توسط افراطی‌ها بر «نتانیاهو» و کابینۀ رژیم صهیونیستی تحمیل می‌شود، استمرار بی‌ثباتی سیاسی این رژیم است که از سال 2018 در این رژیم خود را نشان داده است. سال 2018 کابینه نتانیاهو، به دلیل خروج «آویگدور لیبرمن»، رهبر حزب «اسرائیل خانه ما» ساقط شد. از آن زمان دیگر هیچ یک از احزاب رژیم صهیونیستی نتوانستند ائتلاف اکثریتی برای تشکیل کابینه به وجود آورند. کابینه‌هایی که در این دوره به وجود آمدند با پایین‌ترین سطح اکثریت- یعنی چند کرسی بیشتر از نصف کرسی‌های کنست- تشکیل شدند.

حال، همین بی‌ثباتی سیاسی در میانه جنگ در نوار غزه، «نتانیاهو» را در تنگنا قرار داده است. او مجبور است یا شروط افراطی‌ها را بپذیرد یا باید به خروج آنها از ائتلاف و سقوط کابینه تن دهد. افراطی‌هایی که در عرصه بین‌الملل نیز برای رژیم صهیونیستی بحران آفرینی کرده‌اند و از سوی ایالات متحده و اتحادیه اروپا در حال تحریم شدن هستند.

انتهای پیام/